ความตระหนี่เป็นภัยในวัฏฏะ | พระธรรมเทศนาหลวงพ่อธัมมชโย : รายการ ธรรมะเพื่อประชาชน ตอนที่ 21

Рет қаралды 8,230

Күн бұрын

ความตระหนี่เป็นภัยในวัฏฏะ | พระธรรมเทศนาหลวงพ่อธัมมชโย : รายการ ธรรมะเพื่อประชาชน ตอนที่ 21
สิ่งที่เป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิตของเราทุกคน มีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นคือบุญ ซึ่งเป็นเครื่องสนับสนุนให้เราบรรลุวัตถุประสงค์ของการเกิดมาเป็นมนุษย์ เราจะเป็นผู้สมบูรณ์ทั้งรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ
มีโอกาสทำความดี ได้พบพระพุทธเจ้า ได้ฟังธรรมของพระองค์ จนกระทั่งได้มาประพฤติปฏิบัติธรรมแล้วบรรลุถึงความรู้แจ้งอันสูงสุด คือมรรคผลนิพพาน เช่นเดียวกับพระองค์ ทั้งหมดนี้ล้วนต้องอาศัยบุญที่สั่งสมเอาไว้ทั้งสิ้น ดังนั้นในชีวิตนี้ควรจะรีบประพฤติธรรมเก็บเกี่ยวบุญกุศลแก่ตนเองให้มากที่สุดนะจ๊ะ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ขุททกนิกายชาดกว่า "บุคคลให้ทานไม่ได้ด้วยเหตุ 2 อย่างคือ ความตระหนี่ 1 ความประมาท 1 บัณฑิตผู้รู้แจ้งเมื่อต้องการบุญ พึงให้ทานแท้"
คนผู้ตระหนี่ก็กลัวความยากจน จึงไม่ให้อะไรๆ แก่ผู้ใดเลย ความกลัวยากจนนั้นแหล่ะ จะเป็นภัยแก่ผู้ไม่ให้ คนตระหนี่ย่อมกลัวความอดยากทั้งข้าว น้ำ ความกลัวนั้นแหล่ะจะกลับมาถูกต้องคนพาลทั้งในโลกนี้และโลกหน้า
เพราะเหตุนั้นบัณฑิตพึงครอบงำมลทินกำจัดความตระหนี่เสียแล้ว พึงให้ทานเถิด เพราะบุญย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลายในโลกหน้า
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ เมื่อจะสร้างบารมี ท่านก็จะคำนึงถึงทานบารมีก่อนเป็นเบื้องต้น เพราะทานบารมีนั้นจะส่งผลให้มีโภคทรัพย์สมบัติ อำนวยความสะดวกสบายให้เราได้สร้างบารมีอย่างอื่นยิ่งๆขึ้นไป จนกระทั่งบารมีทั้ง 30 ทัศเต็มเปี่ยมบริบูรณ์ ก็จะเป็นเครื่องสนับสนุนให้เราได้บรรลุมรรคผลนิพพาน
หลวงพ่อวัดปากน้ำภาษีเจริญ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ท่านเคยสอนเอาไว้เสมอว่า ทานบารมีนี้อย่าได้ขาด ถ้าหากขาดทานบารมีแล้ว จะสร้างบารมีอย่างอื่นมันก็ไม่สะดวก
ตัวท่านเองก็ได้สร้างทานบารมีมาตั้งแต่บวช เมื่อบวชใหม่ๆ ก็ออกบิณฑบาตร ท่านขาดแคลนเกี่ยวกับเรื่องอาหารหวานคาว ไม่ค่อยจะมีคนมาใส่บาตรกับท่าน แต่ท่านก็ยังออกบิณฑบาตรไปตามปกติถึงสามวัน
วันที่สามก็ได้ข้าวมาปั้นหนึ่งกับกล้วยผลหนึ่ง กลับมาแล้วก็ตั้งใจจะลงมือขบฉัน พอดีเหลือบไปเห็นสุนัขแม่ลูกอ่อนโซผอมโซทีเดียว
ท่านก็คิดในใจว่า "มันคงหิวเช่นเดียวกับเรากำลังหิว" จึงแบ่งปันอาหารที่ได้มาในวันนั้นอย่างละครึ่ง ให้ข้าวไปครึ่งปั้น ให้กล้วยครึ่งผล
แล้วท่านก็อธิษฐานจิต "ในวันนี้เราก็ถึงที่สุดแห่งความหิว สุนัขแม่ลูกอ่อนก็ถึงที่สุดแห่งความหิว ที่สุดต่อที่สุดมาเจอกัน เราจึงได้สร้างมหาทานบารมี ขออานุภาพแห่งมหาทานบารมีนี้ จงอย่าได้อดอยากยากจนอีกต่อไปเลย"
แล้วด้วยอานุภาพแห่งมหาทานบารมีในคราวนั้น เพียงแค่ข้าวครึ่งปั้นกับกล้วยครึ่งผล ทำให้ท่านสมบูรณ์ไปด้วยปัจจัย 4 ได้บำรุงเลี้ยงภิกษุสามเณรถึงวันละ 500 รูป เป็นเวลาหลายสิบปี จนกระทั่งตลอดชีวิตของท่าน
เพราะฉะนั้นท่านจึงย้ำบ่อยๆ ว่า จะทำบารมีอะไรก็ทำไปเถิด แต่อย่าขาดทานบารมี เพราะทานบารมีนี้จะเป็นเครื่องสนับสนุนให้เราได้สร้างบารมีอย่างอื่นได้อย่างสะดวกสบาย
ในสมัยพุทธกาล พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จไปกับพระอานนท์ ท่านได้ชี้ให้ดูเด็กขอทานคนหนึ่งแล้วตรัสกับพระอานนท์ว่า เด็กขอทานที่มีรูปร่างอัปลักษณ์ผอมโซ น่าเกลียด เหมือนปีศาจคลุกฝุ่นนั้น คืออานันทเศรษฐีในภพชาติก่อนซึ่งมีสมบัติมาก
แต่ว่าเป็นคนตระหนี่ได้สั่งห้ามบุตรหลานทุกคน ไม่ให้บริจาคทาน ให้หวงแหนทรัพย์เอาไว้เพราะกลัวทรัพย์จะหมดไป แล้วก็ได้ฝังทรัพย์ไว้ 5 แห่ง
เมื่อละโลกไปแล้ว ความตระหนี่ที่เข้าไปครอบงำอยู่ในจิตใจ หุ้มห่อเห็น จำ คิด รู้ อยู่ในกลางกายละเอียดของอานันทเศรษฐี ก็ดึงดูดให้มาเกิดในตระกูลของคนจัณฑาลฐานะยากจน หาเลี้ยงชีพด้วยการขอทาน
เมื่อยู่ในครรภ์มารดา ก็ทำให้มารดาเดือดร้อน ไม่ว่าจะไปขอทานที่ไหนก็ตามก็ขอไม่ได้
พอคลอดออกมา วันไหนที่พ่อแม่พาเขาไปขอทานด้วย วันนั้นก็ขอไม่ได้อีกเหมือนกัน
จากเดิมที่จนอยู่แล้ว กระแสความตระหนี่ของลูกยิ่งส่งผลให้เป็นคนจนหนักเข้าไปอีก พ่อแม่จึงปรึกษากันว่า "ทำไมแต่ก่อนเราขอทานได้ ไม่ว่าจะผ่านไปทางไหน ก็มีคนเมตตาสงสารให้อาหารมาพอยังชีพได้ แต่พอลูกคนนี้เกิดมา ไปที่ไหนก็อัตคัดตลอดเวลา"
แต่ก็ยังอดทนเลี้ยงดูลูกเรื่อยมา จนกระทั่งลูกเติบโตสามารถที่จะช่วยเหลือตัวเองได้ จึงให้แยกทางออกไปขอทานเลี้ยงชีพด้วยตัวเอง
ลูกก็เลยต้องตะเกียกตะกายไปขอทานเลี้ยงชีพ แม้จะไปทางไหนก็ตามก็ไม่ค่อยได้อาหาร เพราะกระแสแห่งความตระหนี่ที่ซ้อนอยู่ในกลางกายนั่นแหล่ะ ผลักดันสมบัติและดึงดูดวิบัติเข้าหาตัวตลอดเวลา
กระแสแห่งความตระหนี่นะจ๊ะ ถ้ามองไปตรงกลางด้วยธรรมจักขุของพระธรรมกาย เราก็จะเห็นว่ามันเป็นดวงสีดำๆ เรียกว่า "กัณหธรรม" ธรรมดำครอบงำอยู่ ครอบงำบังคับในเห็น จำ คิด รู้
ให้เกิดความหวงแหนทรัพย์ เสียดายทรัพย์และให้เกิดความโลภ มันบังคับกันอยู่ในกลางกาย ซึ่งจะดูดวิบัติเข้ามา แล้วก็ผลักสมบัติออกไป ใครมีความตระหนี่ ก็จะเป็นอย่างนี้แหล่ะ
เมื่อลูกขอทานอดีตอานันทเศรษฐี ตะเกียกตะกายช่วยเหลือตัวเองไปจนถึงบ้านเก่าของตัว เกิดระลึกชาติได้ว่า เราเคยเป็นเศรษฐีมาก่อน เห็นหลานชายกำลังเดินเล่นอยู่ ก็จำเรื่องราวในอดีตของตัวได้อย่างแม่นยำ
ในที่สุดก็เดินเข้าไปในบ้านนั้น หลานชายของตัวเองแท้ๆ พอเห็นเด็กขอทานหน้าตาอัปปลักษณ์เหมือนปีศาจคลุกฝุ่น น่าเกลียดน่ากลัวมาก
ก็ร้องไห้ไปบอกพ่อ พ่อคือมูลสิริเศรษฐีซึ่งก็เป็นลูกชายของอานัทเศรษฐีนั่นเอง มาเห็นเด็กขอทานเข้าก็ไม่รู้จัก เพราะจำอดีตพ่อของตัวไม่ได้ จึงจับโยนออกมาข้างนอกไม่ให้เข้าบ้าน

Пікірлер: 7

@Jaiyut24nor 3 жыл бұрын

🌟ร่วมทำบุญโดยโอนเข้าบัญชีวัดพระธรรมกาย ธนาคารกรุงไทย สาขาตลาดไท เลขบัญชี 152-1-20208-7 หากต้องการใบอนุโมทนาบัตร ให้นำสลิปการโอนหรือพิมพ์สำเนาสลิปมาขอออกใบอนุโมทนาบัตรที่ห้องรับบริจาค หรือโทร. 02-831-1000