Trzy miesiące temu zmarł mój ukochany Tata. Mój największy przyjaciel i wsparcie życiowe. Zawsze marzył o wnuku. Niestety nie doczekał tej chwili. Dziś leżę w szpitalu i pewnie jutro urodzę mu wnuczka. Z jednej strony to bardzo smutne i ciężko mi z tym. A z drugiej to taki triumf życia nad śmiercią. Obiecał, że będzie się nim opiekował z góry ❤
@Lena-yj4il2 жыл бұрын
Szczęśliwego porodu.
@jolantacwik26222 жыл бұрын
Jestem przekonana że będzie się opiekował.
@Gabriela-uz5kt2 жыл бұрын
Najważniejsze, że był 🖤
@Renata-nn1tw2 жыл бұрын
Nie boję się śmierci, boję się tego co jest przed. Choroby, cierpienia.
@zamojskim12 жыл бұрын
Jaka wspaniala i madra rozmowczyni. Jak dobrze mowi po polsku jak na tylko 12 lat w naszym kraju. Dobrze, ze takie tematy sa poruszane. Pracuje w hospicjum juz 25 lat i moge stwierdzic, ze kazda jedna osoba, ktora pracuje w opiece palliatywnej jest aniolem. Pani Magdo dziekuje! Uwielbiam rozmowy tym kanale, bardzo wartosciowe..❤
@anetaroszak1772 Жыл бұрын
Dokładnie taka sama myśl - jaka przepiękna polszczyzna. Nie mogę się nadziwić…
@jak-byc-szczesliwa-kobieta2 жыл бұрын
Aniu chylę czoła przed Tobą, tematem zawodowym który wybrałaś i językiem polskim tak trudnym a Ty go tak pięknie opanowałaś. Dziękuję, że jesteś❤
@annamotyka69072 жыл бұрын
Piękna rozmowa. Piękne, bogate wnętrze p. Anji. Wielokulturowość po raz kolejny pokazuje mądrość i inteligencję, wielopłaszczyznowość w spojrzeniu na świat. Pozdrawiam serdecznie.
@kinga_in_mexico2 жыл бұрын
Dzien dobry, na stale mieszkam w Meksyku. Moje postrzeganie smierci bardzo sie zmienilo - z dziecmi rozmawiam o smierci czesto bo mieszkamy na przeciwko cmentarza. slyszymy lub widzimy marsze pogrzebowe. Teraz kiedy jest czas Dia de Muertos malujemy twarze i cieszymy sie na przybycie dusz bliskich z rodziny. Sama tez klade zdjecia dziadkow z Polski na prowizorycznym oltarzu i wspominam ich z czuloscia. Chcialabym abysmy w Polsce tez widzieli smierc jako cos naturalnego choc wiem ze jej tajemniczosc to uniemozliwia. Pozdrawiam! Piekny odcinek!!!
@kingahorsztynska8428 Жыл бұрын
W Meksyku jest tzw. synkretyzm, czyli wierzenia prekolumbijskie mieszają się z wierzeniami chrześcijańskimi, katolickimi. Sugeruję Pani obejrzenie filmu pt. : " Czyściec" Michała Kondrata, w ktorym jest wyraźnie pokazane, jak to z tymi duszami czyśćcowymi bywa i czy one przychodzą tylko w Dniu Zmarłych czy też są stale obecne przy Swoich bliskich na ziemi. Proszę modlić się za zmarłych , za dusze w czyśćcu cierpiące, gdyż same wspomnienia ani ołtarzyki duszom zmarłych na nic się nie przydadzą, a jedynie MODLITWA I MSZA ŚWIĘTA za dusze zmarłych.
@agnieszkaduczmal13612 жыл бұрын
Dawno nie bylam tak zafascynowana mądrością osoby zaproszonej do wywiadu, choć temat ciężki i niewygodny.
@malgorzatak-m832 жыл бұрын
Pani Magdo wymarzona rozmowa. Anja to anioł, dobry anioł na trudne sprawy. Jako osoba po wielu stratach marzę, by ten temat częściej pojawiał się w przestrzeni publicznej. Właśnie w takiej czułej, zaopiekowanej narracji. A tak potrzebna i mądrą rozmowę mogła przeprowadzić tylko Pani ! Jeden z niewielu już bastionów dobrego dziennikarstwa. Kłaniam się nisko ❤️
@natisonka2 жыл бұрын
absolutnie każdy powinien posłuchać tej rozmowy.
@BellaMitt Жыл бұрын
Miałam już swoją dobra śmierć , po jednej ze stron . Po tamtej stronie przywitali mnie ludzie (nie wiem czy mieli twarze ) z których obecności byłam bardzo bardzo zadowolona a nawet euforycznie szczesliwa . Było pieknie , szczesliwie , bezpiecznie i mega ciekawie . Po stronie życia dla mnie bylo super , zabrakło mi oddechu na progu sypialni ... brak powietrza u ciemność a potem euforia jak opisałam wyżej. Brak bolu , cierpienia i świadomości końca ideał to dla mnie . Dla mojej rodziny honor , wyrwanie ze snu przez łomot mojego upadającego jak długie ciała i widok mojej twarzy w brunatnej krwi i niewiedza co się stało ? Próbując mnie ocucic krzyczeli z przrazenia a ja duchowo gdzieś po drugiej stronie (szczesliwa i zachwycona ) usłyszałam krzyk przeraźliwy mojego dziecka . Poinformowałam postacie ze wrócę TAM na chwilę sprawdzę co z moim dzieckiem i wrócę ale ...jeśli nie wrócę to WAS zapomnę ? Skineli głowami . Wrocilam , budze się na podłodze w kałuży krwi z brakiem powietrza i ogromnym bólem w klatce piersiowej . Nie mogę oddychać, wstać i charcze . Przyjezdza karetka słyszę głosy ratowników ze nie mam tętna i mówię im (nie wiem skąd) ze to zator ! Ze mam zator i mają mnie nie ruszać ! Dzwonią po lekarza lekarz zjawia się i potwierdza ze to zator . Szpital , badania , zabieg i oiom . Przy wyjściu dowiem się ze nie miałam żadnych szans , zatorow było 3 w tym jeden dostał się do pluca . Nie było szans na przeżycie . Gdyby nie moje dziecko miałabym to już za sobą , może to reakcje chemiczne w moim mózgu sprawiły ze tamta strona była bezpieczna i cudowna i nie zmienię zdania chce szybkiej i najmniej bolesnej śmierci i nie przy rodzinie . Nie chcę aby pamiętali mnie w tych ostatnich chwilach , mają mnie pamietac uśmiechnięta albo złą ale nie umierającą ! Moi bliscy wiedzą że chce eutanazji (zyje w kraju w ktorym jest legalna ) jesli moj stan fizyczny badz psychiczny ulegnie pogorszeniu . Nie wolno im pozwolić na ratowanie mnie przy niskiej szansie na normalne funkcjonowanie . Kocham moich bliskich i nie obarcze ich swoim kalectwem lub niedołestwem . Wiem że ktoś na mnie czeka po drugiej stronie i ja też będę tam czekać na tych ktorzy tu zostaną.
@zanetamusia41202 жыл бұрын
Cudownie! W końcu rozmowa z ważną, ale nie medialną osobą ☺ Może czas bym tu wróciła. Oby więcej takich rozmów
@agnieszkampaw32292 жыл бұрын
Jedna z piękniejszych rozmów... dziękuję
@ESzumanska2 жыл бұрын
Anju, poruszylas mnie dzis do glebi i bardzo Ci za to dziekuje. Ja troche na odwrot, mieszkam w Niemczech, jestem Polka... Faktycznie, aspekt psychologiczny jest tutaj niesamowicie wazny podczas wspierania osob zmagajacych sie ze smiercia kogos bliskiego i nie potrafie zrozumiec tej narracji w Polsce o tzw. "Zachodzie", gdzie umieranie jest przemyslem, smierc na żądanie itd. itd.... Moje dowiadczenie jest zupelnie inne i jestem bardzo bardzo wdzeczna za ogrom rpacy, jakie wykonuja osoby takie jak Ty, towarzyszac ludziom w tym niezrozumialym czesto doswiadczeniu. Bardzo Ci kibicuje.
@ilonailona48722 жыл бұрын
Mogłabym słuchać głosu tej Pani cały czas. Powinna pomyśleć o kręceniu filmów ASMR
@anerzka2 жыл бұрын
Dziękuję za tę rozmowę. Pół roku temu zmarła mi bliska osoba. Nadal to przepracowuję, nadal boli. Ta rozmowa mi odrobinkę pomogła. ❤
@magdalenagryglewska17962 жыл бұрын
Anju, jestes niezwykla osoba. Twoje cieplo i szacunek do drugiego czlowieka jest niezwykly. Dziekuje ze jestes.
Mój Tata zmarł jak miałam 17 lat. Dopiero teraz w wieku 33 lat dotykam tej śmierci. Okazało się, że gdzieś cały czas uważałam, że to nie prawda, że Tata żyje, że to kłamstwo. W tym roku, miesiąc temu zmarła moja Babcia. Widzę, teraz dorosłymi oczami jak podchodzi się do śmierci w moim domu. Trzeba szybko posprzątać, rozdać rzeczy, sprzedać rzeczy i nie ma tematu. Zakaz mówienia, zakaz płaczu, nie ma tematu. Na szczęście teraz umiem już sięgnąć po pomoc. Ja zaufałam, że tak jak smierć pochowała się w szpitalach, tak samo poród pochował się w szpitalach. I tak jak Rozmówczyni powiedziała „przeciętny człowiek nie wie nic o śmierci”. Tak samo ja byłam w strachu niewiedzy przed porodem. Piszę o tym, bo tez czuje, że potrzebujemy powoli wracać do źródła. Do siebie, do bliskości i do rozmów.
@olciafer2 жыл бұрын
Mialam to samo odczycie. Nawiazanie do porodu wlasnie.
@EwaMasłowiecka9 ай бұрын
Dziękuję, tego potrzebowałam....
@mabo45552 жыл бұрын
W lipcu ubiegłego roku zmarł mój Tata, w domu, wśród nas...całej swojej rodziny, którą kochał i uważał, że tylko my jesteśmy potrzebni mu do życia,nigdy nie przejmował się tym co ludzie powiedzą, ważni byliśmy MY...było to najtrudniejsze doświadczenie w moim życiu,nieporównywalne..brakuje mi go codziennie,bo lubiłam siedzieć z nim na działce, rozmawiać ..dyskutować o polityce, religii nawet kłócić się, czasami się wkurzaliśmy na siebie totalnie..dzisiaj już tak nie mogę, mogę pójść na cmentarz i mówić do zdjęcia...
@anitaniwinska8292 жыл бұрын
Piękna i bardzo nam potrzebna rozmowa ❤
@alicjareiter47352 жыл бұрын
A ja nam wszystkim życzę dobrego życia. Ile w rozmowie o mroku może być światła i miłości. Dziękuje!
@asiag8442 жыл бұрын
Bardzo mądra rozmówczyni, myślę że treść wpisuje sie w dużo więcej tematów niż tylko / aż o śmierci. Bardzo kojący głos!
@MonikaB162 жыл бұрын
Niesamowite spojrzenie na życie i śmierć. Dziękuję.
@marzenad.10152 жыл бұрын
Bardzo wartościowa rozmowa. Głęboka, dająca zrozumienie czym jest śmierć. Chętnie przesłucham jeszcze raz. Mądra Kobieta. Dzięki Magdo za wywiad.
@mateuszkasiak69292 жыл бұрын
Piękne wnioski na koniec. Życzenie dobrej śmierci to życzenie dobrego życia. I o tym to wszystko było.
@Anna-kh1cn2 жыл бұрын
Cudowny Gość, piękna mądra rozmowa! Dziękuję
@marcomarco50562 жыл бұрын
Na Biotad Plus lecimy????
@Megg772 жыл бұрын
Cóż za spokój...i narracja❤️ Pani Anja cudowna, mądra o bogatym wnętrzu kobieta 🥰 Temat ciężki i trudny...a jakże ważny 😊
@kpslupskishawca2 жыл бұрын
Niesamowita kobieta. Wspaniala rozmowa. Dziekuje.
@aniadelikat2260 Жыл бұрын
Obie panie 🎉 wspaniałe
@mariapekaniec32162 жыл бұрын
Bardzo,bardzo dziękuję pytającej i pytanej-obu Paniom za piękny program o sprawach które rzadko są tematem rozmów,sama zwlekałam z obejrzeniem tego wywiadu,jestem już po wysłuchaniu dwukrotnym i niski pokłon za rozmowę,dużo sama przyswoiłam i oswoiłam niektóre lęki,serdecznie pozdrawiam 🙋🌹 i życzę obu Paniom samej życiowej dobroci-niech nas nie omija💞
@SisterOfSekhmet2 жыл бұрын
Wspaniały wywiad, dziękuje bardzo Pani Magdo ! Pani Anju, jest Pani po prostu cudowná istotá 💖
@TeatrJaraczaStudio5 ай бұрын
9 dni temu odbył się pogrzeb mojej Mamy. Ta rozmowa jest czymś w rodzaju wywiadu z Aniołem. Dziękuję
@helenadanczak24252 жыл бұрын
Poruszająca rozmowa -wiele we mnie zmienila-dziekuję.
@beatakrzystolik41652 жыл бұрын
Wspaniała rozmowa jak zawsze ♥️🥰 Dziękuję za temat i za to że Panie pokazały że można w mega czuły, troskliwy i cudowny sposób poruszyć temat związany ze śmiercią. Przecież to prawda że śmierć dotyczy nas wszystkich prędzej czy później, ale jest to coś pewnego i nieuniknionego. Przecież przez całe nasze życie zmierzamy do śmierci więc dlaczego o tym nie rozmawiać... 😊 Uwielbiam Panią za tą mądrość życiową, otwartość, tolerancję i zawsze pięknie przeprowadzone rozmowy na różne nieraz trudne tematy 🥰❣️
@mm7811082 жыл бұрын
Bardzo mądra i bardzo potrzebna rozmowa. Myślę, że śmierć - i innych osób, i własna - jest jednym z tabu, które warto tej etykiety tabu pozbawić. Bardzo dziękuję.
@BeataSuchodolska2 жыл бұрын
Anju, przepieknie mówisz o śmierci. Czuję w Tobie niesamowitą autentyczność i wyjątkową świadomość. Twój polski jest piekny!
Piękna, głęboka, budująca rozmowa, za którą bardzo, bardzo DZIĘKUJĘ. ❤️🍀
@katarzynaapinska95122 жыл бұрын
Cudownie jest widzieć Anję na Twoim kanale Magda 😍 Ponad rok temu słuchałam Anji w sieci. Z ciekawością , radością i ciepłem obejrzałam i wysłuchałam dziś Was 💖 Dziękuję za temat, za rozmowę, za Was 🌿✨
@katarzynaapinska95122 жыл бұрын
@@andzelikadobrzanska7722 o ile dobrze pamiętam, pierwszy raz w TVN. Natomiast jest wiele nagrań na KZbin z Anją :)
@kopan9342 жыл бұрын
Dziękuję za ten wywiad. Przyjemnie się słucha.
@paulinatb13882 жыл бұрын
Ależ potrzebna rozmowa. Otwartość, szczerość i prawda. Dziękuję! I co najważniejsze, zawsze będzie można wrócić i odsłuchać ponownie. Miło byłoby obejrzeć rozmowę z P. Katarzyną Skrzynecką i Martą Gąską:) Pozdrawiam:)
@paulinatb13882 жыл бұрын
Miło byłoby obejrzeć wywiad z P. Magdaleną Cielecką.
@kosmetyczneinspiracje603815 күн бұрын
Piękna rozmowa ❤ Brawo za bogate słownictwo ❤
@agnieszkal.89202 жыл бұрын
Mega! Mam ciary! Bałam się tej rozmowy...bo przyciągnę śmierć, wiadomo... dziękuję pięknie. Jestem wzruszona. ❤
@epizon2 жыл бұрын
Dziekuje pani Magdo, ze zaprosza pani nie tylko slawnych calebrytow, ale tez takich “zwyczajnych”, moze blizszych nam ludzi. Fajnie jest posluchac roznych osob rozmawiajacych na roznorodne tematy. Kawa smakuje lepiej, kiedy oglada sie pani YouTuba 😊
@epizon2 жыл бұрын
Nie powinnismy sie bac rozmow o smierci, bo przeciez wlasnie smierc zdarzy sie nam wszystkim. Jestesmy zyciem, a kazde zycie w koncu umiera.
@prudzinska2 жыл бұрын
Jaka ważna rozmowa i wspaniała rozmówczyni! Dziękuje bardzo za tą rozmowę…. Jest mi lepiej po odsłuchaniu jej ❤
@katarzynah75092 жыл бұрын
Dziękuję bardzo za tą rozmowę i pozdrawiam Panią Magdę i Anję, która 2 lata temu towarzyszyła mi w żałobie po nagłej śmierci bardzo bliskiej mi osoby❤
@dominikaszczurowicz6852 Жыл бұрын
Cóż za wspaniała rozmowa! Dziękuję
@beatajanusz2 жыл бұрын
Cudna,kojąca rozmowa . Dziękuję :)
@alineskamines2 жыл бұрын
Wspaniała rozmowa, wspaniała Anja. Bardzo ważny temat.
@aleksandrahejla2 жыл бұрын
Piękna rozmowa. W pani Ani można się zakochać
@agnieszkamikuliszyn5425 Жыл бұрын
Fantastyczna rozmowa i Gościni. Dziękuję
@EUNICE5222 жыл бұрын
Święto Zmarłych obchodzi się 2 listopada. 1 listopada jest Dniem Wszystkich Świętych, bardzo radosne święto!
@rosefrommoon2 жыл бұрын
Bardzo przyjmie posłuchać było 😘
@OlaOleńkaOla2 жыл бұрын
ZABRAKŁO 1. Tych przykładów, których doświadczyła Anja, a które dały jej samej nadzieje na to, ze smierć nie jest końcem - myśle, ze dla większości widzów byłoby to równie kojące i dodające nadzieję! 😤 2. Szkoda, ze nie został pociągnięty wątek o tym, jakie są te symptomy śmierci na kilka tygodni i dni przed śmiercią 😏 to również mega interesujące… by było… Poza tym łapa w górę
@beataszaleniec15852 жыл бұрын
Jest też Apostolstwo Dobrej Śmierci - stowarzyszenie, które od 1908 r. działa w kościele katolickim na całym świecie, aktywne również w wielu parafiach w Polsce, 'oswajając' temat śmierci i żałoby.
@stadninaskarbiec6642 жыл бұрын
Przepiękna rozmowa, dziękuję ❤
@laurahinc4074 Жыл бұрын
Cudowna , bardzo potrzebna rozmowa ❤ Pani Anja jest bardzo sympatyczna , a jej głos koi i bardzo pasuje do tego tematu ❤
@kasikm9072 жыл бұрын
kilka dni temu zmarła na moich oczach najbliższa mi osoba. Nie potrafię wymazać z głowy,tego co widziałam, co przeżyłam😭.
@Maja-jt3sr2 жыл бұрын
Ponad 8 lat temu zmarła ..na moich rekach najbliższa mojemu sercu osoba, byłam z Nią (NIM) przez ostatnie 10 dni życia 24/dobę, tego się nie zapomina...to nadal bardzo, bardzo boli...Jakby to było wczoraj...Wyrazy współczucia .
@joannaj1538 Жыл бұрын
Mam to samo😢 Minęło 7m-cy a ja wciąż widzę tą śmierć. Ta bezradność jest najgorsza. Bardzo żałuję że nie miałam kogoś takiego jak pani Anja. Bardzo pomocna osoba w życiu.
@annamatuszek5467 Жыл бұрын
Tak bardzo potrzebowałam takich informacji. dziękuję bardzo
@Natalia-fc3ei2 жыл бұрын
Magdo idziesz z subskrybcjami jak burza, super ♥️ dzieki za ta wartosciowa rozmowe.
@spiewarkawusa2 жыл бұрын
Piekna i potrzebna rozmowa- dziekuje i pozdrawiam 🫶🏼
@chmielewskiteresa89322 ай бұрын
Piękna kobieta i piękna rozmowa ❤
@wiolettamarzenaslowik38115 ай бұрын
dziekuje za ta rozmowe
@anitagredysa92372 жыл бұрын
Kolejna mądra, spokojna rozmowa. Dla mnie największe znaczenie miało stwierdzenie, że odpowiedzialność w czasie żałoby leży po obu stronach. Kiedyś straciłam przyjaciół bo oczekiwałam, że będą wiedzieli jak sie zachować. Oni wcale nie musieli wiedziec a ja im nie powiedziałam... pozdrawiam wszystkie mądre kobiety:*
@magorzatamalik-switek11082 жыл бұрын
Wspaniały wywiad, obejrzałam i się bardzo wzruszyłam ❤️cenne wskazówki jak rozmawiać z dziećmi, na pewno będę się do nich odnosić. Wspaniała rozmówczyni i cudowna inicjatywa ❤️ dziękuję 😊
@Agatambffhjgffvc2 жыл бұрын
Pani Magdo, wygląda Pani olśniewająco! 😍 Dziękuję za wspaniały wywiad.
@karolinajagodzinska18242 жыл бұрын
Ogromny niedosyt po tej rozmowie mam
@pn45412 жыл бұрын
Że nie spotkamy się już Tego nie umiałbym przeżyć Od losu dostaliśmy wiele Czy potrafiliśmy to wszystko docenić? Ze źródeł czasu pić I błogosławić nawet najmniejsze krople Bisz i Pawbeats - Niemożliwość Pożegnań
@agnieszkawilczeknowakowska29682 жыл бұрын
Jak miałam 9 lat zmarł mój dziadek na raka, był już przed śmiercią w domu. Trumna na wsi była dlugo otwarta w domu, przychodziła cala wieś, a ja dziadka tak zapamuetalam, leżącego w otwartej trumnie. Nawet mam zdjęcie z bratem przy trumnie hak go żegnamy. Mój brat również był żegnany w domu, w otwartej trumnie ale dla bliskiej rodziny tylko. Śmierć to etap kolejny ....drogi naszej duszy...życie jest ważne...jakie mamy priorytety i co jest najważniejsze .
@marzenafunk39832 жыл бұрын
Rozmowa w "wielkim stylu" 👍 Co do sposobu przekazywania przez medyków informacji o chorobie śmiertelnej / ilosci pozostałego życia jest na bardzo niskim poziomie...zero empatii, informacja przekazana na korytarzu lub sms-em. Rzeczywiście sporo do naprawienia w tym obszarze.
@olkakowal21902 жыл бұрын
Ciekawa rozmowa
@brylant8ct Жыл бұрын
Magda, Anja dziękuję. i muszę dodać WSPANIALE mówisz po polsku. WSPANIALE. Pewnie mówisz też po niemiecku i chorwacku. Serdecznie pozdrawiam. Maria
@annasliwinska9462 жыл бұрын
Miałam 15 lat, gdy zmarła moja babcia. Przez trzy dni leżała w domu, ludzie przychodzili, modlili się, ale potem wracali do siebie. A my, czyli rodzina zostawaliśmy sami z tym ciałem. Przez te trzy dni nie mogłam jeść, spać i o niczym innym myśleć. W dniu pogrzebu trumna została zabita gwoździami. Ten dźwięk słyszę do dziś w mojej głowie. Dla mnie, wtedy 15latki, to był bardzo ciężki czas. Przez długi czas, gdy wchodziłam do pokoju czułam zapach ciała.
@martamarta3832 ай бұрын
To prawda- co do zwierząt 😢😢 Uważam, że samotna osoba bądź nie , bardzo cierpi po odejściu np. pieska 😢 czy innego zwierzątka 😢 Ja myślę, ze to jest wielki wielki ból
@MrNessuno617 күн бұрын
Dobra śmierć? Nie wiem, czy istnieje. Każdy przypadek jest inny, każdy inaczej to odbiera i przeżywa. Opiszę to na swoim, bardzo świeżym przykładzie. Dwa tygodnie temu pochowałem moją Ukochaną Żonę, wspaniałą kobietę, gospodynię, matkę, przyjaciółkę. Przeżyliśmy razem 45 lat bez dwóch dni. Żona od czterech lat ciężko chorowała na nowotwór. Nie chce opisywać leczenia i samych lekarzy, generalnie totalne dno i znieczulica. Pozytywne wyjątki mógłbym wyliczyć na palcach jednej ręki. Od marca tego roku stan żony zaczął się bardzo szybko pogarszać, trzymiesięczny pobyt w szpitalu przy ul. Banacha to był koszmar i popis niekompetencji lekarzy. Zmarnowane ponad trzy miesiące, po których żonę miałem już w domu. Prawie każdego dnia obserwowałem pogarszającą się formę, bezradność, częsty płacz. Robiłem przy żonie wszystko, aby zapewnić jej jak najlepszy komfort, nikt mnie tego nie nauczył, przyszło to jakoś samo. Mijały kolejne dni, każdy przepełniony smutkiem a z czasem pojawiało się też zwątpienie. Podstępna choroba coraz szybciej czyniła postępy. Wiedziałem, że żona umrze. Ona właściwie już umierała, każdego dnia po trochu. Dramat zaczął się pod koniec września i trwał w zasadzie do 25 października. Agonia rozpoczęła się o trzeciej rano, moje ukochane szczęście zmarło o 15.40. Cały czas przy niej byłem i trwałem do ostatniej chwili. Bardzo smutny i przygnębiający moment, którego nigdy nie zapomnę. Nie była to dobra śmierć, było bardzo dużo cierpienia. Wciąż mam nadzieję, że biedna nie miała już tej świadomości, tego umierania w bólu. W ciągu dnia byli przy mamie dwaj synowie, ale z racji obowiązków musieli na jakiś czas się oddalić. I chyba dobrze, bo nie byli świadkami tych ostatnich chwil. Przeżycie bardzo traumatyczne. Jedyne, co mnie jakoś pociesza, to fakt, że w chwili śmierci widziałem, że z tej ukochanej buzi znikło cierpienie. Nie byłem w stanie powstrzymać swoich łez i płaczu, dłuższą chwilę trwało, zanim po raz chyba milionowy powiedziałem Jej, że Ją kocham, że jestem wdzięczny za wspaniałe życie. Później zrobiłem to, co wydawało mi się zupełnie naturalne, pousuwałem z ciała żony igły, sondę i cewnik. Zrobiłem fachową toaletę i kosmetykę, jak robiłem to przez miesiące a później, już po powrocie starszego syna wspólnie Ją ubraliśmy. Jeszcze kilka razy przytulałem i całowałem to coraz bardziej chłodne ciało, to też uważałem za naturalne i potrzebne. Jeszcze tylko niezbędna wizyta pani doktor z hospicjum domowego, która wystawiła kartę zgonu. Osoba ciepła i bardzo empatyczna. To ona, będąc dzień wcześniej zaopatrzyła mnie w osławiony Fentanyl, który mam nadzieję bardzo stłumił ból i być może cierpienie Żony. Po jakichś dwóch godzinach pojawiła się ekipa z zakładu pogrzebowego, raczej bezceremonialnie i beznamiętnie zapakowali ciało do worka i już po wszystkim. To kolejny traumatyczny moment. Od pogrzebu Żony minęło dwa tygodnie, nie potrafię sobie tego wytłumaczyć, nie potrafię pogodzić się z Jej odejściem. Codziennie jestem na cmentarzu, codziennie Ją proszę, aby czuwała nade mną i nad synami. Od kilku dni staram się wrócić do życia zawodowego a najgorsze są powroty do pustego domu, w którym ukochana żona nie otworzy już drzwi i nie przywita pięknym pocałunkiem i pysznymi zapachami z kuchni. Czy to mogła być dobra śmierć? Za wcześnie, za szybko. Została pustka, rozpacz, łzy i żal 💔😢
@malgorzatakedzierska962 жыл бұрын
Być ciekawym doświadczenia własnej śmierci i tego co potem. To ze mną zostanie. Już nie tylko lęk przed nieznanym.
@krykot562 жыл бұрын
Pani Anja Franczak,świetne pytanie zadała i co dalej po śmierci? Jana 5:28,29 i Psalm 37:29 Pozdrawiam 🤗🤗
@terimira2 жыл бұрын
Taka prawda, prędzej czy później..... I to nie jeden raz 🤔
@jakubjedrzejewski84546 ай бұрын
Ciekawy wywiad, jednak jest wiele wymiarów śmierci, jak wytłumaczyć dziecku, śmierć rodzica.... a jak ma sobie poradzić rodzic, który musi pochować własne dziecko .... czy taka śmierć może być dobra według Was....
@Panteraczarna2 жыл бұрын
😍😍😍😍😍😍
@tomekrynk73022 жыл бұрын
Kiedyś chrześcijanin nie bał się śmierci. Nie biegał jako kościotrup, ale kulturowo to się zmieniło. Bardzo podziękujmy sobie za "młodzieży wychowanie". Bo szacunek do śmierci to nie keet obśmianie, ale przygotowanie się na to co nieuniknione. Dla osoby wierzącej jest to stan przejścia, a dla niewierzących smutna kropka w zdaniu zwanym życiem.
@Julia-iv4qv2 жыл бұрын
Po śmierci jest to samo co przed narodzinami. Nic.
@martamarta3832 ай бұрын
Życie wieczne jest😇
@Julia-iv4qv2 ай бұрын
@@martamarta383 wieczne to są raty kredytu hipotecznego
@angelika8622 жыл бұрын
Stoicy z kolei zwracają uwagę na fakt, że boimy się śmierci ale nie mamy leków związanych z tym co robiliśmy zanim pojawiliśmy się na świecie, gdzie byliśmy 100 lat temu gdy po raz pierwszy rozdano nagrody Nobla? 🙈 Może czasem tym spojrzeniem wstecz faktycznie łatwiej byłoby nam przyjąć to co przed nami 🤔
@grazynapocka71952 жыл бұрын
Pani Magdo, 1 Listopada to dzień wszystkich świętych a 2 Listopada jest dniem zadusznym, inaczej wszystkich zmarłych. To tak dla ścisłości.
@b.j.99452 жыл бұрын
Dla takiej ateistki jak pani Magdą to chyba nie ma żadnego znaczenia...może sobie wymyślić jakieś swoje swieto zmarłych czy jakiegoś takiego potworka...
@grazynapocka71952 жыл бұрын
@@b.j.9945 Może I dla Pani Magdy to i nie ma znaczenia ale jako profesjonalna dziennikarka, powinna wiedzieć co mówi, bo to ma znaczenie i o Niej świadczy
@lidiarys2 жыл бұрын
Piękna z Ciebie dusza Anja ♥🥰🌹 Pozdrowienia dla obu Pań! Dzielę się takim filmem - przełużenie tematu 😉 kzbin.info/www/bejne/mYKtc4p-j5ubjas
@wiesawarakoczy25232 жыл бұрын
Ja kdh
@b.j.99452 жыл бұрын
Dla ludzi wierzących śmierć jest łatwo wytlumaczalna no ale ateiści musza sobie stworzyć swoje teorie ..
@kingahorsztynska84282 жыл бұрын
Taki ateista po śmierci będzie miał ciężką zagwozdkę odnośnie Pana Boga i życia wiecznego.
@AC-jl7hb2 жыл бұрын
@@kingahorsztynska8428 To wyobraź sobie jaka zagwozdkę będą mieli wierzący lol 🤣
@bartekosinski46552 жыл бұрын
Pani Magdo ja bym chciał w następnym odcinku siebie albo Robert Lewandowski Cleo Georgie Clooney a czemu nie ? Anna Korcz Ela Romanowska lub z Stowarzyszenia Otwarte drzwi oraz bardziej kochani proszę o kontakt i nie ignorować mnie
@darokarwi38239 ай бұрын
Lęk przed śmiercią wytworzył wierzenia religijne. Wiara w życie po śmierci ma osłodzić ten lęk.Zdechł pies a nie słowo jak dla ludzi zmarł.
@jolantacwik26222 жыл бұрын
Pani Magdo proszę nie okłamałaś dzieci tylko powiedzieć że zmarli tak jak Pani wierzy przestają istnieć to koniec.
@ilonasugockawisnieska49702 жыл бұрын
Dzięki Tobie Magdo dowiadujemy się, że ktoś taki istnieje i to jest wielki dar❤
@krykot562 жыл бұрын
Umarli pozostają w pamięci u Boga ,nastąpi zmartwychwstanie- Jana 5:28,29 .
@ilonailona48722 жыл бұрын
Mogłabym słuchać głosu tej Pani cały czas. Powinna pomyśleć o kręceniu filmów ASMR