Jak uratowałam życie osieroconemu niedźwiadkowi

Kiedy przyjechałam na wolontariat do La Senda Verde, właściciele ośrodka i weterynarze nie wiedzieli już co robić. Takuś nie chciał pić mleka. Maluszek coraz bardziej słabł, tylko by spał i był apatyczny. Do czasu, kiedy pojawiała się zastępcza mamusia Gosia.
Poznajcie najsłodsze andoniedźwiadki świata: zwariowaną Czochnitkę i poważnego Takusia, którym zastępowałam mamę.
A jeśli chcielibyście pomóc przy budowie nowej zagrody w lesie dla moich maluszków, możecie to zrobić za pośrednicwtem strony: www.flipcause.com/secure/cause_pdetails/MTI1MDc5