To także moja historia. Ja 45 letni facet boję się swojej matki. Jak dzwoni to aż podskakuję z nerwów. Nie szukam z nią kontaktu bo mam złe doświadczenia. Nie potrafię z nią rozmawiać. Ciągłe krzyki, kłótnie, bicie sprawiły że się zamknąłem. Pragnęła lepszych dzieci, męża i mówiła głośno o tym dając nam do zrozumienia że jesteśmy do niczego. Nawet teraz dalej stosuje szantaż emocjonalny nie zdając sobie z tego sprawy. Do 40 roku życia nie rozumiałem tego. Mam trójkę rodzeństwa i wszyscy mamy rany zadane przez naszą mamę. I dzięki Bożej łasce też poznałem że ona taka była dlatego że ją to też spotkało od jej mamy. Nie potrafiła dać nic więcej niż sama otrzymała. Teraz bardzo cierpi. Demony przeszłości ją dopadają. Jest w kiepskim stanie psychicznym. Modlę się za nią bo chciałbym żeby sama sobie przebaczyła.
@katarzynadworszczak35242 жыл бұрын
Jak pięknie i trafnie napisane
@blogdda54272 жыл бұрын
Rozwiązaniem dla osoby wychowanej w dysfunkcyjnej rodzinie jest stanie się własnym kochającym rodzicem czyli zaopiekowanie się samym sobą.
@smokeyallen7872 жыл бұрын
@Mathew Blacksmith i co z tego czy miec rodzeñstwo zbawi Cië od czegos czy da u£ude czegos co mog£es mieç
@jerzisavy37332 жыл бұрын
@@jurekjurekkowalski409 to prawda jeśli Bóg jest na pierwszym miejscu to wszystko inne jest na prawidłowym miejscu- moc błogosławieństw źyczę
@mwa75662 жыл бұрын
Moja mama, która odcięła się od nas a my od niej (mam 3 rodzeństwa i tatę), a także od swojego rodzeństwa i rodziny miesiąc przed śmiercią dostąpiła niezwykłej łaski i my także, odmieniła się o 180 stopni. Była dla nas miła, uśmiechała się i mówiła rzeczy, które nigdy by nie przeszły jej przez gardło. Nasza wspólna opieka nad nią (w czasie choroby) była dla mnie uzdrawiająca i wynagrodziła te wszystkie lata (mam 44lata) pustki i tęsknoty za zdrową relację. Nigdy nie podejrzewałam siebie, że zapłaczę po jej śmierci, a przeszłam żałobę, jak po kochającej mamie. Kiedyś moja znajoma (38 lat) po stracie swojej mamy bardzo cierpiała, opowiadała mi jak silną więź z nią miała i jak bardzo za nią tęskni, pocieszałam ją wtedy (nie wiem czy słusznie) takimi słowami " ciesz się tym, że miałaś taką mamę i taką z nią relację i dziękuj za to, moja mama żyje, a nie mam z nią w ogóle kontaktu" Teraz czuję wewnętrzny spokój, choć wzruszam się pisząc po raz pierwszy o tym. Moja mama nosiła w sobie ogromny żal, została skrzywdzona w młodości, o czym dowiedzieliśmy się już jako bardzo dorośli ludzie (miałam wtedy 35 lat), nie potrafiliśmy, nawet nie próbowaliśmy jej wspierać, jej serce było zatrute i nie można było liczyć na jakąkolwiek rozmowę. I właśnie tego zazdrościłam innym, że rozmawia z mamą, kłóci się, wymienia zdania, opinie itp. U nas tego nie było. Nawet życzeń na święta, urodziny... Przechodząc obok na ulicy odwracaliśmy od siebie wzrok:/ Naprawdę brak relacji. Nie było tak zawsze, miałam dobre dzieciństwo, chociaż jako czwarte dziecko urodzone po latach (ocalone zresztą przez mojego tatę przed aborcją) wychowywałam się trochę sama. Czułam od zawsze miłość Boga i Matki Bożej i do tej pory jestem pełna wiary i ta siła wiary niesie mnie przez życie, jestem szczęśliwą żoną i mamą. I chciałabym przekazać wszystkim będącym w podobnej sytuacji, aby nie tracili wiary, modlili się i czekali cierpliwie na moment pojednania z rodzicami, jeśli nie teraz to w przyszłym życiu. Otuchy dodały mi jeszcze słowa mojego księdza podczas zamówionej przeze mnie mszy świętej, która przypadła akurat w dzień mamy, że "każda matka jest najlepszą matką, jaką może być" i widocznie moja też była właśnie taką, najlepszą jaką umiała, po tych wszystkich krzywdach, które ją spotkały. Dziękuję Bogu za tę łaskę, szczególnie ostatniego miesiąca jej życia. Wreszcie zaczęliśmy o Niej mówić Mama, nie Matka. Spokoju ducha wszystkim :*
@asiaasia59022 жыл бұрын
Taki mądry ksiądz. Wspanialy kaznodzieja. Szczęść Boże. Bóg zapłać
@marylatomecka76972 жыл бұрын
Moja mama, odrzuciła mnie już w swym łonie. Urodziłam się dlatego chora. Wychował mnie tata bo mama odeszła. Ciężko było wybaczyć gdy dorosłam. Życie moje też się nie układało. Zrozumiałam że muszę jej wybaczyć. Bez przebaczenia nie będzie mi w życiu dobrze. Ale to wybaczenie było tylko słowne. Na sercu wciąż była, rana. Gdy przyjęłam po raz 1 sakrament namaszczenie chorych. To wybaczenie przyszło dopiero od serca. I akurat zbliżały się święta Wielkanocne kapłan doradził gdy będzie pani wysyłać życzenia, do mamy. Proszę jej napisać Mamo wybaczam Ci. Po mym liście moja mama zaczęła mi wysyłać piękne upominki. Pomoce finansowe. Do dziś mamy dobra relacje. Jednak też w trudach życia pomaga modlitwa wstawiennicza kapłana nad nami.
@Kasia-jh6sy10 ай бұрын
Trzeba wybaczyć sobie ❤️wtedy zmieniają sie wszyscy w rodzinie ❤️
@malgorzatax66462 жыл бұрын
My niedokochani, krytykowani, nieważni dla najważniejszych dla nas ludzi, bardzo poturbowane społeczeństwo. Dla mnie zbawienna była terapia. Utraconego dzieciństwa nikt nam nie odda. Bóg zapłać 🙏 za ludzi, którzy naprawdę potrafią nas wyciągnąć z tej traumy. 🥰🙏
@annakowaluk68802 жыл бұрын
Ja również już jako matka skorzystałam z takiej terapii żeby móc przebaczyć swoim krzywdzicielom, szczególnie mamie, moje dzieciństwo dzięki niej było piekłem. Takie poranienia i brak miłości podcinają nam skrzydła, ja dałam radę ale moje dzieci też są poranione, modlę się za nich. Pozdrawiam serdecznie
@blogdda54272 жыл бұрын
Drugą skuteczną formą pomocy oprócz psychoterapii jest praca na Programie 12 Kroków i 12 Tradycji DDA. Wspominam o pracy na Programie 12 Kroków a nie tylko o samym uczęszczaniu na mitingi DDA/DDD.
@ewagertner55452 жыл бұрын
Niewłaściwa osoba zajmowała się moimi wnukami są poranione jak najdalej od toksykow
@LS-gm2vk Жыл бұрын
Madre słowa. nikt mi nie odda mojego zmarnowanego ,poranionego dzieciństwa. Przy ojcu socjopacie z rysem psychopatycznym, matce - do szaleństwa w nim zakochanej z bielmem na oczach, siostrze z depresją.... I mój świat wśród nich, "wariatów". Po 40 latach...zerwałam wszelkie nici które mnie z nimi łączyły. Nareszcie jestem wolna, nie widzę, nie słyszę, nic nie wiem. Modlę się w ich intencji. I...jestem wolna, wolna, wolna.
@ela716676 ай бұрын
Dziękuję za ten materiał. Bardzo mi pomógł zruzumiac toksyczne relacje z matka. Bóg zaplac.
@romanskotarski78672 жыл бұрын
KS. Sławomirze , niech będzie Chwała Bogu na wysokości ,a księdzu tu na ziemi . Temat tu poruszony ,to życie w milionach rodzin. Niektórzy rodzice nie dorośli tego , aby mieć dzieci . Ten temat to ocean . Dużo Łask Bożych dla księdza . Z Bogiem .
@wandakatarzyna6492 жыл бұрын
Wszystko po coś jest nam dane przez Pana Boga , aby iść po milosc do Pana Jezusa On zawsze nas kocha mimo naszej nędzy.
@IwonaWillow Жыл бұрын
Boże kochany, tak wielu nas poranionych....dobrze, że Ty jesteś i nas kochasz. Pomóż nam nie przenosić naszych ran na nasze dzieci....Płakałam słuchając tego listu i czytając wypowiedzi innych...moja historia powróciła...Chrystus i Maryja byli ze mną zawsze w moim życiu, tylko ja nie zawsze ich dostrzegałam, ale to dzięki ich pomocy zbierałam siły, by wstać z każdego upadku, by wskrzeszać w sobie godność, której mnie notorycznie pozbawiano.... Życzę tego wszystkim poranionym by umieli dostrzec wyciągniętą do nich dłoń Jezusa i ją pochwycili. On leczy wszystkie rany, przytula, pociesza i KOCHA.
@kacperbiegasiewicz68702 жыл бұрын
O jak dobrze czasem posłuchać kogoś kto miał podobnie.Blogoslawie tej osobie i ściskam.
@renatakosman93862 жыл бұрын
Moi rodzice są już po tamtej stronie... Jezu przebacz im i pomóż mi przebaczyć 🙏🙏🙏
@annatu47502 жыл бұрын
Jakie to uwalniające. Rodzice nie odrzucili tylko nie potrafili przyjąć nowego życia. Bóg zapłać❤ za to świadectwo. Bóg zapłać❤ księdzu za wszystkie konferencje.
@mariastencel22942 жыл бұрын
Także i ja należę do grona osób, których rodzice nie potrafili/ nadal nie potrafią pokochać bezwarunkową miłością... I również przyznaję iż od zawsze czułam niezwykłą bliskość i obecność Pana Jezusa...
@AsiaIwa2 жыл бұрын
Mój ojciec zostawil nas gdy mialam roczek...ta rana wychodzi dopiero teraz gdy poznałam milosc mojego życia...proszę was wszystkich o modlitwe za mnie, o uzdrowienie mojego serca, o zaufanie i wiarę w Boże Miłosierdzie 💕🙏
@patimat87122 жыл бұрын
Asiu pomodlimy się za Ciebie. Moja żona Beata (50 l.) też została porzucona przez swojego ojca zaraz po urodzeniu. Do dzisiaj nie widziała i nie poznała ojca. Bóg nas umacnia w sakramencie małżeństwa... Rafał
@perluidziperluidzi70492 жыл бұрын
Nie można powiedzieć że uzdrowienie zranień trwa bardzo długo ponieważ Pan Bóg może w JEDNEJ CHWILI zabrać wszystkie zranienia !!!! Ja tego doświadczyłam osobiście!!!!! Nienawidziałam swojego taty ale stało się tak że byłam na rekolekcjach i wtedy prowadzący zachęcał do oddania Bogu tego co nam przeszkadza co nas boli Pamiętam jak dziś że kleczalam położyłam głowę na ławce i mówię do Jezusa że nienawidzę swojego taty i że chce go kochać i żeby On (Jezus ,) zrobił resztę !!! I możecie w to nie wierzyć ale wstałam z kolan już inna czułam tak potężną miłość do taty że musiał to zrobić Pan Bóg bo sami nie jesteśmy w stanie tego zrobić!!!! Od wtedy za mojego tatusia oddałabym życie !!!!! Chwała Jezusowi Chrystusowi za cuda które czyni On sam !!!!
@bonifnaf6862 жыл бұрын
Ale przecież jest różnica pomiędzy tym, gdy samemu " nienawidzi się swojego taty" ,a tym gdy to ojciec krzywdzi dziecko i wówczas trzeba wybaczyć , a nie tylko przestać nienawidzić. Ja myślę, że to zawsze jest proces, który trwa. O tym ,jakie szkody poczynili rodzice, można najlepiej poznać, gdy samemu zostaje się rodzicem. Trudno być dobrym rodzicem, gdy nie nauczyliśmy się tego z domu.
@Kasia-jh6sy10 ай бұрын
Dziekuje Bogu ze trafiłam na księdza ❤️
@Iz-ec5zd2 жыл бұрын
Jestem w podobnej sytuacji ,ale wiem z doświadczenia ,że pełne zaufanie Bogu i wybaczenie jest najlepszym lekarstwem. A krzyż nosimy przez całe życie i z Panem jest o wiele lżejszy.🙂 Słucham księdza z polecenia mojego lekarza i wielkie Bóg zapłać księdzu za te słowa.
@teresacieciorko18882 жыл бұрын
Ks. Sławek feljetony w N. Dzienniku zawsze mnie zachwycaly. Dziekuje za wspaniałą konferencję i swiadectwo osoby zranianej. Wszystko jest po coś. Proszę o konferencję dla rodzicow-raniacych nieswiadomie.
@haniawrobel91442 жыл бұрын
Zgadzam się z każdym słowem i ma Pan/Pani ogromne szczęście, ze leczy się u takiej osoby.
@pawelk48892 жыл бұрын
0
@blogdda54272 жыл бұрын
Kolejność pracy ze skutkami wychowywania w dysfunkcyjnej rodzinie jest opisana w Programie 12 Kroków DDA.
@michadobrowolski57342 жыл бұрын
@@blogdda5427 ja tylko dodam że 12 kroków to dar od Boga dla każdego niezależnie od problemu.
@beatakarpicka71922 жыл бұрын
Moj proces uzdrowienia trwa,wybaczyłam mamie ,ale dalej mam przed nią lęk,zrobiłam to samo swoim dzieciom jak mama mi .Teraz prubuje moim dzieciom to wynagrodzić i mówię im jak bardzo ich kocham.Nasze relacje się bardzo poprawiły ,bo nauczyłam się nosić moj krzyż,Bóg nauczył mnie jak patrzeć inaczej i widzieć więcej.Cieszę się i dziękuię za wszystko co otrzymałam od Pana Boga.❤Pozdrawiam serdecznie
@ewabednaek20633 ай бұрын
Wpadł mi film, bardzo mi potrzebny.❤Dziękuję
@EE-sf4us2 жыл бұрын
Przez większość mojego życia czułam do mojej mamy żal, nienawiść, chęć zemsty. Oddałam to Chrystusowi. Nie wiem kiedy te uczucia odeszły, ale pewnego dnia przypomniałam sobie o nich i jakie było moje zdziwienie, że były, a ich nie ma.. Dzisiaj czuję do mamy szczerą miłość i szczere współczucie. Chwała Panu!
@brydzidder88662 жыл бұрын
Bardzo chcę tak samo poczuć i uzdrowić
@ursulacichon62712 жыл бұрын
Tak samo było u mnie . Chwała Panu Bogu. Bóg zapłac 🙏
@wspolnotamieszkaniowaornak4263 Жыл бұрын
Bogu niech będą dzięki:)
@Pollyanna7710 ай бұрын
U mnie stało się podobnie
@amigoamigo33542 жыл бұрын
Niech będzie Pochwalony Jezus Chrystus i Maryja zawsze dziewica!!!😃🙏🏼🙏🏼🙏🏼
@MsPrinzessin12 жыл бұрын
To tak jak i u mnie. Cały czas byłam krytykowana i wyśmiewana i poniżana. Ani razu w życiu nie słyszałam słowa: kocham cię, czy tez przytulenia. Ja niestety za mąż nie wyszłam dobrze, męża nie kocham. On tez nie potrafi w ogóle pokazać miłości. Nie znałam w życiu żadnej miłości dopóki nie urodziło mi się dziecko. Dopiero przy dziecku poczułam prawdziwa, bezinteresowna miłość. Matka cały czas mówiła, ze jestem nieudacznikiem i ze wolałaby mieć 20 psów ze schroniska niż takie głupie dziecko. Niestety w życiu mi nie wyszło, nie mam nawet pracy mimo dwóch kierunków studiów i wielu certyfikatów i biegłego języka niemieckiego. Słowa matki spełniły się: Nikt takiego nieudacznika w życiu nie zechce. No i nie chcą mnie ani w pracy, ani nigdzie a za mąż wyszłam bo już samotności nie znosiłam, nie kochając w ogóle męża ale to lepsze niż ta cała moja nicość, samotność i dziecko to cały mój skarb poza Bogiem. Modlę się całe moje zycie. Myśle, ze gdyby nie Bóg, to by mnie tu już dawno nie było. Modliłam się do niego pół roku o smierć, bo już miałam dosyc wszystkiego a on dał mi zycie: ciąże, której miało nie być, bo stwierdzona miałam bezpłodność. Ciąże w wieku 40 lat. Syn daje mi teraz taka motywacje i powera, ze góry chce mi się przestawiać.
@B.G232 жыл бұрын
To co Ci mówiła mama ---to przekleństwa . Można to przerwać i zacznie Ci się w życiu wieść. Ściskam Cię mocno i błogosławię +++❤
@blogdda54272 жыл бұрын
To co opisujesz to jest zachowanie toksycznej osoby w dysfunkcyjnej osobie. Możesz sobie pomóc korzystając z pomocy psychoterapeuty lub uczęszczając na bezpłatne mitingi Wspólnoty DDA/DDD, które odbywają się w wielu miastach w Polsce i na świecie.
@MsJewka_2 жыл бұрын
Czas już przejąć odpowiedzialność za własne życie. Jeśli tego nie zrobisz, twoje dzieci będą przeklinały ciebie.
@bozenak98972 жыл бұрын
Ja też nie miałam miłości ze strony mamy wyszłam. Domu wwieku18 lat i sama wychowałam 3 dzieci sama i dałam im dużo miłości i myślę że uda Ci się z Bogiem wychować dziecko ❤️❤️❤️❤️❤️❤️
@ilonailona2796 Жыл бұрын
Ja dzięki terapii zrozumiałam, że każdy wychowuje dzieci tak,jak potrafi...oraz wybaczyłam i nie wracam do przeszłości...pozostała ciężka,powracająca depresja ,ale dla mojej mamy zrobię wszystko mimo,że cały czas uczy się mnie kochać.
@grazynagoko7372 жыл бұрын
Moja chistoria. Wybaczyłam bo kocham. Mama odeszła do wieczności . Dała mi miłość w ostatnich chwilach życia i to mi wystarczyło by wybaczyć .
@lidiakor63492 жыл бұрын
To jak bym swoją historię słyszała. Rodzice już dawno nie żyją , ale smutek i pamięć mimo przebaczenia powraca wybaczeni
Bardzo szkrzwdziłem moją rodzinę proszę aby mi w sercu przebaczyła proszę o to Panią matkę Boską i Pana Jezusa których kocham najbardziej.
@bartomiejjakubiec2682 жыл бұрын
Należy żyć według najważniejszej zasady Świętych: „Traktuj każdy dzień jak osobne życie” Czego życzę wam z całego serca ❤️ AMEN
@wladyslawazapala27072 жыл бұрын
🎉
@blogdda54272 жыл бұрын
Polecam modlitwę o pogodę ducha: Boże, użycz mi pogody ducha, abym godził się z tym, czego nie mogę zmienić. Odwagi, abym zmieniał to, co mogę zmienić. I mądrości, abym odróżniał jedno od drugiego.
@grazynagoko7372 жыл бұрын
Oddać Bogu wszystkie zranienia . Oddać Bogu rodziców by uzdrowił ich serca. Wybaczyć mogę wtedy kiedy odda się rodziców i swoje rany Bogu .
@B.G232 жыл бұрын
Zgadzam się 👍
@crii44282 жыл бұрын
Wielkie dzięki za podjęcie tak ważnego tematu…
@Bb-go7nq2 жыл бұрын
Na pewno kiedys nie bylo lepiej. Ludzie nie rizmawiali kiedys z dziecmi. Byly inne problemy ale zawsze byly.
@aniatrzpiot-milcarz15832 жыл бұрын
Boze jak bym słyszała o Sobie,Jezu dziękuję że Jesteś.
@Ada_s-k2 жыл бұрын
Przykre gdy rodzice nie darzą miłością. Gorzej gdy taka osoba potem sama idzie przez życie, nie ma męża i dzieci. Ale Bóg jest z nami. Przytula nas. I kocha.
@adams57162 жыл бұрын
Bóg zapłać za to nagranie. Dla tych którzy borykają się z tym problemem. Dzięki tym ranom które mamy po rodzicach uświadamiamy sobie jak ważna i istotna jest Miłość zwłaszcza Miłość bezwarunkowa ta którą powinniśmy otrzymać od naszych rodziców. Nie zapominajmy o tym by kochać... Bóg zapłać Ks Sławomirze 🙏🙏🙏
@edytakubjatkova6527 Жыл бұрын
Ksiądz zawsze ma kazanie które trafia prosto w serce i znowu wszystko wraca. Mnie zostawiała moja mama miałam 3 lata , moja mama wybrała innego mężczyznę , powiedziałam mamie nie odchodź , mojej babci na te słowa pękło serce. Mój dziadek był bardzo zły. Mam straszny żal , bol i nienawiść do mamy że mnie zostawiła. Bardzo brakowało mi madczynnej miłości, teraz o to proszę matkę boską. Wychowała mnie babcia z dziadkiem i za to jestem im wdzięczna. Nikdy nie nawidzialam pisac życzeń na dzień ojca czy dzień matki. Żadne z rodziców nie pamiętało o mojich urodzinach. Mój ojciec jak mnie widział to się wstydził mnie na ulicy 😢 , taty wogole nie znałam. Mama , moja mama powiedziała że mi nie pomoże bo ona ma swojego męża , ona mnie teraz poucza jaka ona była dobra . Nie ma do tego prawa. Moja mama się wstydzi za córkę która ma jedyna. Która jest po szkole średniej , idzie dalej by mieć lepszą pracę. To jest dla mnie przykre.
@teresaszymlet9242 жыл бұрын
Bóg zapłać za ten temat 🙏
@ewagertner55452 жыл бұрын
Jeszcze w życiu wszystkiego nie zrobiłaś masz dla kogo żyć to miłość z wzajemnoscia
@martun3212 жыл бұрын
Najgorszą konsekwencją trudnego dzieciństwa jest emocjonalne więzienie, z którego nie sposób się wręcz wyrwać, bo go długo nie dostrzegamy. I nie chodzi tu o kwestię odcięcia się od członków rodziny z którymi wiążą nas trudne relacje a o uzdrowienie postrzegania nas samych. Trzeba uznać swój ból i cierpienie, ale nie trwać w nich, bo najwięcej miłości okażemy sobie i innym wstając z kolan i żyjąc najlepiej jak potrafimy. Dla mnie dużą trudnością do dziś jest uznanie swojego prawa do popełniania błędów. Automatycznie każę się za każdy błąd, ale uczę się zmieniać to błędne myślenie i dawać sobie prawo do pomyłek.
@aleksandraprzybylska37252 жыл бұрын
Doskonale się Księdza słucha.. Wykłady bardzo potrzebne i wspaniale uporządkowane. Bóg zapłać serdecznie księdzu. 🙏❤️🌿🌹
@jadwigagondek73602 жыл бұрын
JEZU UFAM TOBIE🥰🥰💗💗🙏🏼🙏🏼
@aneta33222 жыл бұрын
Bóg zapłać 🙏💙🕊🌿
@mariastozek45452 жыл бұрын
Proszę o uzdrowienie ran moich zadanych przez rodziców teścia i meza mojego 🙏🙏🙏🙏🙏
@macius1101762 жыл бұрын
Któż Jak Bóg🙏🏼
@dariuszgliniecki49762 жыл бұрын
Wychowalem się bez ojca, mieszkałem z matką do 35 roku życia od której byłem bardzo uzależniony i cały czas przez nią kontrolowany. Teraz po 7 latach kiedy się wyprowadziłem, jestem samodzielny, mam mieszkanie, pracę, przyjaciół. Gdyby nie Bóg, nie wiem gdzie byłbym teraz. Szkoda tylko, że nie mogę jakoś wejść w relacje z żadną kobietą, żeby stworzyć trwały związek, i w przyszłości założyć rodzinę, tutaj jakby ktoś postawił potężny wielki mur nie do przebicia. Może to lata toksycznych relacji z matką zrobiły swoje. Kiedy odwiedzałem ojca poniżał mnie, że moje życie jest bez sensu bo jestem sam. chyba w tym wszystkim dalej brakuje mi dojrzałości, pewności siebie. Obecnie nie mam żalu do rodziców, kocham swoją matkę, odwiedzam ją co jakiś czas. Ona ma swoje życie, ja swoje. Wiem, że jeszcze dużo pracy przede mną w kwestii pewności siebie, akceptacji. Jednak jeśli Bóg z nami, to któż przeciwko nam :)
@michakulig81122 жыл бұрын
Odezwij się jak masz ochotę pogadać
@annaluzut9954 Жыл бұрын
Modlitwa uwolnienia wg 5 kluczy N. Lozano. W każdym mieście są Domy Milosierdzia. Droga do wolności.
@sylwiaklimczak56662 жыл бұрын
BÓG ZAPŁAĆ🌸
@gm97322 жыл бұрын
Dzięki księże Sławku za nagranie tego tak ważnego tematu 🙏
@kruk1475 Жыл бұрын
W punkt.Bog zapłać!
@kasiae5963 Жыл бұрын
Każdy ma jakieś zranienia. Dziękuję za trudne świadectwo.
@Karolina772 жыл бұрын
To o mnie też😭 dziękuję🙏
@evafischer69082 жыл бұрын
Przebacz innym, nie dlatego że potrzebują wybaczenia,ale dlatego że Ty potrzebujesz spokoju zdejmij ten worek z kamieniami teraz to Ty decydujesz o sobie
@noemi902 жыл бұрын
Bóg zapłać☺️Potwierdzam słowa tej Pani,wszelkie rany zadane przez rodziców Jezus jest w stanie uzdrowić.Jest to współpraca z Bogiem,nie jest to łatwe i wymaga czasu.Ale warto dla poczucia wolności,radości i przede wszystkim poczucia miłości i akceptacji,których nie dali rodzice❤
@lucynafrankowska41852 жыл бұрын
SERDECZNE BÓG ZAPŁAĆ.
@annak67642 жыл бұрын
Niech bedzie pochwalony Jezus Chrystus prosze KS bardzo pomocna refleksja , to jest bardzo trudne I rowniez trudne do uwiezenia , no a jesli chodzi o czwarte przykazanie sa dwie czesci jakby to tak okreslic noi jesli dziecko widzi cos takiego spotkalo jest bardzo trudne I przykre wiele osob jest takich, ja rowniez zadawalam sobie pytanie I tak modlac sie medytowalam noi teraz ta refleksja, trudne do zrozumienia czy rodzice tego nie widza czy jakto mozliwe , Bog zaplac KS, za ta refleksja cudowna, Niech bedzie pochwalony Jezus Chrystus , Bog zaplac, Z Bogiem
@Renatarybic2 жыл бұрын
Bóg uzdrowił mnie poprzez zrozumienie, że sama jestem odpowiedzialna za swoje życie. Zrozumiałam, że moi rodzice dali mi tyle ile mogli dać i nic więcej. Zrozumiałam ich życie, to jakie mieli dzieciństwo. Żal mi, że nie wykorzystali potencjału, który mieli i modlę się o to żebym sama nie odeszła mając poczucie zmarnowanego życia. Szczególnie po ich śmierci dociera do mnie to ile miłości mi dali. Nie rozumiałam tego będąc młodsza.
@aniaams33272 жыл бұрын
Jak zawsze mądrze i trafnie!!!!
@antonowka59402 жыл бұрын
Bardzo dziękuję Czcigodny Kapłanie. Przeanalizuję,czy nie byłam podobna do mamy naszej bohaterki. Bóg zapłać.
@mayabingo85492 жыл бұрын
Serdeczne BÓG ZAPŁAĆ 💥💥💥💖💥💥💥
@marlenasamoraj16102 жыл бұрын
Tu też moja historia. Uciekliśmy z mężem i dziećmi. Teraz jest cudownie. Nie ma innej drogi jak ucieczka. Teraz jesteśmy wolni
@tomekborucki11202 жыл бұрын
Fizycznie? Tak. Emocjonalnie? Nie
@annalena26272 жыл бұрын
Mnie matka nie kocha, cały czas krytykuje nie docenia wszystko co dla niej robię rodziny.Widzi tylko syna , który zresztą pije i jej dokucza. Nie rozumiem tego. Mnie dobrze się wiedzie, dopóki złośliwi zazdrośni '? ludzie szyków mi nie psują.
@noemi902 жыл бұрын
@@tomekborucki1120 Emocjonalnie można to przepracować z psychologiem oraz pomocą Boga.Naprawdę można wszystko zmienić,Jezus to wszystko widzi i czuje razem z Tobą.Trzeba mu to oddać i współpracować z Nim na drodze uzdrowienia.
@blogdda54272 жыл бұрын
Oprócz profesjonalnej psychoterapii DDA równie skuteczną formą jest praca na Programie 12 Kroków DDA.
@masowskakasia87972 жыл бұрын
Nigdy się nie ucieka, nie sztuką jest uciec tylko stawić czoła i nie pozwolić się poniżać zwłaszcza w rodzinie , ludzie coraz mniej ze sobą rozmawiają.
@edytaszlonzak62022 жыл бұрын
Bóg zapłać za tą konferencje i za wszystkie inne każda uczy czegoś nowego i pięknego-Pięknego bo miłości do samego Boga🙏❤️Z Panem Bogiem🙏
@rafalemanski4452 жыл бұрын
Bóg zapłać za to świadectwo! Jest wiele wspólnego z tym, co my z żoną przeżywaliśmy w relacjach z moimi rodzicami i niestety oni nadal nie odpuszczają... konsekwencje tego są druzgocące dla nas i naszych dzieci...
@byciechronic2 жыл бұрын
Przynajmniej macie siebie. Proszę dziękować Bogu za to, że żona nie traktuje Pana tak jak rodzice.
@rafalemanski4452 жыл бұрын
@@byciechronic Bóg zapłać za dobre słowo... proszę mi wierzyć, choć się wyprowadziliśmy 5 lat temu, nadal czujemy, jakby złorzeczenia przeciwko nam... ciężko nam finansowo, bo wzięliśmy kolejny kredyt, żeby się wyprowadzić itd. można by pisać godzinami...na szczęście oboje jesteśmy głęboko wierzący i tak jak Pani pisze, żona mnie kocha... ale to raczej maja mama zawsze miała "coś" do niej i nadal ma... dziękuję Bogu za miłość mojej żony! Bez tego było by tragicznie... mogę w czymś pomóc Pani? Z Panem Bogiem i Mamą Przenajświętszą 🙏, najczulszą z mam
@byciechronic2 жыл бұрын
@@rafalemanski445 o pieniądze niech się Pan nie martwi. O to się już Bóg zatroszczy. Starajcie się z żoną o krolewlstwo Boże a reszta będzie Wam dana :)
@rafalemanski4452 жыл бұрын
@@byciechronic 🙏❤️ Bóg zapłać za dobre słowo...
@kecharitomenekecharitomene65132 жыл бұрын
🙏:)
@aniaams33272 жыл бұрын
Super polecam wszystkim kazania i nauczanie ks. Kostrzewy . Piszę komentarz 2 raz i nie wiem czemu się nie pojawia .🤷🏼♀️
@basiaddddd2 жыл бұрын
Bóg zapłać 💐🙏
@mariajutah90592 жыл бұрын
Bóg zapłać 🙏 ja ciągle noszę rany zadane przez mamę.
@ewagertner55452 жыл бұрын
Gdy byłaś blisko mamy zawsze skorzystałam ateraz tracisz miałaś wsparcie a oni cię odizolowali od najbliższych wyprali ci mózg zmienili torzsamosc
@ewagertner55452 жыл бұрын
Rany zadane przez teściowa corki
@elzbietakosioroska77049 ай бұрын
Jezu ufam Tobie 🙏❤️
@mariakoczorowska2562 жыл бұрын
Rodzice mogą dawać dziecku tylko tyle miłości , ile sami otrzymali . Warto poznać historię rodziców .
@brydzidder88662 жыл бұрын
Ja dostalam bardzo mało milosci....zato bardzo dużo zranień...Jestem mama 2 dzieci i z calych sil chce ich kochac najmocniej na swiecie pomimo ze rodzice dali mi okruchy bo malo dostali od swoich...idac tym tropem ja powinam powielac ten schemat. Jednak.z calych sil od 30 lat pracuję nad soba oby moje dzieci nie musialy tak cierpiec jak ja..
@deborah55182 жыл бұрын
PRAWDA
@mirekapa81892 жыл бұрын
Kompletna bzdura czyli ja nie będę dbać o swoje dziecko?bo Moi rodzice tak zrobili?...wiem,że kiedy będę miał dziecko to będzie moje oczko.
@tytanicroze84582 жыл бұрын
@@mirekapa8189 chodziło chyba o to że jak rodzice zachowują sie w dany sposób to dzieci mogą nieświadomie powielać zachowania rodziców, jak matka krzyczy i narzeka za błachostki to takie dziecko w przyszłości może zachowywać sie podobnie względem własnego dziecka
@teresakrakowska64522 жыл бұрын
To tacy rodzice są zazdrośni o swoje dzieci to chore…niech ci rodzice zajma sie swoim życiem a zostawia dorosłych w spokoju…
@gabrielawidera68592 жыл бұрын
Bóg zapłać!!!
@grzegorzanonim9502 жыл бұрын
Ciekawa konferencja. Jak zawsze. Udało mi się porozmawiać z księdzem przez tel. I naprawdę bardzo mi to pomogło
@kristynaannakabala90822 жыл бұрын
Bóg zapłać Szczęść Boże
@Bazylia72 жыл бұрын
Moi rodzice już nie żyją, więc nie mam co przecinać. To co zrobili ,przekreśliło całe moje życie,które było i jest nadal udręką. Więc za późno już na leczenie tych ran. Ja nie żyłam, wegetowałam z przetrąconym kregosłupem psychicznym. A wszystko ,z boku wyglądało niby normalnie....Także i to moje już życie w małżeństwie, Modliłam się dużo, nie znalazłam ukojenia i zrozumienia tego wszystkiego. Także modlę się za rodziców i staram się wytłumaczyć ich postępowanie. Jednak nic nie wróci mi życia.
@dorotaromanowska25722 жыл бұрын
Mam identycznie...dziekuję
@Bazylia72 жыл бұрын
@@dorotaromanowska2572 Jeśli masz jeszcze trochę życia przed sobą, lecz te zranienia, wszystko da się jeszcze odmienić.Powodzenia
@dariaklimczak37312 жыл бұрын
Amen przebwczylam dziś mojej mamie wrescie ale mojemu Ojcu co nie żyje. Boże już sama nie wiem hyba też ale ,almmam szok Boże pomoz mi
@ewabednaek20633 ай бұрын
Jezu wczoraj pewna osoba powiedziala mi zebym pojechala do kosciola i pirozmawiala z ksiedzem proboszczem . Teraz ten film ktory mnie w pewien sposob przygotuje do eozmowy bardzo trudnej , cgcialabym spisac stad wszystko co slysze bo to samo przeszlam a tutaj takie pieknie napisane slowa zdania , poorostu Bog dał mi narzedzia abym mogła podjac rozmowe i dalej uciać kontakt z toksyczną matką i ojcem .
@schwerdtfegermargarethe76232 жыл бұрын
Bóg zapłać za to niesamowicie ważne świadectwo i ja się tu odnalazłam. Dziękuję Pani z całego serca, za odwagę słowa, za przekazanie uczucia krzywdy i zerwania kontaktu z rodzicami.
@annadec46102 жыл бұрын
Dzisiaj też się modlę
@annaspos59522 жыл бұрын
Z uwagą słuchałam świadectwa... i mimo że znam uczucia jakie są w nim opisane jednego mi brakuje... opisu miłości dziecka do rodziców, miłości ślepej i bezwarunkowej. Ogromna miłość do rodziców, którzy ranią jest przyczyną niewyobrażalnego rozdarcie i bólu duszy niekochanego dziecka. Ani słowa o zadumie, z czego może wynikać brak miłości w rodzinnym domu: niedojrzałość, alkohol, skupienie na karierze zawodowej itp. Jaka jest Pani miłość do swoich Rodziców? Tyle słów o swoim zranieniu, bólu, krzywdach, wyrzutach.. a nic o swojej miłości nieodwzajemnionej do "Matki i Ojca"...
@halinamusielak81282 жыл бұрын
Bóg zapłać Pozdrawiam❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
@renatanowakowska25012 жыл бұрын
No właśnie. Kij przecież ma dwa końce.
@martag75612 жыл бұрын
A gdzie tu jest miejsce na miłość do rodziców, którzy nie dając miłości, nie mogli nauczyć tej miłości do siebie swoją córkę.... Skąd córka ma wykrzesać miłość do rodziców....
@annaspos59522 жыл бұрын
@@martag7561 Właśnie na tym polega ślepa, bezwarunkowa miłość. Wbrew wszelkiej logice dzieci kochają całym sercem swoich rodziców, którzy mogą bić, krzywdzić, porzucać, maltretować... a dziecko choćby było umieszczone w ośrodku wychowawczym tęskni, czeka i kocha. Gdy dorośnie musi stawić czoła swoim emocjom bo przecież zaczyna więcej widzieć, rozumieć, ale aby nazwać swoje uczucia (nienawiść, tęsknota, poczucie niesprawiedliwości itp.) musi przepracować traumę. Można byłoby zadać pytanie: Czy niekochane przez Rodziców dorosłe już dziecko jest w stanie kochać bezwarunkowo skoro nie nauczyło się tego w swoim rodzinnym domu? Uważam, że oczywiście może. Uzdrowienie z takich ran według mnie to nie tylko odcięcie kontaktów, ale świadomość schematów które mimowolnie są wyniesione z rodzinnego domu oraz nazwanie oraz pogodzenie się z uczuciami, emocjami kierowanymi w stronę Rodziców. W takich sytuacjach dobrym rozwiązaniem jest też udanie się do psychologa.
@ewaslaz36462 жыл бұрын
Tak, spalam się z miłości do Boga,a jakieś próby porozumienia się , proces uzdrowienia relacji jednak z rodzicami,
@gaza20872 жыл бұрын
Bóg zapłać za to cenne dla mnie świadectwo.
@magdalenaponka70942 жыл бұрын
♥️♥️♥️ księże Sławomirze dziękuję za tą katechezę.♥️♥️♥️
@kacperbiegasiewicz68702 жыл бұрын
Dziękuję bardzo potrzebne
@conanux2 жыл бұрын
Ja tak mam - to poczucie bycia niechcianym, poczucie, że ciągle ktoś mnie chce zranić. Dlatego wciąż jestem samotny i jakby niezdolny do relacji, do związku. Uciekłem nawet przed zbliżającym się małżeństwem, bo bałem się, że nie dam rady znieść potencjalnych trudnych chwil. Szczególnie kłótni, krytyki, odrzucenia.
@noemi902 жыл бұрын
Przykre co Pan pisze,jakbym czytała o pewnym mężczyźnie któremu chcę pomóc,ale widzę że on tak boi się odrzucenia mimo że jest strasznie samotny.Jezus jest najlepszym lekarzem,może pomóc wszystko zmienić.Proszę mu tylko pozwolić i dać się prowadzić😊
@teresachomiczewska95752 жыл бұрын
Myślałeś o terapii?
@blogdda54272 жыл бұрын
Może warto wybrać się na miting Wspólnoty DDA/DDD i posłuchać wypowiedzi innych osób z podobnymi problemami.
Jakbym słuchała o sobie... dzięki księże 😇😊🙏🙏🙏 niech Bóg strzeże a Maryja prowadzi
@monikakot73242 жыл бұрын
Chwala Panu, to prawda, inaczej nie byloby nas tak polegajacych na Panu Bogu. Mnie kiedys ksiadz na spowiedzi spytal czy jestem dzieckiem chcianym. Polecam wszystkim Panstwu takze terapie z wewnetrznym dzieckiem. Pomaga🙏
@ilonaz13302 жыл бұрын
Bóg zapłać 🙏🏻
@malgorzata35692 жыл бұрын
Dzis niedziela , wracamy do domu , ruch dosc spory , niebo piekne , wypogodzilo sie , deszcz przestal padac , mowia , ze ida upaly do Polski ,trafilam przypadkiem , przeczytalam wszystkie komentarze ,ta konferencja to tez moja historia , to moje minione juz dziecinstwo , to moje zagubienie , to moj wstyd, czasem chcialam byc niewidzialna , Ojciec nie byl , czuly , Matka pogubiona ,tez z bagazem zlych doswiadczen , przelewa zlosc , niekochanie , na malutka , nic nie rozumiejaca dziewczynke . Nawet jak mnie kapie , targa mnie za wlosy , krzyczy , szarpie , nie przytula , nie mowi dziecku , kocham cie ......nic tylko pustka w sercu , Ojciec psychopata , nie sposob opisac strach , gdy go widzialam , truchlalam ze strachu , nie wibieralam sobie rodziny , nie wybieralam...... czasem mysle po co takim ludziom , dzieci ????????????????????? lepiej dla mnie , gdybym byla nicoscia ....,.,,,.,,, dziecko skrzywdzone przez rodzicow , to taki balonik , bez powietrza ♥️♥️♥️❤️♥️❤️❤️❤️❤️
@ukaszsylwia37252 жыл бұрын
Bóg zapłać księdzu 💙
@stokrotka71772 жыл бұрын
Dziękuję ☺️ to bliski mi temat...
@cezarykrysta3072 жыл бұрын
Takich świadectw Nam potrzeba, bo jest wiele osób z podobnymi problemami, którzy szukają recepty na to jak sobie z tym ciężarem poradzić.
@izabelacwojdzinska41402 жыл бұрын
Bardzo dziękuję za tę katechezę ,przewartościowałam swoje uczucia ,emocje i ból który nosiłam w sercu ,dotyczący nie tylko mnie ale przede wszystkim mojej córki . Łatwiej teraz będzie mi rozmawiać i uzasadniać nie tylko z córką ale i z innymi ludźmi , których Bóg postawi na mojej drodze.Bog zapłać .
@GolbezPLAY2 жыл бұрын
Bóg zapłać i szczęść Boże 🙏🏻🥰
@annarytter8342 жыл бұрын
JAK bym słuchała o własnym życiu tylko bardziej poranionym.Ale w tym wszystkim zyskałam skarb Pana Boga.On jest w moim życiu, codziennie. Złapał mnie za rękę,a ja proszę ,żeby nie puszczał.
@jolantaneeb32962 жыл бұрын
Tez tak to odczuwam. A, poranienia sa ogromne. Z Bogiem jest zdecydowanie latwiej.
@blogdda54272 жыл бұрын
Jedną z ról wyniesionych z dysfunkcyjnej rodziny w dorosłe jest rola dziecka bohatera. Dorosły człowiek, który w dzieciństwie był dzieckiem bohaterem myśli, że sam sobie poradzi z problemami, boi się skorzystać z pomocy psychoterapeuty lub pójść na miting DDA/DDD.
@ewagertner55452 жыл бұрын
Ja zrodzona zięcia już nigdy nie usiądę do stołu bo bardzo strzywdzili moje wnuki i córkę
@schwerdtfegermargarethe76232 жыл бұрын
Wszystko co mnie z dzieciństwa prześladowało zawierzylam Maryji i Jezusowi prosząc o uzdrowienie i wybaczenie. Modlę się na Różańcu z Ks. Teodorem na TeoBankologii i przebaczyłam. Bóg zapłać KS. Kostrzewa za udostępnienie tego świadectwa, słucham Ks. bardzo chętnie 🙏❤️🙏
@aleksandrawichowska16992 жыл бұрын
Jezu uzdrawiaj relację z moimi rodzicami twoją miłością
@marzenap52732 жыл бұрын
Boże dziękuję to świadectwo ,to tak jakbym o sobie słuchała,moja mama podcina mi skrzydła,krytykuje,powuedziala nawet ,ze jestem nikim,a ja tak wiele w życiu bym mogła osiągnąć,a nic nie osiągnęłam.
@noemi902 жыл бұрын
Może trzeba jej powiedzieć wprost że Cb to rani,mamy kochać i szanować rodziców.Ale nie musimy znosić zniewag i braku szacunku.
@blogdda54272 жыл бұрын
Spróbuj skorzystać z profesjonalnej psychoterapii DDA lub przyjdź na miting Wspólnoty DDA/DDD.
@reginadziura57512 жыл бұрын
Bez Boga ani do proga". Tak! Trzeba uciekać się do BOGA i pod opiekę Maryi, tam jest MOC. Amen.
@monikakot73242 жыл бұрын
Tez tak mialam. Kazdego dnia przemoc slowna i ostatecznie dla rodzicow jestem nikim. Ani wyksztalcenia ani pieniedzy.
@ewagertner55452 жыл бұрын
Teściowa ci tak powiedziała mama nigdy by ci tego nie powiedziała uciekłaś od bandziora i masz spokoj
@markiewiczkatarzyna11402 жыл бұрын
Bóg zapłać
@agnieszkaskonieczna8068 Жыл бұрын
Słyszę swoją historię w tych słowach
@memoris85672 жыл бұрын
Wielki przekaz, 👍 wielkie ❤️
@magdacelej2 жыл бұрын
Bardzo potrzebne świadectwo. Dziękuje z serca
@andziaj76412 жыл бұрын
Każdy z nas ma zranienia od rodziców. Gdyby oni byli wolni od zranień...kochaliby nas idealnie. Ale rodzice mają/mieli swoje "ogony" , które dostali od swoich rodziców, a ci od swoich itd. Jesteśmy pierwszym pokoleniem które może głośno o tym mówić i które może oddać to Panu . Nasza wiedza i takie konferencje jak ta pomagają i pozwalają nam to zmienić. A dokładnie- to mobilizują nas żebyśmy otwierali serca i pozwolili Panu działać. Rodzice nie chcą krzywdzić, czasem nie widzą, nie wiedzą, nie umieją. Jestem mamą nastolatka i pomimo ogromnej wiedzy, miłości do syna ....tez go raniłam. Nie chciałam tego, nie wiedziałam że to może takie być. To raczej drobne sprawy, a jednak. I teraz wiem że moi rodzice....nie umieli kochać nie chcieli krzywdzić. Ale to się działo. Potrzeba nam więcej pokory.
@orzzechowskadanuta718011 ай бұрын
"RODZICE " jesli KRZYWDZA to ROBIA SWIADOMIE I DOBROWOLNIE!I PROSZE ICH NIE USPRAWIEDLIWIAC!!!!Moi "Rodzice " oddali mnie na druga czesc domu do prababci MARCELI I bylam u Niej ok .5 lat! A jak mialam ok.37 lat to MACOCHA powiedziala po co ja zyje -JEDNA POWINNA RODZIC SIE NIE DWIE (pochodze z blizniaczek )!!!NIKT MNIE w ZYCIU tak NIE SKRZYWDZIL jak ona !!!!ZLO jest ZLEM I NIGDY NIE ZMIENIA sie ani NIE DORASTA do zycia ani do BYCIA DOBRYM CZLOWIEKIEM,DOBRYMI RODZICAMI !!!!!!Pozdrawiam WSZYSTKICH ZRANIONYCH I NIECH BOZA OPIEKA TOWARZYSZY NAM NA KAZDYM KROKU❤👏🙏
@toom65772 жыл бұрын
no tak jest
@zofiasonina80202 жыл бұрын
Bardzo podobna moja historja moja matka rostala sie z tata bo tak sobie zyczyla jej matka mnie odrzucila traktowala mnie jak smiecia ponizala mnie i moje dzieci meza odseperowalam sie od niej mialam wyrzuty sumienia ale moja rodzina odetchnela ze nie przychodzi babcia i nie ma awantur zlozyczeniia itp ale mimo wszystko kupuje jej jakies rzeczy podrzucam pod jej drzwi bo mi jej szkoda ze sama siedzi to przynajmniej sobie cos smacznego zje i ladna rzecz ubierze codziennie siedzi w kosciele i nie rozmie ska w niej tyle nienawisci i nie prawdziwych pretensji te rany zadawala jej jej matka i dokladnie robila ze mna i widocznie to wola Boga zeby wycwiczyc cierpliwosc i przebaczenie tak to rozumie
@zofiaksok73292 жыл бұрын
Podobnie ... :( Byłam niewolnicą mojej matki do 50 lat życia i nie umiałam się wyzwolić.... Poprosiłam Jezusa by to uczynił choćby mnie to bardzo bolało, zresztą moje życie było jednym cierpieniem....I uczynił to, a teraz jestem otoczona Jego opieką i choć krzyż niosę dalej jest mi lżej i JESTEM SZCZĘŚLIWA!
@jolantaneeb32962 жыл бұрын
Bardzo pieknie to Pani napisala. Tak jest! Bierzmy swe rany, cierpienia i podazajmy za naszym Panem , Jeszusem Chrystusem.