Lyrics: There's indifference between Peace and Liberation, you can have injustice and have Peace, you can have Peace and be enslaved. So Peace isn't the answer.. Liberation is the answer! Στον κύκλο μου θέλουμε αξίες, δεν θέλουμε αξίωμα είμαστε ατόφιοι, δεν έχουμε ομοίωμα, συντροφικότητα, μπάρες και βίωμα. Δεν μου αρκεί να εντοπίζω το πρόβλημα, θέλω και κάτι για ν' αντιπροτείνω και αναρωτιέμαι τι είναι όντως χειρότερο, αυτό που συμβαίνει ή αυτό που θα γίνω. Λιώνει τα μάρμαρα πια η βροχή και όλη την πολή σκεπάζει το νέφος και άμα θελήσεις να κάνεις παιδί, μίλα για αγώνες να ξέρει από βρέφος. Η μουσική μας αγάπη και πένθος, τι να μας πούνε για ραπ οι pendejos, στον δύσκολο δρόμο, στον δύσκολο τόμο, στο δύσκολο τεύχος. Η χώρα γεννάει φονιάδες λαών ανελέητα σε ενα διαρκή τοκετό, γέμισε η αγάπη σκουριά και ρωγμές και την περάσαν και αυτή με μπετό, θελώ όταν στον καθρέφτη κοιτώ, έναν πλήρη να βλέπω εαυτό, το crew 2Χ και 818, κάτω από το γείσο, σημάδι, 0-100. Δεν είναι ο πόλεμος είδηση ούτε στο έργο σου μεσ' επεισόδια, είναι στον Έβρο, στην Γάζα, στην Μόρια, στις καταλήψεις και μεσ' στα κοινόβια. Εκπέμπω απ' το κέντρο μεσά στην μητρόπολη, διπλά μου συναγερμοί και καλώδια. Γίνε δραπέτης ονείρων αν στα φυλακίσαν ισόβια.. You can't have Peace until everybody's equal.. Η λούπα είναι γερανός, το μυαλό μου γιαπί Πρώτα δουλειά, μετά studio, πίσω τισπί Το βλέμμα ψηλά να κοιτά μου 'χες πει κ' ήρθες πριν τον κεραυνό, σαν την αστραπή Ξεκίνα κολύμπα από τώρα, είχες βυθιστεί άρχισε να το φωνάζεις αν δεν ακουστεί Με συναίσθημα υπολογιστή Στο να καταστέλλονται έχουνε εθιστεί.. Άνθρωποι έρμαια, σκλάβοι του κέρδους, με το mentality του αρπακτικού, μην αποσπάσαι απ' τον ξύλινο λόγο τα φράγκα είναι η μόνη πηγή του κακού. Παιδιά ενός συστήματος δυαδικού, την μια είμαι online την αλλή AFK. Δεν έχει εργολάβους αυτό το οικοδόμημα, παρέ το ρόλο της κoιλοδοκού. Σ' αυτή την πόλη που γέμισε φρίκη, έχω το πλάνο μου και ας μην πετύχει, να μην ξεχάσω ποτέ μου τα κίνητρα στης ματαιότητας την αποθήκη, κάτι να χτίσω, κάτι να αφήσω που να θυμίζει παρακαταθήκη, κι όλοι το ξέρουν πως δεν παίζει Wonderland, μεσ' στο κωλόστενο ζούσε η Αλίκη. Και έτσι που λες, κανένας καμιά και κανέν@ δεν είναι ασφαλές, στάσου μαζί μου λίγο στο φανάρι και φτύσε μια κούπλα σου από τις καλές. Κοίτα να ζήσεις, μην σε χαρίσεις, θέλω ιστορίες να ακούσω πολλές, να γίνεις δέντρο που δεν χαμπαριάζει και φυλλοβόλο μα κ' αειθαλές. Μια με τσιγάρα και μια με λυκίσκο μια που το χάνω και μια που το βρίσκω μια που η γλώσσα πηγαίνει ροδάνι και μια που κολλάει με τον ουρανίσκο. Στην ιστορία να γίνεις θεμέλιο μην αρκεστείς απλά σ' ένα αστερίσκο. Πάρ' το στυλό σου και πες τους πως είναι να καταθέτεις ψυχή σ' έναν δίσκο. Η λούπα είναι γερανός, το μυαλό μου γιαπί Πρώτα δουλειά, μετά studio, πίσω τισπί Το βλέμμα ψηλά να κοιτά μου 'χες πει κ' ήρθες πριν τον κεραυνό, σαν την αστραπή Ξεκίνα κολύμπα από τώρα, είχες βυθιστεί άρχισε να το φωνάζεις αν δεν ακουστεί Με συναίσθημα υπολογιστή Στο να καταστέλλονται έχουνε εθιστεί.. (x2)
@thanasispapamargaritis47122 ай бұрын
🎶👊Κοίτα να ζήσεις, μη σε χαρίσεις....θέλω ιστορίες να ακούσω πολλές....💔👪♥️🌏🌎🌍🤔👊🎶