Jorgos Skolias i inni - Miłość mi wszystko wyjaśniła ("Nie lękajcie się iść pod prąd")

Koncert "Nie lękajcie się iść pod prąd" otrzymał II Nagrodę w kategorii programów telewizyjnych na XXX Międzynarodowym Katolickim Festiwalu Filmów i Multimediów w Niepokalanowie. Otrzymał również Nagrodę Jury w konkursie głównym Międzynarodowego Festiwalu Filmów Chrześcijańskich "Magnificat" 2015 (30.08-03.09, Mińsk, Białoruś).
Wyjątkowe widowisko dziękczynne zorganizowane z okazji kanonizacji Papieża-Polaka, Jana Pawła II, 9 lat po jego śmierci. Wybrane utwory artystów nawiązywały do "drogowskazów" pozostawionych nam przez Papieża, które towarzyszą nam na co dzień (miłość, wiara, nadzieja, prawda, moralność, śmierć, wolność, rodzina, szczęście, modlitwa, świętość). Myśli JPII odczytane zostały przez Antoniego Pawlickiego oraz Macieja Musiała. Zostały wsparte archiwalnymi filmami dokumentującymi pontyfikat Jana Pawła II, które każdorazowo otwierały i zamykały grafiki autorstwa Łukasza Rusinka.
Centralnym punktem ascetycznej, białej scenografii był skierowany w niebo tunel świetlny, który symbolizował obecność Papieża podczas tego koncertu.
Pełen wzruszających momentów koncert transmitowany przez telewizję Polsat 25 kwietnia 2014r. z Placu Piłsudskiego w Warszawie oglądało aż 2,2mln widzów.
W koncercie wystąpili: Kasia Kowalska, Mela Koteluk, Urszula, T. Love, Voo Voo, Zakopower, Raz Dwa Trzy, Pectus, Czesław Mozil, Jorgos Skolias, Joachim Mencel, Warszawski Chór Chłopięcy, chór Centrum Myśli Jana Pawła II, Gospel Rain, Orkiestra Wojskowa w Warszawie, zespół muzyczny pod dyrekcją Mateusza Pospieszalskiego.
Zrealizowany na zlecenie Centrum Myśli Jana Pawła II
Scenariusz i reżyseria - Halina Przebinda
Kierownictwo muzyczne - Mateusz Pospieszalski
Scenografia - Anna Mioduszewska
Produkcja - TOProduction

[@annamroczkowska1938]

Miłość mi wszystko wyjaśniła... Miłość mi wszystko wyjaśniła, Miłość wszystko rozwiązała - dlatego uwielbiam tę Miłość, gdziekolwiek by przebywała. A że się stałem równiną dla cichego otwartą przepływu, w którym nie ma nic z fali huczącej, nie opartej o tęczowe pnie, ale wiele jest z fali kojącej, która światło w głębinach odkrywa i tą światłością po liściach nie osrebrzonych tchnie. Więc w tej ciszy ukryty ja - liść, oswobodzony od wiatru, już się nie troskam o żaden z upadających dni, gdy wiem, że wszystkie upadną.