Нұрлан бауырым, ағаштың басында жапырағы мен гүлі, жемісі болса, жердің астында осының бәрін қолдап отыратын, көзге көрінбейтін тереңде жатқан тамыры болады, адам баласыда сол секілді. Арғы тарихқа үңілсек, Ұлы бабаң Арғын ата, Қамбар, Жалықпас, Шұбыртпалыны, жиені Тарақтыны асырап бауырына баса, Қаз дауысты Қазыбек бабамыз жаугершілікте жетім қалған қазақтың баларына қосып, қырғыз, ойрат, ноғай, башқұрттың ұл қыздарын асырап қазаққа сіңірген. Біздің аталарымыз Сары-Арқаны жоңғарлардан азат еткенен кейін, Сырдария, Қаратау, Түркістан маңынан Қарқаралы өңіріне қоныстанған. Жаңа ауылдастар мен балаларда, сол оңтүстіктен көшіп келген екен. Өткен дәуірде де, қан құмар қалмақ неме, ұйымдастырған "Ақ табан шұбырандыны"бабаларымыз көрсе, бұл заманда жаппай ауылдан қалаға шұбырғанды біздің ұрпақ көрді.10 мың қазақ жетімегі шетелге сатылып кетті.Осының бәрінен жаңа тарихи сабақтастық пен қайталануды байқауға болады. Су аққан жеріне ағып, шөп шыққан жеріне шығады. Текті, тегіне тартпай қоймас. Әйгілі Қояды жәрмеңкесі өтетін тарихы ауылды сақтап қалғаныңа ризамын. Алла тағала күш қуат берсін, өзіңмен үзіңгілес, жүрегі қазақ деп, туған елім деп, соғатын азаматтарға !!!