Рет қаралды 242
ไม่แยกเวลาภาวนา
เราไม่แยกเวลาทำงานกับเวลาภาวนาว่าเป็นคนละเวลา ขณะที่ทำงานเราก็สามารถที่จะเจริญสติได้ นี่หล่ะคือการเจริญสติในชีวิตประจำวัน ไม่เช่นนั้นเราจะทิ้งเวลาหายไปหลายชั่วโมงแล้วมานั่งสมาธิ 1-2-3 ชั่วโมง แล้วเวลาที่เหลือหลงไปตลอดเลยเท่ากับทิ้งการภาวนาไปแล้ว ในชีวิตประจำวัน เคลื่อนไหวร่างกายแล้วคอยรู้สึกตัว เมื่อไรรู้สึกตัว เมื่อนั่นมีสติ เมื่อนั้นภาวนาแล้ว เมื่อนั้นปฏิบัติธรรมแล้ว ไม่ใช่การปฏิบัติธรรมคือการนั่งสมาธิอย่างเดียว
อ.นิติยา เพ็ชรไพบูลย์
25 สิงหาคม 2567 (B)
คอร์สจีนในไต้หวัน