Kahraman Tazeoğlu Şiir Potporisi Unutulmuş Yaralarıma Tuzdur Adın

Рет қаралды 8,666

Күн бұрын

Gitmek yazgısı asılmış boynuma, Duramam olmadığın hiç bir yerde yar!
Unutulmuş yaralarıma tuzdur adın, Kavgadır kalbimin gözündeki fer..
Bir devrimin eskimiş yüzüyüm ben, Derinimde puslu ihtilaller..
Gurbete gidiyorum, Olmadığın yerin gurbetine...Cebimde taşıdım ümitleri yar!
Heybemde ne var ne yoksa çalındı.. Yollarımı kesti haramiler..
Bir ciğerimi sökemediler, Vermedim, içinde nefesin var diye!
Yanmış süt kokan sabahların eşiğinde bekleyen gece, Gidiyorum işte.. Gidiyorum yar!
İçim köz... Sözüm söz... Gidiyorum! Unutulmuş yaralarıma tuzdur adın yar.. Ne beni seven ardımdan gelsin, Ne düşmanlarım yoluma çıksın! Bana bir tek kalabalık yalnızlığım göz kırpsın, Arsızca.. Fütursuzca.. Tek dileğim ağlama yar! Birgün gelir, bu hasret biter..
Ağlama yar!.. Ağlama yar! Bu aşka yanma.. Örterim de sokakları gözlerime, Öyle uyurum.. Yastığım olur bu kentin duvarları. Ocağım tüter mi bilmem, Gurbetin soğuk yalnızlığında.. Üşürsen ben yanarım seni ısıtmaya! Tüter ocağın yangınımla.
Yanmasam tüter miydi ocağın! Unutulmuş yaralarıma tuzdur adın.. Seni aramaktır, bulmaktır boynumun borcu! Şehir şehir dolaşırım, Kovulurum dokuzuncu köyden de uğruna, Yine de yılmam, Vaz geçmem seni aramaktan.. Üstüme yıkılan her durak,
Onurudur sensizliğe batmış yüreğimin. Ve yokluğun.. Alır-gider neyim var neyim yoksa..
Yanan, gönlümün direğidir. Bir incecik sızı kalır derinimde.. Ve ben bu can bedenden ayrılmadan daha, Yedi geceyi geçtim.. Yedi güvercin vurdum.. Yedi yıldız biçtim..
Yedi nehir içtim.. Yedi kez titredim bakışlarının sırtında.. Yedi yemin verdim..
Unutulmak kadar acıdır bazen yaşamak! Ve ne yeminler bozdum, Geceler büyürken sensiz! Ne yeminler bozdum.. Senin için geçtim şehirlerden..
Seni aradı bu yürek olmadığın her yerde. Bir tutam hayat buldum.. Kopmuştu, çekilmişti bütün suları! Unutulmuştu bütün sözler.. Ben sözleri yokluğundan var ettim!
Su dedim, içtim andımızı.. Kader dedim, "yaz" dedim. Son şarkımızı..
Gidersen yıkılır bu kent, diyordu şairler! Sen beni bırakıp da git(mez)din!
Peki o zaman neden ben seni arıyorum!? Neden gitmediğim her yerde oluyorsun!
Görmek için kapanacak gözlerim.. Kör bir ölümü yarım bıraktın! Yarsız bıraktın!.
Issızlığımı ıskalamış bütün kalabalıklar.. Ve çarpık hüzünler döşemişler,
Bu kentin kaldırımlarına.. Oysa sen benden gittin gideli, Hiç yılmadım seni aramaktan..
Yorulmadım.. Utanmadım.. Ağlamadım.. Ve ufka baktım.. Ve ufkum oldun!
Beni her sabah bağrına basan güneşinin, Beni her akşam satacağını bilerek,
Bundan da utanmadım.. Gocunmadım.. Yorulmadım.. Kimseye dargın değilim!
Bir kendime ağırım. Bir kendime dargınım. Öyle ağırım ki kendime,
Sen benden gittin gideli..
www.anarschi.co...