ma fille est partie vivre loin de moi c'est dur .... Serge Reggiani me rappelle des souvenirs très importants de ma vie.
@PicnikPhotoshop3 жыл бұрын
Mijn meisje, mijn geschenk Wanneer ik aan jou denk Zeg ik heel zacht jouw naam Ik roep nog steeds om jou Daar ik erop vertrouw dat jij me nog kunt horen Al wist misschien de tijd jouw beeltenis langzaam uit Toch zit je nog altijd heel dicht onder mijn huid Haast niemand die jou kent Maar ik weet wie je bent Toen was je teer en klein Maar hoe zou je nu zijn Daar denk ik dikwijls aan Een tiener in de dop Te groot al voor een pop En zou je op mij lijken? Mijn wang tegen jouw wang Een kusje voor de pijn En nooit meer, nooit meer bang Zo had het moeten zijn Het lot haalde ons in En ik zoek naar de zin Maar wie leeft in je hart Mag nog blijven, even blijven Want aan de hemel staat jouw ster Zij is zichtbaar Al staat ze dan ver Mijn meisje, mijn geschenk Waar ik heel vaak aan denk Is, waar je nu zult zijn En hou je onderwijl Een oogje in het zeil En voel je onze heimwee? Of zit je lekker warm daar hoog op een balkon Of zit je arm in arm met opa in de zon Daar hou ik mij aan vast Wij leven op de tast Ze zeggen dat het slijt En dat het met de tijd heus wel wat minder wordt Maar slijten doet het niet Het is meer dat het verdriet en deze pijn gaan wennen Volkomen onverwacht Soms komt het door een geur of midden in de nacht, dan opent zich die deur Dan biggelt er een traan die laat ik dan maar gaan… Maar wie leeft in je hart Mag nog blijven, even blijven Want aan de hemel staat jouw ster Zij is zichtbaar Al staat ze dan ver