Boska szkoła łagodności - o. Jakub Przybylski OCD (Smak Karmelu | Jan od Krzyża #1)

Czy Bóg jest łagodny? Jak pogodzić to z tekstami o Jego sprawiedliwości, karaniu czy manifestacjach boskiej potęgi? Co wynika z działania Boga, a co ze sposobu, w jaki je odbieramy? Jak się ma łagodność do pracy nad sobą? I jak doświadczenie Bożej łagodności zmienia nasze relacje?
O łagodnym Bogu św. Jana od Krzyża rozmawiamy z o. Jakubem Przybylskim, karmelitą bosym z Lublina.
-
Zapraszamy na nasz profil na Patronite.pl:
www.patronite....
Spotify | open.spotify.c...
Apple Podcasts | podcasts.apple...
Google Podcasts | podcasts.googl...

[@Mar77_77]

Jesteśmy szczęśliwcami, my, którzy co tydzień możemy słuchać o Bogu w cudownej karmelitańskiej interpretacji. Niech Bóg błogosławi Wielebnym Ojców.

[@renataszajna583]

Wspaniała konferencja. Wielka pomoc duchowa. Serdecznie dziękuję 🤍!

[@GrazynaMittiga]

Słowa adekwatne do tembru glosu. Dziękuję Ojcom za cudowne rozważania. Mogę tego słuchać bez końca.

[@marcepan8684]

Bardzo podoba mi się to zdjęcie tego księdza kojarzy mi się z Jezusem 🙂

[@Razoredge1973]

To że Bóg jest delikatny i łagodny słychać po głosach ojców, którzy z dużą łagodnością przemawiają, to jest świadczenie o Bogu łagodności..... ludzie tego świata, gdy mówią to słychać w tym pełno agresji, emocjonalności, lęku itd., po tym można poznać , że Boga łagodności nie odkryli.

[@ewakorzecka557]

Zawsze czekam na te spotkania i rozmowy. Niedziela z Karmelem od rana.

[@magorzatagaryga2433]

Bóg zapłać za tą pożyteczną dla mnie rozmowę.Temat szczególnie ważny dla mnie nieciepliwejj osoby, którą by chciała osiągnąć wszystko na raz. Duchowość karmelitańska i ten temat o łagodności Boga względem mnie słabego człowieka przybliżył mi jak bardzo jestem umiłowana przez Niego.Nie można zaniedbań ducha naprawić w jednej chwili.Uswiadomilam sobie, że również muszę być łagodna wobec siebie . Bóg dostosowuje się do człowieka,tylko ja chcę wszystko na już.Bez Niego nic uczynić nie mogę.Pozdrawiam Ojców Karmelitów.

[@annakulon1992]

Tak uslyszalam aby przyjmować siebie"

[@Lukasz-fj7qc]

Mądrego zakonnika warto posłuchać!

[@midi0210]

Uwielbiam podcasty z o. Jakubem. Smakuję się w treściach, sposobie uchwycenia tematu, mądrości, łagodności i zwięzłości.

[@jasiamularczyk6898]

Dziękuję.za pomoc duchową warto iść...❤

[@hannahanna1132]

Dzięki za wyjaśnienia i interpretację myśli św.Jana od Krzyża, to trudny autor, już kilkakrotnie próbowałam go czytać, ale po paru rozdziałach, niestety poddaję się. Jesteście Ojcowie tak różni (na plus) od wielu krzykliwych, efekciarskich samozwańczych katechetów i niektórych księży. Z Panem Bogiem.

[@ElzbietaRoz]

Dziękuję ❤

[@ewabozenak]

Dziękuję, bardzo ważne. Ja nigdy nie wiem kiedy jestem lagodna jak trzeba dla swojej slabej woli, a kiedy to moja zla wola....i zamkniecie na łaskę

[@magorzatadudek2962]

Znając Pismo Święte , Ewangelie każdy Boga odbiera podług swego serca, swego rozumu , nabytej wiedzy , swych wartości . Dlatego obraz Boga u ludzi nie jest taki sam . Jedni chwalą , wysławiają Boga ale są inni co go oskarżają, albo całkowicie odrzucają . Analizując wypowiedzi , słowa , czyny , Pana Jezusa Chrystusa , analizując Jego postawę wzgledem człowieka , utwierdziłam się że Pan Jezus Chrystus jest dla mnie Osoba prawdomówna , wiarygodną , jest Prawdą , dlatego podziwiam Pana Jezusa Chrystusa pod każdym względem i dla tego stał się dla mnie autorytetem , wzorem do naśladowania . Więc kiedy Pan Jezus Chrystus mówi cyt; Świadectwo Ojca o Synu 31 Gdybym Ja wydawał świadectwo o sobie samym, świadectwo moje nie byłoby prawdziwe. 32 Jest ktoś inny, kto wydaje świadectwo o Mnie; a wiem, że świadectwo, które o Mnie wydaje, jest prawdziwe. 33 Wysłaliście poselstwo do Jana, i on dał świadectwo prawdzie. 34 Ja nie zważam na świadectwo człowieka, ale mówię to, abyście byli zbawieni. 35 On był lampą, co płonie i świeci, wy zaś chcieliście radować się krótki czas jego światłem. 36 Ja mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wypełnienia; dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał. 37 Ojciec, który Mnie posłał, On dał o Mnie świadectwo. Nigdy nie słyszeliście ani Jego głosu, ani nie widzieliście Jego oblicza; 38 nie macie także Jego słowa, trwającego w was, bo wyście nie uwierzyli Temu, którego On posłał. 39 Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o Mnie świadectwo. 40 A przecież nie chcecie przyjść do Mnie, aby mieć życie. 41 Nie odbieram chwały od ludzi, 42 ale poznałem was, że nie macie w sobie miłości Boga. 43 Przyszedłem w imieniu Ojca mego, a nie przyjęliście Mnie. Gdyby jednak przybył ktoś inny we własnym imieniu, to byście go przyjęli. 44 Jak możecie uwierzyć, skoro od siebie wzajemnie odbieracie chwałę, a nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga? 45 Nie sądźcie jednak, że to Ja was oskarżę przed Ojcem. Waszym oskarżycielem jest Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję. 46 Gdybyście jednak wierzyli Mojżeszowi, to byście i Mnie wierzyli. o Mnie bowiem on pisał. 47 Jeżeli jednak jego pismom nie wierzycie, jakżeż moim słowom będziecie wierzyli?» albo mówi cyt; Oto Ja daję świadectwo o sobie samym oraz zaświadcza o Mnie Ojciec, który Mnie posłał». 19 Na to powiedzieli Mu: «Gdzież jest twój Ojciec?» Jezus odpowiedział: «Nie znacie ani Mnie, ani mego Ojca. Gdybyście Mnie poznali, poznalibyście i mojego Ojca». oraz cyt;1 Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? i we Mnie wierzcie! 2 W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. 3 A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. 4 Znacie drogę, dokąd Ja idę». 5 Odezwał się do Niego Tomasz: «Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?» 6 Odpowiedział mu Jezus: «Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. 7 Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście». 8 Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy». 9 Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie widzi, widzi także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: „Pokaż nam Ojca”? 10 Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. To Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. 11 Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Ja wierzę Panu Jezusowi Chrystusowi . I tak dzięki Panu Jezusowi Chrystusowi namalował się w mym sercu i w mej głowie obraz Pana Boga , którym wzorem Boga Ojca jest On sam Jezus Chrystus . Mogę powiedzieć że znając Jezusa Chrystusa , któremu ufam , który jest dla mnie Prawdą , drogą i życiem , to mogę śmiało powiedzieć ,że ja znam Boga . A , że Pan Jezus Chrystus jest dla mnie Miłością Boża , Miłosierdziem Bożym , Mądrością Boża , Sprawiedliwością Boża to i Pan Bóg jest dla mnie Miłością Boża , Miłosierdziem Bożym , Mądrością Boża , Sprawiedliwością Boża , czyli jest doskonałość Boża we wszystkim . To dzięki Panu Jezusowi Chrystusowi , któremu bezgranicznie ufam , to ja wierzę , że Jest Bóg i tylko Bóg jest dobry . I w zasadzie mnie to wystarcza , nie potrzebuje innych dowodów na to ,ze jest Bóg i TYLKO Bóg jest dobry , bo ta wypowiedż Pana Jezusa Chrystusa który mówi cyt ; TYLKO Bóg jest dobry - te słowa mówią wszystko o Bogu .

[@GrazynaMittiga]

😇❤

[@НеляНадворна]

🌤️⛅🌥️🌦️🌱🌧️🌥️🌤️ 💗🌾

[@Mi-oj9se]

Dla mnie cenny jest fragment o "oschłości", którą nazwałabym raczej wyciszeniem i wyjściem z huraganu. Czy tak ma być, czy coś zaniedbuję? Jednak nie, Pan Jezus zwrócił to, o co prosiłam: harmonię i spokój, ale jest wziąż blisko, bo przecież kocha i wie, że i ja Go kocham. Z innymi kwestiami dyskutowałabym, ale nie czas i nie miejsce. Bóg zapłać!

[@karmelicibosikrakow]

Jak najbardziej czas i miejsce. Po to właśnie są komentarze. 🙂

[@Mi-oj9se]

@@karmelicibosikrakow Dziękuję za takie podejście. Wśród prowadzących kanały na YT (słucham głównie katolickich) to rzadkość na miarę tęczy na bezdeszczowym niebie! 🌞

[@halinakubeek1190]

💓🍪💓

[@christoffproust1102]

Obraz mściwego i żądnego zemsty Boga zaszczepił ludziom nie kto inny jak kościół! Więc nie ma się co dziwić. Swoją drogą jest nie zrozumiałe że ludzkość przed 2 tysiące lat nie zareagowała na tą hipokryzję kościoła. Który z jednej strony mówił o miłości i miłosiernym Bogu oraz przebaczaniu a z drugiej strony malował obraz Boga bezlitosnego i mściwego. Bóg jest zbyt wielki i ponad wszystkim żeby się gniewać obrażać a tym bardziej mścić! A teraz księża, oczywiście nie wszyscy zganiają na ludzi świeckich. A powinni się przyznać że dla władzy prali ludziom mózgi przez 2 tysiące lat.

[@karmelicibosikrakow]

Taki obraz Boga jest czymś, co ciągnie się za człowiekiem od początku jego dziejów (i dziejów religii). Objawienie miłości Ojca w Chrystusie jest pod tym względem rewolucją. Owszem, Kościół (raczej w konkretnych reprezentantach, niż oficjalnym nauczaniu) często wpadał w te stare koleiny "religijności naturalnej". Niemniej to właśnie Kościół, jak sama Pani zauważa, "mówił o miłości i miłosiernym Bogu oraz przebaczaniu". Jeśli dotarł do Pani obraz ewangeliczny obraz Boga-miłości, to właśnie przez działalność Kościoła (czy też innych chrześcijańskich wspólnot). Daleki jestem od kanonizowania wszystkiego, co w kościołach można usłyszeć. Wciąż zbyt często zdarzają się wywody toksyczne i/lub teologicznie bzdurne. Niemniej jednak to właśnie Kościół przechował i przekazał Chrystusową rewolucję obrazu Boga.

[@Salej100]

Mówiąc o swoim osobistym doświadczeniu- nawet jeśli pojawiały się jednostki, które na ambonie mówiły mocniej o konsekwencjach złego postępowania- to nigdy w życiu, na stetki odbytych spowiedzi, nigdy nie słyszałam nawet cienia tego, aby jakiś ksiądz mi powiedział, że teraz Bóg zemści się na mnie. "Twoje grzechy są CI odpuszczone. Idź w pokoju". Myślę, że obraz mściwego Boga może pochodzić od naszego doświadczenia i/lub widzenia rodzica lub rodziców.

[@karmelicibosikrakow]

Trochę poruszamy ten temat w odcinku "Patologie obrazu Boga".

[@annabochenek6511]

Sam to tak odbierasz Bóg jest sprawiedliwy za zło karze bo jak by złych nie karał to co można żyć dobrze i źle i wszyscy pójdą do Nieba to nie byłaby sprawiedliwość Boga wobec dobrych a źli robili by co chcieli

[@christoffproust1102]

@@annabochenek6511 ja uważam że Bóg nie karze. Tak jak napisałem ludzie sami siebie karzą poprzez to że wybierają zło wybierają szatana. A piekło i czyściec to jest stan duszy w jakim dusz się się znajduje tak tutaj na ziemi jak i później w zaświatach. Piekło to nie kotłownia z garami smoły w ktorych gotują się dusze.

[@olaolenka9992]

Czy ten okropny zwyczaj mówienia per "Jan od Krzyża" zamiast "ŚWIĘTY Jan od Krzyża" to kolejny tzw. owoc ubogacenia ekumenicznego. Boicie się urazic protestantów, ktorzy nie wierzą w obcowanie świętych?

[@karmelicibosikrakow]

Jest to skrót myślowy, w kontekście całej rozmowy oczywisty. A przecież nawet w liturgii Mszy św. raz mowa jest o "naszym Panu, Jezusie Chrystusie", innym razem o "Jezusie Chrystusie", a nawet po prostu o "Jezusie". I nie ma w tym żadnego braku szacunku. Co innego, gdybyśmy w ogóle unikali określenia "święty/święta". Ale oczekiwanie, że będziemy używać go za każdym jest grubo przesadzone.

[@olaolenka9992]

@@karmelicibosikrakow czyli analogicznie używanie za każdym razem słowa "ksiądz", "arcybiskup Rys" zamiast po prostu "Ryś", "papież Franciszek" zamiast "Bergolio" też jest grubą przesadą? Już się to słyszy wokół. Proszę zrozumieć, że ta moda którą obserwuję od kilku ostatnich lat, powoduje wyczyszczenie resztek sacrum z naszego języka, otoczenia, kultury. Gdy słyszę "św. Teresa" to od razu moja myśl kieruje się do Pana Boga, a gdy słyszę jakieś historie o Teresie, Janie itp to nie mam pojęcia o kim mowa (na YT ogląda się często fragmenty filmów). Miałam nadzieję, że choć ojcowie Karmelici kochają sacrum bo pokazuje rzeczywistość nadprzyrodzoną, której coraz mniej wokół nas. Z jakiego powodu unikacie określenia "święty", czy w ten sposób chcecie wszystko sprowadzić do profanum?

[@karmelicibosikrakow]

Powszechnie mówi się np. o "Janie Pawle II" czy o "Matce Teresie z Kalkuty" bez dodawania w każdym zdaniu, że mówimy o Świętych. Tak samo w przypadku papieża - mówi się przecież o "Franciszku", nie dodając przy każdorazowym wystąpieniu imienia, że to papież. Istotny jest kontekst wypowiedzi. To, że przy rozmowie nie zwracam się do Kuby per "ojcze" lub "magistrze" nie znaczy przecież, że podważam fakt jego święceń czy wykształcenia. Wypowiedź wyrwana z kontekstu zawsze będzie okaleczona, a umieszczanie określenia "święty" w każdym zdaniu nie uratuje sacrum w kulturze, bo sacrum to nie kwestia formuł językowych. Nie mam też wrażenia, żeby była to moda ostatnich lat. Zjawiska, o których piszę, funkcjonują, odkąd pamiętam.

[@olaolenka9992]

@@karmelicibosikrakow sacrum to jak najbardziej także kwestia językowa i ma wpływ na kształtowanie się kultury. Zmiana języka, pojęć zmienia myślenie . To język wpływa na kontekst. Jestem starsza od ojca i zapewniam, że ta forma pomijania tego, że ktoś był święty, zwracania się przez świeckich do księdza per ty, to moda ostatnich lat. To nie buduje tożsamości katolickiej. Podejrzewam, że źródło jest w protestanckich wpływach, które są obecnie niezaprzeczalne w KRK. Przykre, że robi się tak wiele żeby zniszczyć pobożność zwykłego katolika dosłownie kroczek po kroku. Przykre, że katolik musi się czuć coraz bardziej obco w Kościele Katolickimi. Za chwilę zupełnie nie będzie tu dla nas miejsca o ile się nie dostosujemy do nowej mody, która ostatecznie powoli ale sukcesywnie zniszczy pobożność najpierw duchownych, a potem coraz mniej licznych wiernych. Ojcze przykre, że nie jesteśmy po tej samej stronie barykady, Ty bagatelizujesz to co jest ważniejsze niż myślisz. To, że sam papież mówi o sobie "Franciszek biskup, a nie papież" też jest smutne i wpisuje się w to co wyżej napisałam.

[@karmelicibosikrakow]

Tak, owszem. Sacrum ma też miejsce w języku. Nie miałem zamiaru całkowicie "desakralizować" języka. Wyraziłem się niefortunnie. Niemniej nadal uważam, że w kontekście rozmowy jest oczywiste, że rozmawiamy o Świętych i nie trzeba tego podkreślać w każdym zdaniu. A to, co jest faktycznie sakralne, to ich doświadczenie zjednoczenia z Bogiem, świadectwo i teksty, które nam zostawili. A o tym przecież przez cały odcinek rozmawiamy. I w tym widzę coś dużo bardziej centralnego dla tożsamości katolickiej, o której Pani pisze. Pomijanie tytułu papieża nie jest "nowością" Franciszka, bo pamiętam przecież, jak pisano o "Benedykcie XVI", czy "Janie Pawle II" - bez tytułu. I dla wszystkich jest oczywiste, że mowa o papieżu. Wcześniejszych faktycznie nie pamiętam. I czy naprawdę musimy myśleć o sobie, wewnątrz tego samego Kościoła, w kategoriach stron barykady?