Kazimierz Dolny 2023 | Dji Air 3 | LECE W MIASTO™ [4k]

Рет қаралды 3,472

Күн бұрын

Choć w źródłach nazwa Kazimierz pojawia się po raz pierwszy dopiero w 1249 r., wiadomo, iż już w XI wieku istniała tu osada zwana Wietrzną Górą. Nazwa miasta pochodzi prawdopodobnie od imienia księcia Kazimierza II Sprawiedliwego, który w 1181 r. nadał tutejsze ziemie klasztorowi Norbertanek z krakowskiego Zwierzyńca. Za panowania Władysława Łokietka, wzniesiono tu zachowaną do dziś kamienną wieżę obronną, będącą elementem wcześniejszej warowni pełniącej rolę strażnicy przy szlaku handlowym.
Największe zasługi dla rozwoju miasta położył król Kazimierz III Wielki, przekształcając osadę podgrodową w miasto królewskie, lokowane na prawie polskim, budując tu m.in. zamek, fundując kościół parafialny oraz nadając herb z literą „K” umieszczoną pod koroną królewską. Również za panowania Kazimierza Wielkiego, u podnóża wzniesienia na którym zbudowano zamek i farę, wytyczono niewielki rynek.
W 1406 r. miasto otrzymało od Władysława II Jagiełły prawo magdeburskie. Z tego roku pochodzi także pierwsza wzmianka o tutejszej ludności żydowskiej. Stanowiący własność królewską Kazimierz rozwijał się głównie dzięki Wiśle, tworzącej wówczas najważniejszą arterię komunikacyjną kraju, wykorzystywaną do transportu zboża z Małopolski do Gdańska.
Korzystne warunki prawne, jak również duże zapotrzebowanie na zboże w Europie Zachodniej, przyczyniły się do szybkiego rozwoju miasta w okresie poł. XVI w. Mieszczanie kazimierscy (rody: Przybyłów, Górskich, Sawerów, Czarnotów, Celejów, Wojasów, Wosińskich) specjalizowali się w spławie towarów i w usługach szkutniczych.
Od połowy XVII w. wraz z nastaniem okresu wojen miasto zaczęło chylić się ku upadkowi. Już w 1655 r. zostało zniszczone przez wojska szwedzkie. Kazimierz wielokrotnie grabiony i podpalany w kolejnych latach nie zdołał już odzyskać dawnej świetności. Próbując odbudować zniszczony Kazimierz Dolny, w 1676 r. król Jan III Sobieski nadał mieszkającym tu Żydom przywileje oraz ulgi na prowadzenie działalności gospodarczej. Żydowscy kupcy zajęli dzięki temu eksponowaną pozycję w handlu zbożem. W początkach XVIII w. miasto nawiedziła zaraza, po ustąpieniu której pozostali przy życiu mieszkańcy, wznieśli na wzgórzu sąsiadującym ze wzgórzem zamkowym trzy drewniane krzyże.
W wyniku III rozbioru Rzeczypospolitej w 1795 r. Kazimierz Dolny znalazł się w zaborze austriackim, od 1809 r. w granicach Księstwa Warszawskiego (departament lubelski), zaś od roku 1815 - Królestwa Polskiego (województwo, a następnie gubernia lubelska).
W 1866 r. wielki pożar zniszczył miasto, które ponownie podupadło gospodarczo, aby w 1869 r. utracić w ramach carskich represji po powstaniu styczniowym prawa miejskie (przywrócono je w roku 1927). Odmianę losu Kazimierza przyniosło „odkrycie” go przez artystów i miłośników historii badających dawne dzieje Polski, inwentaryzujących i utrwalających wizerunki istniejących obiektów architektury i sztuki
Wybuch I wojny światowej przerwał lata prosperity, a sam Kazimierz został w dużym stopniu zniszczony przez wycofujące się latem 1915 r. oddziały rosyjskie. Zaraz po wojnie, już w odrodzonej Rzeczypospolitej, przystąpiono do jego odbudowy. Wykonano wówczas także liczne prace inwentaryzacyjne oraz dokumentację fotograficzną istniejących obiektów. W lecie 1923 r. po raz pierwszy odbył się tu plener dla uczniów warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, zorganizowany przez Tadeusza Pruszkowskiego. W okresie międzywojennym działali tu m.in. Antoni Michalak, Jan Zamojski, Jan Gotard, Aleksander Jędrzejewski, Bolesław Cybis, Jan Wydra, Eugeniusz Arct, a także Mojżesz Grabowski, Feliks Frydman oraz bracia Efraim.
Podczas II wojny światowej, Niemcy utworzyli w Kazimierzu Dolnym getto i obóz pracy przymusowej. W marcu 1942 r., podczas akcji likwidacji getta, wywieziono stąd ok. 3 tys. Żydów do obozu przejściowego w Opolu Lubelskim, a następnie do obozu zagłady w Bełżcu. Podczas niemieckiej okupacji w okolicach Kazimierza Dolnego dużą aktywność wykazywały polskie oddziały partyzanckie. W ramach represji Niemcy w 1942 r. przeprowadzili krwawą pacyfikację miasta i okolicznych wsi, mordując około 300 osób. W 1944 r. podczas walk sowiecko-niemieckich, miasto zostało zniszczone. Stąd w styczniu 1945 r. Armia Czerwona ruszyła do ofensywy ku centralnym obszarom Polski.
Po wojnie, dzięki staraniom m.in. Karola Sicińskiego, szybko rozpoczęto odbudowę i rekonstrukcję poszczególnych obiektów. Obecnie Kazimierz jest jedną z największych atrakcji turystycznych Lubelszczyzny, jako jedyny w swoim rodzaju zespół urbanistyczno-krajobrazowy łączący walory architektoniczne z malowniczym położeniem.
Źródło: sztetl.org.pl/...
▸ Socialmedia:
Facebook: / lecewmiasto
Website: www.lecewmiasto.pl
▸ Współpraca, licencje na materiały oraz zapytania biznesowe:
✉️ lecewmiasto@gmail.com
Copyright © Lecewmiasto | All rights reserved
#kazimierzdolny #dron #lecewmiasto