Lisede de guzelmissin, şimdi de güzelsin. En önemlisi ise kalbin de çok güzel. Hayat sana hep mutluluklarla gelir umarım
@rosesarerosie87816 күн бұрын
videonun bazı yerlerinde ağladım resmen. gerçekten o kadar güzel konuşmuşsun ki içime dokundu resmen. ben evin en büyük kızıyım, en büyük torunuyum. o kadar fazla şey yüklendi ki omuzlarıma daha küçük yaşlarda. kardeşlerime ve kuzenlerime örnek olmak zorundaydım. hep örnek gösterilmek o kadar iğrenç gelmeye başladı ki zamanla bana anlatamam. ruhen yaşlanmış hissetmeye başladım, bana hep sen yaşına göre olgunsun, ağır başlısın falan denilirdi ve bu beni çok rahatsız ederdi. çünkü ben her şeyin başında çocuktum, erkenden büyümek bu kadar fazla şeyi deneyimlemek benim kararım değildi. yanlış yapma lüksüm olmadı hiçbir zaman, kardeşlerime ebeveynlik yaptığım zamanlar o kadar fazla ki. bu olayların hepsi bende her şeyi kontrol etmeye çalışma, her şeyi disiplinli yapma gibi şeyler kattı ama olumsuz anlamda. her şeyi kontrol etmeye çalışmak, sürekli yaptığım ya da yapacağım her şeyin sonucunu düşünmek, ileriyi düşünmek, belirsizlikten nefret etmek.. bir süre sonra bunlar bende fiziksel reaksiyonlar göstermeye başladı. ilk olarak stresten saçlarım dökülmeye başladı, sonra yemek yiyememe durumu ortaya çıktı. yesem bile 2 lokmadan fazla yemek yiyemiyordum. tırnak etlerimi koparıyordum sürekli ve yara oluyorlardı. saç diplerimde yaralar çıkmaya başladı. bunların yanında pandemide gelecek kaygısı o kadar çoğaldı ki sürekli olarak mide ağrıları ve bulantıları başladı. hemen sonrasında yaklaşık 6 ay boyunca sürekli geceleri kusarak uyanmaya başladım sonu hep hastanede serum alarak bitti. çok zayıflamıştım, insanların sen çok zayıfsın biraz kilo al demelerini ayrı kafama takıyordum, yediğim halde kilo alamamı ayrı. daha sonra 2 günde bir hastanelik olmaya başladım. her türlü test yapıldı, tümörden şüphelenildi, anemi dendi. o kadar zorlu zamanlardı ki, psikolojik olabileceğini düşünememiştik bile. en son iyice araştırma yapıldı ve anksiyete tanısı konuldu. verilen anti depresan yan etki yapınca yaklaşık 1 sene boyunca nöroloji tarafından ilaç tedavisi gördüm. o zaman üniversiteye gidiyordum, ilaçlar o kadar aptal gibi yapıyordu ki beni. okula gidip gelmek için enerjimi zar zor topluyordum. eve gelir gelmez uyuyordum, kimseyle görüşmek istemiyordum, herkesten uzaklaşmıştım. ağlamak istiyordum ama ağlamaktan nefret ettiğim için hiçbir zaman kimsenin yanında ağlamazdım, zayıflık gibi görürdüm ne kadar saçma düşünüyormuşum kendime eziyet etmişim. beni gören herkes kilomla alakalı konuşuyordu, o kadar dayanılmaz bir hale gelmişti ki bu, benim elimde olan bir şey değildi çünkü. bir süre kimseyle görüşmedim, okula gidip geliyor sadece projeleri yapıyordum. onun dışında uyuyordum. daha sonra biraz kendime geldim ve eski sevgilimle tekrar barıştım. yaptığım en kötü şey oydu bana iyi gelir sanmıştım.yalan söyleyemem bir süre iyi geldi bana gerçekten ama sonra 4 senemi ona harcamama değmeyecek bir şey yaptı. aldattı beni, ayrıldıktan sonra düşündüm ve dedim ki gerçekten beni o kadar kötü hissettirmiş. sürekli yaptıklarımı küçümsemiş, her şeyimi eleştirmiş, beni hiçbir zaman ön plana koymamış. başta kendimi çok suçladım nasıl fark etmem diye ama en azından şu an hangi hataları yapmamam gerektiğini biliyorum. anksiyetemi de yavaş yavaş azalttım mı diyeyim ne diyeyim bilemedim ama eskidi kadar kötü değilim. yavaş yavaş bir şeyleri akışına bırakmayı öğrendim. olmuyorsa zorlamamayı öğrendim mesela, hayır ve istemiyorum demeyi de öğrendim gerçekten hayat kalitem yükseldi. eskisi kadar çarpıntım olmuyor ve midem düzeldi. kendime çok daha fazla vakit ayırmaya başladım. etrafımdaki insanları en aza indirdim. kendimle ilgilenmeye başladım. beni kötü etkileyecek şeyler olsa da yaşayacağım varmış ben bununda üstesinden gelirim diyerek kendi kendime halletmeyi öğrendim. yavaştan kilo da almaya başladım ama hala insanların kilomla alakalı yorum yapması beni sinir ediyor. kimsenin kimseyi hayatının içini bilmeden yargılamamasını ve yorum bile yapmaması gerektiğini düşünüyorum. şu an bu yaşadıklarımı buraya yazmak bile benim için büyük bir adım. çünkü ben kimseye bir şeyleri anlatıp dert yanmayı sevmem ama buraya yazma ihtiyacı duydum. sanki öykü beni sonuna kadar anlıyormuş gibime geldi ve bu bana şu an o kadar iyi geldi ki. teşekkür ederim, gerçekten herkes kendinin doktoru. kendimize yönelip içimizdeki problemleri çözebilirsek ve kendimizi sevebilirsek gerçekten kimseye ihtiyacımız kalmaz. bu seri bana çok iyi geliyor teşekkürler öyküm seni çok seviyorum
@vivalavida144916 күн бұрын
bir ay internetsiz kalacak olsam ve tek bir video indirme şansı verseler kendime zor konular videolarından birini seçerim. safe place kavramını bu kadar net hissetmemiştim daha önce. iyi ki varsın Öykü’m.
@zeynep-di4oc16 күн бұрын
çocuklar henüz "hata" kelimesini öğrenmeden, hata yapmaya fırsat bulamadan; "o bizi hiç üzmez.", "usludur.", "sessizdir, sakindir." gibi yakıştırmaları kendilerine bir görev haline getirince; yaş aldıkça ve dolayısıyla bu kelimeye yavaş yavaş aşina hale gelince de kendisine başka bir seçenek sunamıyor maalesef. tüm hayatları en ufak yanlışlarında, zayıf noktalarının her ortaya çıkışında kendilerini hırpalamakla, ayıplamakla, cezalandırmakla geçiyor. hiçbir yanlışı kendilerine yakıştıramamak şöyle dursun, etraflarındaki yanlışları ve sorunları çözmek uğruna kendilerine ait olmayan savaşlarda kan döküyor, güçsüz kalıyorlar. üstelik bu yaraları sarmak için kimseden de yardım isteyemiyorlar. inatla çevrelerindekilere her şeyin yolunda olduğunu, güçlü olduklarını kanıtlamaya çalışıyorlar. tüm hayatları hem başkalarına hem de kendilerine yetmeye çalışmakla geçiyor. hepsi ne için? ağızlardan çıkan bir "aferin." belki de daha azı... tüm çocukluğu boyunca kendisini sorunsuz olmaya, olgun olmaya çalışarak harcamış kişiler için "bakın ben aslında epey yaralıyım, o kadar da güçlü değilim aslında!" demek çok zor, biliyorum. bu kadar kişi karşısında hassas noktalarını göğsünü şişirerek söylemek ciddi bir cesaret örneği. konuşmak zor ama herkesin de duymaya ihtiyacı var... bu ihtiyaçlar için de senin gibi insanlar gerekiyor galiba. normalde videolara pek yorum atmam ama bu sefer dayanamadım. bunları yazarak nasıl bir şey elde etmek istedim, ondan da pek emin değilim. sadece hepimizin duymaya ihtiyacı olan şeyleri bu kadar güzel dile getirdiğin için teşekkür etmek istedim.
@aleyna516715 күн бұрын
yorumu okurken gerçekten ağladım çünkü o uslu olan sorun çıkarmayan çocuk olmanın aslında ne kadar yorucu ve yıpratıcı bir şey olduğunu daha yeni anlayabiliyorum. Gerçi hala yaşım büyük değil ama şuan bile adım atmaya cesaret edemiyorum. Bana bu durum çok zor geliyor. Her zaman sonucunu düşünüyorum ve hep o noktada sadece düşünmekle kalıyorum. Düzgünce gülüp eğlenemiyorum, insanlara karşı hep bir duvarım var... 18 yıllık hayatımı hep yaşıtlarıma bakarak onlara özenerek geçirdim (çünkü onlar rahatça güldüğünde bile gülmem de bir sorun var mı yoksa yanlış mı yapıyorum diye hep sorgulardım kendimi ) . Kısacası kendim olma duygum yok bunu da aşmak istiyorum ,deniyorum aslında ama o kadar zor ki bir türlü ilerleyemiyorum. Bunu yazma sebebim yazdıklarınızda kendimi görmem olabilir. Bunun normal bir şey olmadığını da yeni yeni fark ediyorum.
@zeynep-di4oc15 күн бұрын
@ aynı yaştayız:) yalnız olmadığını hissettirebildiysem ne mutlu. bazen bazı şeyleri sadece biz yaşıyoruz, biz hissediyoruz sanıyoruz. hal böyle olunca "abartıyorum." diyebilmek, yalnız hissetmek kolaylaşıyor. belki bambaşka yerlerden gelen bambaşka insanlarız ama hislerimiz ne kadar da aynı. böyle daha bir sürü kişi var ondan da eminim. bir gün umarım hepimiz, büyürken maruz kaldığımız yakıştırmaları, zorlamaları, görevleri bir kenara bırakıp kendimizle tanışma şansını yakalayabiliriz💗
13 күн бұрын
❤❤❤❤❤❤❤❤❤
@aysegulyigit947916 күн бұрын
Öykü o kadar güzel bir şey yapıyorsun ki kendime zor konularla. Kendini, kalbini açıyorsun ama aynı zamanda da birçok insana çok güzel bir şekilde dokunuyorsun ve bu çok özel bir şey. İyi ki yapıyorsun bunu. Teşekkürler 🤍
@zeynepzeze16 күн бұрын
Videonun henüz daha ilk beş dksını izleme fırsatım oldu ve yoruma koştum. Çok yakın yaşlardayız, 30 kaygısı çok gerçek. Hayatın ilerlediğini fark ediyoruz. Öte yandan da hayatta farklı yerlerde olma, yaşıtları ile farklı hayatlar yaşıyor olma noktasında senle farklıyız. Çok stabil, güzel bi işim var, evliyim, aile hayatım mutlu. AMA ÖYKÜÜ toplumsal kodlarda kabul görülen yerde de olsan hep mukayese ve geride kalma hissi var HEP. Çünkü hep senden "daha iyi" birileri var, ve iş evlilik zart zurt bunlarda stabil olsan da, kendini eksik hissedecek, içinde kalmış bir şeyler buluyor insan. Ve artık bunun sadece yaş almakla ilgili olduğunu düşünüyorum. Eskiden 18 yaşındayken çılgın hayal ve isteklerimiz vardı ve her şeyi yapabilecek gibi hissediyorduk. Dünya starı da olabilirdik, çok başarılı bi iş kadını da. Hayaller, istekler ve enerjimiz çoktu. Ama şimdi mesela artık bazı şeyler istesek de olamayız, dansçı olamayız mesela muhtemelen, vucüdumuz oturdu artık. Hatta vücutta kolajen üretilmiyor falan diyolar... Sonuç olarak bana sanki yaş almakla beraber yap(a)madığımız veya artık yapmamız mümkün olmayan şeylerin yasını tutuyoruz geliyor. Toplumsal kodlara geç kalmak gibi değil de, azalan ihtimallerin bizdeki hüznü gibi geliyor. İlk söylediğime gelicek olursam, baksana toplumsal kodlardaki temel şeylerim tamam, ama dış faktörler tamam olsa da içimdeki büyüme, yaş ama etkileri beni geride kalmış hissettiriyor. Biraz bence yolculuğun parçası bu, ve sende bende hepimizde var ama herrrkeste. Bizim yaşımızda dünya starı biri de bence böyle hissediyodur eminim, çünkü hiç "yüzde yüz tamam oh" olmuyor. Ya da mesela çocuk sahibi olan arkadaşlarımız işine ara vermek durumunda kalıyor, ya da ara vermese bile çocuğa ilgi eksikliği suçluluğu... işinde çok başarılı kadın çocuk ne ara olcak nası olcak diyor. Bunların hadi hepsini hallettin tamam; bu sefer mesela sağlıksal bir şeyler çıkıyor. Yüzlerce ihtimal var ama "tamam, akranlarımla denkim ve olmam gereken zamanlamadayım" hissi yok - böyle bi his mevcut değil. Seni anlıyor ve sarılıyorum, alışıcaz be Öykü, çok tuhaf gelse de inşallah sevicez yeni yaşlarımızı ❤
@ilayda866712 күн бұрын
Ben 20 yaşındayım ve aslında bu videoda dile getirdiğin çoğu zorlukla şu anda kendimin de mücadele ettiğini fark ediyorum. Sosyal medyada ya da genel olarak yaşantılarımızda her şeyi yolunda gidiyormuş gibi davranan o kadar insan var ve biz buna o kadar inanıyoruz ki… bu videoda anlattıkların ve yorumlara yazan bambaşka dünyaların yaşadığı zorluklar hiçbirimizin yalnız olmadığının ve benzer sıkıntıları olduğununun kanıtı niteliğinde ve bana gerçekten iyi geldi. Olur da bu yorumu buraya kadar okuyan biri olursa biraz da kendi yaşadığım zorluklardan bahsedeyim. Ben küçüklüğümden 20 yaşıma kadar fiziksel görünüşümle ilgili -özellikle karşı cinsten-kötü söylemlere maruz kalmış bir insanım. Burnumun kemerli olmasından dolayı, o dönemde yaşadığım bir rahatsızlık nedeniyle yürüyüşümden dolayı çok fazla zorbalığa maruz kaldım. Çok ağır bir ameliyata girdim ve atlattım . Daha sonra yürüyüşüm de düzeldi lakin sağlık sıkıntılarım nedeniyle akademik hayatım mahvolmuştu. 2 sene mezuna kalmak durumunda kaldım ve bu beni hem çok yıprattı hem de olgunlaşmamda büyük rol oynadı. İstediğim bölüm olmadı ve puanım çok iyi de gelmedi . Bu sefer kendi aklımı sorguladım. Yeterince iyi değil miyim yeterince zeki değil miyim diye. Şu anda da hala bunun üzerine çalışıyorum ve daha iyi hissetmek için uğraşıyorum. Misal lise zamanlarımda durup dururken birisi çıkıp bana hayatında gördüğü en çirkin kız olduğumu söylüyordu. Ben yıllarca çirkin olduğuma o kadar inandırıldım ki onay almadan bir şeyleri yapamaz kendimi beğenemez hale gelmiştim. Kendime olan sevgim ,saygım ve özgüvenim yok olmuştu. Büyüdükçe bazı şeyleri kabullenmeye başladım. İnsanların hakkımda bu denli yorum yapabilme cesaretini onların elinden aldım. Kulaklarımı dışarıdan gelen çoğu yoruma tıkadım ve o yorumları duymadığımda kendimi tüm farklılıklarıma rağmen beğendiğimi fark ettim. Hala zaman zaman kendimi iyi hissetmiyorum ve bu konularda kaygılanıyorum lakin ben bu vücut ve ruhla bir ömür süresince birlikte olacağımın çok farkındayım. Dolayısıyla en çok ona nazik olmalı en çok onu sevmeliyim bunları yazmak da aşırı rahatlattı video için tekrardan teşekkürler✨❤️🩹
@MuberraBayram16 күн бұрын
2:17 herkes yolu çoktan bitirmişte ben o yola yeni başlamışım gibi hissetmiştim 2024 te. Çünkü benimde 30. yaşımı yaşadığım yıl oldu ve insan bir kere sorgulamaya başladı mı yönünü kendinden şüphe etmeye başlıyor. Ama sonrasında kendi yolumun her adımımda çiçekler açtığını, yolumun herkesten farklı olmasının aslında kıymetli olduğunu, kendim olarak varolmaya devam edebildiğim için de kendimle gurur duyduğum bir yıl oldu. 30+1 im bu yıl :) ama hissiyatım her daim 19🤘🏻🧚🏼♀️ ve biliyo musun ben kendimle 30. yaşımda barıştım. Kendimi 30 yıldır her anlamda zorbalarken kendini seven tarafa geçtim. İnsan kendini sevmeyince sevgiye layık görmüyormuş ve zaten sen kendini sevmediğin için kimse seni sevmeye değer görmüyormuş. Kendimi sevmeye ve değer vermeye, zorbalayan iç sesimi susturmaya yeni yeni başladım. Duygusal derinliğimi daha da arttırdığım bir yaş oldu.
@aydnnerdem15 күн бұрын
28 yaşındayım trans bi bireyim ve hayatımda hiç birşeyimin düzeni yok. Kendi ayaklarımın üzerinde durabilmiş değilim. Ailem baskıcı kimliğimi açamadım sürece başlayamadım. Çok sevdiğim bir sevgilim vardı üç yılın ardından nedensiz terk edildim . Umut edip gayret ettikçe daha da herşeyim zehir oluyor. Son zamanlarda senin videolarını izleyip kahkahalar atarken ağlayarak gene senin videonu izliyorum teşekkürler emeğin için
@zeynepcokbas912815 күн бұрын
Öykü 'zor konular' bana öyle iyi geliyor ki, senin ile kendi sorularıma cevap buluyorum. 'ben kendimi onaylamadan başkalarından beklentim olamaz' diyorsun, çok doğru söylüyorsun. Yaş alırken (büyürken) her dönem ergenlik yaşıyoruz. 30-40-50-60 her dönem. söylemek istediğim olmayı beklemeden hayatı yaşamak. Evlilik ve çocuk sahibi olmak kesinlikle şart değil. İsteniyorsa olsun ama olması için aslaaaa olmasın. çok matah bir süreç değil diye düşünüyorum. en aşık olduğun kişiyle bile. hayat ne zaman ne istiyorsak onu yapmak birazcıkta. zamanında olmayınca sonrasında aynı zevki vermiyor hiç bir şey. ayyy çok uzun oldu. çok seviyorum seni. 😍🌼
@fatmak756615 күн бұрын
Ben 24 yaşındayım yakında 25 olacağım ve şu yaşıma kadar kendimi her anlamda çok yıprattım. Vücudumla barışık değilim. Sürekli hayatı kilo verince işe başlayınca para kazanınca diyerek erteliyorum. Bu yaşıma kadar hiç gerçek anlamda sevildiğimi hissetmedim insanlar beni kullanmak için sadece rol yaptılar ben de bir yerde bunu anladım ama o kişilerden vazgeçemediğim zamanlar da oldu çünkü onlar gidince yalandan da olsa seviyormuş gibi yapan kimse kalmayacaktı. Bu zamana kadar sadece ders çalıştım hep başarılı olmak zorunda hissettim çünkü ailem sadece ben başarılı iken beni seviyorlar sandım. Ailemin ilk çocuğuyum annem ve babam çalıştığı için kardeşime abla değil anne oldum yıllarca. Lise ders üniversite ders çalışmakla geçti. Mesela benim bir hobim yok ben neyi severim neyi sevmem tam onu bile bilmiyorum. Küçükken esmer olduğum için hep zorbalandim ten rengimden nefret ettim. Çocukken sabah kalkıp beyaz tenli birisi olmanın hayallerini kurdum. Yengem ve ailesindeki kadınlar tarafından dış görünüşüm nedeniyle sürekli zorbalardim ve küçük yaşlardan beri bunu yaşayınca atlatmak da çok zor oluyor. Çok karışık ve allak bullak yazdım galiba ama aklıma ne gelirse beni ne rahatlatacaksa onları yazmak istedim. Bu serini çok seviyorum çünkü bu seri bana kimsenin mükemmel olmadığını ve herkesin hayatında bir şeyler yaşadığını hatırlatıyor. Ayrıca kendini sevmenin her şeyin başı olduğunu da çok iyi anlıyorum.
@bizeynep15 күн бұрын
Video boyunca evet ben de böyleyim dedim. Kendi savaşını kazanmadan, kendini bulmadan bir ilişkiye başlamak, evlenmek vs. bana çok korkutucu geliyor. Çevremdekiler sevgi iyileştirir diyor fakat ben kendi kendime yetemezken, kendi başıma bile bir aktivite ya da kendimi iyi edecek bir şey yapamazken başkası bana nasıl iyi gelecek. Kendi içimde verdiğim bir savaş ve kimse anlamıyor ha anlamasını artık beklemiyorum hayatımın farklı bir dönemindeyim her şeyi kabullendiğim... Bizimde bu dünyadaki sınavımız çok fazla ''FARKINDA'' olmamız çok fazla düşünmemiz... bu iyidir kötüdür bilemem ama en azından kendimizin iyi haline erişmeyi amaç haline getirdik.. İnşallah gerçek manada huzura kavuşur ve içimizdeki savaşı halledebiliriz..
@nehiretyemez589916 күн бұрын
Kariyer konusundaki hayallerin seni korkutmuyorsa yeterince büyük değillerdir. Korku bazen de iyi bir şeydir ve bazı savaşlar verilmelidir
@aysnzkaya12 күн бұрын
ergenlik dönemimde burnumun kemerli ve büyük oluşuna çok takıntılıydım." bir an önce reşit olsam ve estetik yaptırsam "diye düşünürdüm ve çevremde kimse de bana dönüp " büyük ya da küçük burunun güzellikle bir ilgisi yok kızım .sen zaten güzelsin bu tamamen toplumun dönemsel bir algısıyla ilgili" demedi. tüm ergenliğim bu takıntıyla geçtikten sonra sosyal medyadaki şişme bebek haline gelen aynı fabrika ürünü gibi insanları gördükçe farkındalığım oluştu. Kimine göre güzel duruyor ya da durmuyor hiç önemli değil en azından tamamıyla benim ve bana ait . ayrıca şu an kendimde en çok burnumu seviyorum. çünkü kendin gibi hissetmek dünyadaki en güzel his. Vücudunda saçma kusurlar arayan her prensesim için yazdım bu cümleleri. Bana kimse dememişti .Çok güzelsin çünkü farklısın birtanem fabrikasyon ürün değilsin teksin ve ben buna eşsiz güzellik derim 🌼
@Aysu_-15 күн бұрын
bu video serisi o kdr degerli ki ya anlatamam,,,
@mervvyuksel16 күн бұрын
Bu seri o kadar güzel ve o kadar iyi geliyor ki tam bi safe place😭💘 Bu alanı bize sunduğun ve kalbini cesurca açtığın için çok teşekkür ediyorum Öyküm💜 Kendisiyle savaşı olan herkes güç ve cesaretimiz bol olsun🍀
@tugbakazal941015 күн бұрын
O kadar aynı hissediyormusuz ki birinin daha bu ilişki konularında benim gibi düşündüğünü bilmek inanılmaz rahatlattı. Etrafımdaki herkes ilişkim olmadığı ve 24 yaşında olduğum için sanki bir şeylere geç kalıyorum ve üzülüyorum gibi davranıyorlar ama ben sadece kendimi daha iyi tanımak, bulmak ve geliştirmek istiyorum. Kendimle olan problemlerimi asla bir başkasıyla cozemeyecegimin farkındayım ve kimseyi de kendimle birlikte bu sancılı sürece çekmek istemiyorum. Ve açıkçası biriyle ilişki içinde olmamak inanılmaz bir özgürlük alanı sunuyor. Ruhunu sevdiğin ve seni anlayan biriyle denk gelmediğin sürece ilişki yapmak sadece külfet. Gözlemlediğim kadarıyla çoğu ilişki yalnız kalmayı beceremeyen , gösteriş için yanında birbirini tutan veya tamamen sayılarla skorlarla kafayı bozmus insanlar. Bunların hiçbiri değilse toplum baskısı. Böyle yaşanan herhangi bir şeydense hiçbir şey yaşamamak çok daha huzurlu ve konforlu. Ayrıca her şey zamanını bekliyor herkesin hayat yolu farklı. Umarım herkes kendini gerçekleştirme yolunda mutlu olabileceği ve edebileceği insanlarla denk gelir.
@RelBamb16 күн бұрын
Yüklenene etik hakkında dediklerin beni o kadar sarstı ki. Senin kadar kurallara uymasam da, ben de her zaman ailem tarafından “zaten yaparsın, sınavı geçersin vs” olarak büyütüldüm ki. Her şeyi hep başardım ve şu an ilk başarasızlığımda ne yapacağımı bilmiyorum ve kimse ciddiye almıyor. Zaten kendi doğru olanı yapar desteğe ihtiyacı yok gibi bir tutumları var. Ben ise kendimi kaybolmuş hissediyorum. Standartlar altında da eziliyorum.
@booored579912 күн бұрын
Öykücüm senin olgunluguna hayranim. Senden büyük olsam da senden cok sey ögreniyorum. Fikir almaya acik oldugunu belirttligin icin nacizane bu "kendimi sevmeden saglikli bir iliski icinde olmam mümkün degil" bakis acisini biraz challenge etmek istiyorum. Bana sorarsam bu kendinden cok büyük bir beklenti. Tabi ki bu bakis acina saygim sonsuz. Keske hepimizin bunu yapmak icin daha cok zamanimiz ve imkanimiz olsa. Ama insanlarin bazi özellikleri iliski icinde de gelisebilir. Biribinizi sevdikten ve güvendikten sonra bir noktada birlikte olgunlasmak da mümkün ya da birbirini oldugu gibi kabul etmek de. 😘
@strangerr861116 күн бұрын
17:13 aynı duyguyu yaşamışız
@ElifTezel-q7e16 күн бұрын
İlk defa bir videona yorum yapacağım heyecanlıyım ☺️ Bu serini çok seviyorum, benim de kendimi çok sorguladığım ve iyileştiğim bir yılım oldu. Hayatı, çalışmayı ve müzik yapmayı hiç bırakmadım ama içimde senin de bahsettiğin o duygularla çok savaştım ve şu an çok daha iyi hissettiğim ve kendimi sevdiğim bir dönemimdeyim🫠 Videon bana çok iyi geldi, kendimi bulduğum da birçok yön oldu umarım birçok kişiye yön vermeye devam edersin 🎉 Kendinizi sevin ve ne kadar değerli olduğunuzu unutmayın 🤍
@figen85612 күн бұрын
Umarım bu seri devam eder. gerçekten izlerken farklı sosyokültürel ailede yetişmişken benzer şeyler nasıl hissetmiş olabiliriz diyorum.ben de onay arama konusunda çok muzdaribim bu yanımı iyileştirmek istiyorum.dusuncelerimin isteklerimin ne kadarı benim ne kadarı değil anlamaya çalışmak çok zorlu.bazen sağlıklı olan düşünceyi bilsek de bununla çatisıyoruz içten içe.kendimi anlama ve sevme yolunda motivasyon kaynağısın🩷
@gülsündiyegaliba11 күн бұрын
Ya öykü bunu gerçekten içimden gelerek söylüyorum. Sen niye bu kadar güzelsin? anlattığın konuları dinlerken diğer yandan ekrandan gözümü alamıyorum. Ses tonun, konuşman ve güzelliğin arada sinirlenmen bazılarının kusur diyeceği şeylerle birlikte, herşeyinle, o kadar güzel görünüyorsun ki başka ne diyeceğimi bilemiyorum şuan. ❤( Ablam gibi hissediyorum benden büyük bir kardeşim yok ama sen sanki bir ablam varmış gibi hissettiriyorsun..)
@fatmaaaaalkan3 күн бұрын
daha öncede diğer videoları izlememe rağmen ilk defa yazmak istedim ve belki de ilk defa bu kadar içten yazıyorum bı videoya yorum yapıyorum, 25 yaşındayım 2 sene öncesine kadar hayatımda hic kimse olmamıştı ve aslında öyle olmadığını bilsem bile güzel ve sevilebilir biri olmama bağladım bu durumu, ve sonrasında karşıma çıkan ilk kişide evet bende güzelim ve sevilebilirim olarak düşündüğüm için sanki ondan sonrasında kimse bir daha sevmiyecek gibi düşündüm sanırım, ve bitince sonrasında daha güzel ve daha o kız gibi olsam gitmezdi gibi düşündüm, daha sonrasında ise 13 kilo verdim hiç yapmadığım kadar deli gibi cilt bakımı yaptım kısacası kusursuz olmaya çalıştım, sanırım eğer öyle olursam pişman olup geri donecekmis gibi düşündüm evet şu an herşeyi anlıyorum ve ilk dediğin gibi ben kendimi doğru sevmeyi öğrenmeden kimse beni istediğim gibi sevmeyeceğini bildiğim için bunu gerçek anlamda aşmaya çalışıyorum, geç izledim çünkü izlemek için cesaretimi toplamam gereken bir seri, iyi ki varsın 💞✨
@gamze5.85816 күн бұрын
17 yaş sanırım herkesin hayatında herhangi bir konuda kırılma anı yaşadığı yer. Neyse sonuçta atlattık 🍀✨⚡️
@pisipissicik16 күн бұрын
2 ay sonra atlaticam bende insallah
@marlborowdge16 күн бұрын
nisanda 17ye girecegim😭
@gamze5.85816 күн бұрын
@@marlborowdge bi şekilde yaşayacaksın umarım onlar güzel şeyler olurr
@selen276716 күн бұрын
Kesinlikle doğru
@whoisthis77913 күн бұрын
OF EVET TEK DEĞİLMİŞİM 1-2 gün sonra 18 olucam, 17 kafamda fırıtınaların olduğu bir yaştı
@basak797116 күн бұрын
Kesinlikle şu konuya da katılıyorum; liseyi sevmiyodum ama üniversiteye dönmek isterdim, en güzel zamanlarımdı. Küçük bir yerde okumama rağmen kendimi keşfettiğim, özgürlüğümü yeniden elime aldığım, sınırların kalıpların dışına çıktığım dönemdi. Üniversite beni çok büyüttü, iyi ki istediğim çoğu şeyi yapmışım, dibine kadar yaşamışım.
@animatau-lady16 күн бұрын
dönem dönem açılıp izlenmesi gereken bir video gibi olmuş. harikasın sana sarılmak istiyorum ama cidden. beni anlayan insanlar var gerçekten
@atlasmarlen12 күн бұрын
Bu serilerin bana gercekten terapi gibi geliyor geçmişimde üstüne yıllarca çabaladığım ve başardığım savaşları öyle unutmuşum ki son birkaç senemle yargılıyorum kendimi uzun zamandır ama bana neleri kazandığımı neleri başardığımı hatırlamamı sağladın bazen gerçekten unutuyoruz ve kendimize bile haddimiz olmayarak yanlış yargılarda bulunuyoruz kendimizin üstüne fazla gidiyoruz sen önce dön bi bak neler yapmışsın demi insan beyni ve yaşamı bir şeyleri unutmaya aşırı müsait ara ara hatırlatmak lazım kendimize sağ çıktığımız o savaşları ve kazandıklarımızı son senelerimde çok az ilerleme kaydetmiş gibi geliyorum kendime ama aslında bu tamamen o uzun ve yıpratıcı savaşın sonunda kendime hayatı yaşamak için tanıdığım fırsat artık bir savaşım yok ki neden aşırı çaba sarf edeyim zaten çok yorgunum ve yeni toparlıyorum (bu da benim kendimle mini konuşmam olsun öyküm iyi ki varsın seni çok seviyorum)
@ayse27..311 күн бұрын
Çok olgun bir insansın gerçekten
@serranisaa16 күн бұрын
O kadar güzel anlattın ki kendi yaşadığım şeyler bir bir gözümün önünden geçti. Çok benzer şeyler yaşamışız ki hem ilişki hem hayat olarak. Bu arada şunu söylemeden geçemeyeceğim duruşun karakterin çok güçlü görünüyor. Ayrıca cildin de bebek gibii 🧿🔥
@senaaaa199216 күн бұрын
çok garip fakat sanki öykü kız kardeşim ve onu dinliyorum gibi hissediyorum. kalbin o kadar güzel ki umarım karşına hep kalbine denk birileri çıkar balım
@peacefulsoul635716 күн бұрын
O kadar kendimi bulduğum bir video oldu ki... Umarım anlatamadığın o içinde yaşadığın savaşları kazanırsın Öykü.💗 Bu formata bazen konukları da alıp böyle yerde bir minderde derin sohbetler yaptığın ve bize birçok perspektif sunabilecek insanları da görmeyi çok isteriz.💋
@missahsen13 күн бұрын
2 yıldır mezunum lise hayatımda da biraz içe dönüktüm ama mezuna kalıp eve hapsolunca tamamen kendimi dünyadan soyutladım şuan üniversiteye çalışma motivasyonum hedefim hiçbir şeyim kalmadı çok korkuyorum 19 yaşındayım 20 ye çok az kaldı ve zaman çok hızlı aktı ben hala 15 yaşında bi çocuk gibi hissediyorum ve gelecekten çok korkuyorum etrafımdaki herkes hayatın akışında ama ben olduğum yerde kaldım gibi hissediyorum umuyorum bu dönemler geçicek😢
@sevgicakan368916 күн бұрын
Çok güzelsin, ve çok güzel konulara değiniyorsun. Seni dinlemek çok güzel ❤ iyi ki varsın go girl 💋
@itssedacelik15 күн бұрын
Belki de bu hayatta en büyük pişmanlığım ailemin istediği gibi bir evlat olmam. Ne gibi görünmemi istedilerse ona dönüştüm ama bu koca 24 senelik yaşam bir hiç gibi hissediyor bazen. Siz benim gibi olmayın :)
@Aysu_-15 күн бұрын
kendinle alakalı seyleri cözmeden bi iliskiye baslamama isi o kadr dogru ki zaten böyle düsünüyodum hep ama üzerine bi de yasayınca daha iyi anladım.
@florasanlbimposeti19415 күн бұрын
4:33 o kadar haklısın o kadar katılıyorum ki dediklerine
@nightsdelusion16 күн бұрын
Benim için bedava bir terapi seansı gibi oldu bu video. Hayatımın faturası kime kesilecek aslında çok çarpıcı ve sohbeti aşırı iyi kapsayan bir soru olmuş, dinlerken çok keyif aldım.
@kerriiiiimmmmmmmmm16 күн бұрын
sanki terapi alıyomuşum gibi o kadar güzel ve anlamlı konuşuyosun ki çok seviyoruz seni öykü🥺💕
@duruu.b16 күн бұрын
Öykü abla 20 'li yaşlara yeni bastım ve seni her izlediğimde sen konuştukça sürekli kendi içime dönüyorum ve bazen sanki ekranda seni değilde kendimi görüyorum. Videoda bahsettiğin akranlarım şuan nerede napıyor veya doğru mu yoksa yanlış yolda mıyım mevzusunda daha bu yaşta sürekli kafamda değerlendirme yapıyorum şuan bulunduğum konumu kafamda şekillendirmeye çalışıyorum(geride miyim yanlış mıyım vesaire) ve bunu yapmak beni ne kadar rahatsız etse de içime öyle işlemiş ki yapmaktan vazgeçemiyorum. Sözlerle kendime telkin etsemde içim aynı zamanda şuan kendini kandırıyorsun diyor ve sanki bir döngü oluşuyor. Bu seriyi açıp izlediğimde yorumlara baktığımda sanki benzer veya aynı farketmez bizden şeyleri konuşmak ve yanlız olmadığını bilmek iyi geliyor. ❤ Normalde çok yorum yazan biri değilim ama şuan içimden buraya konuşmak aşırı geldi samimi hissettim.🥹 Seviliyosun Öykü abla 🥰
@melisauysal962916 күн бұрын
Bazı yerlerde sanki bir ışık yandı içimde. İyi hissettiriyor yüz yüze konuşuyor gibiyiz❤ love u😍
@ayse27..311 күн бұрын
O kadar güzelsin ki 💫💫💖💖
@ozgegunaydin8516 күн бұрын
Su kiz psioolog olsaymis keske ya da iyi ki olmamis hep bizimle paylasiyor 💘 enemiesss to laviirss demene bayiliyorum. KONSER BEKLİYORUZ KONSERRR
@meltemkose795212 күн бұрын
Öncelikle iyi ki varsın Kendinle olan savaşın barışa döneseye kadar devam. Bununla birlikte çok güzel konuların altını çizdiğini düşünüyorum. Evet karşı taraf kötü biri olabilir ama netice de insanlar onlara kattığımız anlamlarla değer buluyor. Terapi sürecinden geçen biri olarak benzer düşünceler çoğu insanın hazır oluduğunda düşündüğü yüzleştiği ve kendisini büyüttüğü konular, soruları sormadı gerek. Bastırılan her bir duygu düşünce daha sonra daha zorlayıcı olabiliyor. Zor zamanlar da yaşanılan duyguların tek çözümü onları iliklerine kadar hissetmek olduğunu düşünüyorum. Bu şekilde tam içinden geçebilir insan. Duygularını yaşadığını söylemekten korkmadığın için teşekkürler. Vazgeçebilmek konusu hakkında ki konuşma videonu da sabırsızlıkla bekliyorum.
@ruveydahan745915 күн бұрын
Öykü selam, aslında her 30 yaşına yaklaşan ya da giren kişiler ne olacak şimdi buhranı yaşıyor geç kalmışlık hissi farkında olsanda maalesef azalmıyor ama şu güzel 30larda bir ben hallederim gelecek kendinde sürekli öğrendiklerin artarak devam ediyor değişim hızlanıyor. Korkma çok güzel buralar kendini daha çok bulacaksın inan ♥️
@Ebrar00.0016 күн бұрын
18 yaşındayım yaşım hayatın stresine girmek için çok erken bir yaş ama bunun stresindeyim kendimi bulmam gereken zamanda olduğumu düşünüyorum dönüp kendime baktığımda en basiti ben neyi seviyorum dediğimde net bir cevabım yok ve bu zamana kadar insanların kodladığı şeyleri yaptığımı fark ediyorum hayatıma giren insanların beni o kadar iyi manipüle ettiğini fark ediyorum bunun farkındalığını bu yaşta yaşamamı avantaj olarak görmek istiyorum ve kendim için adım atmak istiyorum bu video olduğum dönemde o kadar iyi geldi ki iyi ki varsın seni çok seviyorum ve en içten şekilde tüm ruhumla sana sarılıyorum ❣️❤️🩹
@__yagmurr__13 күн бұрын
Çok güzel ve doğru bir bakış açısıyla anlatılan , dürüstlük içeren bir video olmuş gerçekten ba-yıl-dımmmm
@İremnurooz9 күн бұрын
öykü aynı şeyi yaşamışız… 17 yaşımda annem babam ayrıldı ve o an ki sevgilime adadım kendimi onu anne baba gördüm adeta ve ayrıldıktan sonra o aşk acısını aşamadım
@basak797116 күн бұрын
19:09 ben de bu şekilde büyütüldüm ve hep ailenin, sülalenin en düzgün en başarılı en sorun çıkarmayan kızı olmam gerekiyordu ve oldum jfjfjdjd maalesef... o yüzden şimdi 25 yaşımda özgürlüğümü yeniden kazanmış gibi hissediyorum, daha kendim olarak, öyle davranarak
@lunafromtheunderground16 күн бұрын
10:25 öyküüüüüüü çok alakasız olacak konuyla farkındayım ama Alman lisesi mezunu olduğunu şimdi öğreniyorum çok şaşırdım. Maşallah sana ya, kendimden biliyorum Alman bakış açısıyla okumak çok zor gerçekten. Makyajımı İngilizce/Almanca yapıyorum videosu çokkk sarar aşkım❤
@Kivircikmarulfirarda14 күн бұрын
Hani şu sıralar aşırı derecede yeme bozukluğu yaşıyorum ve senin bu tarz konuları konuşman çok rahatlatiyor
@cerennara216 күн бұрын
gerçekten o kadar bizden, o kadar içten, o kadar samimi bir insansın ki sen bize bir şeyler anlatırken karşımda yıllardır tanıdığım bir arkadaşım varmış gibi hissediyorum. bu tanıdık his, beni her seferinde çok mutlu ediyor. her şeyin bu kadar yapay ve örtülü olduğu bir dönemde karşımıza bu kadar çıplak çıkabilmen çok değerli ve büyük cesaret isteyen bir şey. şunu söylemek istiyorum ki gerçek hayatta tanımıyor olsam bile seni gerçekten çok seviyorum Öykü abla. 18 yaşımda bir şeyleri sorgulayan, kendini bulmaya çalışan, kendiyle başbaşa kalan ve kendi için hep en doğru kararları vermeye çalışan bir kız olarak, bize sorgulattığın her şey, bize kattığın her değer ve bizi yalnız hissettirmediğin her an için teşekkür ederim. kendini keşfetme yolculuğunun en azından bir kısmının tanığı olmak çok özel ve çok değerli❤
@cansuyuksel384811 күн бұрын
Yakın çevreme özgüvensizliklerimden bahsetsem ne kadar içten olmaya çalışsalar da dürüst davranacaklarına inanmadığım için, yalan söylediklerine şahit olmak istemiyorum. Yalan derken benim özgüvensizliğimden ötürü düşündüğüm şeyin tam tersini söylemeleri, yalan olmayabilir ama ben buna inanıyo olsam zaten böyle bir sorunum olmazdı...
@melisacalvin16 күн бұрын
ilkokul 3. Siniftan beri kekemeyim daha once var miydi hatırlamıyorum suan 18e giricem ve mezunum evden hic cikmiyorum ailemle ilişkim de calkantili. Mesela onlarla ne zaman oturup uzun uzun sohbet ettim hatirlamiyorum. Her insanin yapabildigi konuşmak olan eylem benim icin çok zor kekeledigimde kendimi oldurmek istiyorum. Doktora gitmistim cocukken maddi imkanlardan dolayi biraktim. Suan tekrar doktora goturelim seni denince hastanede ki o kalabalik, doktorla konuşmak o kadar gerici geliyor ki asla istemiyorum. Ve kilo problemlerimde var o yuzden insan icine cikmaktan cok utaniyorum. Üniversiteye gitmek istiyorum onun icin cok calisiyorum ama tek basima olacagim bir yere gitmekten cok korkuyorum. Okulun ilk gunlerinden nefret ederdim hocalarin tek tek isim sormasindan, sozlulerden, metin okutulmasindan. Kekemeligim sakin oldugumda hic olmuyor ama heycanlandigimda sesim bile çıkmıyor. Bir kafeye gidip kahve alabilir miyim demek benim icin imkansiz bir sey asla soyleyemem kekelediginde insanlarin senin yuzune tuhaf bir sekilde bakmasi sen konus diye sana dik dik bakmaları beni o kadar utandiriyor ki kendimden cok cok utaniyorum bunu nasil atlaticagimida bilmiyorum
@ruveydameryem224914 күн бұрын
Öykü iyi ki varsın iyi ki seni keşfettim ve seninle beraber toksik ilişkileri keşfettim o kadar çok şey kattınız ki bana varlığın için teşekkür ederim lütfen daha çok böyle video gelsin istersen aynı cümleleri tekrar istersen 50 saatlik video at hepsini izlerim gerçekten istek değl mental ihtiyac
@luridariel16 күн бұрын
Teşekkür ederim ✨
@florasanlbimposeti19414 күн бұрын
Kesinlikle en sevdigim seri💖
@gals463216 күн бұрын
Cesaretine hayran kaldim ve uye oldum, fakat neden super tesekkur birakamiyorum?
@susugilmore0715 күн бұрын
sanirim bu serideki hicbir videoyu tek seferde izleyemeyecegim. hepsinin yarisinda aglayip kapatmistim videoyu. bunda da kollarimdan nefret ediyorum dedigin an biraktim kendimi. gercekten,ben en son ne zaman bir kiyafeti gobegimi,kollarimi,basenlerimi saklar diye degil de begendigim icin aldim?
@retrouvaillesyb16 күн бұрын
gerçekten asırı tatlısın 🫶🏻
@Hjmjlaliyo11 күн бұрын
18:18 Okadar seni içten anladım ki 🥹❤️🩹
@mitswf16 күн бұрын
gozummmm gonlum acildi BU GUZELLIK NE OYKUUUUUMM
@atlasmarlen12 күн бұрын
O kadar garip geliyor ki bambaşka hayatlara sahibiz ama çok benzer şeyleri yaşıyoruz hepimiz başka açılardan belki ama acılarımız savaşlarımız çok benzer bana çok tuhaf geliyor bu ve hem üzüyor yaşadığım zorlukları ve duyguları düşününce benzerlerini kimse yaşamasın istiyorum hem de umut veriyor bana bambaşka hayatlarımız olsa da yalnız olmadığımı hissediyorum. Ben bu martta 21ine girecek trans bir bireyim ve hayatımın ilk 18 yılı nasıl yaşadığımı bile bilmediğim zamanlar. Akrabalarla ilgili dedigin seyler vardı ya o kadar gülerek dinledim ki ben de ailenin en büyük çocuğu gifted kid olarak 18 yıl kendimden önceye ailemi elalemi koydum ama sonra o siktiri çektiğin ve kendin için yaşamaya karar verdiğin çünkü hayatının sadece senin olduğunu ve herkes bir gün gidince kendinle ve yaşadığın hayatinla kalacagini anladigin o an dedim ki ben niye bilmem kime kadar bunlar icin yasayayim ki şanslıyım ki pek cok kimsenin hayalini kurdugu bir aile sahibim bazi acilardan ama yine de kirikliklarim var cok fazla keskem ve umudum var aileme dair bir gun olurlar ya da olmazlar bilemem ama kendin icin yasamak bir insanin kendine verebilecegi en guzel hediye. Bor bakinca da sunun surasinda 3 yildir yasiyorum yeni hayatimi ve kendime bazen cok yukleniyorum ama unutmusum yasadiklarimi verdigim savaslari geri donup bakinca nasil astigimi bilmedigim oyle cok an olay ve zaman var ki bunlari hatirlamami sagladin bu videoda cok konustum kendi kendime icimi doktum ama safe hissediyorum burada tesekkurler öyküm
@e.m.a162816 күн бұрын
Ben de hata yapmaz o en iyi çocuk en akıllı söz dinleyen sözden çıkmayan bir çocuk olarak büyüdüm kahkaha attığımda öyle gülemezsin diyen bir babaya sahibim okul hayatım her yıl farklı okullara giderek geçti lise 12. sınıf da dahil ve en kötüsü de ailemin istediği mesleğe sahip olabilmek için yönlendirildim hep sayısaldan hiç anlamayan ben sayısal derslerini çalışırken ağlıyordum çünkü ben tarih coğrafya felsefe seven biriyim ben öğretmen olmak istiyorum he şuanda da istediğim bir bölümden mezun olmuş değilim ama en azından sayısalcı olmadığımı zor da olsa kabullendiler beni hep en yüksekte görmek istiyorlar ama ben yükselmek istemiyorum Adalet bölümünü babam istediği için yazdım mezun olacağım zaman hukuğa yükseltmem istendi kabul etmediğim için kpss girip memur olma zorunluluğu geldi ama ben adliye ortamını sevmeyen biriyim hukuk derslerine ilgisi olmayan biriyim hukuk kitaplarını sırf mezun olabilmek için okudum ben nerden bilebilirdim ki beni kitap okumaktan soğutacaklarını ikinci üniversite okumak istedim babam iş sahibi olunca okursun dedi kpss den en kötü 80 alma şartı konuldu bana kpss zamanı geldi geçti eşşek gibi çalıştığım halde düşük bir puan aldım üç gün suratıma bakılmadı ve ben yeni yeni farkına varıyorum bu hayat benim onların düşünceleri fikirleri olabilir ama ben yaşıyorum kendime sık sık sorduğum sorulardan biri" Ben ne istiyorum? "sadece iş hayaller için de değil arkadaşlıklarım için de öyle şu iki yılda hem hatalarım oldu hem de doğrularım ama ben ikisini de kabul ediyorum doğrularım ve hatalarım beni ben yapan birşey hayatıma yeni şeyler katmaya aslında yıllardır yapmayı çok istediğim birşeyi yapmaya başladım ilk başta ailem karşı çıktı ama onlara dediğim tek şey şu oldu "bırakın da hayatımda bir kez de olsa istediğim birşeyi yapayım" hala yüz ifadelerinden anlıyorum karşı olduklarını ama kendimin en iyi halini yaratmak için adımlar atmaya başladım ve 2025 yılının beni istediğim bana ulaştıracağına inanıyorum Yakın bir zamanda şehir değiştireceğim ve hayallerim için büyük adımları atacağım bir yere gideceğim bu yıl ikinci üniversitemi okumak için adımlar atacağım ve bunun önüne geçebilecek olan kimsenin haberi olmayacak hayallerimi gerçekleştirebileceğim bir yıl olacak inanıyorum. Benim sizlere söylemek istediklerim şunlar ; Kendinizi sizden başka hiç kimse tanıyamaz Ne yapmak istediğinize sizden başka hiç kimse karar vermemeli Çevreniz ne kadar kalabalık olursa olsun yatağınıza girip tavanla bakıştığınızda yalnızsınız.Bunu çok iyi değerlendirin Hayallerinizden o,bu,şu ne der diye vaz geçmeyin Büyükler ne derse o doğrudur diye birşey yok herkesin doğrusu kendine Ailelerimiz bizlerin ,onların olmak istedikleri biri gibi olmamızı isterler. Siz nasıl birisi olmak istiyorsunuz bu çok daha önemli Hata yapabiliriz bu bizim hayatımızda büyük bir etki de yaratabilir ama önemli olan hatalarımızı kabullenip doğrularımızı bulmak için adımlar atmak Her gün kendinize ben ne istiyorum diye sorduğunuz zaman olmak istediğiniz kendinize bir adım daha yaklaşmış olacaksınız Son olarak kendinize olduğunuzdan fazla değer verin çünkü sizden başka hiçkimse size olduğunuzdan fazla değer vermeyecek 🥰
@begumkkenn14 күн бұрын
ben de son ilişki denememde bu gerçeği kabullendim.Kendimi gerçekten sevilmeye değer bulmadığımı.Özgüvensiz değilim ama içten içe görmekten kaçındığım şeyler dengesiz tutumlara ve kendim olamama sebep olabiliyor
@peri612515 күн бұрын
Öykü 1,5x ye konuştuğun için teşekkürler
@Carpediem17-l8q16 күн бұрын
Bu içerik o kadar güven ve safe place enerjisi ki 30 dakika asla yetmiyor, ve evet birşeylere birilerine iyi geliyorsun abla o yüzden iyiki varsın
@basak797116 күн бұрын
13:52 Öykü seni o kadar iyi anlıyorum ki dinlerken içimden "I really felt that sis" dedimm aynı noktalarda buluşmak....
@berrak92516 күн бұрын
Tam final haftamda en sevdiğim seri ilaç gibi geldi💌🌌
@sudeozturk135816 күн бұрын
Bi sey isteyebilir miyim aile ile ilişkiler sevgisiz buyume hakkinda konudur musun cok ihtiyacım var ve senin videolarin cok iyi geliyor umarım görürsün❤
@Aysegul.vardarr13 күн бұрын
Cok iyi geldin bana 🎉❤
@basak797116 күн бұрын
Son olarak iyi ki varsın Öyküümmmmmm🤍
@Busrapp9913 күн бұрын
İzlerken bazı noktalarda ağlayasım geldi
@gulnihsl13 күн бұрын
Ben vucudumda rahatım bu sorunu aştığımı düşünüyorum ama akrabaların,ailemin,arkadaşlarımın hala bu sorunu yasamasi ve benim vucudumu sevmedigimi dusunmeleri yoruyor. Ben onları ikna etmek zorunda değilim ve söylüyorum da ama hala bu konuyu açıyorlar istedikleri cevabi alamayinca da aramız bozuluyor
@Ayaybaha16 күн бұрын
Seni anlıyorum rahat olman cıdden benıde mutlu ediyor ıyıkı varsın oykuuu bu serı devam etsin
@Moonseomin16 күн бұрын
Bu seri özlenmiştiiii❤ seni seviyorum öykü abla
@4ybeyza16 күн бұрын
sen parlıyorsun ve kimsenin seni aydınlatmasına ihtiyacın yok iyi ki varsın , varız :)
@gulindogan291312 күн бұрын
Çok yerinde tespitler yapmışsın.
@raysinterlude16 күн бұрын
Ağlama vakti.
@gizem443115 күн бұрын
benim safe place 💃
@puppetsh13 күн бұрын
Video oyle bi akti kiiii asiri safe hissettim
@for.e16 күн бұрын
Velkaaam velkam Öykü kuşum 💫
@barneyslmxyz119115 күн бұрын
Benim safe place gelmişşşş
@mmgamze16 күн бұрын
mükemmel bölümdü
@mervenuur294416 күн бұрын
Öykü seninle gerçekten arkadas olmak istiyorum ❤
@degirmenler11 күн бұрын
Öykü gösterdiğin fotoğrafta çoook güzel gözüküyorsun ya ama seni çok iyi anlıyorum o yaşlarda ben de bok gibi ve çirkin hissediyordum şimdi bakınca ne tatlı bir genç kızmışım diye düşünüyorum
@ayanomer829816 күн бұрын
Bak simdi bende kendimde konumlandiramadigim ama cok korktugum bir hissi bu videodan anladim Oykum ben veda etmekden,birakmaktan korkuyorum....o korku nedense ayrilmak onu bir daha goremeyeceyini kavramak zor geliyo bana
@zeynepdelice825816 күн бұрын
seni seviyom abla
@dilaragms.16 күн бұрын
askım bu seri spotify a yüklüyor musunn
13 күн бұрын
yokkk orada da isterseniz yuklerimm
@cimy151316 күн бұрын
9:00 boşanan aile ve etkilenme şekillerimizden de konuşabilirsin bence 🥺
@fatsalfeyza16 күн бұрын
❤
@b.k179616 күн бұрын
💝💘💖
@BasakGuner-xk9cz16 күн бұрын
Öyküü diğer videonda bırakma bir şeyleri bitirebilmek barışmak hakkında konuşsan düşüncelerini çok merak ediyoruumm
@Th.PoyrazCanKarayel16 күн бұрын
Yasitlarim istedigi bölümü okuyacak durumu varken ben konservatuar okuyamiyorum vasıflı meslek isteniyor oyuzden Aneztezi Teknikerliği hazirlanmak 4 yillik lise cop hayatimdan sonra tam mezun oldum istedigimi yapabilcegim yupiiuu derken çöp bir lise hayatı epilepsi mobing epilepsi oldugum icin kariyerimin bitmesi tamamen yaratik muamelesi yapilip dislanmam lise hocalarim tarafından kovuldugum icin hastalığımdan hayal kırıklığı gormeleri ezmeleri pes etmiyorum desemde bazen çok kirilma noktasına Yks Salma Noktasina Geliyorum bazen Bunlar kafami kurcaliyor 20 yaşımda kendimi yaşlı konumuna gelmem hayal kırıklığı...
@haticegururergen16 күн бұрын
Çok klişe olacak ama hepimiz zorbalaniyoruz. Hayallerimizi küçülten insanlarla karsilasiyoruz. Bence o nokta pes etmemen gereken nokta. Sabrımız mentalimiz sürekli zorlanıyor. Bize düşen sabretmek ve korkmamak. Ve en önemlisi de kendine inanmak. Insanlara uygun yaşaman sadece onların egosunu tatmin ediyor. Herkesin hayati ve hayata bakış açısı parmak izimiz kadar farklı. Anne ve babaların da yanıldığı noktalar oluyor. Kendini bilmek ve inanmak zorundasın.
@cigdemnodulcuk24616 күн бұрын
Kimlik karmaşası bende yaşamıştım hala da üzerimde etkisi vardır kaçırıyormuyum acaba hayatı diye çocuk sahibi olmak mesela sırf herkes yaptı ailem torun istiyor diye yine kendi doğrum üzerinden gidiyorum bakamayan yapmasın diyolar gerçekten inanmadığım şeyin peşinden gitmedim gitmiyorum o 30 yaş bunalımıni bende yaşadım bi cümle görmüştüm gelecekteki çocuğumun iyiliği için onu dünyaya getirmiyorum diye insan kendisiyle iyi vakit gecirdikce özenmemeye başlıyor ve bende çevremde ilişkisinde mutlu olan pek görmüyorum onlara göre belki mutsuzum ama bana göre ben mutlu ve şansliyim hatta şunu duymaya başladım en iyisini sen yapiyosun o yüzden söylediklerine yüzde yüz katılıyorum çok güzel bir video kendim gibi biriyle sohbet ediyor gibi izliyorum seni
@hzl121216 күн бұрын
Bu seri daha çok gelsin
@apelia_110616 күн бұрын
Öykü varken neden terapi alayımm
@rana0101-l16 күн бұрын
6:29 ben seni o bazı insanlar gibi görüyordum Öykü'm özgüvenli bir kadın olarak
@yagmurkocyigit277016 күн бұрын
keşke bu seri podcast olsa ablaaa
@asliecrin16 күн бұрын
Yarın sınavım vardı ve bu video bana cook iyi geldi 💗😍