ความจริงเหนือกาลเวลา: กุญแจไขสู่การตรัสรู้นิพพาน | หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ เส้นทางสู่นิพพาน EP.9/14

ความจริงเหนือกาลเวลา: กุญแจไขสู่การตรัสรู้นิพพาน | หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ เส้นทางสู่นิพพาน EP.9/14
๑. ทาน
ทาน หมายถึง การให้, การแบ่งปัน, การเสียสละ, การเอื้อเฟื้อ จะทำให้ผู้ทำทานได้บุญมากหรือน้อยเพียงใด ย่อมสุดแล้วแต่องค์ประกอบ ๓ ประการ
องค์ประกอบ ๓ ประการ สำหรับการทำทานซึ่งมีผลมาก ได้บุญบารมีมาก กล่าวคือ
๑. "วัตถุทานที่ให้ต้องบริสุทธิ์"
๒. "เจตนาในการให้ทานต้องบริสุทธิ์"
ระยะก่อนที่จะให้ทาน
ระยะที่กำลังลงมือให้ทาน
ระยะหลังจากที่ได้ให้ทานไปแล้ว
๓. "เนื้อนาบุญต้องบริสุทธิ์"
ประเภทของทาน
อามิสทาน คือ การให้วัตถุสิ่งของ
ธรรมทาน คือ การให้ที่ไม่เป็นวัตถุสิ่งของ
อภัยทาน คือ การยกโทษด้วยการไม่พยาบาทจองเวร
๒. การรักษาศีล
“ศีล” นั้น แปลว่า “ปกติ” คือสิ่งหรือกติกาที่บุคคลจะต้องระวังรักษาตามเพศและฐานะ ศีลนั้นมีหลายระดับ คือ ศีล ๕ ศีล ๘ ศีล ๑๐ และศีล ๒๒๗ และในบรรดาศีลชนิดเดียวกันก็ยังจัดแยกออกเป็นระดับธรรมดา มัชฌิมศีล (ศีลระดับกลาง) และอธิศีล (ศีลอย่างสูง ศีลอย่างอุกฤษฏ์)
คำว่า “มนุษย์” นั้น คือผู้ที่มีใจอันประเสริฐ คุณธรรมที่เป็นปกติของมนุษย์ที่จะต้องทรงไว้ให้ได้ตลอดไปก็คือศีล ๕ บุคคลที่ไม่มีศีล ๕ ไม่เรียกว่ามนุษย์ แต่อาจจะเรียกว่า “คน” ซึ่งแปลว่า “ยุ่ง” ในสมัยพุทธกาลผู้คนมักจะมีศีล ๕ ประจำกันเป็นนิจ ศีล ๕ จึงเป็นเรื่องปกติของบุคคลในสมัยนั้น และจัดว่าเป็น “มนุษย์ธรรม” ส่วนหนึ่งในมนุษย์ธรรม ๑๐ ประการ ผู้ที่จะมีวาสนาได้เกิดมาเป็นมนุษย์ จะต้องถึงพร้อมด้วยมนุษย์ธรรม ๑๐ ประการเป็นปกติ (ซึ่งรวมถึงศีล ๕ ด้วย) รายละเอียดจะมีประการใดจะไม่กล่าวถึงในที่นี้
๓. สมาธิ (สมถภาวนา)
การเจริญภาวนานั้น เป็นการสร้างบุญบารมีที่สูงที่สุด และยิ่งใหญ่ที่สุดในพระพุทธศาสนา จัดว่าเป็นแก่นแท้และสูงกว่าฝ่ายศีลมากนัก การเจริญภาวนาอย่างที่ (๑) คือ สมถภาวนา (การทำสมาธิ)
สมถภาวนา ได้แก่ การทำจิตให้เป็นสมาธิ หรือเป็นฌาน ซึ่งก็คือ การทำจิตให้ตั้งมั่นอยู่ในอารมณ์เดียว ไม่ฟุ้งซ่านแส่ส่ายไปยังอารมณ์อื่น ๆ วิธีภาวนานั้น มีมากมายหลายร้อยชนิด ซึ่งพระพุทธองค์ทรงบัญญัติแบบอย่างเอาไว้ ๔๐ ประการ เรียกกันว่า "กรรมฐาน ๔๐" ซึ่งผู้ใดจะเลือกใช้วิธีใดก็ได้ตามแต่สมัครใจ ทั้งนี้ย่อมสุดแล้วแต่อุปนิสัยและวาสนาบารมีที่ได้เคยสร้างสมอบรมมาแต่ในอดีตชาติ เมื่อสร้างสม อบรมมาในกรรมฐานกองใด จิตก็มักจะน้อมชอบกรรมฐานกองนั้นมากกว่ากองอื่น ๆ และการเจริญภาวนาก็ก้าวหน้าเร็วและง่าย
๔. ปัญญา (วิปัสสนาภาวนา)
การเจริญภาวนานั้น เป็นการสร้างบุญบารมีที่สูงที่สุด และยิ่งใหญ่ที่สุดในพระพุทธศาสนา จัดว่าเป็นแก่นแท้และสูงกว่าฝ่ายศีลมากนัก การเจริญภาวนาอย่างที่ (๒) วิปัสสนาภาวนา (การเจริญปัญญา)
อนึ่ง พระพุทธองค์ได้ตรัสเอาไว้ว่า "ผู้ใดมีปัญญาพิจารณาจนจิตเห็นความจริงว่า ร่างกายนี้เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ไม่ใช่ตัว ไม่ใช่ตน คน สัตว์ แม้จะนานเพียงชั่วช้างยกหูขึ้นกระดิก ก็ยังดีเสียกว่าผู้ที่มีอายุยืนนานถึง ๑๐๐ ปี แต่ไม่มีปัญญาเห็นความเป็นจริงดังกล่าว" กล่าวคือ แม้ว่าอายุของผู้นั้นจะยืนยาวมานานเพียงใด ก็ย่อมโมฆะเสียเปล่าไปชาติหนึ่ง จัดว่าเป็น "โมฆบุรุษ" คือ บุรุษที่สูญเปล่า
๕. วิปัสสนาญาณ
วิปัสสนาญาณ ญาณ ๑๖ หรือ โสฬสญาณ ความหยั่งรู้ ในที่นี้หมายถึงญาณที่เกิดขึ้นแก่ผู้เจริญวิปัสสนาตามลำดับ ตั้งแต่ต้นจนถึงที่สุด
๑. นามรูปปริจเฉทญาณ ความรู้จักรูปธรรม-นามธรรม
๒. นามรูปปัจจัยปริคคหญาณ ญาณที่กําหนดปัจจัยของนามรูป
๓. สัมมสนญาณ หมายถึง ญาณที่พิจารณา นามรูปตามแนวไตรลักษณ์
๔. อุทยัพพยานุปัสสนาญาณ ญาณอันตามเห็นความเกิดดับ
๕. ภังคานุปัสสนาญาณ ญาณอันตามเห็นความสลาย
๖. ภยตูปัฏฐานญาณ ญาณอันมองเห็นสังขารปรากฎเป็นของน่ากลัว
๗. อาทีนวานุปัสสนาญาณ ญาณอันคํานึงเห็นโทษเป็น อุปมาเหมือนเรานอนอยู่บนเรือนที่ไฟกำลังไหม้อยู่ฉะนั้น
๘. นิพพิทานุปัสสนาญาณ ญาณอันคํานึงเห็นเป็นของน่าเกลียดน่าหน่าย ว่าเราหลงเข้ามายึดเอาของไม่ดีว่าเป็นของดี
๙. มุจจิตุกัมยตาญาณ ญาณหยั่งรู้ที่ทําให้ต้องการจะพ้นไปเสีย เหมือนกับปลาที่ติดอวนหรือนกที่ติดข่ายฉะนั้น
๑๐. ปฏิสังขานุปัสสนาญาณ ญาณอันพิจารณาทบทวนเพื่อให้เห็นทางเอาตัวรอดด้วยอุบายต่างๆ
๑๑. สังขารุเบกขาญาณ ญาณอันเป็นไปโดยความเป็นกลางต่อสังขาร เพราะเห็นชัดตามเป็นจริง หายความสงสัยแล้ววางเฉยในสังขารทั้งปวง
๑๒. สัจจานุโลมิกญาณ ญาณอันเป็นไปโดยอนุโลมแก่การหยั่งรู้อริยสัจ
๑๓. โคตรภูญาณ ญาณครอบโคตร ญาณที่เป็นหัวต่อ ระหว่างภาวะ ปุถุชน กับภาวะอริยบุคคล
๑๔. มัคคญาณ ญาณในอริยมรรค คือ ความหยั่งรู้ที่ให้สำเร็จภาวะอริยบุคคลแต่ละขั้น
๑๕. ผลญาณ ญาณในอริยผล คือ ความหยั่งรู้ที่เป็นผลสำเร็จของพระอริยบุคคลชั้นนั้นๆ
๑๖. ปัจจเวกขณญาณ ญาณหยั่งรู้ด้วยการพิจารณาทบทวน คือ สำรวจรู้มรรค ผล กิเลสที่ละแล้ว กิเลสที่เหลืออยู่ และนิพพาน
หลวงพ่อฤาษีลิงดำ กล่าวไว้ว่า
"วิปัสสนาญาณ ๙ ท่านบอกว่า ท่านทำ ๒ อย่าง เท่านั้น อีก ๗ อย่างจะเข้ามาหา ๒ อย่าง คือ นิพพิทาญาณ ความเบื่อหน่ายในขันธ์ ๕ และ สังขารุเปกขาญาณ วางเฉยในอารมณ์ต่างๆ ที่จะพึงเกิดขึ้นหรือว่าอาการต่างๆ ที่จะพึงเกิดขึ้นกับใจก็ดี กับขันธ์ ๕ ก็ดี ถ้าได้อย่างตัวนี้ก็ชื่อว่าจบวิปัสสนาญาณ ๙"
๖. มรรคผลนิพพาน
ความจริงวิปัสสนาญาณจะเกิดได้พร้อมๆ กันในวิถีจิตเดียวก็หามิได้ เมื่อจะเกิดนั้นย่อมเกิดจากภูมิของสมาธิเป็นหลัก สมาธิเป็นเกณฑ์ ถ้าหากสมาธิหนักแน่นมาก หรือถอนออกจากอัปปนาใหม่ๆ แล้ว วิปัสสนาญาณทั้งหกเหล่านี้คือ อุทยัพพยญาณ ภังคญาณ ภยตูปัฏฐานญาณ อาทีนวญาณ นิพพิทาญาณ มุญจิตุกัมยตาญาณ มักเกิด ถ้าหากอุปจารสมาธิแก่กล้า วิปัสสนาญาณทั้งสองเหล่านี้ คือ สัมมสนญาณ กับ ปฏิสังขาญาณ มักเกิด เรียกกันง่ายๆ ว่า ถ้าอุปจารสมาธิกล้าก็คือหนักไปทางปัญญา อัปปนาสมาธิกล้าก็คือหนักไปในทางสมถะ ถ้าสมถะกับปัญญามีกำลังพอเสมอเท่าๆ กัน ไม่ยิ่งหย่อนกว่ากันแล้ว "สังขารุเปกขาญาณ" ย่อมเกิดขึ้น หรือจะเรียกอีกนัยหนึ่งว่า "มัคคสมังคี

[@user-tm9zd1pp3t]

น้อมกราบสาธุครับ

[@theseeamulets1009]

ขอให้ท่านเข้าถึงนิพพาน ประสบพบเจอเเต่สิ่งดีๆ ขอให้บุญรักษา เทวดาปกป้อง นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ สาธุ สาธุ สาธุ

[@charinphuangkaew6155]

สาธุค่ะ 🙏

[@theseeamulets1009]

@@charinphuangkaew6155 ขอให้ท่านเข้าถึงนิพพาน ประสบพบเจอเเต่สิ่งดีๆ ขอให้บุญรักษา เทวดาปกป้อง นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ สาธุ สาธุ สาธุ

[@theseeamulets1009]

@@charinphuangkaew6155 ขอให้ท่านเข้าถึงนิพพาน ประสบพบเจอเเต่สิ่งดีๆ ขอให้บุญรักษา เทวดาปกป้อง นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ สาธุ สาธุ สาธุ

[@user-zy3hb4gj8e]

ถ้าบ่อเกิดแห่งทุกข์รวมตัวกันกับพักพวกตั้งกันเป็นวง ผมลงกลางวงเอง😊😊😊😊😊5555555

[@theseeamulets1009]

@@user-zy3hb4gj8e คนที่ชอบฟังธรรมมะมี3 ประการ 1. มนุษย์ที่เป็นทุกข์แล้ว 2.อยากพ้นทุกข์แล้ว 3.บารมีแต่ชาติปางก่อนมาถึงแล้ว ถ้าชอบที่นี่มีกำลังใจและธรรมะให้ทุกวัน.