Annem öleli 11 ay oldu. İlk hafta arkadasım sizin videolarınızı gönderdi bana ilk günden beri sizinle devam ediyor bu yas yolculugum. Lütfen yası konuşmayı bırakmayın. Benim gibi başkalarınında yüreklerine bi nebzede olsa su serpebilmeniz dileğiyle. İyi ki varsınız❤
@GulfemBaharKaya6 ай бұрын
Hepimiz başka geçmişi olan, başka yakınlıklar yaşamış, kişilik bütünlüğü ve var olma halini kendimize göre oluşturmuş insan oğlu ve kızlarıyız. Sizlerin de dediği gibi yasımız da çok kişisel. Yargılamayın, yorumlamayın, zorlamayın sadece eşlik edin istiyoruz. Bizim eşimle olan yakınlığımızı, paylaştıklarımızı, yitirdiği hayatına olan üzüntümü ve onsuzluğumu benden başka kim bilebilir...
@esraarca17928 ай бұрын
Canım Zeynep Selvili! Ağzınıza sağlık. Her paylaşımın, her sözün o kadar şifa oluyor ki. Evet bağımı neden koparmak zorundayım? Ben kalp hastalığından 6.5 aylık kızımı 2. Kalp ameliyatı sonrasında kaybettim. En sık duyduğum cümle “melek oldu, cennette şefaatçin olacak” cümleleri.Hatta bir de şefaatçi olacağı için şanslı olduğumu söyleyenler var. Bu acıyı kimsenin yaşamasını istemem ama böyle zamanlarda “bu kadar şanslı olarak görüyorsan bir yaşa bakalım yaşadığında da çok şanslıyım diyebilecek misin?” Demek istiyorum. Veya “Allah bir evlat daha verir üzülme” diyorlar. Bunlar gerçekten yardımcı olacak cümleler değil aksine insanın çok sinirini bozan cümleler. Başka bir evladım olsa bile kaybettiğimin yerine nasıl geçebilir? Bu mümkün değil. İyi hissettirebilir evet çünkü elinden alındığını düşündüğün mahrum bırakıldığın bir annelik duygusunu yeniden yaşadığın için iyi hissettirecektir ama bu bir evladını toprağa bıraktığın ve boyundan büyük küreklerle üzerine toprak atılırken çaresizce izlediğin gerçeğini bu acıyı geçirmeyecektir. Üstelik bugün anneler günü, evladıyla sosyal medyada boy boy fotoğraflar paylaşarak bu günü kutlayan insanların bana “üzülme, kendini yıpratma,hayat devam ediyor” vs demesi de asla samimi gelmiyor. Ve son olarakta yasın bir süresi olduğunu bende asla düşünmüyorum. Hayatında var olan bir şey birden yok oluyor, gülüşünü dinlediğin sesini bildiğin gözünün içine baktığın birini birden cansız olarak görüyorsun ve hayatından birden yok oluyor. Evde tokanı kaybetsen günlerce arıyorsun,bir yakınını veya bakım verdiğin bir hayvanı hatta çiçeğini bile kaybetsen bunun üzüntüsüne süre biçemezsin. Zeynep Selvili’nin de dediği gibi; delirmedik.Aklımızla kabul ediyoruz ölümü ancak yüreğimizle henüz kavrayamadık.. 🫂❤️🩹
@aperfectdayforbananafish25638 ай бұрын
Başınız sağ olsun 🫂
@MrSiberianginseng6 ай бұрын
Yasadiginizi dusunemiyorum bile. Benim uc tane dusugum oldu. Size soylenen ayni seyler bana da soylendi. Ne olur canim bir daha yaparsin dediler ben daha kaybin yasini tutarken. Insanlar anlamiyor, anlayamiyor. Basiniz sagolsun. Size ve ailenize sabir diliyorum. Cok zor.
@tolgasakarya63327 ай бұрын
Cok iyi hissettim Bence yas sureci icimdeki derinlik.ve sonu yok Hep bi parcam Benimle ayni seyleri hissediyor olmaniz rahatlatti.
@egeakbabali7 ай бұрын
Çok keyifli bir video olmuş. Fakat naçizane bir eleştirim olacak. Yas döneminde olan birine bu anlatılanları yanlış anlayabilme potansiyel olduğunu düşünüyorum. Ben şahsen yanlış anlamdım fakat şöyle anlaşılabilir gibi geliyor, yas bitmeyen bir şeymiş benim acımda bitmeyecek demek ki. Keşke videoda daha açıklayıcı bir şekilde buraya değinseydiniz daha güzel olurdu diye düşünüyorum. Fakat son derece keyifli ve bilgilendiriciydi teşekkür ederim kendi adıma. Ayrıca bu bilgilerle ilgili yani yas dönemiyle ilgi okuyabileceğimiz makale kitap varsa ve önerirseniz ayrıca çok sevinirim genç bir meslektaş adayı olarak.
@hafizekeskiner8 ай бұрын
Mehtap Hanım çok güzel bir programdı. Emeğinize sağlık❤️