Kieślowski. Zbliżenie - spotkanie z Katarzyną Surmiak - Domańską

- Co porabiasz, Krzysiek?
- No, jestem w Warszawie, staram się nakręcać jakieś filmy, kombinuję, czasem mi wychodzi, czasem nie wychodzi…
Krzyśkowi, synowi urzędniczki i inżyniera budowlanego, „nakręcanie filmów” ostatecznie wyszło. Jak mało komu w polskiej kinematografii. Jak doszło do tego, że chłopak uciekający przed prześladującą jego rodzinę chorobą został reżyserem filmowym? Jak to się stało, że twórca, któremu nawet najbliżsi współpracownicy przepowiadali koniec, odniósł z dnia na dzień światowy sukces? Dlaczego świat końca dwudziestego wieku chciał w nim widzieć proroka? I dlaczego - jak określił to jeden z przyjaciół - sam siebie aż tak bardzo „zarzynał”?
Kieślowski zawsze osiągał cel. Nie było siły, która odwiodłaby go od realizacji zamierzenia. Wolał się zagłodzić, niż pójść do wojska. Do łódzkiej filmówki zdawał trzy razy, bo uparł się, że nie zawiedzie matki. Niemal nigdy jednak nie był zadowolony z tego, co osiągnął. Wciąż zadręczał się pytaniem, czy dobrze wybrał zawód.
„Kieślowski. Zbliżenie” to nie tylko biografia reżysera, twórcy m.in. „Przypadku”, „Dekalogu”, „Podwójnego życia Weroniki” i „Trzech kolorów”. To również pełen niuansów reporterski portret artysty, który mimo spektakularnego sukcesu zmagał się z widmem niespełnienia.
Historią życia Krzysztofa Kieślowskiego, jego twórczością i jego legendą mierzy się Katarzyna Surmiak-Domańska, reporterka, autorka m.in. głośnych książek „Mokradełko” i „Ku Klux Klan: Tu mieszka miłość”.
"Pisałam tę biografię jak reportaż. Reportaż powinien być o czymś więcej niż o tym, o czym jest. Mam nadzieję, że ta książka nie jest tylko o Kieślowskim, że historia jego życia i jego niezwykłej kariery okaże się w jakiś sposób bliska także czytelnikom, którzy nie są fanami jego filmów, a może w ogóle nie interesują się kinem. "
Katarzyna Surmiak-Domańska
Spotkanie poprowadzi Anita Piotrowska - Krytyczka filmowa „Tygodnika Powszechnego”. Pisuje także do pisma „EKRANy”, „Kino” i miesięcznika psychologicznego „Charaktery”. Jest współautorką takich publikacji, jak: „Panorama kina najnowszego”, „Szukając von Triera”, „Encyklopedia kina”, „Encyklopedia filmu religijnego”, „Nowe kino Turcji” czy „Polish Cinema Now!”. Jest członkinią Międzynarodowej Federacji Krytyków Filmowych FIPRESCI. Była jurorką licznych festiwali w kraju i za granicą (m.in. Karlove Vary, Stambuł, Moskwa, Ankara, Oberhausen, Hong Kong, Kair, T-Mobile Nowe Horyzonty, Off Plus Camera, Planete Doc). Pracuje też dla Krakowskiego Festiwalu Filmowego, współtworząc jego program dokumentalny. W 2014 roku otrzymała nagrodę Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej w kategorii krytyka filmowa.

[@krzysztofmariusz5823]

Pani Kasiu, udała się Pani piękna książka o pięknym człowieku. Bardzo dziękuję!

[@karolharper3770]

Świetnie napisana książka, polecam.

[@agunec]

Fantastyczna robota, na pewno ciężka i żmudna, chociaż w ogóle się tego w książce nie czuje. Fantastyczny obraz nie tylko reżysera, ale prawdziwy opis tamtych czasów. Jestem łodzianką i ten obraz Łodzi, którą pamietam z dzieciństwa jest absolutnie prawdziwy. Bardzo ważny jest też rys historyczny i chociaż bardzo smutny, to niezwykle ważny w OBECNYCH czasach tej fatalnej partii rządzącej. „Dużo wiemy o Kieślowskim”? Absolutnie nie, dużo wiemy o jego twórczości o nim, jako o człowieku dowiadujemy się dopiero z tej książki. Fascynująca lektura.

[@SladamiKieslowskiego]

Zachęcamy do zapoznania się z artykułem, który wprowadza kilka sprostowań do książki p. Surmiak-Domańskiej: kieslowski.art.pl/krzysztof-kieslowski/pelne-zblizenie/