Ekrem Demirli, İslam Düşüncesinde Velayet: Hakîm Tirmizî Sordu İbnü’l-Arabî Cevapladı, 33. Seminer

[@TalatOrdu]

"Sevgi imanın en kuvvetli halidir." "Sevgiyi ortaya çıkaran şey kök-dal ilişkisidir." "Sevgi bir duygu olmayı aşıp üst bir ahlak haline gelmesi gerekir." Tasavvuf tarihinde sevginin ortaya çıkmasının nedenleri araştırılmıştır. İbni Arabiye sevgi türleri. 1-Türlerin bekası için olan doğal sevgi, (biyolojik) beden iştihası (Avamın sevgisi) 2- Ruhani sevgi. Sevdiğine benzemeye, ahlakı ile ahlaklanma (onda fani olmaya) yönelik bir sevgi. "Sevgi, kesretin vahdete -dalların köke- dönme arzusudur" (Demirli) 3- İlahi sevgi: Allah'ın kulu, kulun da Allah'ı sevmesi... Kulun Hakk'ın mazharı, Hakk'ın kulun mazharı olma durumu... Allah sevgisine kandım diyen sevgiyi anlamamıştır. Beden itminana kavuşur ama ruh sevgiye doymaz. Gerçek aşık denizi içse bile "daha yok mu?" diye sorandır. Bazen insan tahayyül ettiğini sevebilir. İnsan sevdiğini teşbihlerle -suret vererek- tanımlamaya çalışır.

[@TalatOrdu]

Sevginin en önemli tezahürü yokluk ile alakasıdır. Sevgi varsa hicran da vardır. Şiirde denildiği gibi: "Ayrılık sevdaya dahil..." Sevginin ikinci en önemli göstergesi özlemek/iştiyaktır. İnsanların sevgiden nasipleri iştiyaktır, özlemektir. İştiyak ise insanda bir takım bedeni hallere sebep olur; sararıp solma gibi melankolik haller... İnsan sevgisini harekete geçiren şeylerin aslında sevilecek şeyler olmadığını anlar. Sevgi harekete geçtiği noktadan ayrı bir yere gider.

[@TalatOrdu]

"İkonografinin ortaya çıkış kaynağı, doğada doğal olmayan (sureti olmayan) bir şeyi sevme arzusudur. İnsan doğal olmayan sevgi objesinin tasvir ederek doğada tutmaya (zabt) çalışır. Beş duyu ile fiziksel (doğal) olmayan alem ile irtibat kurma arzusu... Oraya ait bir varlığı buradaki duyularla sevme arzusu... "İbni Arabi okumakla İbni Arabi sevgisi oluşmaz." Demirli.

[@TalatOrdu]

Aşığın bir hali: Hem kavuşmayı arzulama hem de kavuşmaktan korkma... İbni Arabi'nin temel sevgi teorisi: Kişi kendisini sever, kişinin sevdiği şey istikmaldir. (Kemale erme) İnsan nerede kemale ereceğini düşünüyorsa ona/oraya doğru bir arzu duyar. Sevdiğimiz, "olmak istediğimiz şey"dir. Dolayısıyla sevginin esas kaynağı bu bencilliktir. (Bencillik izahı pek kafama yatmadı. TO) Sevgi, hilalin dolunay halini alma çabasıdır. Kişinin kendisini bütünleme, yetkinleştirme çabası... Füsus'ta İbni Arabi Allah'ı sevme meselesini açıklarken: Biz Allah'ı bir öteki olarak sevmeyiz. O'nu bizi kemale erdiren, istikmal eden olarak severiz, demiş. Kul kendi yetkinliğinin Tanrı'da tamamlanacağını öğrenince ancak Tanrı'ya gider. İbadetin temelinde de nefsin kemale erme arzusu vardır. "Sevgi insanın kendi ferdiyetine, bütünlüğüne dönme arzusudur."

[@TalatOrdu]

Demirli Hocam, genelde ihtiyari sevginin izahını yapmış, ferdiyet, bencillik terimleri ile. Burada izahı gereken bir de "gayri ihtiyari sevgi" konusu var. İnsan nasıl olur da hiç istemeden, niyetlenmeden, sonucunu düşünmeden sever?

[@yaseminkara2020]

🌷🌹

[@ahmettatar2378]

Insanca pek insanca ancak inaninca pekala insanca____çember bu çemberin icindeki çember hatirlama koni seklinde olunca katlanir olma ki sevme cok olma koniye usten bakinca aynilik bir olma pekala geometria

[@TalatOrdu]

"Her şeyde, hattâ en çirkin görünen şeylerde, hakikî bir hüsün ciheti vardır. Evet, kâinattaki her şey, her hadise, ya bizzat güzeldir, ona hüsn-ü bizzat denilir veya neticeleri cihetiyle güzeldir ki, ona hüsn-ü bilgayr denilir. Bir kısım hâdiseler var ki, zahiri çirkin, müşevveştir. Fakat o zahirî perde altında gayet parlak güzellikler ve intizamlar var. "Bahar mevsiminde fırtınalı yağmur, çamurlu toprak perdesi altında, nihayetsiz güzel çiçek ve muntazam nebâtâtın tebessümleri saklanmış. Ve güz mevsiminin haşin tahribatı, hazin firak perdeleri arkasında, tecelliyât-ı celâliye-i Sübhâniyenin mazharı olan kış hâdiselerinin tazyikinden ve tâzibinden muhafaza etmek için, nazdar çiçeklerin dostları olan nazenin hayvancıkları vazife-i hayattan terhis etmekle beraber, o kış perdesi altında nazenin, taze, güzel bir bahara yer ihzar etmektir. Fırtına, zelzele, veba gibi hâdiselerin perdeleri altında gizlenen pek çok mânevî çiçeklerin inkişafı vardır. Tohumlar gibi neşvünemasız kalan birçok istidat çekirdekleri, zahiri çirkin görünen hâdiseler yüzünden sünbüllenip güzelleşir. Güya umum inkılâblar ve küllî tahavvüller birer mânevî yağmurdur."(On Sekizinci Söz)

[@TalatOrdu]

"Mümin odur ki gördüğünde sana Allah'ı hatırlatır." Mevlana-Şems arasındaki sevgi bahsi bu hadis ile izah edileceği gibi Mevlana'nın Şems'in ruhunda Allah'ın cemalinin bir tecelli odaklanmasını görmüş olması ile de izah edilebilir. Şems'in ruhu (bedeni değil) güzelliklerin bir aynası vazifesi görmüş olabilir. Allah'ın güzellik dalgaları Şems'in alem-i misaldeki suretinde tecelli etmiş olabilir. Bence bu Şems yerine herhangi bir başka mümin erkek de olabilirdi. Mevlana onun ruh heykelini müşahade ettiği için Allah'ın cemal tecellisine oradan yol bulmuş gibi görünüyor... TO

[@TalatOrdu]

"İçinde biz olan bir hüviyet-i ilahi var, dolayısıyla biz Tanrı'daki bizi sevmiş oluyoruz.?" Demirli

[@sezginalisoglu6565]

"sevgi imanın en kuvvetli hali", "sevgi kök ve dal ilişkisidir." "sevgi daha üst bir ahlak olmalı duygu değil"

[@aynuryaman4320]

👏👏👏

[@maliozdmrx]

9:40

[@zelalmina7943]

Allah razı olsun