Krapkowice Miasto Moje !!!

Hejka Kochani.
Urodzilem sie tu w Roku 1975 ,wiec postanowilem przywolac sobie pare wspomnien z dzecinstwa, dzielac sie tym z wami . Mysle ze podoba wam sie to piekne Miasteczko . Pozdrawiam was Miroslaw Sienicki.
Historia Krapkowic:
Historia naszego miasta sięga XIII wieku i jest ściśle związana z dziejami dwóch osad, które dzisiaj administracyjnie tworzą jedno miasto - Krapkowice. W średniowieczu po obu stronach rzeki Odry przy ujściu Osobłogi powstały Krapkowice na lewym brzegu i Otmęt na prawym brzegu Odry. Przez stulecia były to odrębne i zdecydowanie odmienne w charakterze miejscowości. Otmęt był starą osadą rybacką. Po raz pierwszy wzmiankowany 1223 roku jako Ocnant - wieś klasztorna należącą do cystersów z Jemielnicy, w 1302 roku występuje jako Othmant. Krapkowice nazwę swoją wywodzą od staropolskiej nazwy osobowej Chrapek, stąd pierwotna nazwa Chrapkowice (1204r.), później Crapicz, Crapkowitz, Krappitz (1294r.). Już w średniowieczu zabudowa Krapkowic miała charakter typowo miejski, a bliskość rzeki i zbiegające się zewsząd drogi czyniły z Krapkowic ważny ośrodek handlowy.
Jakkolwiek Krapkowice zostały wzmiankowane po raz pierwszy w 1294 roku, to jednak na podstawie wyników badań archeologicznych można stwierdzić, że już dużo wcześniej żyła na tych terenach zorganizowana społeczność. Zdecydowały o tym dogodne naturalne warunki obronne. Dwie rzeki i mokradła od najdawniejszych czasów broniły dostępu do tego miejsca. W średniowieczu miasto otaczały mury obronne z czterema bramami. W tej epoce istniał już kościół i parafia, o czym wspomina spis dziesięcin z 1330 roku.
W starożytności przebiegał w rejonie Krapkowic szlak bursztynowy łączący Cesarstwo Rzymskie z Morzem Bałtyckim. Tutaj też krzyżowały się szlaki handlowe północ-południe ze Skandynawii na Bałkany i ze wschodu na zachód. Kupcy rzymscy nabywali na naszych terenach skóry i płody rolne. Być może już w czasach rzymskich na tym szlaku, w miejscu najstarszej części Krapkowic, powstała pierwsza osada. Podczas badań archeologicznych natrafiono na pozostałości półziemianki i paleniska z przełomu VI i VII wieku naszej ery. W kilku miejscach na terenie Krapkowic znaleziono ułamki naczyń glinianych z wieków IX - XI a więc z okresu wczesnego średniowiecza. Te znaleziska potwierdzają ciągłość osadniczą przez okres całego średniowiecza. W tym czasie podstawowym zajęciem tutejszej ludności było rybołówstwo, flisactwo, handel i uprawa ziemi.
Prawa miejskie na prawie magdeburskim Krapkowice otrzymały najprawdopodobniej już w 1275 roku z rąk księcia opolskiego Władysława. Jednak z tego okresu nie zachował się żaden dokument, potwierdzający tę wersję wydarzeń. Za właściwy okres uzyskania praw miejskich uznaje się rok 1294. Z tego roku pochodzi najstarszy zachowany dokument, w którym to Bolesław I, syn Władysława oddał do dyspozycji mieszkańców "cives de Crapicz" 8 morgów pastwisk miedzy Osobłogą i Odrą, także łowiska ryb w dwóch niedaleko położonych stawach. W zamian za to miasto było zobligowane uiszczać opłaty w wysokości 14 talarów każdego roku w dniu św. Marcina -11 listopada. Następnym dokumentem potwierdzającym istnienie Krapkowic jest tzw. rejestr ujazdowski z lat 1295-1303, w którym miasto wymienia się obok innych.