Рет қаралды 5,617
W barze
puchnie muzyka,
pijany "dur"
klezmer przegrywa tu
żywot swój.
Siedzisz
za duże półbuty -
luźny wzrok.
Kiedy przejdzie ta noc -
ta moc.
Komu dasz ten świat?
cudów ósmy cud.
Komu worek szmat?
Komu serca pół?
Komu zapić zło
butelką zła?
Komu drugie dno
do tego dna co ma?
W barze
płynie nadzieja
z wilgotnych warg.
W barze
nie zmienia się nic
wciąż bar.
Siedzisz
jak bożek gorzelny,
skręta ćmisz.
w dymie,
jak w kocu z wełny
śnisz.
Komu dasz ten świat
cudów ósmy cud?
Komu drżenie warg,
Komu serca pół?
Komu wieczny garb,
Komu wielkie nic?
Niech odpowie ktoś.
Czy musi wciąż tak być?
Autor tekstu: Jacek Cygan
Kompozytor: Krystyna Prońko
materiały: sieć