31.Γιά τό γρήγορο κόψιμο τῶν παθῶν πρίν ἐξοικειωθοῦμε μ΄ αύτά Β΄, Ἁββα Δωρόθεου (11η Διδ), Ἱ. Σάββα

31. Για το ότι πρέπει να φροντίζουμε να κόβουμε γρήγορα τα πάθη πριν εξοικειωθεί μαζί τους η ψυχή Β΄, Ἁββᾶ Δωρόθεου-Ἀσκητικά (11η Διδασκαλία), Ὁμιλία ΛΑ΄, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου, 29-12-2024
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
Μια μέρα λοιπόν έρχεται ένας αδελφός και μου λέει: «Συγχώρεσε με, γέροντα, και προσευχήσου για μένα, γιατί κλέβω και τρώω». Του λέω: «Γιατί; Πεινάς;» Μου λέει: «Ναι! Δεν μου φθάνει αυτό που έχουν στην τράπεζα για τους αδελφούς και δεν μπορώ να ζητήσω». Του λέω: «Γιατί δεν πας να το πεις στον ηγούμενο»; Λέει: «Ντρέπομαι». Του λέω: «Θέλεις να πάω εγώ να το πω»; Μου λέει: «Ας γίνει όπως νομίζεις, γέροντα».
Πήγα λοιπόν και το είπα στον ηγούμενο και μου είπε: «Κάνε αγάπη και φρόντισε τον, όπως κρίνεις καλύτερα». Τότε τον παίρνω και πηγαίνω στον κελλαρίτη και λέω: «Κάνε αγάπη, και όποια ώρα έρχεται εδώ αυτός ο αδελφός, να του δίνεις όσα θέλει και να μην του στερήσεις τίποτα». Αφού το άκουσε αυτό ο κελλαρίτης, μου λέει: «Όπως ευλογείτε».
Περνάει έτσι λίγες ημέρες ο αδελφός εκείνος και έρχεται και μου λέει: «Συγχώρεσε με, γέροντα, γιατί άρχισα πάλι να κλέβω». Του λέω: «Γιατί; Δεν σου δίνει ο κελλαρίτης ό,τι θέλεις»; Μου λέει: «Ναι, συγχώρεσε με, γιατί μου δίνει όσα θέλω, αλλά εγώ τον ντρέπομαι». Του λέω: «Εμένα με ντρέπεσαι»; Μου λέει: «Όχι». Του λέω: «Λοιπόν, αν θέλεις τίποτε, να έρχεσαι να το παίρνεις από εμένα και να μην ξανακλέψεις» - γιατί τότε διαχειριζόμουν τρόφιμα, επειδή είχα τη διακονία του νοσοκομείου. Ερχόταν λοιπόν εκεί σ’ εμένα, και έπαιρνε όσα ήθελε.
Μετά από λίγες μέρες άρχισε πάλι να κλέβει και έρχεται λυπημένος και μου λέει: «Να, πάλι κλέβω». Του λέω: «Γιατί, αδελφέ μου, δεν σου δίνω ό,τι
θέλεις»; Μου λέει: «Ναι». Του λέω: «Μήπως ντρέπεσαι να παίρνεις από εμένα;» Μου λέει: «Όχι». Του λέω: «Και τότε, γιατί κλέβεις»; Μου λέει: «Συγχώρεσε με, δεν ξέρω γιατί, αλλά να που κλέβω». Τότε του λέω: «Πες μου, ειλικρινά, τί τα κάνεις όσα κλέβεις»; Μου λέει: «Τα δίνω στο γαϊδούρι»!
Και αποδείχθηκε ότι έκλεβε ο αδελφός εκείνος παξιμάδια, χουρμάδες, σύκα, κρεμμύδια, οτιδήποτε εύρισκε μπροστά του. Όλα αυτά τα έκρυβε, άλλα μεν κάτω από το στρώμα του, άλλα δε αλλού. Και στο τέλος, επειδή δεν ήξερε τι να τα κάνει, μόλις έβλεπε ότι άρχιζαν να χαλάνε, πήγαινε και τα πέταγε ή τα έδινε στα ζώα.
Βλέπετε τι σημαίνει το να ριζώνουν τα πάθη μέσα μας; Βλέπετε πόσο μας κάνουν άθλιους; Πόσο μας ταλαιπωρούν; Είχε συνείδηση ότι είναι κακό, ήξερε ότι αμάρτανε, στενοχωριόταν, έκλαιγε, κα όμως παρασυρόταν ο δυστυχής από την κακή συνήθεια που απόκτησε από την προηγούμενη αμέλεια. Καλά έλεγε ο αββάς Νισθερώ ότι, αν κάποιος νικηθεί από ένα πάθος, έγινε δούλος του πάθους εκείνου. Ο καλός Θεός να μας φυλάει από την κακή συνήθεια, για να μην πει και σε μας: «Τί ωφελεί και αν έχυσα το Αίμα μου, και αν κατέβηκα για χατίρι σας στον Άδη»; (Ψαλμ. 29, 10).
Σας είπα με πολλούς τρόπους το πώς κανείς πέφτει σε μια κακή συνήθεια. Γιατί, όποιος θυμώσει μια φορά, δεν λέγεται κιόλας θυμώδης. Ούτε όποιος πόρνευσε μια φορά, λέγεται πόρνος. Ούτε όποιος έδωσε μια φορά ελεημοσύνη, λέγεται ελεήμονας, αλλά και η αρετή και η κακία, με το να ασκείται συνεχώς, γίνεται αναφαίρετη συνήθεια στην ψυχή. Και τελικά, αυτή η συνήθεια, ή την κολάζει, ή την αναπαύει. Για το πώς δε αναπαύει την ψυχή η αρετή και το πώς την κολάζει η κακία είπαμε με πολλούς τρόπους. Γιατί η αρετή είναι φυσική και έμφυτη στην ψυχή, αφού είναι άφθαρτος ο σπόρος της αρετής.
Είπα λοιπόν ότι, όσο ασκούμαστε στην αρετή, ταυτιζόμαστε μ’ αυτή. Δηλαδή ξαναβρίσκουμε την ίδια την φύση μας, ξαναβρίσκουμε την υγεία μας, όπως ακριβώς, μετά από μια αρρώστια του ματιού, ξαναβρίσκουμε το φως μας, ή από οποιαδήποτε άλλη αρρώστια επανερχόμαστε στη φυσική κατάσταση της υγείας μας.
hristospanagia3...,
hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο agiapsychanalys...
Κάνετε ἐγγραφή στό κανάλι μας "Κύριος Ἰησοῦς Χριστός Kyrios Ihsous Hristos" τοῦ KZbin πατώντας ἐδῶ: / @kyriosihsoushristos8879