33 yaşındayım yaklaşık 15 yaşından beri ölüm korkusunu yoğun şekilde hissediyorum. Kelimelerle anlatılmayacak kadar büyük bir korku hissettiriyor. Tanrı var mı yok mu bir fikrim yok. Ölüm anı ve sonrasındaki bilinmezlik çok korkunç.
@gizemcagdas96444 ай бұрын
@DerdestTertemiz-sg9tp tam olarak düşündüğüm şey benim de bu kardeşim. Çoğu insan sırf içindeki boşluğu doldurabilmek, yalnız kalmamak ve topluma uyum sağlamak amacıyla çocuk yapıyor. Sonrası ise bir ömür boyunca varoluş sıkıntısı çekip kapitalist sisteme köle olan robot gibi yaşamak zorunda olan insanlar sürüsü.
@R.R.A.....2 ай бұрын
Bende aynıyım.çok kötüyüm
@BetulYlmaz-sh4lh2 ай бұрын
Sana tek demek istedigim içtenlikle söylüyorum var ve sana kanıtlarım ve ve hatta o kadar varki ben kaç kere karşılık aldım allah kendini gösterse imtihanın ne anlamı var bi düşün o zaman kendini gösterse herkes ibadetten başını kaldırmaz herkes cennete gider
@SılaSarı-s6z2 ай бұрын
@@R.R.A..... Nasılsınız bende çok kötüyüm
@SılaSarı-s6z2 ай бұрын
@@gizemcagdas9644 nasıl oldunuz bende çok kötüyüm düşünmekten kafayı yicem
@berrabilgin43487 ай бұрын
Ölüm benim için kendimi bildim bileli çok korkttuğum bir durum olmuştu. Zaman zaman çok küçük yaşlarda dahi - çevremde yakınen bir ölüm deneyimi olmamasına rağmen - sevdiklerimi kaybettiğimi düşünüp ağlardım. Yetişkin yaşıma geldiğimde bu durumu çok düşündüm sonunda ben annemin karnındayken babasının yasını tutan annemin duygularından kaynaklı olduğuna kendi içimde kanaat getirdim. Covid döneminde elimde can veren çok sayıda hastam oldu. Benim için çok sarsıcı olan bu deneyimlerin üzerine geçtiğimiz yıl babamın kaybıyla dumura uğradım. Onu her hatırladığımda tekrardan kaybettiğimi derinden hissedip başa dönüyorum. Ölüm, fanilik, hayat üzerine ciddi muhasebelerimin olduğu bu dönemde paylaşımlarımınız çok kıymetli. Lütfen devam edin. Bir arkadaşımla, bir ablamla, sohbet ettiğimi hissediyorum. İyilik dolu sesiniz ve kalbinizle yanı başımızda olduğunuz için çok teşekkür ederim.
@SılaSarı-s6z2 ай бұрын
@@berrabilgin4348 nasıl oldunuz
@SılaSarı-s6z2 ай бұрын
@@berrabilgin4348 nasılsınız
@SılaSarı-s6zАй бұрын
@@berrabilgin4348 nasıl oldunuz
@SılaSarı-s6zАй бұрын
@@berrabilgin4348 nasıl oldunuz
@aslipol7 ай бұрын
Anlattıklarınız, her bir kelimeniz o kadar içime dokunuyor ki. 4 ay önce ani bir ölümle babamı kaybettim. Her geçen gün karmakarışık hissediyorum, hissettiklerimi tanımlayamıyorum, sanki buna mecalim bile yokmuş gibi. Onu çok özlüyorum.. Ama sizi dinlemek bana umut ışığı oluyor, hislerime tercüman oluyorsunuz. Lütfen anlatmaya, aktarmaya, paylaşmaya devam edin, bana çok iyi geliyorsunuz. Tüm sevgimi ve içten enerjimi gönderiyorum🤍
@gizemturan58537 ай бұрын
yas sürecinde olup, kendini yalnız hisseden kim varsa. (kaybı önemli değil. ölüm, ayrılık, bambaşka şeyler) yalnız değiliz. sarılıyorum. değerli konuşmanız için çok teşekkürler. terapi süreci ilerleyen birisi olarak gelişimime baktığımda bu süreçte terapistimle birlikte sadece sizi yan yana koyabiliyorum. çok teşekkürler. devamı için sabırsızlanıyorum.♥️
@minfldfulxy7 ай бұрын
Dingin, sakin bir şekilde ne kadar guzel yerlere değindiniz Zeynep hanım. Ölüm ancak bu kadar olgunlukla anlaşılabilir ve anlatılabilirdi. Devamini sabırsızlıkla bekliyorum 😇💖
@userr-17717 ай бұрын
ölümden korkmuyor da olsam tamamını dinledim, sesiniz ne guzel.. tabii ki söyledikleriniz de. gecen sene depremden sonra cok zor zamanlar icindeyken aniden karsıma cıktıgınız icin sanslı hissediyorum. hala gecmis degil ama en azından bazı seylerin gecmeyecegini anladım. cevremin aksine yasımın, hislerimin normal oldugunu anlattıgınız icin tesekkür ederim. yaptıgınız seyi yapmaya, guzel seylerden konusmaya devam edin lutfen ♥️🫂
@zzeynepselvili7 ай бұрын
çok teşekkür ederim. çok kıymetli bu yazdıklarınız.
@zzeynepselvili7 ай бұрын
çok teşekkür ederim. çok kıymetli bu yazdıklarınız.
@serkanbaytar7 ай бұрын
Ölüm hak ayrılık olmasaydı 😊 güzel sohbet için teşekkürler
@zzeynepselvili7 ай бұрын
ben de teşekkür ederim.
@ayseerol31347 ай бұрын
Önce spotify’dan dinledim şimdi de izlemeye geldim ❤️🩹
@zzeynepselvili7 ай бұрын
teşekkür ederim♥️
@Zzeyynp957 ай бұрын
Paragraf paragraf övmek istiyorum şuan sizi. O kadar mutlu oluyorumki sizin paylaşımlarınıza siz anlatın biz dinleyelim hep böyle olur mu🥹 Çok seviyorum sizi iyiki varsınız her kelimeniz şifa gibi🥰 Ben siz böyle videolar çekmezken de ne zaman içim sıkılsa şefkate ihtiyaç hissetsem pembe fili düşünmeyi başa sarıp okurdum iyi hissederdim şimdi sizin paylaşımlarınızı heyecanla takip ediyorum. Öyle güzel biryerden konuşuyorsunuzki samimiyetiniz sıcacıkk hissediliyor. Önce kendimize şefkatle bakmayı öğrettiniz bize şimdi de her faninin içten içe en büyük korkusu olan ölümle bizi yakın tutmaya davet ediyorsunuz🥲 Yanınızdayım takipteyim sizinleyim yolunuz açık olsun 🩷🌼
@fani80763 ай бұрын
Ölüm düşüncesi benim de içimi ürpertir.Ama özellikle üzgün veya moralim bozuk olduğunda ölümü düşündüğümde içim ferahlar.Çünkü bence bu dünyanın mutluluğu bile buruk.Hiçbirşey tatminkar edici değil.Bu dünyamı Allahın istediği gibi iyi bir kişi olarak geçirmeye çalışıyor ve sonsuz mutluluk için dua ediyorum.Bu şekilde ölüm korkusunu hafifletiyorum.
@SılaSarı-s6zАй бұрын
@@fani8076 nasıl oldunuz
@mehmetcandemircan71527 ай бұрын
inananlar için;Allah son nefeste imandan,Kur'an'dan ayırmasın.Güzel bir son, hüsn-ü hatime inşallah.
@minfldfulxy7 ай бұрын
İnanlar için diye cümlenize başlamanız ne kadar incelik ve hoşgörü göstergesi 😊 Bazı insanlar o kadar kaba ve yargılayıcı bir tavır içinde ki. Özellikle sosyal medyada sanki herkes inanmak müslüman olmak zorundaymis gibi yargı dağıtıyorlar. Bu durum inanmayanlar adına beni çok rahatsız ediyor. Oysa keşke hoşgörü içinde yaşayabilsek, hayatlarımızla, davranışlarımizla diğerlerine örnek olabilsek dünya ne güzel bir yer haline gelirdi. Neyseki az da olsa böyle düşünenler var, saygıyla selamlıyorum 🙏🏻😊
@gulsukus38227 ай бұрын
dedem vefat ettiğinde, o gece boyunca öleceğimi düşünerek uyuyamadım ölümden korktum. daha sonrasında geçtiğini düşündüm ve haftalar sonra hastalandım, ateşlendim vesaire. ateşim 40 lara çıktığında halüsinasyon görerek öldüğümü, mezara girdiğimi gördüm. ama şu an yaklaşık 3ay geçti ve daha iyiyim🫶🏻
@SılaSarı-s6zАй бұрын
Nasıl oldunuz
@neslinazikozkan52367 ай бұрын
Ölüm temasını çok farklı bir yerden ele almışsınız. Şifa oldu, çok teşekkürler.
@zhr3vaaАй бұрын
Allah razı olsun,çok teşekkür ederim
@evrimcelik7 ай бұрын
Kısa videolardan sonra sonunda kavuştuk Zeynep hanım. Sizi dinlemek büyük zevk… 🌻🌸💖
@zzeynepselvili7 ай бұрын
eksik olmayın.
@ipekcigimm7 ай бұрын
iyi ki varsınız 🫂
@kaandemirezen3453Ай бұрын
Çok teşekkür ederim.
@sedaguven20957 ай бұрын
İyi ki varsın❤
@boraerturk27665 ай бұрын
Hayatımda yeni ölen hiçkimse yok sadece düşündükçe hatırladıkça bir gün yok olacak gibi hissetmek endişe yaratıyor.Videonuz cidden bi nebze yeni şeyler kattı biraz da rahatlattı.Nietche nin sözünü de haklı buldum.Ölüm korkusu bence de bu dünyayı yaşadım diyip tatmin olduğumuz olgun hissettiğimiz zamanda azalır.Ama bence burada da bir tezatlık var aslında.Bu hayatı yaşamış insanlar ölümü kucaklıyor, yaşayamamış insanlar ölmekten korkuyor.Tam tersi olması gerekmez mi?Bu hayatı yaşayamamış insan ölmekten niye korkuyor ki zaten yaşamamış.Yaşamış insansa bu kadar güzel bi yaşam sürdükten sonra bunları bırakıp nereye gidiyorum diye korkması gerekir sanki.Bazı şeyler mantığa çok sığmıyor galiba.Neyse... Umarım bütün insanlar pişmanlıklarının az olduğu ölmekten korkmadığı ve hayatının her anının farkında yaşadığı bi yaşam sürer.Herkese şimdiden rest in peace💀
Gerçekten etkiliyici bir video olmuş teşekkürler 🙏❣️
@kalbimdekianadolu10056 ай бұрын
Çok etkili bir konuşma…Hay’dan,Huy’a…….Azrail geldiği vakit biz çoktan gitmiş olacağız
@duygub17724 ай бұрын
Ben ölümle kafayı bozmuş bulunuyorum. Ölmek,toprak altına girmek,hesap vakti bılınmezlik, vs derken kafayı yıyecek gibi oluyorum. Asla ölmek istemiyorum fakat her anımda ya şimdi ölürsem diye gecirıyorum. Ayrıca sevdıklerımın basına bırsey gelecek dıye de cok korkuyorum. Ölümü kabullenemiyorum. Bunun bılıncaltında yatan bir acıklaması varmıdır acaba?
@lbuseboz.422 ай бұрын
Geçti mi? Ya da son durum nedir Aynı haldeyim ve delirmeme ramak kaldı
@duygub17722 ай бұрын
@@lbuseboz.42 hayır gecmedı bende cıkmazdayım
@R.R.A.....2 ай бұрын
@@duygub1772merhaba.bende bu hastalığa yakalandım
@SılaSarı-s6z2 ай бұрын
Nasıl oldunuz bende aynıyım ve düşünmekten kafayı yicem
17 yasindayim bir aydan fazladır her gece ağlıyorum. Ailemle bir anı yaşarken, onlara bakarken öleceklerini düşünüp anı kendime zehir etmem yetmiyormuş gibi kendi ölümümü de düşünüyorum. Küçüklükten beri bundan korkmuşumdur, 8 9 yaşlarımda yakınlarımın vefatını düşünüp ağlardım. Sonralarda geçti bu. 16 yaşıma kadar hiç kaybım olmadı. 16 yaşımda anneannemi kaybettim ve bu durum beni fazla etkilemese de annemi çok etkiliyordu ve zor zamanlardan geçiyordu. Üzüldüğüm tek durum annemin kendini her gün harab etmesiydi yine dünya toz pembeydi benim için ardından 17 yaşımda bir gün önce yanımdan geçen pek de samimi olmadığım okuldan bir çocuğun suda boğularak can vermiş halini çıkarılırken görmem beni darma duman etti. Bu durum beni etkilemişti bundan sonra farkettim ki ölüm gerçekmiş ve bizi de bulabiliyormuş. Okullar kapanınca kendi başıma kaldım ve bu hâl çığ gibi büyüdü her dakikamı bunu düşünerek yaşıyorum. Ailem, evebeyinlerim, kardeşlerim ve yaşayamadigim hayatim benim için çok önemli delirmek üzereyim yardıma ihtiyacım var ne yapacağımı bilmiyorum
@elsaa9792 ай бұрын
Canım bende böyle diyim istersen senle konuşabiliriz bende yirmi yaşında bir kızım geçen sene bu durumu bende yaşadım konuşursak belki rahatlarsin
@lbuseboz.422 ай бұрын
@@elsaa979 çok iyi olur siz nasıl atlattınız?
@elsaa9792 ай бұрын
@@lbuseboz.42 ben babamı kaybettim ani bir kalp kriziyle sonra başladı bende sürekli kalp krizi geçirip öleceğimi düşündüm çünkü ölümü çok uzakta hiç yokmuş gibi yaşıyordum babamdan sonra çok yakın olduğunu fark ettim ölüm birden odak noktam oldu sonra ölümden sonrayı anlatılan korkunç şeyleri azabı falan aylemi yarıda bırakacağımı falan düşünüp çok daralıyorum bian bile aklımdan çıkmıyordu sürekli öleceğimi düşünüyordum geleceğe dair pilan yapamıyordum sürekli öleceğimi düşünüyordum aklımdan bian bile çıkmıyordu hep ölümümü düşünüyordum işte ölen insan hiseder diyorlardı acaba hisediyormuyuum diye düşünüyordum çok sıkıntıya geliyordum sonra üniye gittim biraz daha iyi oldum bir yıl geçti şimdi azaldı çok şükür kendimi dine verdim hep namaz kıldım hep dua ettim Allahim hayallerimi yaşat diye sürekli dua ettim çünkü nasip olmayan şey duaya düşmez derler eğer Allah nasip edecekse.dua ettiri diye sürekli dua ettim Allah yöneldim ve toparladım biraz daha ama ara ara yine geliyor bana kalbim acıyor arada kalp krizi geçireceğimi sanıyorum biyere gitsem arabayla kaza yapmaktan korkuyorum ama eskiye göre çok azladi ve rahatadim
@elsaa9792 ай бұрын
@@lbuseboz.42 canım bende ani bir şekilde babamı kalp kriziyle kaybettim sonra başladı bende ölüm korkusu babam dan önce ölümün bu kadar yakın olduğunun farkında bile değildim babamdan sonra fark ettim ki ölüm var ve bu beni çok yordu çok düşündürdü sürekli öleceğimi düşmemeye başladım işte ölen insan hiseder derler ya ben de öyle düşündüm hisediyormuyuum diye çok kötü oldum hayatım zindan oldu sonra dine yöneldim çok dua ettim biraz rahatladım tam bir yıl oldu
@elsaa9792 ай бұрын
@@lbuseboz.42 sana tavsiyem dine yönel Allah'a çok dua et hafifler
Aslında temel korku hiçlik korkusu. Hiçlik korkusunun nedeni yaratıcının olup olmadığına ilişkin soruya verilen samimi cevapta saklı. Kuran bunu "Görmedin mi? Allah nasıl bir misal verdi. Güzel bir söz, kökü (yerde) sabit, dalları gökte olan güzel bir ağaç gibidir."(İbrahim/24) şeklinde cevaplıyor. Doğru cevapları bulmak için doğru düzlemede düşünmek, bunun içinde sorularla cevap aramak gerekir. Tanrı kavramından amaçlanan nedir? Yaratıcılık değil mi?Sözde ateist bir kişiye "sen nasıl var oldun" diye sorulduğunda vereceği cevap "Doğa"'dır.Aslında adına Tanrı demese de "yaratma fiili" açısından ateistin tanrısı "Doğa"'dır.Aslında ateizm post modern putçuluktur.Eskiden insanlar aya,güneşe,yıldızları yaratma fiilini yapan varlık olarak tanımlıyordu günümüzde bu kavramın yerini , evrene ilişkin farkındalığın artması nedeniyle,"evren,doğa" aldı.Eski insanlar yaratıcı fiilini oluşturan nesneyi bilinçli bir varlık olarak görürken günümüzde ateistler, çok zeki(!) insan oldukları için, "Bilinçli insanı bilinçsiz doğanın" var ettiğine iman(!) ederler.Temel argümanları evrenin "bilinçsiz ve ezeli olduğu" iddiasıdır. Günümüzde evrenin beyin gibi “Sinir Ağlarıyla” örülü olduğu bilinmektedir.Yani Evrenin de zekası olabilir,biz de bizim bünyemizde yaşayan canlılar gibi canlı evren içerisinde yaşayan canlı olma olasılığımız yüksektir.Big bang teorisi ve entropi yasası gereğince evreninde ezeli olamayacağı hususu ortadadır. Sonsuzluk nedir?Madde mantığı ile baktığımızda evrenin de bir boyutu olması gerekir.Bilim insanları evreni şişen bir balon olarak tanımlıyor.Bu durumunda "insan mantığına göre" o balonun(!) dışında da bir şeyler olmalı!Sonsuzluğa(!)kadar.Sonsuzluk nereye(!)kadar gidiyor!İki taraflı cevabı olmayan soru!Temel sorun insanın yaşamı ve yaşam kaynağını zaman ve mekanla sınırlı maddeden oluştuğunu varsayması.Maddeyi aşan,sonsuzluğun sahibi,bir iradenin olduğu fikri iyi bir tefekkürle anlaşılabilecek bir şeydir.Benim tanımlamam ile ateistin tanrısı doğa,beden arzularını,kendsini,herhangi bir ideolojiyi,tuttuğu takımı,çocuklarını,eşini,parasını v.s.ilahlaştıranların tanrısı da nefsidir."Deniz manzaralı mezarlık isteyecek kadar" zeki(!) varlık olan insan gerçek ilah olan Allah yerine yalancı ilahlar koyarak Allah'ı örter,erteler ve insanda var olan bilincin bunların sahte olduğunu bilmesi,farketmesi nedeniyle sorunlar yaşar.Kendini değişik oyuncaklarla mutlu etmeye çalışır ancak çoğu zaman bunu başaramaz.Mutluluğun kaynağı gerçek anlamda Allah'ı bilmektir.Anlayabilen,iradesini ortaya koyabilen için...