برای تبیین این سوال به چند تحلیل از بزرگان شیعه و سنی اکتفا می کنیم. مرحوم مجلسی میفرمائید: همسر يزيد به نام هند ـ دختر عبدالله بن عامر ـ چون شنيد سر امام حسين(عليه السلام) بر سر در خانه اش آويخته شد، پرده حرمسرا را پاره كرد و پريشان حال و بدون حجابِ كافى وارد مجلس يزيد شد. و رو به يزيد كرد و گفت: اى يزيد! چرا سر فرزند فاطمه دختر رسول خدا(صلى الله عليه وآله) را بر سر در خانه من آويخته اى؟ يزيد برخاست و او را پوشانيد و گفت: آرى! براى حسين ناله كنيد و بر فرزند دختر پيامبر اشك بريزيد كه همه قريشيان بر او مى گريند. سپس براى تبرئه خود گفت: عبيد الله بن زياد در كشتن حسين عجله كرد، خدا او را بكشد.(1) يزيد براى كم كردن فشار افكار عمومى هنگام غذا خوردن امام سجّاد(عليه السلام) را بر سر سفره خود مى نشاند!(2) و به زينب و زنان بنى هاشمى اجازه داد كه براى امام حسين(عليه السلام) عزادارى نمايند و زينب كبرى(عليها السلام) نيز به مدت هفت روز براى آن حضرت مراسم عزا برپا كرد و زنان شامى در آن مجلس حاضر شدند، تا آنجا كه نزديك بود مردم به قصر يزيد بريزند و او را بكشند كه دستور داد آن مراسم را تعطيل نمايند(3) و از آن پس يزيد سعى مى كرد گناه را بر عهده پسر مرجانه (ابن زياد) بيندازد و او را متّهم اصلىِ چنين جنايتى معرّفى كند! سيوطى ـ دانشمند معروف اهل سنّت ـ مى نويسد: يزيد ابتدا از كشته شدن امام حسين(عليه السلام) و خاندانش خوشحال شد، امّا بر اثر خشم مسلمين از آن كار اظهار ندامت مى كرد، ولى با اين حال مردم از او خشمگين بودند و حق داشتند كه او را دشمن بدارند.(4) طبرى نيز نقل مى كند: يزيد پسر مرجانه را لعنت مى كرد و مى گفت: «فَبَغَّضَني بِقَتْلِهِ إِلَى الْمُسْلِمِينَ وَ زَرَعَ لي في قُلُوبِهِمُ العَداوَةَ، فَبَغَّضَنِي الْبَرُّ وَ الْفاجِرُ بِمَااسْتَعْظَمَ النَّاسُ مِنْ قَتلي حُسَيْناً»؛ (ابن زياد مرا با كشتن حسين(عليه السلام) منفور مسلمانان قرار داد و بذر عداوت آنان را با من در قلبشان كاشت. و چون كشتن حسين(عليه السلام) براى مردم گران آمده همگان مرا دشمن مى دارند).(5) به يقين اين عقب نشينى مصلحتى يزيد و تغيير موضع سياسى بر اثر خطبه هاى افشاگرانه حضرت زينب و امام سجاد(عليهما السلام) در شام و بيدارى مردم بود، وگرنه هرگز يزيد با آن سابقه و آن كلمات مسرّت آميزى كه در آغاز بر زبان راند، از كار خود پشيمان نبود و از اين رو، پسر مرجانه و ديگر فاجعه آفرينان حادثه كربلا را هرگز محاكمه و مجازات نكرد و همچنان آنان را بر مناصبشان باقى گذاشت!(6)پی نوشت: (1) . بحارالانوار، ج 45، ص 143. (2) . بحارالانوار، ج 45، ص 143. (3) . نفس المهموم، ص 262. (4) . تاريخ الخلفاء، ص 232. (فَسُرَّ بِقَتْلِهِمْ أوَّلاً، ثُمَّ نَدِمَ لَمّا مَقَتَهُ المُسْلِمُونَ عَلى ذلك، وَأبْغَضَهُ النّاسُ وَحَقٌّ لَهُمْ أنْ يُبْغِضُوهُ). (5) . تاريخ طبرى، ج 4، ص 389. (6) . گردآوری از کتاب: عاشورا ریشه ها، انگیزه ها، رویدادها، پیامدها، زیر نظر آیت الله مکارم شیرازی، ص612.
@didgahtv5802 жыл бұрын
اگرچه من شخصا به روایتهای تاریخی چه از اهل سنت و چه از اهل تشیع زیاد اعتماد ندارم، چون وقتی حدیث پیامبر اکرم، از شرِّ دستکاری جاعلان حدیث درامان نمانده است، هر روایت تاریخی دیگر به طور قطع که سچه و صاف به ما نرسیده است.... از نقل قولی که شما از طبری کردید، اگر راست باشد یزید از کارش اظهار پیشیمانی کرده است و این امر (پشیمانی) خود نوعی توبه است، و دراسلام، اظهار پشیمانی و توبه جایگاه والایی دارد که بر شما پوشیده نیست. البته این سخن به معنای انکار از مظلومقرار گرفتن حضرت امام حسین و توجیه فساد و مشکلاتی را که یزید و حکومتش داشت، نیست.
@علیغلامی-ك5ج2 жыл бұрын
@@didgahtv580 سلام برادر! خوبید، اظهار پشیمانی، توبه نیست. چون کسی که توبه می کند در صدد جبران کار بسیار بسیار اشتباه خودش بر می آید.
@علیغلامی-ك5ج2 жыл бұрын
@@didgahtv580 خدای متعال دروازهای را برای رسیدن به بخشش و گذشت خود قرار داده که توبه نام دارد. سپس در کتاب آسمانی خود این مژده را به بندگان گناهکار خود داده که او همه گناهان را میبخشد؛ از اینرو از بندگانش خواسته هیچگاه به خاطر گناهان خود که ممکن است گناهانی بزرگ باشند و یا تعدادشان زیاد باشد، از خدای خود و از مغفرت و بخشش او ناامید نشوند: «قُلْ یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً». خداوند در این آیه که از امید بخشترین آیات قرآن محسوب میشود، نه تنها جایی برای یأس و ناامیدی باقی نگذاشته، بلکه با تأکید بسیار، هر نوع گناهی را قابل بخشش معرفی میکند. اما گاهی بر اثر گناهانی که انسان مرتکب میشود، چنان غباری بر قلب انسان مینشیند که حتی قدرت شناخت خیر و شر را از او میگیرد و این قلب دارای چنان قساوتی میشود که نسبت به پروردگارش در حجاب قرار میگیرد و هیچگاه از اعمال بد خود پشیمان و شرمنده نمیشود؛ بلکه حتی نسبت به اعمال زشت خود افتخار نیز میکند. همانگونه که وقتی رأس مبارک امام حسین(ع) در مقابل یزید قرار گرفت، با خواندن اشعاری، این جنایت خود را ستود و خود را شایسته تقدیر دانست. و بالاتر از این، گاهی گناهان نه فقط مانع توبه کردن انسان میشوند، بلکه گاهی او را از دایره ایمان و اسلام خارج کرده و به ورطه کفر و ضلالت میکشاند. مصداق بارز این آموزه قرآنی، به شهادت حضرت زینب(س)، یزید بن معاویه است که با خواندن آن اشعار معروف، نزول وحی بر پیامبر اسلام(ص) را تکذیب کرد و حضرت زینب نیز این آیه را مناسب حال او دانسته و در مجلس یزید آنرا قرائت کرد. بنابر این، هرچند که باب توبه الهی همیشه بر بندگانش باز است، اما برخی بندگان با انجام عامدانه گناهان بزرگ؛ نظیر ریختن خون اولیای الهی، خود را به جمع اشقیاء وارد ساخته و محروم از رحمت خدا میکنند و توفیق بازگشت به راه هدایت را از خود سلب میکنند. با توجه به آنچه گفته شد، میتوان گفت: الف. آنانی که به صورت «مباشر» و یا «مسبب اقوی از مباشر» در نبرد با امام حسین(ع) شرکت داشتند، موفق به توبه نشدهاند، بویژه آنانی که نه تنها بیعت خود را شکستند، بلکه در سپاه دشمن حضوری فعال داشتند. ب. یارانی که ابتدا همراه ایشان بوده و سپس با اجازه ایشان، سپاه را ترک کرده بودند، گرچه رفتاری نادرست انجام داده بودند، اما با توجه به اجازه امام گناهی مرتکب نشدند و به همین دلیل این امکان وجود داشت که از کاستیهای خود توبه کنند. ج. اکثریت مسلمانانی که نه با ایشان بوده و نه با دشمنانشان، بلکه موضعی بیطرفانه گرفته بودند، با توجه به رفتارها و کردارهای دیگری که داشتند، در صورت توبه از خودداری از یاری امام(ع) شاید توبه آنان پذیرفته شود.
@didgahtv5802 жыл бұрын
@@علیغلامی-ك5ج با سلام دوباره، بله من به حرفهای شما موافقم، ولی یادمان باشد که بازهم ما داریم در مورد یک واقعهای حدود 1400 پیش از امروز رخ داده است، داوری میکنیم. به همه حال، راه امام پر رهرو باد و انقلابِ او تا روز قیامت زنده خواهد ماند.
@علیغلامی-ك5ج2 жыл бұрын
@@didgahtv580 سلام خوبید، با شما موافقم؛ نور امام حسین(ع) به اذن خدا هیچگاه خاموش نخواهد شد. اما برادرم! درسته که ما درباره موضوع ۱۳۰۰ سال پیش قضاوت و داوری می کنیم، اما ما با اسناد مدارک همان دوره این کار را می کنیم. 🙏🌹
@حامدهراتی-ع1ن5 ай бұрын
روحتان شاد رهبرم
@علیجعفری-و6ب2 ай бұрын
کتاب بخوانیم و اهل تحقیق و پژوهش در منابع و مقاتل باشیم تا حقیقت را خودمان بفهمیم
@osmbayateaskandre8914 Жыл бұрын
مثلی لا یبایع مثله
@didgahtv580 Жыл бұрын
👍
@manoochraghakhani90172 ай бұрын
آخرت خودتان را با دفاع از یزید شراب خوار و میمون باز خراب نکنید
@HamidMoradi-zf9oi2 ай бұрын
حرام زاده تو آخرت را میدانی یا نه اگر میدانستی یک مسلمانی واقع بودی نه رافیظی
@ibrahimhussaini71072 ай бұрын
در روزگار ما اگر کسی کسی دیگر را بکشد قاتل را اعدام و یا حبس ابد محکوم می کنند این طالب می گوید که یزید در کشتن فرزند پیغمبر نقش نداشت او چطور خلیفه ای بوده که زیر دستانش بدون اجازه او فرزند پیغمبر اسلام را بشکند نه تنها فقط حسین ابن فاطمه زهرا را بلکه کل خانواده را حتا به طفلی شش ماهه هم رحم نکردند باز اگر آنها خود سرانه فرزند پیغمبر را گشته چرا یزید آنها را محاکمه نکرد
@محمدجعفری-ق4ر Жыл бұрын
رفتی پشی یزد
@didgahtv580 Жыл бұрын
عالم غیب خداوند است
@mehdijalilian5812 Жыл бұрын
چرا خب واقعا راست میگه دیگه یزید از دنیا رفته اینم از دنیا رفته
@محمدجوادکریمی-ع7ك2 ай бұрын
خوب شد رفتی پیش ارباب خود یزید
@HamidMoradi-zf9oi2 ай бұрын
حرام زاده شما حسین را کشتن شما ربطی به اسلام ندارین
@HamidMoradi-zf9oi2 ай бұрын
@@محمدجوادکریمی-ع7ك صیغه زاده مرتد شما نبستی به اسلام ندارین