Λάρκος Λάρκου - Η Χιώτισσα, 1821 (ποίηση: Βασίλης Μιχαηλίδης) | Live, 2009

[@ΔημήτριοςΝεραντζής-ω5δ]

Είμαι Χιωτισα με αγάπη μεγάλη προς την Κύπρο μας μας εκανατε να συγκινηθούμε μπράβο σας η πατρίδα μας έχει ταλεπορηθει πολυ

[@constanslaskou8002]

Συμφοιτητή μου...χαίρομαι πολύ που ακούω τις δημιουργίες σου!! Να είσαι πάντοτε καλά!!

[@ioannisa5084]

Ο θεος να αναπαυσει την ψυχη της αλκιστης παυλιδου. Μολις ακουσα για την απωλεια της θυμηθηκα την ερμηνεια της σ αυτο το τραγουδι.

[@geopap1668]

Όσες φορές και αν το ακούσω και από οποιον το εκτελεί , είναι σαν να το ακούω πρώτη φορά .Το ρίγος που διαπερνάει στην ραχοκοκαλιά μου είναι το ίδιο!!!

[@AntreasOMONOIA]

Εξαιρετικο το εχω ακουσει δεκαδες φορες και συγκινουμε ιδιαιτερα. Δοξα να εχει η Αγια Τριας και δοξα να εχει και η Υπεραγια Θεοτοκος

[@ΒασούλαΘεοδοσίου]

Μονον ηθοποιοι θα μπορουσαν να καμουν αυτο τον διαλογο....πραγματικα σου μεταδιδουν ολο αυτο και σαν το βλεπεις να εξελισσεται μπροστα σου....δεν εχω λογια....❤❤🌹⚘🌹⚘🌹❤❤

[@athanasiosapostolou4826]

Οτι πιο ωραιο εχω ακουσε και δει στη ζωη μου. Απολυτα υπεροχη ερμηνεια και με κανει να βουρκωνω αν και δεν καταλαβαινω τη διαλεκτο. Την αγαπη μου απο Θεσσαλονικη

[@larkoslarkou]

Μας συγκινείτε!

[@themistokliaspyrou1948]

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ! Ευχαριστω για την Ερμηνεια απο ολους σας! Η Χιωτισσα! Του Βασιλη Μηχαηλιδη! Μουσικη Λαρκου Λαρκου!

[@VOYER07]

Και πόσο ταιριαστή η θεατρικότητα της Κας Παυλίδου! Δεν πιστεύω ότι μπορούσε να υπάρξει καλύτερη επιλογή! ΜΠΡΑΒΟ και πάλι σε όλους!

[@takistsiattalos2853]

Αγαπημένη μας Αλκηστη ο Θεός να αναπαυση την ψυχη σου.Στα ματια σου πάντα έβλεπα την κυπρια μάνα των παλιων δυσκολων χρονών που τόσο καλά παρουσιάζες μέσα από τους ρόλους σου στα σκετς εποχής!Πάντα συγκινούμαι όταν σε βλέπω.

[@giorgosstylianou316]

Η διάλεκτος μας σε μια εκπληκτικη παρουσίαση από όλους.

[@Φανή-γεγ]

Κάθε φορά που το ακούω συγκινούμαι από την ερμηνεία τού πατρός Νικόλαου και της χορωδίας... (Συγχαρητήρια πάτερ!!.. από μία κάτοικο των Θεσσαλικών Αγράφων)

[@vasilikimichael4274]

ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ , ΝΑΝΑΙ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΚΑΛΑ !!!❤️❤️❤️

[@larkoslarkou]

Να είστε καλά!

[@Κούλλις90]

Συγκλονιστικό και πολύ συγκινητικό. Δεν έχω λόγια. συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές

[@SOFIAFRANGOUDISVOGIATZI]

Τα φτωχότερα λόγια που μπορώ να πω!.. Τέλεια ερμηνεία, ενορχήστρωση, απόδοση που κάμνει εμάς τους ξενητεμένους από την πατρίδα να δακρύζουμε και να νοσταλγούμε τον τόπο μας που παραμένει σκλαβωμένος!..

[@larkoslarkou]

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Με τιμάτε!

[@ΧρυστάλλαΠαπαδοπούλου]

Οσες ορες και να το κούσεις νοιωθεις την ίδια ανατριχίλα!! Μεγαλούργημα!! Εύγε!!

[@larkoslarkou]

@@ΧρυστάλλαΠαπαδοπούλου σας ευχαριστώ πάρα πολύ!

[@grigorispapagrigoriou8613]

Υπέροχη εκδήλωση που αναδεικνύει τον πολιτισμό μας! Τέτοιες εκδηλώσεις χρειαζόμαστε για πνευματική ανύψωση στην κενή ηθών και αξιών εποχή μας. Αυτό που μας δίνει υπόσταση και αξία δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο πολιτισμός μας!! Συγχαρητήρια σ' όλους θερμά αξίζουν, στον Λάρκο Λάρκου, στους συμμετάσχοντες και ιδιαίτερα στον πατέρα Νικόλαο!!

[@georgulamatheou9481]

Τα θερμα μου συγχαρητηρια στους συντελεστες.Τελεια ερμηνεια..!!

[@gurseldevrimiyim3814]

ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΟ, ΠΟΛΥ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΤΟ ΝΟΗΜΑ Τ ΟΥ. ΑΚΟΥΩ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ EINAI TOSO OMORFO, POLY EPEISODIO AKOMA KAI AN DEN IXERA TOU NOIMA TOU. AKOUO POLLES ORMANLARI Gürsel Devrim İyim

[@VOYER07]

Πραγματικά ΑΨΟΓΟ, από όλες τις πλευρές! ΜΠΡΑΒΟ! Κάθε φορά που το ακούω δακρύζω!

[@ΒασούλαΘεοδοσίου]

Υποκλινομαι.....!!!!! 🌹

[@UorykSoalokin]

Ωραιότατη τόσον η ερμηνεία του πάτερ όσο τζαι το ποίημα του Βασίλη Μιχαηλίδη!!!!!!

[@dafniskapetanios660]

ΤΕΛΕΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ, ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΙΔΙΩΣ Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡ ΝΙΚΟΛΑΟ, ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΑΚΟΥΜΕ ΔΑΚΡΥΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ.

[@marodemetriadou7875]

ΥΠΕΡΟΧΟ .ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

[@styltheo2797]

Πατερ Νικολαε εισαι πραγματικα απιστευτος!!!

[@cy4668]

απίστευτο πραγματικα βιντεο...τελειο παντρεμα τραγουδιου και θεατρικότητας..αψογη ενορχηστρωση! Εγκάρδια συγχαρητηρια στους συντελεστες..και ειδικα σε αυτους που το απαρτιζουν..καταπληκτικος ο πατερ! και πάλι συγχαρητηρια και ευχαριστουμε για το ανέβασμα!!

[@Elfable17]

O iereas einai o pater Nikolaos Lympourides. Xorarxis tis Buzantinis Xorodias Romanos o Melodos. Poli kali doulia apo olous ena megalo bravo SE OLOUS.

[@Az13133]

Elfable17 λεβέντη μου αν τα γράφεις στα ελληνικά θα είσαι Ακόμα Ποιο ωραίος..Έχουμε τόσο ωραία γλώσσα..

[@Az13133]

Χίλια μπράβο για τέτοιες εκτελέσεις.

[@TheAndreas1959]

Αριστούργημα !

[@KonstantinosOurri]

εύγε!!!!

[@littlegatoula]

Συγχαρητηρια σε ολους για την παρουσιαση. Τα λογια περισσευουν.Μακαρι να μπορουσαμε να ακουσουμε το ποιημα ολοκληρο!!

[@aerasstapania]

τέλειο!!!

[@dorosgeorgiou6319]

απιθανο .....

[@pikrolouloudo]

τελειο! αλλα λογια δεν εχω ! !!!! *****

[@paniviolin]

κατι τετοιες στιγμες τα λογια ειναι φτωχα για να εκφρασεις τον θαυμασμο σου..........

[@francescomercurio9102]

εντάξει ευχαριστώ καλά

[@cbu544]

ΑΞΙΟΙ Ο ΠΑΠΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ , Η ΑΛΚΗΣΤΗΣ ΜΕ ΚΑΜΝΕΙ ΝΑ ΣΥΜΠΑΘΗΣΩ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΠΟΥ ΕΜΙΣΟΥΝ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΣΥΝΟΝΩΜΑΤΗΣ ΤΗΣ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ......ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΜΟΥΣΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ...ΜΠΡΑΒΟ......

[@Stellarionas]

Η Χιώτισσα Αντάν εκόψαν τους Δεσποτάες Μες σ’τζείντα βάσανα τα πολλά, πού ‘ρταν καμπόσοι Αρναουτάες στην Λεμεσόν με τον Χατζιαλάν τζι είχαν τον μαύρον Χάρον μητά τους τζι ο κόσμος έτρεμεν τ’ άρματά τους, πού ‘τουν οι τόποι νεκατσιασμένοι κάθε καντούνιν τζαι μαχαλλάς τζι ήτουν στα σπίθκια τους τρυπωμένοι ‘που τα σουρούπκια του φου οι λας. Πάνω στην βράσην τζείντου θανάτου εις της Αγιάς Νάπας την μερκάν τα λιοβουττήματα ΄νού Σαββάτου ‘π’ όξω μιας πόρτας είσιεν μιαν ρκάν δκιακονητίναν τζι επαρακάλεν με την βραγνήν της φωνήν τζι ελάλεν: -Κάμε, τζυρά μου, το ψυσσικόν σου τζι εμέν τ’ ανήμπορου του μιστού, να σου χαρύνει ο Θεός το φως σου τζι ας έν’ για τ’ όνομαν του Γριστού. Ευτύς αννοίει τζαι ποσσιεπάζει ‘πό ‘ναν πορτίν του παναθυρκού ‘που πανωθκιόν της τζι αναστενάζει σγιαν την αντζιέλισσαν μια Τουρκού. Θωρεί την ρκάν τζαι πάλαι θωρεί την τζαι με το νέψιμόν της καλιεί την. Η ρκά εβώβωσεν στην θωρκάν της τζι εν είπεν λόον ‘πο τζει τζαι τζει, γιατ’ είδεν άρπα την ομορκιάν της τζι εστάθην τζι έμεινεν ξηστητζή. Αναστενάζ’ η Τουρκού ‘π’ αππέσσω τζι είπεν περίλυπη σιανά: -Βουράτε, σκλάβες, φέρτε την έσσω τούντην Ρωμαίσσαν που δκιακονά. Τζι ευτύς οι σκλάβες με την χαράν τους βουρούν, τζι εφέραν την στην τζυράν τους. Ώστι τζι εστράφησαν τζι εσταθήκαν τζ εκαρτερούσασιν να τους πει, μ’ έναν της νέψιμον εχαθήκαν άψαν τζι εσβήσασιν σγιαν στραπή. Πριχού ν’ αρκέψει να πει το πειν της η πληξημιά η Τουρκού στην ρκάν, το κλάμαν έπνιξεν την φωνήν της τζαι πκιον δεν είσιεν παρηορκάν. Αννοίει η ρκά τζαι παρηορά την τζι ούλα την μάναν της αρωτά την: -Ήντα ‘σιεις, κόρη μου, πικραμμένη τζι έσιεις τ’ αμμάθκια σου ποταμούς; πε μου τζαι μεν πεις πως είμαι ξένη• δεν έσιει πλάσμαν δίχως καμούς. Μές σ’τούντον κόσμον, κόρη μου, ζιούμεν τζι έχωμεν ούλλοι μας το γραφτόν• ‘που την βουλήν του Θεού να βκούμεν δεν είναι, κόρη μου, βουλετόν. Έχουμεν ούλλοι δικούς θαμμένους• ο Χάρος πκοιούς δεν έσιει καμένους; Η πλήξη πο ‘παθεν η καρκιά σου σφάζει τζαι Τούρκον τζαι Γρισκιανόν• θέλω να μείνω κόμα μητά σου τζι ας πα’ να χάσω τον ‘Σπερινόν. Περίτου άψασιν τα λαμπρά της, περίτου η πλήξη την συμπουρκά, περίτου έκρουσεν η καρκιά της απού τα λόγια πού ‘πεν η ρκά. Τζαι σαν αρνάδα ωραιοκαμένη ππέφτει στο στήθος της ρκάς κλαμένη τζι αρκεύκει φίλημαν του σταυρού της τζι η σκοτωμένη της η φωνή κρυφή εξέβηκεν του λαιμού της: -Άχ! είμαι, θκειούλλα μου, Γρισκιανή. -Πάψε τα δάρκα σου, πκιον κανεί σε πάνω στες βούτσιες σου να τζυλούν τζαι πε μου, κόρη μου, πόθεν είσαι τζαι τ’ όνομάν σου πώς το λαλούν. -Από την Χίον την ματζιελλεμένην τζαι τ’ όνομάν μου λαλούν μ’ Ελένη. -Τζαι πκοιοί, κορούλλα μου, σ’ ετουρτζέψαν; τζαι πκοιοί σου ‘κάμαν τούντο κακόν; Γονιούς δεν είσιες, τζι εν σ’ εγυρέψαν; μαγκού δεν είσιες μακροδικόν; -Τζαι πού έν’ τζείνος ο νους, α θκειούλλα, τζαι τζείν’ η όρεξη τζι η ζωή, τζαι πού εν’ τζείν’ η γερή καρτούλλα πο ‘ν να τα πει τζαι να μεν ραεί• θωρώ νεκρούς ‘κόμα ομπροστά μου• τζι έν’ ο βασμός ‘κόμα μές στα φκιά μου• ήτουν της σόρτας μου, θκειά, τζι εμέναν να δω την Χίον μου ματζιελλειόν, να ππέσω δίχως γονιούς στα ξένα τζαι να με τρώει το νεκαλειόν. Πάσκισε, θκειούλλα μου, να γλυτώσω τζι εν’ σαν να χτίζεις μιαν εκκλησιάν. -Μπορώ το γαίμαν μου να σιωνώσω, μα δεν σε ‘φήννω μες στην Τουρτζιάν• μπορώ τον κόσμον να τον χαλάσω, για νά ‘βρω τρόπον να σε ποσπάσω. -Να, δκυό γρουσά ν’ άψεις δκυό λαμπάες στην Παναγίαν τζι εις τον Χριστόν• κάμε παράκλησην με παπάες να βοηθήσουν να ποσπαστώ. Ήρτεν η Πέφτη τζαι, πριν σιγράσει, τριβιτζιασμέν’ η Τουρκού σσιυφτή θωρεί ‘π’ αππέσω ‘που το καφάσιν τζι η ρκά χαρούμενη τζαι βκιαστή έρκετουν έσσω της σκομαχώντα. Πέμπει τες σκλάβες ευτύς βουρώντα τζαι παν τζι εφέραν της την κοντά της. Τζι είδαν πως ένεψεν την τζυράν τζι ευτύς εφύασιν ‘π’ ομπροστά της τζι αρκεύκ’ η ρκά γεμάτη χαράν: -Ήρτεν, Ελένη μου, ο αρφός σου τζι εκούτσσισά του τα μια χαρά τζι εσυνορτζιάσαμεν το φευκόν σου τζι έν’ το καράβιν τζαι καρτερά. Άρκοψες να ‘σαι συνορτζιασμένη, να ‘σαι σασμένη, περιποιημένη, Τζι εν να σου φέρω τζι εν να φορήσεις, ρούχα τους ναύτες μιαν φορησιάν, να βκεις μητά μου να μου κλουθήσεις εις τον γιαλόν σε μιαν εκκλησιάν.

[@katerinakousidou9820]

mpavo telio