Рет қаралды 35,251
www.frfc1908.nl | Man o man, wat een heerlijke weekend. "Neerlands grootste poel des verderfs" heeft op alle fronten verloren. En hoe!
Het begon al zaterdagochtend. Daar waar in de aRENa slechte enkele honderden boefjes de laatste training zagen werd in Rotterdam de laatste training door duizenden Feyenoord-supporters bijgewoond. Gezang en vooral heel veel knal- en sierwerk, om de spelers maximaal te motiveren.
Op D-day waren rond 10.00 uur alle sportkantines en cafés op Rotterdam-Zuid afgeladen vol. Van heinde en verre, ja zelfs uit het buitenland (England, Schotland, België, etc.) kwamen de Feyenoord-supporters om hun Feyenoord te zien spelen. Ruim een uur voor de wedstrijd was te zien wat de effecten waren van het onzinnige beleid van Atabouleb. De zogenaamde fast-lane had tot gevolg dat goedwillende supporters voor andere sectoren abnormaal lang in ongelooflijk lange rijen moesten wachten. Eenmaal binnen kon iedereen, en De Groene haas op Vak Z aanschouwen dat Het Legioen en Stadion Feijenoord er klaar voor waren. De Noordzijde was hing vol met prachtige doeken aan de tweede ring en de duizenden vlaggen zorgden voor rillingen op onze rug. De sfeeractie bij opkomst van beide elftallen liet maar eens zien hoe De Kuip vol met passie kan kolken.
Feyenoord begon aarzelend en kon aan het begin niet overtuigen. Het ontbrak aan de lef zoals die eerder wel werd getoond tijdens Twente en PSV thuis. Het tegendoelpunt had gelukkig dan ook een positief effect. Met meer inzet, wilskracht en flair knokte de Rotterdammers zich voor de rust terug naar 2-1. Beide door Guidetti.
Na de rust bracht Bakkal Feyenoord op 3-1 en niets stond een mooie uitslag in de weg. Helaas ging Feyenoord slordiger spelen waardoor tien minuten voor het einde "Neerlands grootste poel des verderfs" de 3-2 scoorde en terug in de wedstrijd leek te komen .
Het was John Het Kanon die twee minuten later de boefjes definitief uitschakelde. "Geen woorden Maar Daden" DrieDetti deed wat hij beloofde en scoorde zijn derde doelpunt. De 4-2 uitslag was dan ook niet meer dan terecht. De tegenstander speelde slap en ontbeerde de juiste mentaliteit.
Het interesseerde Het Legioen echter niets. Wat telde was de winst! De Kuip was enkele maren ontploft en na afloop werd dan ook langdurig gezamenlijk (supporters en spelers) gefeest. Zelfs toen de laatste twee spelers, Vlaar en Guidetti, het veld hadden verlaten stroomde De Kuip maar moeizaam leeg. De Feyenoord-supporters verkeerden in een roes van geluk en wilde nageniet en nog niet naar huis.