ჩემი საყვარელი ლექსი უდიდეს მეფეზე,თამარ შვიდმნათობიერზე...ზეპირად ვიცი.ხშირად ვიმეორებ რომ არ დამავიწყდეს...❤️❤️🍷🇬🇪
@СосоНадирашвили5 жыл бұрын
ვინც ამ ლექსს მოუსმენს და თვაები ცრემლებით არ აევსება იმის საქმე წასულია
@mariberidze19384 жыл бұрын
AXLAC VTIRI ISETI SEVDIANI LEQSIA MIYVARS💜💙💚❤
@ზინაჭკადუა6 жыл бұрын
ვიფხიზლოთ! სევდით და ცრემლით, დღემდე მოღწეულ სამშობლოზე! ბრავო!
@nanasaqartvelo1322 Жыл бұрын
Shen gaixare adamiano sulis gagvidzebistvis😢❤
@mananaxarazishvili79614 жыл бұрын
Цмидао тамар__деда,еведре Гмертса Сакартвелоса да амгвари картвелебиствис.амин
@makamebaghishvili80946 ай бұрын
ხშირად ვიმეორებ ამ ლექსს,ერთერთი ჩემი საყვარელი ლექსია❤
@zazanozadze6053 жыл бұрын
დიდება შენ თამარ მეფე
@iashachilashvili33534 жыл бұрын
Udidesi mefe qali msoflio istoriashi😢
@GNC-GEORGIA3 жыл бұрын
ქართველებო გულები მეტად გავიმაგროთ ! მეტად ლომებივით ვებრძოლოთ ჩვენს მტრებს !
@_Rico-tours...5 жыл бұрын
ლექსი თამარ მეფეზე ყველა ქართველმა უნდა მოუსმინოს...
@mariberidze19384 жыл бұрын
VUSMEN
@_Rico-tours...4 жыл бұрын
@@mariberidze1938 გამარჯობა მარი ქართული ენა და დამწერლობა ღმერთების ენა და დამწერლობა იყო ოდითგანვე, ლექს რომ მოუსმინე რა გაიგე, ჩემს აზრს გეტყვით თუ ოდესმე ვინმეს რამე გამოგადგებათ ამ ლექსში სიტყვა სიტყვითაა დიდი თამარ დედეოფლ, მეფეთ მეფის ანდერძი თუ აზუსტად ვიცი დღემდეა ლაზეთში ისევ იმ ტრადიციებით იმარხებიან ძირძველი ისტორიული ქართველები დღეს ეგრეთ წოდებულ თურქეთის ტერიტორიაზე რომელიც შუა აზიელი თათრების მიერ ძალადობრივად დაარსებულია საბერძისა და საქართველოს ტერიტორიებზე და თ სწორად ვიცი ტურქებმა უკვე მიაკვლიეს დიდი ქართველი ლომის დედად დედოფლის და მეფთ მეფის თამარის საფლავს სამწუხაროდ ეს თუ ასეა ქართველების არა სათანადო განატლებაზე მიუთითებს ამას წერთილი უნდა დაესვას საქართველოში ვის რასი სჭირდება გაუნათლებელი ღმერთები ამიტომაც დღეს ისე გვაფასებს მსოფლიო რა დონისაც ვარტ ერთ დროს ბრზენთა ქვეყანად წოდებილ საქართველოს უფალო გაგვინათლე გონება და მომავლის სავალი გზები...
@mariberidze19384 жыл бұрын
@@_Rico-tours... KAIA zan
@_Rico-tours...4 жыл бұрын
@@mariberidze1938 კარგია ჰუჰ, ნეტავ ის იცოდე რა კარგი იქნება საქართველო რომ გაბრწყინდება წარმატებები...
@mariberidze19384 жыл бұрын
@@_Rico-tours... aba
@kocharovimikeili7213 жыл бұрын
ამ ლამაზი მგრძნობიარე სიტყვებით შეკოწიწებული ლექსი უფრო ტკივილიანი და ჟრუანტელ მომგვრელმა მუსიკამ უფრო დამზაფრა.კარგი მუსიკაა ფესვებიდან მადლობა ლამაზი ლექსისთვის და სულთან და გულთან მისულ მუსიკისთვის.ამ ყველაფერმა კიდევ ერთხელ უნდა შეაჯანჯღაროს ქართველი ერი დღეს.
@მაგუგოგია4 жыл бұрын
დიიდეება თამარ მეფეეს ❤
@datobekoshvili9 ай бұрын
😢😢😢😢თამარ მეფე
@tengizjanelidze25096 жыл бұрын
გაგიმარჯოს ძმაო
@_Rico-tours...5 жыл бұрын
გაიხარე ქართველო ლომო...
@tuargakliaegecnaklia624 жыл бұрын
შე ჩემი... ცოდვით სავსე. ჯერ ლექსი დაიზეპირე და მერე მოყევი რო ამოკლეფ. შიგა და შიგ. ან წერტილი მძიმე არ იცი რო მიაყოლე და მიაყოლე გამოთქმით უნდა მოყვე ხალხს რო მოეწონოს (ოთარ ჭელიძის ლექსია ვაფშე რო იცოდე) მოგიყვე გინდა თავიდან ბოლომდე როგორ არი.
@koteshioshvili73473 жыл бұрын
Vin kitxilubs saxeli da gvari shegijliatdawerot
@rezivashakidze59493 жыл бұрын
jer kidev cocxalia saqartvelo
@чабукагегучадзе6 жыл бұрын
дидеба уфалс генацвалет картвелебо
@giorgibesiashvili21316 жыл бұрын
Sagooll
@likalika2584 жыл бұрын
👏👏👏
@giglayorhia98674 жыл бұрын
❤❤❤❤
@vanokoberidze41876 жыл бұрын
სამწუხარდო სიბერემდე ვერ იმეფა ჩვენმა მეფეთ მეფე თამარმა
@eklarisqvaaxalichuqurtma67596 жыл бұрын
მაგარია
@lukagudishvili24973 жыл бұрын
ძააან მაგარი ლექსია❤
@dariaglonti64514 жыл бұрын
ვინ კითხულობს ამ ლექს?
@nonagudushauri7421 Жыл бұрын
1.43 - ზე ვისი ნახატია თამარ მეფე ცხენზე რომაა, არ იცით ?
@Annie_244 жыл бұрын
ადრე ვიცოდი ეს ლექსი შეგიძლიათ ტექსტი გამპმიგზავნოთ?
@newgeovideos46244 жыл бұрын
ჭექდა და ქუხდა ქართველთა სამეფო სახელგანთქმული, მტრები საკუთარ ჩრდილებათ,მიწაზე ჰყავდა გართხმული, ინდოეთამდე აღწევდა თამარ მზე-ქალის დიდება, ტახტზე ოცი წლის ავიდა და სიბერემდე იმეფა, გარდაიცვალა,გაძნელდა მისი საფლავის მიგნება, როცა სიკვდილის სარეცელს ესვენა ღონე მიხდილი, და როცა გვირგვინს სტაცებდა კარზე მომდგარი სიკვდილი, როცა თავს ვეღარ იღებდა,როცა ძალღონე წაერთო, ჩურჩულით უთხრა სპასალარს ორ მოყმეს დამიძახეთო, დამიძახეთო მოყმენი ჩმი ერთგული მარადო, მაქვს საიდუმლო სათქმელი და მინდა იმათ გავანდო, ნურარ აყოვნებ ხომ ხედავ, სული ამომდის თავადო, თქვა და მიმქრალი თვალები შუბლზე შეანთო სპასალარს, წადიო ხელით ანიშნა სიტყვის თქმა აღარ აცალა, ჩაფიქრებული გასცილდა სასახლეს მხედართ მთავარი და ვერ გაეგო,ორ მოყმეს რატომ იხმობდა თამარი. კარის გაღებას უცდიდა თვალები დედა ლმისა, სიკვდილს კი არა ჩიოდა,სწუხდა უღონოდ რომ იწვა, აი გაიღო კარები,დამწუხრებული დარბაზის, მომაკვდავისკენ დაიძრა ორი ლომკაცი ლამაზი, ძმები არ იყვნენ ძმებს გავდნენ,ვაჟები მხარგანიერნი, მტერს შიშით მიწას აჭმევდა მარტო იმათი იერი, მიუახლოვდნენ მომაკვდავს გაჩერდნენ ჩამუხლებული სულთ მობრძავ მეფის ბრძანებას,უცდიდნენ დაჩოქილები, უცდიდნენ მეფის ბრძანებას ჭრელ ნოხძე დაჩოქილები, და აი უცებ თამარმა მოყმეს შეხედა, კეთილი იყოს ეს ჩვენი უკანასკნელი შეხვედრა, დამმარხეთ არვინ იცოდეს ჩემი საფლავი სად არის, დაე ვერავინ გაიგოს სად განისვენებს თამარი, ქალი ვარ მაგრამ ამ ქვეყნად მტერი მყავს ეგზო მრავალი, ქალი ვარ მინდა მიწაშიც შემრჩეს ეს წმინდა ნამუსი, უსიტყოდ დამასაფლავეთ ჩემს სათაყვანო მამულში, არ მნდა ქვაზე ჩუქურთმა საფლვი არვინ იცოდეს, ტორემ მომხვდური თურქი და სპარსი,ჩემს საფლავს არ შეიცოდებს, მომხდური თურქი და სპსრსი საფლავს აიკლებს წაბილწავს, ცოდვის ცეცხლს მოუკიდებენ სამშობლოს,ზეცას და მიწას, ეს თქვა თამარმა და შავი ფართო თვალები დახუჭა, სიკვდილის ბევრჯერ მძლეველი დღეს სიკვდილს ვეღარ გადურჩა, ვაჟკაცებს ცრემლით აევსო ცეცხლის მფრქვეველი თვალები, მათ სისხლით შუბლზე ეწერათ თამარის დანაბარები. ცხრა დღე იტირეს ცხედარი დიდებულ თამარ მეფისა, მეცხრე ცათამდის ავიდა გლოვა და ზარი გლოვისა, და უპირქუშოთ ჩამოწვა დღე ცხედრის გასვენებისა. ცხრა კუბო გამოიტანეს,მხრებით წაიღეს ცხრა მხარეს, შემოვლებული როშები ხელის კანკალით დახარეს, ცხრა მხარეს ხალხი დიოდა ცხრა მთაზე გარდამავალი, და არ იცოდა არავისნ მაინც რომელში ესვენა მეფთა მეფე თამარი, იმ ორმა მოყმემ მალულად მთაში გათხარეს სამარე, მათ ჩაასვენეს მიწაში,მათ დაიტირეს თამარი, მათ უპატრონეს ღირსეულ,ამოუშენეს ქვითკირი. შებინდებისას ცას ძრავდა ქართველ ლომების ქვითინი! დამარხეს სადაც მთის ძირას,წყაროს ჩუხჩუხი გაისმის, სადაც გულუხვად მაისობს ჭრელ ყვავილება მაისი, დამარხეს მერე ბილიკით დაეშვნენ თურმე თავქვეზე, წყაროსთან შედგნენ და ცივი წყალი ისხურეს სახეზე, მიწა ნათხრავი ხანჯლები ტიტელა ქვებზე დალესეს, დალესეს მერე გაცვალეს,ერთმანეთს გადაეხვინვნენ, ჯერ გადაჰკოცნეს და მერე სამშობლოს მიწას ემთხვივნენ, მიწას ემთხვივნენ წამოდგნენ გალომებული ვაჟები, ამბობენ თურმე ერთმანეთს გულებში ჩაჰკრეს ხანჯლები, და მოჩუხჩუხე წყაროსთან სისხლი დაღვარეს ალალი რომ ქვეყნად არვის გაეგო სად განისვენებს თამარი.
@ლიაფერაძე3 жыл бұрын
ყველა ლექსი მიყვარს თამარ მეფეზე მაგრამ მას უფრო ლამაზად. წაკითხვა შვენის მადლობთ პატრიოტიზმის თვის.
@ივანენიჟარაძე2 жыл бұрын
ამ ტექსტში ბევრი შეცდომაა და ამავდროულად სწორად არ წერია ყველაფერი აკლია კიდევ ტექსტს.
@irmakomosadze16076 жыл бұрын
saidan gatt 12 saykuniss video masalebii
@newgeovideos46246 жыл бұрын
Irma Komosadze sauketeso video masalebis ra mogaxseno, magram suratebisgan video avawye, mere leqsi davade da musikac shevusabame romeli ufro mouxda is davade.
@ankakanteli68106 жыл бұрын
სიმღერის სახელი მითხარით
@iraklipiranashvili48576 жыл бұрын
ფესვების საუნტრეკია
@rolandigilauri68325 жыл бұрын
რა ჰქვია ამ ლექსს
@tuargakliaegecnaklia623 жыл бұрын
თამარ მეფის საფლავი ოთარ ჭელიძის დაწერილია ეს ლექსი
@mariberidze19384 жыл бұрын
MIYVARS ESLEQSI TAMARZEA 💜
@torniketetrashvili93945 жыл бұрын
Geo new gtxovt deqsti dadet ra
@newgeovideos46245 жыл бұрын
ჭექდა და ქუხდა ქართველთა სამეფო სახელგანთქმული, მტრები საკუთარ ჩრდილებათ,მიწაზე ჰყავდა გართხმული, ინდოეთამდე აღწევდა თამარ მზე-ქალის დიდება, ტახტზე ოცი წლის ავიდა და სიბერემდე იმეფა, გარდაიცვალა,გაძნელდა მისი საფლავის მიგნება, როცა სიკვდილის სარეცელს ესვენა ღონე მიხდილი, და როცა გვირგვინს სტაცებდა კარზე მომდგარი სიკვდილი, როცა თავს ვეღარ იღებდა,როცა ძალღონე წაერთო, ჩურჩულით უთხრა სპასალარს ორ მოყმეს დამიძახეთო, დამიძახეთო მოყმენი ჩმი ერთგული მარადო, მაქვს საიდუმლო სათქმელი და მინდა იმათ გავანდო, ნურარ აყოვნებ ხომ ხედავ, სული ამომდის თავადო, თქვა და მიმქრალი თვალები შუბლზე შეანთო სპასალარს, წადიო ხელით ანიშნა სიტყვის თქმა აღარ აცალა, ჩაფიქრებული გასცილდა სასახლეს მხედართ მთავარი და ვერ გაეგო,ორ მოყმეს რატომ იხმობდა თამარი. კარის გაღებას უცდიდა თვალები დედა ლმისა, სიკვდილს კი არა ჩიოდა,სწუხდა უღონოდ რომ იწვა, აი გაიღო კარები,დამწუხრებული დარბაზის, მომაკვდავისკენ დაიძრა ორი ლომკაცი ლამაზი, ძმები არ იყვნენ ძმებს გავდნენ,ვაჟები მხარგანიერნი, მტერს შიშით მიწას აჭმევდა მარტო იმათი იერი, მიუახლოვდნენ მომაკვდავს გაჩერდნენ ჩამუხლებული სულთ მობრძავ მეფის ბრძანებას,უცდიდნენ დაჩოქილები, უცდიდნენ მეფის ბრძანებას ჭრელ ნოხძე დაჩოქილები, და აი უცებ თამარმა მოყმეს შეხედა, კეთილი იყოს ეს ჩვენი უკანასკნელი შეხვედრა, დამმარხეთ არვინ იცოდეს ჩემი საფლავი სად არის, დაე ვერავინ გაიგოს სად განისვენებს თამარი, ქალი ვარ მაგრამ ამ ქვეყნად მტერი მყავს ეგზო მრავალი, ქალი ვარ მინდა მიწაშიც შემრჩეს ეს წმინდა ნამუსი, უსიტყოდ დამასაფლავეთ ჩემს სათაყვანო მამულში, არ მნდა ქვაზე ჩუქურთმა საფლვი არვინ იცოდეს, ტორემ მომხვდური თურქი და სპარსი,ჩემს საფლავს არ შეიცოდებს, მომხდური თურქი და სპსრსი საფლავს აიკლებს წაბილწავს, ცოდვის ცეცხლს მოუკიდებენ სამშობლოს,ზეცას და მიწას, ეს თქვა თამარმა და შავი ფართო თვალები დახუჭა, სიკვდილის ბევრჯერ მძლეველი დღეს სიკვდილს ვეღარ გადურჩა, ვაჟკაცებს ცრემლით აევსო ცეცხლის მფრქვეველი თვალები, მათ სისხლით შუბლზე ეწერათ თამარის დანაბარები. ცხრა დღე იტირეს ცხედარი დიდებულ თამარ მეფისა, მეცხრე ცათამდის ავიდა გლოვა და ზარი გლოვისა, და უპირქუშოთ ჩამოწვა დღე ცხედრის გასვენებისა. ცხრა კუბო გამოიტანეს,მხრებით წაიღეს ცხრა მხარეს, შემოვლებული როშები ხელის კანკალით დახარეს, ცხრა მხარეს ხალხი დიოდა ცხრა მთაზე გარდამავალი, და არ იცოდა არავისნ მაინც რომელში ესვენა მეფთა მეფე თამარი, იმ ორმა მოყმემ მალულად მთაში გათხარეს სამარე, მათ ჩაასვენეს მიწაში,მათ დაიტირეს თამარი, მათ უპატრონეს ღირსეულ,ამოუშენეს ქვითკირი. შებინდებისას ცას ძრავდა ქართველ ლომების ქვითინი! დამარხეს სადაც მთის ძირას,წყაროს ჩუხჩუხი გაისმის, სადაც გულუხვად მაისობს ჭრელ ყვავილება მაისი, დამარხეს მერე ბილიკით დაეშვნენ თურმე თავქვეზე, წყაროსთან შედგნენ და ცივი წყალი ისხურეს სახეზე, მიწა ნათხრავი ხანჯლები ტიტელა ქვებზე დალესეს, დალესეს მერე გაცვალეს,ერთმანეთს გადაეხვინვნენ, ჯერ გადაჰკოცნეს და მერე სამშობლოს მიწას ემთხვივნენ, მიწას ემთხვივნენ წამოდგნენ გალომებული ვაჟები, ამბობენ თურმე ერთმანეთს გულებში ჩაჰკრეს ხანჯლები, და მოჩუხჩუხე წყაროსთან სისხლი დაღვარეს ალალი რომ ქვეყნად არვის გაეგო სად განისვენებს თამარი.
@gigigomurashvili6895 Жыл бұрын
ვინ არის ავტორი?
@gogadavitashvili56658 ай бұрын
ოთარ ჭილაძე
@gigigomurashvili68958 ай бұрын
@@gogadavitashvili5665 ოთარ ჭელიძე ს ლექსი არის
@qite9176 жыл бұрын
GEO new videos teqsti dadet ra
@newgeovideos46245 жыл бұрын
ჭექდა და ქუხდა ქართველთა სამეფო სახელგანთქმული, მტრები საკუთარ ჩრდილებათ,მიწაზე ჰყავდა გართხმული, ინდოეთამდე აღწევდა თამარ მზე-ქალის დიდება, ტახტზე ოცი წლის ავიდა და სიბერემდე იმეფა, გარდაიცვალა,გაძნელდა მისი საფლავის მიგნება, როცა სიკვდილის სარეცელს ესვენა ღონე მიხდილი, და როცა გვირგვინს სტაცებდა კარზე მომდგარი სიკვდილი, როცა თავს ვეღარ იღებდა,როცა ძალღონე წაერთო, ჩურჩულით უთხრა სპასალარს ორ მოყმეს დამიძახეთო, დამიძახეთო მოყმენი ჩმი ერთგული მარადო, მაქვს საიდუმლო სათქმელი და მინდა იმათ გავანდო, ნურარ აყოვნებ ხომ ხედავ, სული ამომდის თავადო, თქვა და მიმქრალი თვალები შუბლზე შეანთო სპასალარს, წადიო ხელით ანიშნა სიტყვის თქმა აღარ აცალა, ჩაფიქრებული გასცილდა სასახლეს მხედართ მთავარი და ვერ გაეგო,ორ მოყმეს რატომ იხმობდა თამარი. კარის გაღებას უცდიდა თვალები დედა ლმისა, სიკვდილს კი არა ჩიოდა,სწუხდა უღონოდ რომ იწვა, აი გაიღო კარები,დამწუხრებული დარბაზის, მომაკვდავისკენ დაიძრა ორი ლომკაცი ლამაზი, ძმები არ იყვნენ ძმებს გავდნენ,ვაჟები მხარგანიერნი, მტერს შიშით მიწას აჭმევდა მარტო იმათი იერი, მიუახლოვდნენ მომაკვდავს გაჩერდნენ ჩამუხლებული სულთ მობრძავ მეფის ბრძანებას,უცდიდნენ დაჩოქილები, უცდიდნენ მეფის ბრძანებას ჭრელ ნოხძე დაჩოქილები, და აი უცებ თამარმა მოყმეს შეხედა, კეთილი იყოს ეს ჩვენი უკანასკნელი შეხვედრა, დამმარხეთ არვინ იცოდეს ჩემი საფლავი სად არის, დაე ვერავინ გაიგოს სად განისვენებს თამარი, ქალი ვარ მაგრამ ამ ქვეყნად მტერი მყავს ეგზო მრავალი, ქალი ვარ მინდა მიწაშიც შემრჩეს ეს წმინდა ნამუსი, უსიტყოდ დამასაფლავეთ ჩემს სათაყვანო მამულში, არ მნდა ქვაზე ჩუქურთმა საფლვი არვინ იცოდეს, ტორემ მომხვდური თურქი და სპარსი,ჩემს საფლავს არ შეიცოდებს, მომხდური თურქი და სპსრსი საფლავს აიკლებს წაბილწავს, ცოდვის ცეცხლს მოუკიდებენ სამშობლოს,ზეცას და მიწას, ეს თქვა თამარმა და შავი ფართო თვალები დახუჭა, სიკვდილის ბევრჯერ მძლეველი დღეს სიკვდილს ვეღარ გადურჩა, ვაჟკაცებს ცრემლით აევსო ცეცხლის მფრქვეველი თვალები, მათ სისხლით შუბლზე ეწერათ თამარის დანაბარები. ცხრა დღე იტირეს ცხედარი დიდებულ თამარ მეფისა, მეცხრე ცათამდის ავიდა გლოვა და ზარი გლოვისა, და უპირქუშოთ ჩამოწვა დღე ცხედრის გასვენებისა. ცხრა კუბო გამოიტანეს,მხრებით წაიღეს ცხრა მხარეს, შემოვლებული როშები ხელის კანკალით დახარეს, ცხრა მხარეს ხალხი დიოდა ცხრა მთაზე გარდამავალი, და არ იცოდა არავისნ მაინც რომელში ესვენა მეფთა მეფე თამარი, იმ ორმა მოყმემ მალულად მთაში გათხარეს სამარე, მათ ჩაასვენეს მიწაში,მათ დაიტირეს თამარი, მათ უპატრონეს ღირსეულ,ამოუშენეს ქვითკირი. შებინდებისას ცას ძრავდა ქართველ ლომების ქვითინი! დამარხეს სადაც მთის ძირას,წყაროს ჩუხჩუხი გაისმის, სადაც გულუხვად მაისობს ჭრელ ყვავილება მაისი, დამარხეს მერე ბილიკით დაეშვნენ თურმე თავქვეზე, წყაროსთან შედგნენ და ცივი წყალი ისხურეს სახეზე, მიწა ნათხრავი ხანჯლები ტიტელა ქვებზე დალესეს, დალესეს მერე გაცვალეს,ერთმანეთს გადაეხვინვნენ, ჯერ გადაჰკოცნეს და მერე სამშობლოს მიწას ემთხვივნენ, მიწას ემთხვივნენ წამოდგნენ გალომებული ვაჟები, ამბობენ თურმე ერთმანეთს გულებში ჩაჰკრეს ხანჯლები, და მოჩუხჩუხე წყაროსთან სისხლი დაღვარეს ალალი რომ ქვეყნად არვის გაეგო სად განისვენებს თამარი.
@ninoandzavelidze51695 жыл бұрын
@@newgeovideos4624 ლ
@irmakomosadze16076 жыл бұрын
syrati saidan
@newgeovideos46246 жыл бұрын
Irma Komosadze suratebi internetidan movidzie, movdzebne da gadmovowere
@rezikotyemaladze11646 жыл бұрын
ტექსტს დადებ ?
@ankakanteli68106 жыл бұрын
GEO new videos სიმღერის სახელი მითხარი
@tephno13886 жыл бұрын
ჭექდა და ქუხდა ქართველთა სამეფო სახელგანთქმული, მტრები საკუთარ ჩრდილებათ,მიწაზე ჰყავდა გართხმული, ინდოეთამდე აღწევდა თამარ მზე-ქალის დიდება, ტახტზე ოცი წლის ავიდა და სიბერემდე იმეფა, გარდაიცვალა,გაძნელდა მისი საფლავის მიგნება, როცა სიკვდილის სარეცელს ესვენა ღონე მიხდილი, და როცა გვირგვინს სტაცებდა კარზე მომდგარი სიკვდილი, როცა თავს ვეღარ იღებდა,როცა ძალღონე წაერთო, ჩურჩულით უთხრა სპასალარს ორ მოყმეს დამიძახეთო, დამიძახეთო მოყმენი ჩემი ერთგული მარადო, მაქვს საიდუმლო სათქმელი და მინდა იმათ გავანდო, ნურარ აყოვნებ ხომ ხედავ, სული ამომდის თავადო, თქვა და მიმქრალი თვალები შუბლზე შეანთო სპასალარს, წადიო ხელით ანიშნა სიტყვის თქმა აღარ აცალა, ჩაფიქრებული გასცილდა სასახლეს მხედართ მთავარი და ვერ გაეგო,ორ მოყმეს რატომ იხმობდა თამარი. კარის გაღებას უცდიდა თვალები დედა ლმისა, სიკვდილს კი არა ჩიოდა,სწუხდა უღონოდ რომ იწვა, აი გაიღო კარები,დამწუხრებული დარბაზის, მომაკვდავისკენ დაიძრა ორი ლომკაცი ლამაზი, ძმები არ იყვნენ ძმებს გავდნენ,ვაჟები მხარგანიერნი, მტერს შიშით მიწას აჭმევდა მარტო იმათი იერი, მიუახლოვდნენ მომაკვდავს გაჩერდნენ ჩამუხლებული სულთ მობრძავ მეფის ბრძანებას,უცდიდნენ დაჩოქილები, უცდიდნენ მეფის ბრძანებას ჭრელ ნოხზე დაჩოქილები, და აი უცებ თამარმა მოყმეს შეხედა, კეთილი იყოს ეს ჩვენი უკანასკნელი შეხვედრა, დამმარხეთ არვინ იცოდეს ჩემი საფლავი სად არის, დაე ვერავინ გაიგოს სად განისვენებს თამარი, ქალი ვარ მაგრამ ამ ქვეყნად მტერი მყავს ეგზო მრავალი, ქალი ვარ მინდა მიწაშიც შემრჩეს ეს წმინდა ნამუსი, უსიტყოდ დამასაფლავეთ ჩემს სათაყვანო მამულში, არ მნდა ქვაზე ჩუქურთმა საფლვი არვინ იცოდეს, ტორემ მომხვდური თურქი და სპარსი,ჩემს საფლავს არ შეიცოდებს, მომხდური თურქი და სპსრსი საფლავს აიკლებს წაბილწავს, ცოდვის ცეცხლს მოუკიდებენ სამშობლოს,ზეცას და მიწას, ეს თქვა თამარმა და შავი ფართო თვალები დახუჭა, სიკვდილის ბევრჯერ მძლეველი დღეს სიკვდილს ვეღარ გადურჩა, ვაჟკაცებს ცრემლით აევსო ცეცხლის მფრქვეველი თვალები, მათ სისხლით შუბლზე ეწერათ თამარის დანაბარები. ცხრა დღე იტირეს ცხედარი დიდებულ თამარ მეფისა, მეცხრე ცათამდის ავიდა გლოვა და ზარი გლოვისა, და უპირქუშოთ ჩამოწვა დღე ცხედრის გასვენებისა. ცხრა კუბო გამოიტანეს,მხრებით წაიღეს ცხრა მხარეს, შემოვლებული დროშები ხელის კანკალით დახარეს, ცხრა მხარეს ხალხი დიოდა ცხრა მთაზე გარდამავალი, და არ იცოდა არავინ მაინც რომელში ესვენა მეფთა მეფე თამარი, იმ ორმა მოყმემ მალულად მთაში გათხარეს სამარე, მათ ჩაასვენეს მიწაში,მათ დაიტირეს თამარი, მათ უპატრონეს ღირსეულ,ამოუშენეს ქვითკირი. შებინდებისას ცას ძრავდა ქართველ ლომების ქვითინი! დამარხეს სადაც მთის ძირას,წყაროს ჩუხჩუხი გაისმის, სადაც გულუხვად მაისობს ჭრელ ყვავილება მაისი, დამარხეს მერე ბილიკით დაეშვნენ თურმე თავქვეზე, წყაროსთან შედგნენ და ცივი წყალი ისხურეს სახეზე, მიწა ნათხრავი ხანჯლები ტიტველა ქვებზე დალესეს, დალესეს მერე გაცვალეს,ერთმანეთს გადაეხვინვნენ, ჯერ გადაჰკოცნეს და მერე სამშობლოს მიწას ემთხვივნენ, მიწას ემთხვივნენ წამოდგნენ გალომებული ვაჟები, ამბობენ თურმე ერთმანეთს გულებში ჩაჰკრეს ხანჯლები, და მოჩუხჩუხე წყაროსთან სისხლი დაღვარეს ალალი რომ ქვეყნად არვის გაეგო სად განისვენებს თამარი.
@tamarbolkvadze89785 ай бұрын
@@tephno1388მე ვიცი ეს ლექსი წლებია და თამამათ ვიტყვი რომ სტრიქონები აკლია ❤
@tephno13885 ай бұрын
@@tamarbolkvadze8978 წიგნში დაბეჭდილი რომ ვნახე, მეც დავრწმუნდი.
@irmakomosadze16076 жыл бұрын
ra saidumloo kinda sakartveloss 12 saykuniss mtavrobas sxva Danaher mtavrobastann rysetan traktati ra hyahiaa an ra saertoo kokosadze havarnadzeebtann