LUDZKIE ŻYCIE KRÓTKIE JEST

PSALM 106 (UBG): Alleluja. Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki. Któż wypowie wielkie dzieła PANA i ogłosi całą jego chwałę? Błogosławieni, którzy strzegą sądu i czynią sprawiedliwość w każdym czasie. Pamiętaj o mnie, PANIE, przez miłość do swego ludu; nawiedź mnie swoim zbawieniem; Abym widział szczęście twoich wybranych, cieszył się radością twego narodu i chlubił się razem z twoim dziedzictwem. Zgrzeszyliśmy wraz z naszymi ojcami, popełniliśmy nieprawość i postąpiliśmy niegodziwie. Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli twoich cudów, nie pamiętali wielkości twego miłosierdzia, lecz buntowali się nad Morzem Czerwonym. A jednak ich wybawił przez wzgląd na swoje imię, aby okazać swą moc. Zgromił Morze Czerwone i wyschło; i przeprowadził ich przez głębiny jak przez pustynię. Tak wybawił ich z ręki tego, który ich nienawidził, i odkupił ich z ręki wroga. Wody okryły ich ciemięzców, nie został ani jeden z nich. Wtedy uwierzyli jego słowom i śpiewali na jego chwałę. Szybko jednak zapomnieli o jego dziełach, nie czekali na jego rady. Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na pustkowiu. I dał im, czego żądali, lecz zesłał na ich dusze wycieńczenie. Gdy w obozie zazdrościli Mojżeszowi i Aaronowi, świętemu PANA; Otworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, i zakryła zgromadzenie Abirama; I zapłonął ogień w tym zgromadzeniu, płomień spalił niegodziwych. Zrobili cielca na Horebie i odlanemu posągowi oddali pokłon; I zamienili swą chwałę na podobieństwo wołu jedzącego trawę. Zapomnieli o Bogu, swoim wybawcy, który dokonywał wielkich czynów w Egipcie; Cudownych dzieł w ziemi Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym. Dlatego powiedział, że wytraciłby ich, gdyby Mojżesz, jego wybrany, nie stanął w wyłomie przed nim, aby odwrócić jego gniew, by ich nie wytracił. Wzgardzili też wspaniałą ziemią, nie wierząc jego słowu. I szemrząc w swoich namiotach, nie byli posłuszni głosowi PANA. Dlatego podniósł na nich swoją rękę, aby ich wytracić na pustyni; Aby ich potomstwo rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po ziemiach. Przyłączyli się też do Baal-Peor i jedli ofiary składane umarłym. Tak pobudzili Boga do gniewu swymi postępkami, że spadła na nich plaga; Wtedy powstał Pinchas, dokonał sądu i plaga ustała. Poczytano mu to za sprawiedliwość po wszystkie pokolenia, na wieki. Rozgniewali go znowu u wód Meriba, tak że Mojżesz wiele ucierpiał z ich powodu; Rozdrażnili bowiem jego ducha i mówił nierozważnie swymi ustami. Nie wytępili narodów, jak im to PAN nakazał. Lecz zmieszali się z tymi narodami i nauczyli się ich czynów; I służyli ich bożkom, które stały się dla nich pułapką. Ofiarowali bowiem demonom swoich synów i swoje córki; I przelewali krew niewinną, krew swoich synów i córek, których ofiarowali bożkom Kanaanu, i ziemia została skalana rozlewem krwi. Splamili się swymi czynami i cudzołożyli swymi postępkami. Dlatego PAN zapłonął gniewem przeciw swemu ludowi, tak że obrzydził sobie swoje dziedzictwo. I wydał ich w ręce pogan, i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili. I uciskali ich wrogowie, ujarzmili ich swoją ręką. Wielokrotnie ich ocalał, lecz oni rozgniewali go swymi zamysłami i zostali upokorzeni przez swoje nieprawości. A jednak wejrzał na ich ucisk i usłyszał ich wołanie. Przypomniał sobie bowiem o swoim przymierzu z nimi i pożałował według swej wielkiej litości. Wzbudził też litość dla nich u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę. Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, i zgromadź nas spośród pogan, abyśmy wysławiali twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą. Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków na wieki; niech cały lud powie: Amen. Alleluja.