Λυσίμαχος Καυταντζόγλου 1870 1932

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΤΗΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ ΤΗΣ ΕΤ3 ΕΚΑΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΛΥΣΙΜΑΧΟ ΚΑΥΤΑΝΤΖΟΓΛΟΥ.Ο Λυσίμαχος Καυτανζόγλου, ο ίδιος υπέγραφε ως Καυτανζόγλος , νομικός, διπλωμάτης και εθνικός ευεργέτης, γεννήθηκε το 1870 στη Θεσσαλονίκη και πέθανε στις 15 Φεβρουαρίου 1932 στην Αθήνα. Με τη διαθήκη του στις 4 Νοεμβρίου 1931, [4] «κατέλιπεν άπασαν την περιουσίαν του διά την ανέγερσιν εν Θεσσαλονίκη «Πανελληνίου Ηρώου» των από της αλώσεως του Βυζαντινού Κράτους μέχρι τότε και εφεξής αγωνισθέντων και μαρτυρησάντων υπέρ της Ελληνικής Ελευθερίας, επιστήμης και φυλής, συμπεριλαμβανομένων και των μελών της Φιλικής Εταιρείας, μεταξύ των οποίων μέλος και χρηματοδότης υπήρξεν ο πάππος αυτού Ιωάννης Γούτα Καυτανζόγλου».
Το κληροδότημα του παρέμεινε ανενεργό ως τη δεκαετία του 1950, όταν η Ελληνική πολιτική ηγεσία έπεισε τους κληρονόμους του να τροποποιήσουν την «επιθυμία του διαθέτη» και να δοθούν τα χρήματα για τη δημιουργία σταδίου. Το νομοθετικό διάταγμα της 3ης Νοεμβρίου 1956, με το οποίο έγινε τροποποίηση της θελήσεως του διαθέτη ανέφερε ότι «προς την εκπλήρωσιν της θελήσεως τούτου» θα αναγειρόνταν στο χώρο του προτομές της οικογένειας Καυτανζόγλου. Με χρήματα του κληροδοτήματος που ανέρχονταν στα 22 εκατομμύρια δραχμές, θεμελιώθηκε στάδιο στις 26 Οκτωβρίου 1956 και στις 27 Οκτωβρίου 1960 εγκαινιάστηκε από τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή, ενώπιον των τότε βασιλέων Παύλου και Φρειδερίκης και του Διαδόχου Κωνσταντίνου. Του δόθηκε το όνομα «Λυσίμαχος Καυτανζόγλου», και ήταν ως το 2002 το μεγαλύτερο της Μακεδονικής πρωτεύουσας και της Βόρειας Ελλάδας.
Στην τελετή ήταν παρών και ο ανεψιός και κληρονόμος του δωρητού, ο Λύσανδρος Καυταντζόγλου. Η εφημερίδα «Μακεδονία» [5] το χαρακτήρισε ως «αναμφισβητήτως το μεγαλύτερον και ωραιώτερον στάδιον της Βαλκανικής, περίλαμπρον απόκτημα της Θεσσαλονίκης».