Μία Ώρα Διάβασμα ΜΑΖΙ ΜΟΥ, ὧΑοΕδΒ

[@charavatsa4401]

" Το χρονικό μιας τεμπέλας (?) " Κατέβαλα και εξακολουθώ να καταβάλλω εξαντλητικές προσπάθειες διαβάσματος και συγκέντρωσης τόσο στην εξεταστική του χειμώνα όσο και σε αυτή που διανύουμε... Προσπαθούσα να βάζω τον εαυτό μου σε συνθήκες του τύπου να διαβάζω με συμφοιτητές ή σε βιβλιοθήκες ώστε να έχω την πίεση ότι κάποιος με "επιβλέπει" ... Επέλεγα ή διαμόρφωνα το περιβάλλον προκειμένου να λειτουργεί υπέρ μου. Παρ'όλες τις προσπάθειες , το σχέδιο κατέρρευσε... Για τον απλό λόγο ότι δεν μπόρεσα να ξεγελάσω για πολύ το μυαλό μου με τις υποτιθέμενες συνθήκες πίεσης! Κατέφυγα , και συνεχίζω, σε βιντεάκια όπως αυτό... Και τώρα έρχεται το success story ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΩ! Ναι, όχι ούτε καν που λέμε ... Ούτε και με αυτό τον τρόπο έχω δει τρομερά αποτελέσματα , ωστόσο παραμένω περισσότερο ώρα συγκεντρωμένη! Θέλω να καταλήξω στο ότι ώρες-ώρες με απογοητεύω... Ενώ έχω τις δυνατότητες , μια κάποια αντίληψη των πραγμάτων και δεν ήμουν πάντα έτσι, είναι φαινόμενο περισσότερο αυτού του χρόνου, αποφεύγω ανελλιπώς τη διαδικασία του διαβάσματος... Και για να το ξεκαθαρίσω ο στόχος μου δεν είναι απλά να περάσω τα μαθήματα της εξεταστικής , αλλά να επενδύσω ουσιαστικό χρόνο ειδικά σε αυτά που με ενδιαφέρουν! ΄Οταν έρχονται αυτές οι στιγμές ανίας προσπαθώ ειλικρινά να εντοπίσω τη φταίει... Είμαι απλώς τεμπέλα ? Ή είναι φυσιολογικό ? και σε ποιο βαθμό είναι φυσιολογικό? Αν βρίσκεται κάποιος στην ίδια θέση ας απαντήσει να μοιραστούμε μαζί αυτό το βάρος! Υ.Γ1 Ναι , ναι ξέρω τι θα πείτε μήπως αντί να γράφω κειμενάρες να διάβαζα... Υ.Γ2 Ίσως τα γράφω πιο υπερβολικά από ότι είναι... αλλά είναι ίδιον του χαρακτήρα μου...Αυτές οι χρονικοί περίοδοι έρχονται και φεύγουν αλλά όταν έρχονται δεν ξέρω πως να τις αντιμετωπίσω! ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ! (πλεονασμός)

[@ΠηνελόπηΜαρ]

Welcome to the club. We have cookies, milk and loads of procrastination. Treat yourself. (Νταξει η αληθεια ειναι οτι προσπαθω αρκετα απλα δε μου μενει και πολυς χρονος μετα τη σχολη και οταν εχω... κοιμαμαι. Θα το προσπαθησουμε και που θα παει θα μας βγει)

[@charavatsa4401]

@@ΠηνελόπηΜαρ Θα δεχτώ το κέρασμα 😉 Κοίτα συχνά φλομώνω τον εαυτό με φθηνές (?) δικαιολογίες... Δεν θέλω να θυματοποιώ τον εαυτό μου... Με χωρίς κόπο περνάω τα μαθήματα, αλλά η γνώση ειναι εφήμερη... Οοο ναι αυτός ο ύπνος... Χαίρομαι για την ταύτιση ή μήπως δεν θα έπρεπε 😂

[@stavrost.9874]

@@charavatsa4401 Tαυτίζομαι τόσο πολύ με όσα γράφεις Χαρά. Και όλα αυτά ενω με ενδιαφέρει αυτο που διαβάζω. Έχω δοκιμάσει σχεδόν τα πάντα ,γιατι ποτε δεν μπορεις να εισαι σιγουρος για τα ορια του τι υπαρχει και μπορεις να δοκιμασεις, και καταλήγω στο ότι σχετιζεται με κάποιου ειδους 'τραυματα' που το υποσεινηδητο αντιδρά αναπαράγοντας σκέψεις και συναισθηματα που μας κανουν να θελουμε να αποφύγουμε την κατάσταση αυτή. Αν το δουμε εξελικτικά για το είδος, να κάθετε ένας νεος άνθρωπος 6 ώρες στην σειρά να διαβάζει δεν είναι μια φυσιολογική διαδικάσια, ειμαστε βιολογικα φτιαγμένοι να περναμε καλα,να τρωμε να κάνουμε σεξ κλπ οχι γι αυτο. Δεν μας φτάνει αυτο αλλά ζούμε σε έναν σύγχρονο κόσμο που μέσω των προτύπων μας πιέζει έντονα να πιστευουμε την ευχαριστιση και τον ηδονισμό σαν τον μοναδικό ανώτερο σκοπό στην ζωή και αυτό κάνει πολύ δυσκολότερη την προσπαθεια μας. Γι' αυτο πρεπει να αποδεχτουμε την δυσκολία μας και να συνειδητοποιεις πως την επομενη φορά που θα διαβάσεις δεν ειναι μονο για να ευχαριστηθεις, γιατι μπορεις να ευχαριστηθεις περισσοτερο και αλλιως, ή να μαθεις αλλα και ότι μάχεσαι με το θηρίο του απειθαρχου εαυτού σου. Νομίζω αυτο ειναι το μυστικό όσων μπορουν να το κανουν, δεν αρκει να τους αρεσει το αντικειμενο αλλα εχουν και μια νοοτροπία να πολεμουν την απειθαρχια τους ως αρρώστια, ως πάθηση και σιγα σιγα να εχουν γινει και 'αλλεργικοι' σε αυτην την νοοτροπια και αυτο αν δεις φαινεται και σε αλλες εκφάνσεις της ζωης τους. Προσωπικά ενω εχω το ίδιο ακριβώς πρόβλημα παρατηρώ ανάλογη στάση και σε πολλους αλλους τομεις της καθημερινότητας και ζωής μου, δλδ δεν ειμαι αρκετά οργανωτικός και αποφασιστικός σε κρισιμες αποφάσεις, ξυπναω αργα τα σαββατοκύριακα κλπ. Να αποδεχθεις πως ΠΟΤΕ δεν μπορεις να εισαι ευτιχισμένη με οποιαδήποτε αλλη πρόχειρη ευχαρίστιση που δρα σαν υποκατάστατο αν δεν μπορεσεις να ικανοποιήσεις αυτην την εσωτερική σου ανάγκη, να παλευεις συστηματικά με πειθαρχεία για μεγαλύτερους στόχους στην ζωή σου. Πως δλδ άλλο κομμάτι η προσκαιρη ευχαριστηση και αλλο η μετατεθιμένη χρονικά ικανοποιηση και πως και τα δυο δεσμευτικά ειναι απαραιτητα για την πραγματική σου εσωτερική ισορροπία.

[@stavrost.9874]

Ενα ακομη πράγμα που με βοηθά να σκευτομαι ειναι το εξής. Ειναι πραγματικότητα πως το σύστημα στο οποιο ζούμε προβάλει ως επίκεντρο για τα όσα κάνουμε την απόλαυση, τωρινή η μελλοντική. Σπουδάζουμε επειδη μας αρεσει αλλα και για να ζησουμε καλύτερα. Υπάρχει ενα λάθος σε αυτον τον τροπο σκεψης, αν μπορεις να το διακρίνεις. Οι άνθρωποι ζούμε εδω επι χιλιετίες σε κοινωνικά σύνολα όχι μόνοι μας. Θα ήσουν όμως το ιδιο 'τεμπέλα' ζουσες σε μια κοινωνία που σε έκανε να αντιληφθεις απο μικρή πως η γνώση που αποκτάς γυρίζει σε αυτην, είναι ένα χρέος σου προς αυτην. Αν αυτην την στιγμη απο το διάβασμα σου εξαρτώνταν ακομη οι ζωές δικών σου συνανθρώπων? Οτι δηλαδη υπαρχεις για εσενα αλλα και για τους αλλους. Εγω σκεπτόμενος το δικο μου πρόβλημα έχω καταληξει ότι υπάρχουν ανθρωποι σαν εμένα που το μυαλό τους αναγάγει υψηλότερα ως αξία την προσφορα σύνολο απο τον ίδιο τους τον εαυτό, ενω υπάρχουν ανθρωποι για τους οποιους ισχυει το αντιθετο. Ομως εγω δεν μπορουσα επι χρονια να το δεκτω αυτο. Ανθρωποι σαν εμενα κινιτοποιούνται περισσοτερο οταν σκευτονται έτσι και δρούν έτσι και τα εγωκεντρικά προτυπα ειναι εναντιον μας αφου τεινουν να μας πεισουν το αντιθετο ότι ολα για την πάρτη μας και μας κανουν να νιωθουμε οτι προσπαθουμε πιο ανουσιο αφου εμεις συμβιβαζομαστε με πιο απλες χαρες. Με βοήθησε ιδιαιτερα όταν το αποδεχτηκα και άρχισα να δρω κιολας σε αυτην την κατευθυνση, κανοντας εθελοντισμό παράλληλα με τις σπουδες μου, τον τελευταιο χρονο και βλεπω μικρη αλλα υπαρκτη βελτιωση στο προβλημα.

[@charavatsa4401]

@@stavrost.9874 Καλησπέρα Σταύρο , Δεν θυμάμαι την ακριβή ημερομηνία του σχολίου αλλά ακόμα με ταλανίζει αυτό το πρόβλημα και όσα inspirational videos και ανθρώπους να δεις καταλήγεις να χάνεις το χρόνο παρά να αρχίζεις να κινητοποιήσε! Ανακάλυψα ότι αυτό που μου λείπει δεν είναι κάποιο κίνητρο , αλλά το να αρχίσω να γίνομαι παραγωγική / εργατική ώστε να αποκτήσω κάποιο κίνητρο! Παρ'όλα αυτά , σταμάτησα να αναζητώ την αιτία (γιατί δεν βρίσκεται εκεί το νόημα) και απλά άρχισα να βάζω στόχους! Δυστυχώς, μας έτυχε μια πανδημία (στην δική μου περίπτωση στην τρυφερή ηλικία των 19!) όπου activities με άτομα ή σχέδια για ταξίδια και εκδρομές αναβλήθηκαν (ελπίζω σε μια επιστροφή στην κανονικότητα το '22), οπότε ξαφνικά αποκτήσαμε 24 ώρες το 24ώρο με τον εαυτό μας ! Και πως αξιοποιείται αυτός ο χρόνος όταν έχεις μάθει να είσαι φουλ αντιπαραγωγικ@ ; Για παράδειγμα μοιράζεται σε κάποια αθλητική δραστηριότητα και πέρα από τον ύπνο, φαγητό, ταινίες δεν θα ήταν ωραίο να εξελιχθείς σε κάποιο καινούργιο skill ; Εγώ εκεί αποτύγχανα συνέχεια, όπου ερχόντουσαν ιδέες ασχολούμουν 1 με 2 ημέρες και μετά ο ενθουσιασμός μου εξατμιζόταν τόσο γρήγορα όσο γρήγορα έκανε την εμφάνιση του! Αυτός ο κύκλος διαρκεί μέχρι και σήμερα ... Ωστόσο, η πανδημία μου έδωσε ένα γερό μάθημα κι αυτό είναι ο ΧΡΟΝΟΣ ! Όλοι νομίζουμε ότι έχουμε χρόνο και την άνεση να πραγματοποιήσουμε τα όνειρα μας τις φιλοδοξίες μας , να γίνουμε καλοί σε κάτι που σκεφτόμασταν καιρό, αλλά ο χρόνος τρέχει τόσο γρήγορα κι συμβαίνουν απρόβλεπτες καταστάσεις , οπότε η καλύτερη στιγμή να κάνεις το οτιδήποτε είναι ΤΩΡΑ ! Οπότε σε συμβουλεύω να επικεντρωθείς μόνο σε αυτά που σου αρέσουν , έχεις την περιέργεια να τα μάθεις ! Στην αρχή θα είναι δύσκολα για άτομα σαν και εμάς , θέλουμε μια παραπάνω προσπάθεια πειθαρχίας και εργατικότητας , στο τέλος όμως συνήθιζεις! Το ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί σαν κι εμάς και δεν ξέρω πότε αν θα τα αποβάλλουμε αυτά τα στοιχεία , αλλά δώσε χρόνο στον εαυτό σου και απομάκρυνε αντιπερισπασμούς , ίσως βοηθάει να γράφεις τους στόχους! Τέλος, αυτό με τον εθελοντισμό το έχω και εγω σε υπερβολικό βαθμό και με γεμίζει αρκετά αλλά είναι καιρός να ασχοληθούμε με εμάς και ότι μας αρέσει , μόνο έτσι θα έχουμε το γλυκό αίσθημα της κούρασης του ότι κάναμε κάτι παραγωγικό και μας άρεσε!