米津玄師:「こういうの書くの野暮かな、とか思ったりもしたけど、他に何も手がつかないし、気持ちに整理をつける為にもやっぱり書きたいと思う。 Wowakaさんと出会ったのは10年くらい前のニコニコ動画だった。当時の自分からすると今まで聴いたことのない音楽を作る人だった。 ほとんど同じ時期に投稿し始めたこともあって、彼にだけは負けたくないと勝手にライバル視していた。それ以上に尊敬していたし、多大な影響を受けた... お互いシャイだからそう言葉数は多くなかったけれど、ああでもないこうでもないと音楽の話をしていたのを憶えている。 同じような境遇の人間が他にいなくて不安だったのもあり、たまに二人で飲みに行ってはだらだらくだらない話をした。 年を重ねるごとに飲みに行く頻度が加速していき、最近は週二、三で飲んだりしてて... 酔っ払って寝始めると梃子でも動かなくなり、誘導してタクシーにぶち込むまでが彼と飲むときの様式美。それもそれで結構楽しかった。気持ち良さそうに寝てるその姿を写真に撮り溜めてて、いつか本人に全部披露してやろうと思ってた。それがもう不可能になったことに実感が湧かない。 なんとかできなかったのかな、と今も考える。恐らくこれからずっと考え続ける気がする。ハチくーんっつってそこの扉からフラフラ入ってきてほしいと今でも思ってる... 僕にとって彼はライバルであり、親友であり、どこか兄のようでもあった。でも亡くした... 今は虚しいけど、それも時間が攫って行くんだろうなと思う... とりあえず僕は、なるたけ今までとおんなじように生きていこうと思います。結局免許取りに行けなかったし海にも行けなかったですね。一緒にいて楽しかったですよ。ばいばいまたのんましょーね。」 🍂🌾 Btw you can see the English translation of Yonezu's entire blog post for Wowaka in the comments. ~ Yonezu'nun blog yazısının tamamının Türkçe çevirisi için yorum kısmından devam edebilirsin. ~ ⬇️
@YoneTR Жыл бұрын
Kenshi Yonezu: “I considered that writing this kind of thing might be uncouth, but there's nothing else I can do, and I think I want to write it to sort out my feelings. I met wowaka-san nearly 10 years ago on NicoNico Douga. At the time, I considered him a person who made a kind of music I'd never heard before. I think perhaps everyone felt that way about him. Since we began posting around the same time, I personally perceived him as a rival who I refused to be bested by. But I respected him even moreso, and he influenced me greatly. When I first heard World's End Dancehall, I couldn't eat out of shock. When I was able to meet him in person at events, we didn't exchange that many words on account of both being shy, but I remember us having humming-and-hawing conversations about music. Before long, and indeed, with about the same timing, we temporarily parted from Vocaloid, and began to sing with our own voices. He formed a band, and I chose to go it alone. I was nervous about having no one who shared my situation, so occasionally we went drinking together and had meandering, pointless conversations. When we went to Festivals together, we were weirded out to discover we had the same wallet design, and burst out laughing to discover we wore the same shoes in different colors to a magazine interview... Feeling a bit like kindred spirits, there were ways in which we saw things similarly. As we got older, the frequency of us going out to drink increased, recently hitting two or three times a week, so ultimately we wouldn't even talk as not to repeat the same conversations, but we drank in peace. Together with Dai-chan from LAMP IN TERREN, we called it "chill mode" and enjoyed it. When I told a nonsense story, his face would scrunch up in laughter, so I endeavored to be a nonsense person. Sometimes he'd look seriously displeased, and while I'd think "real sorry," I adored that in its own way. Once he got drunk and nodded off, he wouldn't move an inch, so even the part where I had to guide him and stuff him in a taxi was tradition when drinking with him. That was also pretty fun in its own way. I'd take photos of him sleeping soundly, and was thinking I'd reveal them all to him someday. The fact I won't be able to do that anymore still doesn't feel real. I'm still thinking now, could I not have done anything? I feel like I'm going to keep thinking that for a long time. I'm still thinking how I want him to stumble in through the door going "Hachi-kuuun." Much like the style of his music, he lived at a speed many times faster than others. Like the fundamental BPM of his life was different. I suppose he was a person who embodied his music exactly. To me, he was a rival, a best friend, even a bit like a big brother. But he's passed. It feels lonely now, but I think time will even carry that away. The grief of his remaining band members, his staff, his relatives, and all the people who loved wowaka-san is immeasurable. Each of us in our respective positions, we just have to make feeble compromises and go on living. For now, I think I'll try to live as similarly as I can to before. I guess you never did go get your driver's license or go to the beach. It was fun being with you. Bye-bye, let's go drinkin' again.” 🍁 Source: vgperson
@YoneTR Жыл бұрын
Kenshi Yonezu: “Bu tür şeyler yazmanın kabalık olabileceğini düşündüm ama yapabileceğim başka bir şey yok ve sanırım duygularımı tam anlamıyla düzene koyabilmek için yazmak istiyorum. Wowaka-san'la yaklaşık 10 yıl önce NicoNico Douga'da tanıştım. O zamanlar onu daha önce hiç duymadığım türden müzik yapan biri olarak görüyordum. Sanırım herkes onun hakkında böyle düşünüyordu. Aşağı yukarı aynı zamanlarda paylaşım yapmaya başladığımızdan beri kişisel olarak onu, alt edilmeyi reddettiğim bir rakip olarak algıladım. Ama ona her şeyden çok saygı duydum ve beni her açıdan çok etkiledi. World's End Dancehall'ı ilk dinlediğimde neredeyse şoktan yemek yiyemedim. Etkinliklerde kendisiyle şahsen tanışabildiğimde, ikimiz de utangaç olduğumuz için başlarda çok fazla konuşmadık ama müzik üzerine uğultulu sohbetler yaptığımızı hatırlıyorum. Çok geçmeden ve aslında hemen hemen aynı zamanlamayla geçici olarak Vocaloid'den ayrıldık ve kendi sesimizle şarkı söylemeye başladık. O bir grup kurdu ve ben de tek başıma gitmeyi seçtim. Durumumu paylaşacak kimsenin olmaması beni tedirgin ediyordu, bu yüzden ara sıra birlikte içmeye giderdik ve dolambaçlı, anlamsız sohbetler yapardık. Birlikte festivallere gittiğimizde ve aynı cüzdan tasarımına sahip olduğumuzu keşfettiğimizde tuhaflaştık. Bir dergi röportajında aynı ayakkabıları farklı renklerde giydiğimizi fark ettiğimizdeyse kahkahalara boğulduk... Olayları benzer şekilde gördüğümüz ve aynı yollardan gittiğimiz için ikimizin biraz benzer ruhları varmış gibi hissediyordum. Yaşımız ilerledikçe içki içmek için dışarı çıkma sıklığımızın arttığı günlerdi. Öyle ki son zamanlarda haftada iki ya da üç defaya ulaştığı oluyordu, dolayısıyla aynı sohbetleri tekrarlamamak için konuşmuyorduk bile, ama bir aradayken huzur içinde içiyorduk. LAMP IN TERREN'den Dai-chan ile birlikte buna "soğuk mod" adını vermiş ve bundan keyif almıştık. Saçma bir hikaye anlattığımda yüzü gülmekten kırışıyordu, ben de onun için saçma sapan bir insan olmaya çalıştım. Bazen ciddi anlamda hoşnutsuz görünüyordu ve ben "gerçekten özür dilerim" diye düşünsem de buna bir bakıma bayılıyordum. Sarhoş olup başını salladığında bir santim bile kıpırdamıyordu, bu yüzden ona rehberlik etmem ve onu bir taksiye tıkmam gereken kısım bile onunla içerken neredeyse bir gelenekti. Bu da kendi açısından oldukça eğlenceliydi. Onun mışıl mışıl uyurken fotoğraflarını çekiyordum ve bir gün hepsini ona ifşa edeceğimi düşünüyordum. Şimdi hâlâ düşünüyorum, hiçbir şey yapamaz mıydım? Uzun bir süre bunu düşünmeye devam edeceğimi hissediyorum. Hâlâ onun "Hachi-kuuun" diyerek kapıdan içeri girmesini nasıl istediğimi düşünüyorum. Tıpkı müziğinin tarzı gibi, diğerlerinden kat kat daha hızlı yaşadı. Sanki hayatının temel BPM'si farklıydı. Müziğinin tam anlamıyla vücut bulmuş hali gibi bir insan olduğunu düşünüyorum. Benim için o bir rakip, en iyi arkadaş, hatta biraz da ağabey gibiydi. Ama onu kaybettim. Şu anda yalnızlık hissi var ama sanırım zaman bunu da alıp götürecek. Geriye kalan grup üyelerinin, ekibinin, akrabalarının ve Wowaka-san'ı seven herkesin acısı ölçülemez. Her birimiz kendi konumlarımızda, zayıf tavizler vermeli ve yaşamaya devam etmeliyiz. Şimdilik elimden geldiğince eskisi gibi yaşamaya çalışacağımı düşünüyorum. Sanırım ehliyetini hiç almadın ya da plaja hiç gitmedin. Seninle olmak eğlenceliydi. Güle güle, bir dahaki sefere birlikte tekrar içmeye gidelim.” 🍂🌾🍁
Çeviri için çok teşekkürler! Bu şarkıyla ilgili birkaç şey okumuştum ve anlamını çok merak ediyordum, henüz bakamamıştım. (Wowaka ile Yonezu'nun arasındaki boy farkı...😿)
@YoneTR2 жыл бұрын
Ben de hep bir şeyler duyuyordum son konserinde de Wowaka'yı anıp bu şarkıyı söylemiş. Bunu duyduğumda kesinlikle o şarkıyı çevirmeliyim diye düşündüm. Wowaka'nın Yonezu için ne kadar değerli olduğu ortada. Açıkçası aramda bir bağ olmamasına rağmen ben bile Wowaka'yı bu kadar özlüyorsam Yonezu'yu düşünemiyorum bile... 😭 Onun hatırasını içinde her zaman yaşatacağına eminim. (Bu arada söz konusu Yonezu olunca hep böyle oluyor. ^^ Yanında Masaki Suda da olsa Naka-chan da olsa hep minicik kalıyor.)
@mafumafufantr88652 жыл бұрын
@@YoneTR Son konserlerle ilgili ne bir şey gördüm ne de duydum desem... Özellikle hien ve himawarinin olmasını isterdim, bunu öğrendiğim iyi oldu. İlk duyduğumda ben bile yıkılmıştım, seneler önce oldu da şimdi mi haberim oluyor falan demiştim ama yok. Wowaka'nın anısını hep beraber yaşatacağız...
@YoneTR2 жыл бұрын
@@mafumafufantr8865 Ahh... Böyle ortak paydalarda buluşarak her zaman yaşatacağız hem de...