کنسرت محمد جواد تابش در هامبورگ ( تا کی به تمنای وصال تو یگانه ) - Mohammad Jawad Tabesh
Пікірлер: 15
@FarhadSarwary-gk8cp10 ай бұрын
ارامش روحی میبخشیدباقوالی های زیبایتان
@zahirhaqshanas6711 Жыл бұрын
بسیار عالی
@farhadahmadi50355 жыл бұрын
واقعا خیلی عالی میخونند جواد جان تابش امیدوارم همیشه خوب خوندن و خوب بخونن خیلی فیکسه ماشاالله ❤️❤️❤️
@mohamaadkhanaki2 жыл бұрын
چقدر موسیقی افغان زیباست درود..
@zabihullahyahyapour35504 жыл бұрын
واه واه استاد تابش عزیز، بینهایت عالیست.
@ghulamhashemi55195 жыл бұрын
زنده باد استاد بزرگوار این یکی از آهنگ های ناب شماست دوست شما هاشمی
@hadihadad5722 Жыл бұрын
به امید موفقیت های بیشتر انشالله
@user-wb1om4kt2r5 жыл бұрын
لذت میبرم از آهنگهای استاد بزرگوار
@bahissafg10 жыл бұрын
wow besyar maqbul mekhana.. mash'Allah
@mohammadhabibi74166 жыл бұрын
خیلی.عالی
@fahimrahmetti68910 жыл бұрын
Legend.
@user-br4qw7so6h5 жыл бұрын
Fahim Rahmetti خیلی زیبا
@hamidafg81815 жыл бұрын
😍😍😍😍😍👍🏽👍🏽👍🏽
@najimnoor655610 жыл бұрын
تاکی به تمنای وصال تو یگانه اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه خواهد به سر آید، شب هجران تو یانه؟ ای تیر غمت را دل عشاق نشانه جمعی به تو مشغول و تو غایب ز میانه رفتم به در صومعهٔ عابد و زاهد دیدم همه را پیش رخت راکع و ساجد در میکده رهبانم و در صومعه عابد گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد یعنی که تو را میطلبم خانه به خانه روزی که برفتند حریفان پی هر کار زاهد سوی مسجد شد و من جانب خمار من یار طلب کردم و او جلوهگه یار حاجی به ره کعبه و من طالب دیدار او خانه همی جوید و من صاحب خانه هر در که زنم صاحب آن خانه تویی تو هر جا که روم پرتو کاشانه تویی تو در میکده و دیر که جانانه تویی تو مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو مقصود تویی کعبه و بتخانه بهانه بلبل به چمن زان گل رخسار نشان دید پروانه در آتش شد و اسرار عیان دید عارف صفت روی تو در پیر و جوان دید یعنی همه جا عکس رخ یار توان دید دیوانه منم من که روم خانه به خانه عاقل به قوانین خرد راه تو پوید دیوانه برون از همه آیین تو جوید تا غنچهٔ بشکفتهٔ این باغ که بوید هر کس به زبانی صفت حمد تو گوید بلبل به غزلخوانی و قمری به ترانه بیچاره بهائی که دلش زار غم توست هر چند که عاصی است ز خیل خدم توست امید وی از عاطفت دم به دم توست تقصیر خیالی به امید کرم توست یعنی که گنه را به از این نیست بهانه