Magdalena Popławska w rozmowie z Agnieszką Michalską.

Wkrótce zobaczymy Magdę Popławską wcielającą się w postać Agnieszki Osieckiej.
Szeroka publiczność zna aktorkę z seriali "Usta, usta" czy "Diagnoza".
Na stałe związana jest z zespołem Teatru Nowego w Warszawie. Magda jest aktorką zaskakującą, niejednoznaczną, w swoich rolach dziką i różnorodnie kobiecą. Prawdziwym i naturalnym człowiekiem. Angażuje się w akcje proekologiczne. Jest wegetarianką.
Otrzymała wiele nagród uznających efekty jej artystycznej pracy. Jest laureatką: prestiżowej Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego; nagrody za drugoplanową role kobiecą w filmie "Atak paniki" na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni; nagrody za pierwszoplanową role w filmie "53 wojny" na Festiwalach ww Wrocławiu i Koszalinie.
Zdjęcia i montaż Robert Korybut Daszkiewicz
Produkcja, finansowanie oraz autor projektu Agnieszka Michalska
Subskrybuj mój kanał: bit.ly/2L97QZ2
Dołącz na fb: Kultura-to-N...
Subskrybując i udostępniając ten materiał wspierasz nasze niezależne działania.

[@noirepelote]

Magdalena Popławska jest świetną aktorką i ciekawą osobą. Dziękuję za wywiad

[@kulturatonatura3728]

Bardzo się cieszę 🙃

[@szymonknebel6369]

Szanowna Pani Agnieszko, ciekawa,kreatywna w wielu miejscach rozmowa, dotykająca nie tylko poklasku w świecie aktorskim,ale i ról rozwoju zawodowego Pani Magdaleny Popławskiej. W czasie gdzie czasami pewne rzeczy robi się nawet ze słusznych i szlachetnych pobudek robi się dla poklasku czy nagród,uważam że złoty środek by być docenianym to nie tylko same nagrody , splendor i inne kwestie. To także sama zwyczajna radość jaką czerpie też i Pani rozmówczyni. Osobiście nie potrzebuję nagród ważniejsze jest docenienie z zewnątrz, takie ludzie, zwyczajne. Ciekawy wywiad o aktorstwie, warsztacie zawodowym, planach i tym czym zajmuje się nie tylko zawodowo Pani Magdalena. Spotkanie dwóch interesujących osób. A moment zaskakujący występuje w tym wywiadzie. Też kwestia roli w w planowanym serialu o Agnieszce Osieckiej,i kwestia ekologii, dziękuje za takie smaczki również..., o wyścigu w życiu ,marketingu filmowym,który jest nie zawsze pozytywnym zjawiskiem. Kwestia wyścigu i tego, że dziś nie tylko ocenia się aktorstwo za samą pracę warsztatową, zgadzam się z tym całkowicie, niestety znak czasów. Pozdrowienia dla Pani i całego kanału Kultura to natura po raz kolejny. Rzeczywiście jak napisał poprzednik ,,Dobra rozmowa" po prostu dobrych, miłych i emanujących pozytywnie, pięknych Pań.

[@kulturatonatura3728]

Panie Szymonie dzięki Pana, Waszej wrażliwości i uwadze chce się działać nie tylko dla swojego pożytku. Dziękuję 🙏

[@annamagodziedzic1682]

Ja też dałam 👍 + SUBA ❤️

[@kulturatonatura3728]

Co myślicie na ten temat? Czy potrzebujecie nagrody i docenienia z zewnątrz by czuć satysfakcję z tego co robicie? Jestem ciekawa Waszego zdania. Czy nie staliśmy się czasem nieszczęśliwymi kolekcjonerami nagród????

[@camill8407]

Trochę tak jest, że staliśmy się kolekcjonerami nagród i tytułów. Każdy lubi być doceniony, z drugiej strony jak się słucha wywiadów z tymi "nagrodzonymi" to mówią, że są wdzięczni, cieszą się, ale to nie jest najważniejsze. Najważniejsze to, że mogą to robić i się tym cieszyć. I zawsze gdzieś tu bije mi fałszem, bo stali się znani dzięki tym nagrodom, dzięki docenieniu, uznaniu. Sztuka w pewien sposób zawsze jest sztuką dla sztuki i taka w sumie powinna być wg mnie. Sztuka użytkowa staje się codziennością, a czy codzienność może być sztuką? I tak i nie. W zależności od definicji, którą człowiek sobie wypracuje i przyjmie. I artyści muszą mieć ten feedback od publicznosci, muszą być docenieni, inaczej po co, to robią? Sztuka ma być dla ludzi a więc ten "sztukmistrz" tym bardziej. Można być świetnym bez nagród ale czy szczęśliwym? Z drugiej strony nagrody szczęścia nie dają i zaczynamy je dostawać dopiero w momencie kiedy jesteśmy szczęśliwi i pogodzeni ze sobą samym. Także dopiero odnalezienie szczęścia w sobie powoduje rozsiewanie go na zewnątrz. I wtedy sypią się nagrody. Pytanie bardzo trudne i niejednoznaczne. Hmmm sam już nie wiem co uważam 😉 a wywiad świetny!

[@kulturatonatura3728]

to nieustanny balans.... tworzyć dla sztuki, publiki, siebie, nieustannie wpadamy w jakiś zaułek...jeden do przodu, dwa do tyłu, mocne połączenie ze sobą pozwala nie wypaść z własnego toru równocześnie słysząc/czując/widząc jak to się przeplata. Czasem sam akt tworzenia ładuje akumulatory i musi wystarczyć, poklask może zepsuć, uzależnić można się od wszystkiego, utrzymać świeżość i radość w tym co jest to moim zdaniem największy wyczyn