Mamu-ღამით lyrics

Рет қаралды 3,154

Күн бұрын

ჩემი ხმა უბნების სადარბაზოებს
მასებს პატივისცემა ვინც კი სიმართლით აზროვნებს
მართალი ხალხი ვინც არივიწყებს ტრადიციებს
დღეს და
ერთიანი ძალით ყოფას ვუტყნავთ ამათ საბოზეთს
რაგვაქ გასაყოფი ძმებს,რაცგვაქ გასაყოფი ვყოფთ
თუა დასაგმობი ვგმობთ თუა გასაცნობი ვცნობთ
ეგრე ვერასოდეს ვერ იქნება როგორც თქვენ ფიქრობთ
გზები დასერილია და ხალხი არ ასეიროთ
ჩემი სიუხეშე ჩანს არ ვემორჩილები ბედს
ისევ დამიბედეს ცუდი მაგრამ ვერ გამიბედეს
ვერ უძლებენ თაროები ამ კედლების სინესტეს
ვერ უძლებენ ჩემი მტრები ჩემი ძმების ინტერესს
ღამით მივაბიჯებ დაძინებულ ქალაქში
და მე არ გამოგზაურებ შენ ჩემ თავგადასავალში
მგელს არ აინტერესებს წითელქუდას რააქვს კალათში
არც ტყეში არიკარგება როგორაც ხდება ზღაპარში
ეს გასაუბრება ბადებს შენში ხელოვნების ნაყოფს
ის გამცნობს იცნობს ამ გარემოს და არ ცნობს
ის ამბობს ითხოვს რომ მოერიო ამ დროს
მას ახსოვს ფიქრობს და მოგონებებს ამკობს
ის დაიმატებს სასმელს და ფიქრებს თავში ალევს
ისევ წვიმაზე დაწერს აზრებს არევს და დარევს
სიბნელეს აფერმკრთალებს ოთახში უცხო ქალი ამბობს არი ჩემი ბრალი რომ აქ არი გვიან ღამის
ძმობას მიწა მიაყარეს ნდობით ღალატს მიეძალეს
ჯალათს მიესალმეს ღამით დანით უკან მიეპარეს
ვერ მოიტყუები ძალით აბა რატო დაგაძალეს
მერე სხვაგან დაიძარით როცა აქ არ დაგიძახეს
მერამდენედ დაგინახე მზერა გადაშლილი სახით
სურვილები შეგილახეს ნუ იქნები იყავი ბრაზით
მე კი შავი ზმანით მოსეირნე ჭაობიან მხარეს
მე ვერავინ გამიცანით რომ ვერაფრით ვერ შემცვალეთ
ამ გონების ლაბირინთებს თავს დავაღწევთ
თავს დავაღწევთ ბნელ გზას დავაღწევთ თავს
ბოროტებით სიკეთეს თქვენ ვერ დაამარცხებთ
და მასების აყოლიებით მიაღწევთ რას (2X)
ამსიბნელეს ვაკვირდები დაწერისას უელი ვარ
არაყით გადამთვრალი და თრიაქ გამოლეული
არავის ვერჩი თუ მერჩის და მისი ბედი წყეული
რომ არარიან რჩეული ამ სარჩევებში რჩეული
მე ვიცი კვლავ შეივსება ჩემი ახალი რვეული
სამი წერტილი კედელზე მესამეათასწლეული
მიდის ჰიპჰოპი წნეული ვარ პოეზიით ვსუნთქავ
აქ შენი გადასაწყვეტია თუ თავს არ დაიღუპავ
როცა ღამით ვიწყებ წერას საათი აჩერებს ისრებს
უცხო მორევისკენ გითრევს ჩემი ყოველი ტაეპი
მაგრამ მაინც ვერ გამიგეს ქარმა მოუმატა ტემპი
ბოლო სართულზეა რეპი შენი პეპი იძრობს წინდებს
ამბობ ხელი შეგაწმინდეს შეგაშინეს ერთი წერილებს
აქ მეფეებზე შეთქმულებით წყურვილი კლავთ ვეზირებს
ჩაეძიეს ჩაეძინათ ამ ხანძარში მე ვაღვიძებ მათ
მაგრამ ქრება მერე ხანძარი დაავიწყდებათ
ახსენდებათ ბოლოს სინდისის ძაფი რომ გაუწყდათ
აქ წნეხი არ ყოფილა მაგრამ ფეხი მაინც დაუცდათ
რომ შეიცვალა გარემო ხმა ისმის ისევ კამათის
რასაც ტრეკებით გვიყვებით ეგ სინამდვილე არარის
მასკარადივით მასკებში ეს კლოუნა და ჯამბაზთა
ამ უცოდინარმა მასაში ბევრი ყლეობა გაბაზრდა
ბევრი ჩაბარდა თავისით და მწვერვალიდან ჩავარდა
თან კრიტიკულად დამთავრდა თავისი თავში ავარდა
მორიგი ტყვია გავარდა შევეცი ამათ ქარაგმებს
ისედაც არაფერი შერჩა ჭაობის ფერ ქალაქებს
მამუ განახებს იმას რასაც ვერავინ ვერ განახებს
და ბედის გადასაწყვეტათ ნუ გააგორებ კამათელს
მე ვერაფრით ვერ გამართეს ფერი ვერ შემაცვლევინეს
და ვიცი რასაც დავისახავ ღმერთი შემაძლებინებს
შეაქებინეს ძველ მეგობრებს ჩაუბრატდა ძველი მტრები
მას მერე ყლე პოეტებს გაგივარდათ ვერლიბრები
ამ გონების ლაბირინთებს თავს დავაღწევთ
თავს დავაღწევთ ბნელ გზას დავაღწევთ თავს
ბოროტებით სიკეთეს თქვენ ვერ დაამარცხებთ
და მასების აყოლიებით მიაღწევთ რას (2X)
იცოდე მორიგი ომია მორიგე ბნელია მოირგე ნიღაბი
გავიგე გონებას ქონია ნათელი წერტილის ძიებას გვირაბი მოირგე
არიგე ეს ალეგორია ნავია გონება ფიქრია ნიჩაბი
ამაზე რა არ მიფიქრია წერისას სულია სარკე და სარკეში ნიღაბი
გაიგე ჩემშია ჩემი მარტოობა ოცნება შორია
ძველია ნივთები ყოველი მეორე მტერია
გონია მაგრამ საკუთარი თავის რომ იქნები
უმცროსი ნივთები ათასი ჭორია ადამიანები ახალი ციფრებით და ვხედავ ახალი ბოზები
მოდიან ნახმარი პროზებით არიან მდიდრები
ფეხზე დავიხიე ამათი ბაზარი ამიტომ მერჩია
თესლები სირები
წადი და სამარხი მონახე ხოიცი თუ დაითესები არ დაიძირები
თუ დაითესები გადაიბირები სწორია იგივე ნაცნობი პირები
რომ დაგიკარგია და ვერ გიპოვნია
ვერ გაგიფართია გზები და ნისლები
მე ისევ არვიცი რაგაგიგონია სად გიომია
იგემე ნაწერი
მე შენი ასაკის დღიური მქონია თავის შეკავებით რამდენი გაძელით
გაგრნილი ჯიბეზე და ისევ გრანელი
სწორია თუ ფიქრობ რომ არავის არ ველი
მევიცი გარემო ისეთი ბნელია არიცი საკუთარი თავის სახელი
არიცი რომელი თავია რომელი ტომია
პასუხი საიდან გაეცი უბნები ცივი ფერების
პაროდია მაგარი ყლე ნაროდია
და ჩაები თავისი ჰოპი რომ გონია ფობია
არსება უხეში ყოველი ტაეფის შენივე მოჭრილი ტოტია მაგისი ბრალია ზემოდან ქვემოთ რომ დაეშვი
წერას მოერიდო ჯობია შენი ეგ არარის
ამიტომ დატოვე კალამი ფიქრი შემზარავი გეწვევა
და ბევრი მოწიე რომ ისევ დაწერო ზღაპარი
ეგ უმადური კი ყოფილა მზაკვარი არადა ქუჩის
მევასწავლე გზაკვალი
ფეხზე დამახიე ბაზარი ძველი თუ ახალი თუ კი
ის არარის მართალი
სიცივე იყო და მარტი მე კიდევ გრიგალში ვიყავი მარტო
გარშემო ბნელია ღამის ქალაქი ძნელია სირბილი უმისამართო
ამიტომ არაფერი მინდა მათი მამუ დარჩება ისევ უღალატო
ნათელი გახდება ფინალი ცხადი და შეურაცხადო არაფერი ცადო
მარტო ვარ არავინ არ დავამატო არიკითხო რატო და იფიქრე მეტი
მე ამიტომ მისმინე ამათგან შორს უკვე არუნდათ ქართული მენტალიტეტი
რაცნობიერება და რაინტელექტი აქ მთელი ეს გარემო სიბნელეს იწვევს
და მათი შეფასება არის ზედმეტი მე ეგეთი ყლეები ვერასოდეს ვერ მიგებს
მის: