Ontzettend herkenbaar :'( Ik zat in groep 7 toen mijn beste vriendinnetje door een ongeluk om het leven kwam. Dit was in de jaren '90 en toen ging het nog precies zo. Tekening maken, bloemetjes op haar tafeltje en verder gaan. Ik denk dat ik pas 15 jaar later begonnen ben met de verwerking ervan. Tot die tijd geprobeerd het trauma weg te stoppen, omdat ik niet beter wist. Ik had niet geleerd hoe ik moest rouwen. Fijn dat er tegenwoordig in dit soort gevallen slachtofferhulp ook naar school gaat. Dat heb ik destijds wel gemist.
@rtvoost2 жыл бұрын
Dank voor het delen van jouw reactie Sandra. Snap helemaal dat je dat gemist hebt.