เมื่อเราจำเป็นต้องโกหกเพื่อความสบายใจ ผิดศีลหรือไม่จะบาปมากแค่ไหน ? เวลาที่รู้สึกท้อให้คิดถึง4ข้อนี้

Рет қаралды 5,296

Күн бұрын

Пікірлер: 18

@อานนท์เล่าเรื่อง 9 ай бұрын

#สำหรับผู้ไม่สะดวกรับฟังด้วยเสียง #เวลาที่รู้สึกท้อ ให้คิดถึง 4 ข้อนี้ไว้ 1. อย่ ากลัวว่าความทุกข์นั้นจะมีตล อดไป เพราะมันจะไม่คงอยู่ตล อดไป เดี๋ ยวมันก็จางไป 2. อย่ าคิดว่าไม่มีทางแ ก้ไขให้ดีขึ้นได้ เพราะจะมีทางแ ก้ไขเสมอเพียงแต่ตอนนี้ยังนึกไม่ออกเท่านั้น 3. อย่ านึกว่าต่อไปนี้เราจะไม่ได้รับสิ่งดีๆอีก เพราะเมื่อทุกข์ผ่านไปเราจะยังมีความสุข สนุกสนานได้อย่ างเดิมแน่นอน 4. ให้นึกถึงคนข้างหลังที่เขาจะต้องเศร้ าได้รับการกระท บกระเทือ น จากการกระทำด้วยอารมณ์ของเรา เมื่อทุกข์ที่สุดมาถึงสิ่งที่เราต้องทำทันที (ในขณะที่ยังตั้งตัวปรับใจไม่ทัน) ก็คือ รีบหาทางเปลี่ย นอารมณ์เมื่อเราไปเจอคนอื่นทุกข์สิ่งที่ต้องทำอันดับแ รกคือช่วย เปลี่ยนอารมณ์เขาก่อน จากนั้นสติจึงจะตามมาความทุกข์ที่มากสุดจะแก้ได้เร็วและง่ายที่สุด ด้วยการเปลี่ย นอารม ณ์ ดึงอารมณ์ออกจากสถานการณ์นั้นก่อนอาจง่าย ๆ เพียงแค่ทำอะไรที่ชอบ ฟังเพลง ดูหนัง หาของอร่ อยกิน ชวนเพื่อนไปเที่ยวชวนคุยเรื่องอื่น ลืมเรื่องทุกข์ไปชั่วคราวก่อน บางทีก็เบาบางได้เอง ที่สำคัญถ้ามีเพื่อนดีจะเบาบางไปได้มากที่สุด ที่ไม่ควรทำคือดื่มสุร า เพราะจะยิ่งทำให้โกร ธง่าย น้อ ยใจง่ายและโมโหง่ายกว่าเดิม และไม่มีส ติยับยั้งความโกร ธ หรืออารมณ์ที่รุนแรงเหล่านั้น เมื่อเปลี่ยนอาร มณ์ได้ ใจจะเข็ มแ ข็งมากพอที่จะแก้ในขั้นต่อไป ขั้นต่อไปคือพย าย ามตั้งใจใช้สติคิดว่าจะแก้ได้อย่ างไร อะไรเป็นเหตุ อะไรเป็นผล สายไปแค่ไหนแล้วและแก้ได้หรือไม่ ทำให้ดีขึ้นได้หรือไม่ ถ้าแก้ไม่ได้ ขั้นสุดท้ายคือ ทำให้ใจของเรายอมรับสิ่งนั้นให้ ได้ ใจของเราจะยอมรับได้คิดได้ ปล งตกได้ต้องมีสิ่งที่เรียกว่า ธร รมะ บทสรุป ทุกข์ที่สุดจะเกิดจากความยึ ดมั่นถือมั่นที่สุด สิ่งใดที่เรารักมากยึดมากว่าเป็นตัวเราหรือของเรา สิ่งนั้นถ้าข าดห ายไปจะทำให้ทุกข์ถึงที่สุด ถ้าเรารักความสวยงาม เมื่อเสียโฉ มจะทุกข์ที่สุด ถ้าเรารักสามีหรือภรรย า เมื่อเขานอกใจ หรือเสียเขาไปจะทุกข์ที่สุด ถ้ารักลูก ลูกห ายหรือพิกา รหรือจา กโล กไป จะทุกข์ที่สุด ถ้ารักยศถาบรรด าศักดิ์ เมื่อสูญเสียจะทุกข์ที่สุด ถ้ารักตนเอง เมื่อทราบว่าตนป่ วย เป็นโ ร คที่รักษาไม่ห ายก็จะทุกข์ที่สุด แต่ถ้าเราไม่มีสิ่งนั้นเลย ก็ไม่มีอะไรจะทุกข์กับสิ่งนั้น หรือถ้าเรามีแต่ทำใจไว้เสมือนไม่มีหรือทำใจไว้ว่าของที่มีมันไม่เที่ย งย่อมแปรปรวนไป ก็จะทุกข์น้อ ยลง ยิ่งยึดมั่นได้น้อยลงเท่าไรก็ทุกข์น้อยลงเท่านั้นเป็นสัดส่ว นไปเมื่อไม่ยึดมั่นก็ไม่ทุกข์เลยหมายความว่าไม่มีอะไรทำให้ทุกข์ใจได้อีกเลย แต่ความเ จ็ บ ป ว ดยังมีตร าบเท่าที่มีสังข ารร่างกายอยู่ เพียงแต่ความทุกข์กายอันนั้น จะไม่สามารถมากินใจให้ทุกข์ใจได้เลย ความทุกข์ที่เกิดขึ้น มักเป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้คนคิดจะทำความดี เพราะธรรมชาติของเราจะห ลงลืมและเพลินในสุข ซึ่งความสุขส่วนมากที่เราชอบ มักจะตั้งอยู่บนความไม่เที่ยงทั้งสิ้น อย่ างเรา ๆ มักจะไม่คิดเรื่องนี้จนกว่าจะทุ กข์เสียก่อน เราจึงพบว่าคนจำนวนมากได้ประพฤติธ รรมะ ได้ทำสิ่งดี ๆ แก่ตนและผู้อื่นเพร าะประส พกับความทุกข์มาแล้ว ดังนั้น เมื่อมีทุกข์นั่นคือเราได้อยู่ใกล้ธร รมะแล้ว ถ้าผ่านช่วงนี้ไปได้ก็มักจะมีสิ่งดีโอกาสดีและเราเองก็จะดำรงอยู่ในความดีมากขึ้น ความทุกข์และความสุขเป็นของคู่โลกเช่นนี้มาตลอด เมื่อเราทุกข์หรือพบคนที่ทุกข์ อย่ าลืมเปลี่ยนอารมณ์ ตั้งสติหาทางแก้ไข ใช้ความดีเอาชนะสิ่งไม่ดี ทุกข์ย่อมไม่เที่ย งย่อมผ่านไปเป็นธรรมดา และเราก็มีโอกา สที่จะได้รับสิ่งที่ดี ได้ปรับปรุงตนเป็นคนดีเสมอ

@อานนท์เล่าเรื่อง 9 ай бұрын

#โกหกผิดศีล ถ้าโกหกเพื่อความสบายใจจะบาปแค่ไหน ศีล 5 เป็นศีลพื้นฐานที่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสั่งสอนให้พุทธศาสนิกชนทุกคนยึดถือปฏิบัติเป็นหลักของชีวิตเพื่อให้การอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข มีความสุข และความปลอดภัยในชีวิต คำว่า “ศีล” คือ “เจตนา” และศีลห้าก็คือสิ่งที่วัดความเป็นปกติของมนุษย์ แต่ศีลไม่ใช่ข้อห้ามอย่างที่ทุกคนเข้าใจ คนรักษาศีลไม่ใช่คนที่ถูกห้ามทำโน่นทำนี่ แต่เป็นคนที่มีเจตนางดเว้นการกระทำทางกายและวาจาที่จะสร้างความเดือดร้อนให้แก่คนเสียมากกว่า แต่ด้วยยุคสมัยที่เปลี่ยนไปทำให้คนเราทุกวันนี้ห่างไกลจากศีลพื้นฐานอย่างศีล 5 เข้าไปทุกที ไม่ว่าจะเป็นห้ามฆ่าสัตว์ ห้ามลักขโมย ห้ามประพฤติผิดในกาม ห้ามพูดเท็จ และห้ามดื่มสุรา โดยเฉพาะศีลข้อ 4 มุสาวาทา เวระมะณี สิกขาปะทังสะมาทิยามิ หมายถึงการละเว้นจากการพูดปด งดเท็จ พูดเพ้อเจ้อ พูดไม่อยู่กับร่องกับรอย ฯลฯ ซึ่งเป็นศีลข้อที่แทบทุกคนมักรักษาไม่ได้ พูดแบบไหนไม่ผิดศีลข้อ 4 หลายคนสงสัยว่าการโกหกบอกปัดเพราะไม่อยากบอกไปตรง ๆ ให้เสียน้ำใจ หรือพูดเพื่อให้สบายใจ คุยเล่น หยอกล้อกันแบบแรง ๆ โดยไม่ได้ตั้งใจจะถือว่าผิดศีลข้อ 4 หรือไม่ อย่างที่บอกว่าศีลข้อ 4 คือการละเว้นจากการพูดปด โกหกต่าง ๆ รวมถึงพูดจาส่อเสียด ไร้สาระ เพ้อเจ้อ หรือพูดเพื่อทำให้คนอื่นเข้าใจผิด ทั้งหมดทั้งมวลถือว่าผิดศีลข้อ 4 หากถามว่าพูดโกหกโดยมีเจตนาที่ดีจะผิดศีลหรือไม่ คำตอบคือ “ผิด” ไม่ว่าจะโกหกเพื่อความสบายใจ โกหกสีขาว หรือการบอกว่า “ใช่” ทั้ง ๆ ที่จริงแล้ว “ไม่ใช่” ไม่ว่าจะเพื่ออะไรก็เป็นการโกหกอยู่ดี จะยกเหตุใด ๆ มาอ้างก็หนีไม่พ้นการผิดศีลด้วยกันทั้งนั้น อย่างที่บอกว่าศีลข้อนี้เป็นข้อที่พุทธศาสนิกชนรักษาไว้ได้ยากที่สุด ดังนั้นถ้าไม่อยากผิดศีลก็ต้องมีสติ คิดก่อนพูดเสมอ ตั้งมั่น ระวังจิต ระวังใจ พูดแต่ความจริง หรือถ้าจำเป็นจริง ๆ ก็เลือกที่จะไม่พูดดีกว่าการโกหก ถ้าทำได้แบบนี้ อย่าว่าแต่ศีลข้อเดียวเลย ไม่ว่าจะศีล 8 หรือศีล 10 ก็ย่อมรักษาได้แน่นอน

@อานนท์เล่าเรื่อง 9 ай бұрын

#ทุกข์ตกอยู่ที่คนเกลียด กรรมตกอยู่ที่คนเคียดแค้น ให้อภัยแต่ไม่สุงสิงด้วย ทุกข์ตกอยู่ที่คนเกลียด กรรมตกอยู่ที่คนเคียดแค้น ให้อภัยแต่ไม่สุงสิงด้วย ทุกข์ตกอยู่ที่คนเกลียด กรรมตกอยู่ที่คนเคียดแค้น คนที่ไม่ทุกข์ ไม่มีกรรม… คือ คนที่ไม่เกลียด ไม่เคียดแค้นใคร ใครให้อภัยก่อน ก็มีความสุขในชีวิตก่อน ให้อภัยแต่ไม่ให้โอกาส ให้อภัยแต่ไม่กลับไปคบ คุณต้องเข้าใจก่อนว่า.. “ให้อภัย” กับ “ให้โอกาส” มันคนละส่วนกัน การให้อภัย คือ การยกโทษทางจิตใจในสิ่งผิดที่เขาทำต่อเรา ทำให้ความรู้สึกของความโกรธแค้นของเราบรรเทา เรารู้สึกว่าเราให้อภัยเขาได้ เราจึงให้อภัย ให้อภัยโดยไม่ขึ้นกับว่าคนที่ทำผิดนั้นจะเป็นอย่างไร จะเสียใจ จะชดใช้ จะรับโทษหรือเปล่า เราไม่ต้องไปสน แต่เราก็ให้อภัยเขาได้ เพื่อปลดปล่อยความโกรธ ออกจากใจเรา บางครั้งเราไม่ให้อภัยบางคน เพราะ… คิดว่าเราทำไม่ได้ หรือไม่เราก็รู้สึกว่า เราไม่อยากให้อภัย เราจะเก็บความโกรธแค้นนี้ไว้ เพราะเขาไม่สมควรได้รับการให้อภัย แต่ในขณะเดียวกันนั้น เรากลับไม่รู้ตัวว่าจิตใจที่โกรธแค้นนั้นมาพร้อมกับความทุกข์และมันทำร้ายเราเสมอ คนที่ทำผิดกับเรา ไม่ได้มารู้สึกด้วยกับเราเลย การให้อภัย ก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะต้องกลับไปดีกับเขา แต่เป็นการทำให้เราพ้นจากจิตใจที่เคียดแค้นและเจ็บปวดต่างหาก เคยได้ยินไหม.. “ให้อภัย” แต่.. “ไม่สุงสิงด้วย” “ยกโทษให้” แต่… “ไม่กลับไปคบ” ให้อภัยเขา เราสุข โกรธเขา เกลียดเขา เราก็ทุกข์เอง ให้อภัยมันช่วยปลดปล่อยเราจาก.. ความทุกข์ และ ความแค้น คนที่ทำได้คือคนที่ชนะไม่ใช่พ่ายแพ้ จริงๆ แล้วการให้อภัยกับการให้โอกาส เป็นคนละส่วนกัน เราให้อภัยแต่ไม่ให้โอกาสได้ เพราะการให้อภัยคือการยกโทษทางจิตใจที่ปลดปล่อยตัวเราจากการถูกทำร้ายทางใจ แต่การให้โอกาสต้องมาพร้อมกับการพิสูจน์ตัวเองของคนทำผิด ถ้าคนทำผิดไม่ได้กลับใจ ไม่ได้เสียใจ เราไม่จำเป็นต้องให้โอกาสเสมอไป และบางครั้งเขายังต้องรับโทษจากความผิดนั้น แต่ส่วนของเรานั้น แค่ยกโทษให้เขา แล้วเดินหนีออกมาเอาความสุขของเรากลับคืนมาใหม่เป็นของเรา การให้อภัย ทำให้เราได้ชีวิต และ ความสุขของเรากลับมา #ขอให้ได้พิจารณาด้วยสติ ด้วยปัญญา ด้วยภูมิธรรม คุณพระรักษาเทวดาคุ้มครอง ขอให้มีความเจริญในธรรม ทุกท่าน ทุกคนครับ

@PikHliu 9 ай бұрын

สาธุ ค่ะ

@อย่ายุ่งกับชื่อของกู 9 ай бұрын

ขอบคุณมากครับ

@中村まゆみ-t1x 9 ай бұрын

กราบสาธุ สาธุ สาธุ เจ้าคะ🙏🙏🙏.ลูกหลานก็เคยพูดโกหกเจ้าคะเพื่อให้อีกฝ่ายสบายใจคะคนที่คิดไม่ดีกัยเราลูกให้อภัยหมดทุกคนคะและอโหสิกรรมให้กับทุกคนที่คิดร้ายและทํากับเราไม่ดีรวมถึงพี่น้องท้องเดียวกันคะยุคนี้มีแต่ความอิจฉากันในครอบครัวคะลูกอยุ่ต่างประเทศคะมาทํางานเพื่อหาเลี้ยงครอบครัวตอนนี้แก่แล้วพี่น้องก็ไปคนละทิศละทางคะคุณพ่อเสียไปแล้วตอนนี้เหลือแต่คุณแม่ซึงท่านเป็นอัมไซ้เมอร์จําอะไรไม่แต่ลูกๆๆที่อยุ่กับท่านไม่มีใครเข้าใจคุณแม่เลยตอนนี้ลูกเครียดมากเพราะลูกเป็นโรคซึมเศร้าคะต้องกินยาตลอดชีวิตตอนนี้ไม่ได้ทํางานเจ้าคะอําเภอที่ลูกอยุ่เลี้ยงเจ้าคะเขาอนุญาตให้กลับไปเยี่ยมบ้านหาญาติที่เมืองไทยแค่สองอาทิตย์คะแล้วตอนนี้ลูกไม่รุ้จะทํายังไงเจ้าคะ.ขอบคุณมากเจ้าสําหรับข้อคิดในการใช้ชีวิตเจ้าคะสาธุคะ