meram-ı ifham: mahremiyet

[@musaekiz5523]

Ben meramı izleyince tüm türkiyede ki bana benzeyen 3 bin 5 bin insanla yanyana gelmiş gibi mutlu oluyorum

[@belizcavus342]

Musa Ekiz evet keşke buluşma falan gerçekleştirsek küçük tatlı bir topluluk sayılırız.

[@Mohono129]

aktif olarak internet ile 18 yılımı doldurdum. Ve internet reşiti bir insan olarak dönem farklılıklarını görebiliyorum az çok. Yiğitcan bizim dönemin içgüdüleri ile bizden sonraki dönemin içgüdüleri birbirinden farklı. Burada internete nasıl tanıştığımızla alakalı olduğunu düşündüğüm ayrım var. Biz sosyal medya hesapları açmaya başladığımız yıllarda internete olan çekinceden ötürü "nick name " alma dönemi vardı. Öyle ki myspace, netlog ve adını hatırlayamadığım bir sürü eski platformlarda takılırken biz kendi hakkımızda o kadar çok özele girmezdik çünkü 1. si çekinirdik 2. si araçlar yoktu o kadar fazla zaten. Ve facebook, ois ve android dönemi geldi. İnsanlar kendi gerçek isimleriyle üye oldukları platformlar çoğaldı. Biz ayak uydurduk tabiki de bu döneme. Lakin bizden sonraki neslin ilk tanıştıkları sosyal medya ve internet hesapları bunlar oldu. Böyle bir nesil "aa gerçek ismimi giriyorum gerçek fotomu atıyorum herşeyi paylaşmam normal çünkü bunu hepimiz yapiyoruz" diye norm haline geldi. Oysa eski nesil için bu hesapların o kadar gerçek olması gerekmiyordu. Teknoloji bize oradaki hesaplarımızın gerçekliğini pekiştirecek yola soktu. Şuraya facebook ile üye ol, şuraya gmail ile üye ol falan derken elimizdeki herşeyi tek noktaya çekti. Seni beni içinden de olsa ikinci kez düşünmeye iten bu içgüdü başta bunlar bu kadar gerçek değildi. Sonraki nesil için sanal olmayacak kadar gerçek olma yolunda gidiyor herşey.

[@Hopebestman]

Wow sabah sabah podcast!Günaydın!

[@dependetgamer]

Videonun başlığında mahremiyet yazdığını gördüğümde bambaşka bir şey anlatıcaksın sanmıştım ama tam aklımdakileri söyledin resmen sen de benim sanal halim gibisin shsjsjshs

[@198ecemkursun]

İnsanlar mahremiyeti artık umursamıyor. Hatta bilinsin istiyor. Herkes nereye gittiğini, ne yaptığını, kimle olduğunu sosyal medyalarda paylaşıyor. Sanki gerekliymiş gibi. Eksik hissediyorlar. Bilinmeye ihtiyaçları varmış ya da bir şey kanıtlamaya çalışıyorlar gibi. Bu devirde sosyal medya kullanmayanlara da tuhaf bakıyoruz, soyutluyoruz. Sırf arkadaşlarım da değil, ben de öyle hissediyorum. Bir insan neden sosyal medya kullanmaz ki diyorum, neden kendini paylaşmaz ki. Aslında neden paylaşsın ki? Bunu ne zamandan beri gereklilik olarak görüyoruz? İnsanda tanıdıkça keşfedilecek yan neden bırakmıyoruz? Belli bir zamandan sonra da sohbetlerden keyif almıyoruz. Çünkü biyografisinde kendini anlatıyor, hangi sinemaya gittiğini paylaşıyor, görüşlerini twittera yazıyor... Kendisinde özel olan hiçbir şey bırakmıyor. Tüm bu sosyal medyaların bir üst boyutu ne olacak bazen merak ediyorum. Sorguladıkça da cevap bulamıyorum...

[@tamayeseruysal7405]

Dün gerçekten düşündüğüm şey buydu hani artık sosyal olmak şekil değiştirdi ve sosyal medya kullanmayanlar mı artık asosyal diye düşünmüştüm çünkü çıkıp insanlarla o an'ı paylaşmak sosyallik olarak görülmüyor artık. Konserleri havaya kalkan telefonlardan izlemek iğrenç bir his. Bense buna çok içten üzülüyorum.

[@198ecemkursun]

Tamay Eser Uysal Konser örneğinde sana çok hakveriyorum. Ne yaptıklarını paylaşmak, andan keyif almaktan daha önemli bir hale gelmiş gibi. Müzelerde de çok görüyorum. Eserlerin fotoğraflarını çekip 15 dakika içinde çıkıyorlar. Eserleri inceleyen veya yazıları okuyan insan sayısı o kadar az ki. Çok üzücü.

[@tamayeseruysal7405]

Evet haklısın, iki sene önce geçici olarak Topkapı Sarayı'nda çalışmıştım ve gördüğüm şey söylediklerinle gerçekten örtüşüyordu. İnsanlar ya turlarla gelmiş oluyordu ve bu yüzden koyun sürüsü gibi rehberi takip ediyordu yada dediğin gibi fotoğraf çekip gidiyorlardı.Fakat benim yakınmam bunu kapsasa da benzer şeylerle uğraşan insanların Facebook grupları forumlar gibi yerlerden birbirini bulmasından ve kişisel olarak benim bu duruma uyum sağlayamamış olmam ve beni yıllardır geliştirmeyen bütün çevremdeki insanlarla görüşmeyi bırakıp birbirimizi geliştireceğimiz, keyifli ve anlamlı sohbetler yapabileceğimiz insanlar ararken sosyal medyanın bunun için çok güçlü bir araç olduğunu görmem ile alakalı. Oysa ki dışarıya çıkıp gezmeyi seven yeni insanlarla tanışmaya çekinmeyen bir insanım.

[@exquency7]

Abi üniversteye başlayalı 1.5 ay oldu problemler üstüne problemler hoca vizeniz var bu hafta dedi bazen böyle koyduğun potcastleri dinlemek açıkcası beni mutlu ediyor senin seçtiğin cümlelerle kafamda bazı fikirler geliştiriyorum bunlar beni çoğu zaman benliğime yakınlaştırıyor teşekkür ediyorum potcastler için

[@Hopebestman]

3 dakika önce podcasti açtım , bir anda bitti.14 dakika geçmiş aradan :)

[@barbarosbugrasert4759]

Bahsi geçen mahremiyetin 2 boyutu olduğuna inanıyorum. 1. Fiziksel ( genital bölge vb. ) 2. Duygusal. Fiziksel olan için zaten söylenecek birşey yok gün be gün yikilmaya yüz tuttuğuna inanıyorum. Belki de yakın gelecekte böyle bir olgunun varlığının dahi bahsi geçmeyecek. Duygusal olan için ise bir çift birşey söyleyeceğim. Günümüz sosyal medyasinda bir çok iki kişi arasında kalması gereken an görüyorum. Bazen o kadar duygu yoğunluklu oluyor ki resme yada videoya bakmaktan kacinirken ve buluyorum kendimi. Aslen duygusal mahremiyetin daha önemli olduğunu düşünürüm zaten. Çünkü ne olursa olsun fiziksellik bir nokta da yerini duygusalliga bırakacaktır. Insanlarin bunun bilincinde olmadığı için duygusal mahremini bu kadar ortaya döktüğüne inanıyorum. Benim bu konuya bakışım böyle.

[@GamerEngineers]

Yiğitcan abi, bu sosyal medya sadece 13RW da işlenmedi, Degrassie Next Class dizisinde de işleniyor. İzlemediyseniz izlemenizi tavsiye ederim. Bir lise dizisi ama ele aldığı konular gerçekten ciddi.

[@sutsatankabaday3760]

Sözlerle beynime masaj yapılıyor şu an...

[@CanKayaaslan]

Allah sabah iyi geldi. Bu arada günaydın Yiğitcan bey.

[@cccaaannn3162]

Tom Scott güzel bir konuşması var bu konuda kısaca teknolojiden daha fazlasını alabilmek için her geçen yıl daha çok mahremiyetten feragat etmek zorunda kalıyoruz ama bunu da seve seve yapıyoruz çünkü karşılığında getirisi çok güzel geliyor diyor. kzbin.info/www/bejne/lZylnXtjebame8k

[@ilaydaacar7008]

Genel hatlarıyla konudan bağımsız, biraz alakasız bir yorum olacak ama mahremiyet hakkındaki bu podcast bana aynı zamanda toplumun ne kadar bölündüğünü ve "iki taraf" şeklinde ayrışıldığını hatırlattı. Taraflardan biri mahremiyet, cinsellik, insan yaşamının gittiği nokta, yapay zeka, uzaydaki canlı varlığı hususlarında fikir alışverişi yapıyor ve gelişen dünyada teknolojik gelişmelere ayak uydurmaya, yapay zekanın telepatik gücünü sorgulamaya çalışıyor. Diğer taraf ise günden güne cinsellik olgusundan kaçıp içindeki saldırganlığı dışarı vuruyor, aşağılayıcı, belaltı espriler yapmaktan gocunmayıp fikirlere kapalı olmak çizgisinde günden güne ilerliyor. Teknolojik gelişmeleri takip etmek, bilimle uğraşmak şöyle dursun kanıtlanmış bilimsel gerçekleri inkar ederek mantıktan uzak bir dünya yaratıyor. Böyle bir toplumda orta kesim ya da ılımlı düşünceler giderek kayboluyor ve toplum siyah-beyaz netliğinde bir bölünme yaşıyor. Bu kadar çatışmanın olduğu bir ortamda iki "taraf" da tamamen zıt yönlerde ilerlemeyi sürdürüyor. Böyle bir toplumda post mahremiyet dönemi nasıl olur; mahremiyet hakkında da toplu bir kültürden, toplu bir anlayıştan söz edilebilir mi? Bu konu belki mahremiyet kavramının kendisiyle ya da mahremiyetin kayboluşuyla alakalı değil ama gelişen dünyada mahremiyet kavramı giderek yanlış anlaşılıyor ve yapılan yanlış tanımlar sonucu toplumun ikiliğinden etkilenip ya namus bekçiliği ya hava atma meselesine dönüşüyor. Oysaki mahremiyet sadece iki insanın dostuluğu ya da romantik ilişkisinde kendine sakladığı anladığı anlar veyahut kişinin kendisiyle alakalı özel bilgileri olmalı.

[@LearnEnglishWithEthan]

Birazcık şuan olduğumuz noktadan kendimizi soyutlarak geçmişe baktığımızda Facebooktan önceki dönem sosyal medya -ki o dönem sosyal medya olarak adlandırılmayan bu platformlarda- anonim olarak var oluyorduk. Bunun asıl nedeninin mahremiyete verilen önem olduğunu zannetmiyorum. O zaman internetle daha yeni tanışmış başımıza bir takım problemler sorunlar açar mı diye düşündüğümüz korkularımızdan dolayıydı. Daha sonrasında Facebook'un "Ilkokul arkadaşlarınızı bulacağınız platform" mottosuyla beraber başlayan kendi adıyla alınan hesaplar ve Facebook'un kendi arkadaş çevrenizle güvenli ve kapalı iletişim sağlayabileceğinizi ve rahat olmazını sağlayan güvenlik ayarlarıyla beraber internet mahremiyetinin ilk duvarı yıkılmış oldu. Daha sonrasında like alma, rtlenme vb ego tatmin durumu internette normalde tanımadığımız insanlarla etkileşime girmemize olanak tanıdı. Daha da daha da derken mahremiyetin bugüne kadar yıkılan bütün duvarları yıkılmış oldu. Bu bize ait bize özel olan bilgilerimizin teknoloji şirketleri tarafından depolanıyor ve reklam ve pr ajanslarına pazarlanıyor olması bir noktada bizlerin hayatlarını kolaştırma durumu ile bizlere yediriliyor. Bu durum her şey ile örneklendirebicek bir şey benim gözümde yani bu bilgi kötü insanların eline geçerse korkunç bir silah olur (kılişe süper kahraman geyiği). Devletlerin ohal ve savaş durumlarına girmedikleri sürece güvende sayılırız veya büyük bir siber terör saldırısına kadar. Bir başka kötü senaryo ise bir dönem gündemlerde yer alan stalker'lara malzeme verme durumu (çocuksevicilerin Facebook gibi platformlardan kurbanlarının analizini yapıp kolaylıkla ağlarına düşürmeleri). Çok uzattım kusura bakmayın

[@dissection6058]

Bence sorun tüketim toplumu olmaya baslamakla alakalı.Sosyal medyayı kullanmak cok kolay,hiç bir çaba harcamadan insanlarla etkileşim haline girebiliyorsunuz.Ama ortada gerçek bir etkileşim olmadığı iiçin sınırlar tamamiyle kalkıyor ve kimsenin mahremiyeti kalmıyor.İnsanlar arasında insan olmaktan gelen sınırlar olması toplumu bir arada tutuyor ve kendinize özel kalabiliyorsunuz.Mahremiyetinizi koruyup güvende hissedebiliyorsunuz.Sosyal medyada olmayan şey bu,ortada sürekli "bizi izliyorlar" muhabbetinin dönüyor olması da bu yüzden.

[@mehmetcakmakc450]

Oha Ohhh sabah terapisi

[@slimthegod9329]

O ye yemek yerken en sevdiğim

[@hakanberker]

5.09 da durdurup bunu yazıyorum devamı nedir bilmeden. Bir pot kırarsam kusura bakmayın.. (konumuz rızalı çekim hadisesi) Olaya geleyim; Üniversitede okuduğum yıllar. Aynı okuldan elemanla eve çıkmışız. birbirimize çok çoşup efsane iyi anlaşıyoruz ama şehir değişikliği sebebi ile elaman evden taşınıyor. Bende toparlanmasına yardım ediyorum. Yatağının yanında bir-çok cd ve bir hdd buldum. (Daha önce de hoşuna giden eşyalarım senin olsun hepsini taşıyamam falan diyordu) aaa dedim ne güzel şeyler içinde iyi filmler falan varsa bana versene sen izlemişsindir dedim. Kişisel cdler kardeşim içlerinde öyle izlemelik film yok dedi. Şaşırdım baya yalan yok. Büyük kısmı da çapı küçük mini cdler. Ne tarz hatıralar ki dedim? Meğer elemanda fetiş varmış cimalarını çekermiş. İsimlerini söylemedi ama %40 ı falan ortak arkadaşlarımız imiş. İzlemedim ama dediğine göre hepsi rızalı imiş. El falan sallıyorlarmış. Ve bunların %80'i one night stand hadiselermiş. Ya bu çocuk manyak olsa böyle yetişkin sitelere yüklese, senin şuan ki sevgiline verse falan yada arkadaşlarına atsa ne olacak? Hadi i fair play adam güvendin. Ulan cdleri şifonyerde ben buldum..! Özele saygısı olmayan ve sütü bozuk biri olsam. O yokken evde kurcalasam falan; sonsuz ihtimaller var. Bunları aklım almıyor.. nasıl güveniyorsun yada nasıl izin veriyorsun? Geçenlerde sordum duruyor mu cdler diye.... yakmış hepsini. Ama yakmayıp hala elinde de olabilirdi

[@cerenmesut9838]

Benim.mahremiyetimin pek bir önemi yok da ondan. He instagramım yok, wp'ta pp benim fotoğrafım değil, check in vs yapmıyorum sağda solda, kafam rahat. Evet ben konum açmasam da telefon nerede olduğumu biliyor sonuçta adımımı bile sayabilen bir alet. Ama korkmuyorum, neden korkayım ki? Geçmişte de insanlar bir şeyler elde etmek için pek çok şeyden vazgeçmek zorunda kaldılar. Bu da dönemsel bir şey, belki 100 yıl belki 300 yıl sonra insanlar bundan da sıkılıp yeniden muhafazakar ve kapalı hareket etmeye başlayabilirler.

[@ulaskoc1193]

Günaydın

[@umutdindar6931]

Bence insanların mahremiyeti bu kadar yok etmesinin sebebi farkındalık. İnsanlık artık evrende ne kadar küçük ve değersiz olduğunu biliyor. Bir birey de 8 milyar insanın içinde sade bir hayat yaşayıp sessiz sedasız ölmek istemiyor. Mesela bir konsere gidildiğinde snapchatte story paylaşmak yada instagrama fotoğraf atmak farkındalık çabası bence. "Bakın ben farklı bir şey yaşıyorum beni fark edin" demeye çalışmak. Yani birey ölmeden önce herkesin onu fark etmesini sağlamak istiyor. Bende 15 yaşında bir çocuğum ve bende bir konsere gittiğimde sosyal medyada bunu paylaşıyorum. İnsanlar arasından sıyrılma çabası mahremiyeti yok etmek. Yalnız ben mahremiyet konusunda daha muhafazakarım galiba. Her insanın mahremiyetini koruması gerektiğini düşünüyorum.

[@ManipuLatif]

Fikirlerimizi mi merak ediyorsun? Tıkla ve öğren. kzbin.info/www/bejne/bHy8fZWiqNWjodk