حفظ "اصالت" و هویت و بازگشت به شکوه فرهنگ و هویت ملی، بزرگترین مسئولیته که به دوش تک تک ماهاست و برای حفظ گذشته و حال و آینده ایران بسیار مهمه. ویدئوی دوم عالی. مسیرتون زیباست و هیجان انگیز. درود بر شما که ما رو با این انسان ها آشنا میکنین. باعث میشین آدم انرژی بگیره و به مسیر خودش ادامه بده. آرزوی موفقیت برای ممکنی ها و همینطور کیمیای عزیز
@ZahraBioukzadehКүн бұрын
👏👏👏
@artemishakha27012 күн бұрын
عالیییی
@ZahedNabhani3 күн бұрын
خیلی جالب وپر ابتکار👌👏منو به یاد قدیما هم انداخت ❤️❤️
Cluture is the most precious heratage that one can carry generation to generation .i am proud to see young generation keeping our identities alive . keep up the good work❤.
@farshadehmohammadi91974 күн бұрын
عالی بود عالی موفق باشید 😍😍😍😘😘😘😘😘
@alialfyZz3 күн бұрын
2:38 what a shot
@imanghane159211 сағат бұрын
ببین سه چهار تا کلمه گفتی خمره بخشی از منه فرم خمره با طرح روی تابلو یکیه خوب حالا این شعر از سهراب با لحن شکیبایی لب آبي گيوه ها را كندم، و نشستم، پاها در آب: «من چه سبزم امروز و چه اندازه تنم هوشيار است! نكند اندوهي، سر رسد از پس كوه. چه كسي پشت درختان است؟ هیچ، مي چرخد گاوي در كرد. ظهر تابستان است. سايه ها مي دانند، كه چه تابستاني است. سايه هايي بي لك، گوشه ای روشن و پاك، كودكان احساس! جاي بازي اين جاست. زندگي خالي نيست: مهرباني هست، سيب هست، ايمان هست. آري تا شقايق هست، زندگي بايد كرد. در دل من چيزي است، مثل يك بيشه نور، مثل خواب دم صبح و چنان بي تابم، كه دلم مي خواهد بدوم تا ته دشت، بروم تا سر كوه. دورها آوايي ست، كه مرا مي خواند.»