مستندی در گرمیداشت استاد غلامحسین بنان- Banan Iran music

غلامحسین بنان (زادهٔ ۱۰ اردیبهشت ۱۲۹۰ - درگذشتهٔ ۸ اسفند ۱۳۶۴) خوانندهٔ موسیقی دستگاهی ایرانی بود. او از سال ۱۳۰۶ تا سال ۱۳۴۷ در زمینهٔ موسیقی فعالیت داشت. او عضو شورای موسیقی رادیو، استاد آواز هنرستان موسیقی تهران و بنیان‌گذار انجمن موسیقی ایران بود. بنان نخستین خوانندهٔ ایرانی آشنا با خط بین‌المللی موسیقی (نُت) بود.ترانه‌هایی از جمله بهار دلنشین، الهه ناز و سرود ای ایران از آثار شناخته‌شده با صدای بنان هستند. بنان نتیجه محمدشاه قاجار است.
در سال ۱۳۳۲ به پیشنهاد روح‌الله #خالقی به ادارهٔ کل هنرهای زیبای کشور منتقل شد و در سمت استاد آواز هنرستان موسیقی ملی به کار مشغول و در سال ۱۳۳۴ رئیس شورای موسیقی رادیو شد. غلامحسین بنان از ابتدا در برنامه‌های گلهای جاویدان و گلهای رنگارنگ و برگ سبز شرکت داشته و برنامه‌های متعدّد و گوناگون دیگری از این خواننده به جا مانده‌است.
در این برنامه‌ها، نوازندگان موسیقی سنتی چون روح‌الله خالقی، ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، احمد عبادی، حسین تهرانی، علی #تجویدی، و… با او همکاری داشته‌اند.
از ترانه‌های بنان می‌توان به: آهنگ آذربایجان در دستگاه شور، آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا در مایهٔ #بوسلیک، الهه ناز در مایهٔ دشتی، بهار دل‌نشین در آواز اصفهان، بوی جوی مولیان در آواز اصفهان، تصنیف توشهٔ عمر در دستگاه همایون، یار رمیده، می‌ناب، خاموش، مرا عاشقی شیدا در دستگاه سه‌گاه، من از روز ازل در دستگاه سه‌گاه، نوای نی در آواز دشتی و سرود ای ایران در مایهٔ دشتی اشاره کرد.
به تصریح همسرش، بنان بهترین اثر خود را حالا چرا و کاروان می‌دانست و می‌گفت: «کاروان را برای بعد از مرگم خوانده‌ام». اواخر عمر هم دلبستگی عجیبی به ترانهٔ رؤیای هستی پیدا کرده بود تا آنجا که با این آهنگ می‌گریست.
آواز ماهور با غزل سعدی به مطلع «همه عمر برندارم سر از این خمار مستی/ که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی» و آواز دیلمان با شعر سعدی به مطلع «چنان در قید مهرت پایبندم/ که گویی آهوی سر در کمندم» و همچنین آواز اصفهان بر روی غزل «آمد اما در نگاهش آن نوازش‌ها نبود» از کارهای شاخص بنان هستند. دیلمان در گل‌های رنگارنگ ۲۱۷ب (کاروان) اجرا شده‌است.
تخریب خانه بنان:
به گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی در ۲ آبان ۱۳۹۲، خانهٔ بنان تخریب شد. این خانهٔ تاریخی در نیاوران، بلندی‌های جمال‌آباد، نبش کوچه مینا، پلاک ۱۲ قرار داشت. محمد بهشتی، مشاور ارشد سازمان میراث فرهنگی، تخریب این خانه را به مثابهٔ از دست دادن صاحبان تهران می‌داند. بنان از سال ۱۳۵۴ در این خانهٔ دوطبقه زندگی می‌کرد که ایوانی رو به بلندی‌های دماوند داشت.
Website: regency.com.tr/fa/
Instagram: regency.art

[@mehrnoshtorkashvand-kd1re]

ممنونم بابت این مستند خیلی عالی بود🤩