Nie ważne jak wymawiasz Cthulhu, ON usłyszy wezwanie
@xxxxxxxxxxxx73492 ай бұрын
świetną atmosferę ma "Szczelina" Josefa Kariki.
@michaprzezm37872 ай бұрын
Popieram
@Stefiiiz2 ай бұрын
Nieeee! To jest jedna z najgorzej napisanych książek, jakie w życiu czytałam. "Atmosfera" jest tam budowana przez głównego bohatera powtarzającego przez dwie trzecie historii "Ach, gdybym tylko wiedział, jak strasznie to się skończy", kiedy opisuje bardzo powszednie czynności. Koszmarnie zła, nie polecam nikomu, czyta się jak opowiadanie wesołego gimnazjalisty: jakiś pomysł, ale zero finezji w wykonaniu.
@szamanka79092 ай бұрын
@@Stefiiiz wydaje mi się, że w przypadku książek grozy połowa sukcesu to zrobienie sobie klimatu 😉 nie uważam, żeby to była jakaś wybitna książka, o zakończeniu to już lepiej nic nie powiem, bo może ktoś będzie chciał przeczytać.. 🙄 ale.. ja np. w momencie słuchania jej w audio na przełomie jesień/zima, wracając codziennie wieczorem autem przez las, zdecydowanie czułam tą atmosferę niepewności i do pewnego momentu podobało mi się bardzo. Plus oczywiście nawiązania do zaginięć w górach Trybecz też robią swoje 😉 Potencjalnie ta książka może się podobać wielu osobom, szczególnie tym, które czytają stosunkowo mało tego typu książek 🙂 Aczkolwiek muszę przyznać, że im dalej w las, tym bardziej męcząca robi się ta książka, niestety.. mocno trzeba przymykać oczy na niektóre rzeczy.
@thinredheadАй бұрын
Właśnie chciałam to napisać!!
@shubiektywnieАй бұрын
Eeee, czy ja wiem. Pierwsza połowa książki serio świetna, później bucowate zachowania Igora robią się bardzo przejaskrawione, a „wyjaśnienie” zagadki Trybecza to jakieś nieporozumienie. Polecam, bo słuchało się świetnie, ale mnie tą książka nie przeraziła, mimo że jestem strachliwa.
@tuczytam14602 ай бұрын
Muszę przyznać, że horrory książkowe lubię, w przeciwieństwie do filmowych, właśnie za to, że nie są straszne 😅 Ale z "Egzorcystą" chętnie się zmierzę 🫣 Gosia
@jam3sterr2 ай бұрын
Hah, wczoraj akurat skończyłem czytać Smętarz! Idealna pozycja na haloween od Pana Kinga :) Mokry grób, ciemny las, atmosfera szaleństwa
@piccolozel89142 ай бұрын
Niedawno odkryłem twój kanał i zainteresowałeś mnie tą książką Kinga pod tytułem "Przebudzenie". Nowy film, a tu nowe kuszące tytuły do oczytania. Dzięki.
@anreff34612 ай бұрын
Ze 30 lat temu miałem chwilę zachłyśnięcia się horrorami. Wtedy rynek zalany był książkami, w często małych kieszonkowych formatach. Królowały takie nazwiska jak Graham Masterton, Brian Lumley, James Herbert, Guy N. Smith czy Paul Wilson. Ale te książki raczej mało straszyły i o ile już, to raczej czasem obrzydzały pewnymi koncepcjami lub opisami. Teraz horror uznaję jedynie jeśli jest tłem fabuły SF lub fantasy, albo jeśli w tychże pojawiają się postacie rodem z horroru. Z tamtych lat pamiętam dwa uniwersa horrorowe do których lubiłem wracać. Pierwsze od Wilsona, zapoczątkowane powieścią "Twierdza", w której stary wampir rozprawia się skutecznie z bandą nazistów zajmujących jego zamek; drugie od Mastertona, zapoczątkowane powieścią "Manitou", w której odradza się stary potężny indiański szaman, chcący się zemścić za eksterminację swego ludu. Nie były to horrory straszne, ale imo bardzo dobrze napisane, ciekawe i pełne akcji. Może to kwestia ubogiej wyobraźni, ale dopiero wizualizacja horrorowej fabuły była w stanie mnie niegdyś nastraszyć - tu zdecydowanie przodowały horrory japońskie, ale też wcześniejsze choćby Candyman z 1992, lub Hellraiser puszczany chyba w 1991 - teraz to tylko sentymentalne głupotki nie najwyższej klasy.
@marcinklimczuk60632 ай бұрын
Powiem szczerze spodziewałem się z okazji dzisiejszego dnia czegoś o Obcym (ranking scen/filmów, albo omówienie cyklu). Ale temat zacny.
@MiroBurn2 ай бұрын
Dziewczyna z Sąsiedztwa mnie zmiażdżyła - musiałem ominąć jeden rozdział (pewnie wiesz jaki). O matko. Terror w najgorszym wykonaniu. Człowiek myśli, e... nic go nie ruszy. Jadł zupę czytając 120 dni Sodomy. O nie... Dziewczyna z Sąsiedztwa robi siepę.
@EveEchoes-g8o2 ай бұрын
Co ty bredzisz...
@szamanka79092 ай бұрын
Najgorsze w tym wszystkim, że to książka inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Ogólnie mało "takich" rzeczy robi na mnie wrażenie, mam nerwy ze stali i żołądek z kamienia, ale ta książka napawa mnie obrzydzeniem i autentycznie było mi niedobrze jak ją czytałam 😒
@zbigniew.82612 ай бұрын
Graham Masterton w pisaniu horrorów nie zawodzi. Niektóre to pełnokrwiste horrory, polecam.
@ODD98492 ай бұрын
Z horrorowych mang / anime polecam Dark Gathering. Mam wrażenie że jest to raczej też coś nie aż tak znanego. Początek jest dosyć wolny (w przypadku anime rozkręca się ono po 4-5/24 odcinkach), ale jak się już rozkręci to mocno leci z fabułą i pomysłowością. Jeśli chodzi o mangę uważam również że artystyle jest świetny. Manga nie jest dokończona (wciąż wychodzi).
@Rozbitek12932 ай бұрын
Co do "forbidden siren" to oglądałem twój film o najstraszniejszych grach i postanowiłem zobaczyć letsplay. Cóż... jedna z najbardziej psychicznych gier jakie oglądałem😅. Pozdrawiam
@magdalenapomajda61822 ай бұрын
Książki Ketchuma są tak brutalnie przybijające, tam autor daje nadzieję na chwilę po to żeby zaraz czytelnika sponiewierać i przeciągnąć mentalnie po żwirze. Jak ktoś chce historie z happy endem to nie u tego autora. Za mną "Przeprawa" "ukochane dziecko" i "Straceni" wszystkie dobijające i pełne przemocy.
Na ten odcinek czekałam całe życie nawet o tym nie wiedząc.👀
@_kalwasiq18042 ай бұрын
Gdzie można, dorwać to opowiadanie Harlana jest może jakieś wydanie książkowe albo zbiór???
@k.n.m.6482 ай бұрын
Jest w zbiorze "To, co najlepsze"
@takkaro93572 ай бұрын
A ja polecam posłuchac na KZbin w wykonaniu Azergothila
@Joos-712 ай бұрын
Moje polecajki horrorów: - Pudełko w kształcie serca - Joe Hill: Znudzony sławą rockman nabywa tajemnicze, mroczne pudełko, które kryje złowrogiego ducha pełnego nienawiści. Z każdym dniem jego życie zamienia się w makabryczną grę, gdzie zemsta jest jedyną rzeczą, jaką przynosi mroczny gość. - Desperacja - Stephen King: Wyprawa przez opustoszałe miasteczko Desperacja zamienia się w krwawą walkę o przetrwanie. Opętany policjant nie tylko kontroluje ulice, ale i strzeże sekretów, które każdy chce stąd wynieść. Zło jest tu wszechobecne, a próby ucieczki wydają się skazane na porażkę. - Manitou - Graham Masterton: Młoda kobieta odkrywa, że w jej ciele zagnieździł się starodawny duch indiańskiego szamana, pełen furii i żądzy zemsty. Koszmary stają się rzeczywistością, a czas przeszły i teraźniejszy zderzają się w walce o duszę i ciało ofiary. - Zwierciadło piekieł - Graham Masterton: Starożytne lustro nie odbija już jedynie wizerunków, lecz wciąga nieświadomych w piekielny świat. Przeklęci uwięzieni po drugiej stronie zwierciadła czekają na kolejne dusze, które staną się częścią ich okrutnej, niekończącej się agonii. - Tengu - Graham Masterton: Starodawna japońska klątwa, zapomniana, lecz nigdy niewybaczona, powraca, gdy demony Tengu przejmują współczesne życie. Nienawiść, która przetrwała wieki, porywa nowoczesną Amerykę, przynosząc niewyobrażalny chaos. - Demony Normandii - Graham Masterton: Stare pola bitewne skrywają więcej, niż mogłoby się wydawać. Przez mroczne rytuały na nowo budzi się moc, której nie sposób kontrolować. Gdy demony wypełzają na powierzchnię, Normandia staje się ich żerowiskiem. - Podpalacze Ludzi - Graham Masterton: Nowy Jork uderza fala brutalnych zgonów - ludzie płoną żywcem na ulicach bez wyjaśnienia. Kiedy tajemniczy kult wychodzi z cienia, okazuje się, że ogień nie jest przypadkiem, lecz planem, w którym każda kolejna ofiara jest przerażającym krokiem do celu.
@dianasowa2 ай бұрын
Chętnie skorzystam.Masterton rządzi?
@eternalmisery85362 ай бұрын
Poelcam ci przeczytać gen knighta bardzi fajny. Hororek sf
@shubiektywnie2 ай бұрын
Oesu, „Krew na szlaku” od drugiego tomu to jest taki dyskomfort…
@shubiektywnie2 ай бұрын
Jeśli nie znajdę tu nic dla siebie, to się poddaję 😭
@michagolis1502 ай бұрын
Też traktuje terifajera jako komedię 😂
@bremus87402 ай бұрын
zgadzam sie z /dziewczyna z sasiedztwa/. moze zabrzmie jak pizda, ale momentami trzesly mi sie lapy jak skurwysyn, kiedy ja czytalem. wyobraznia dziala u mnie na mocnych obrotach podczas czytania ksiazek i no - czulem sie kurewsko nieprzyjemnie z kazda kolejna przeczytana linijka. nie pamietam czy przeczytalem ja w dzien czy dwa, ale po prostu masakra i sieczka. jezeli ktos ma slabe nerwy i nie lubi przemocy, to posluchajcie autora materialu i nie siegajcie po te pozycje
@Barthollomellow2 ай бұрын
Ja robię sobie miesiąc z książkami Edwarda Lee (Leestopad, I guess), żeby zobaczyć z czym się je ten cały horror ekstremalny. Wish me luck.
@kristrain62422 ай бұрын
Horror ekstremalny z prawdziwego zdarzenia to jedna z niewielu rzeczy na tym świecie gdzie produkt dogania a często nawet przegania swój marketing. Robiłem testy na znajomych i dla niewprawionego czytelnika to są produkcje zupełnie niestrawne coś w stylu pierwszego kontaktu z alkoholem polegającego na wypiciu szklanki spirytusu😄 Natomiast co do samego Lee to nie wszystkie jego książki wydane w Polsce stanowią ekstremalne oblicze autora, parę pozycji to względnie "lightowe" rzeczy
@Grafzerovlog2 ай бұрын
Jak nie ma "Ringu" to nie oglądam 😅
@rafaswirk14412 ай бұрын
Cmentarz dla zwierząt na świetny klimat. Na początku zakończenie mi nie przypadło do gustu, ale z czasem stwierdzam, że jest genialne. Z polskich akcentów polecam też "Dom na Wyrębach". Przynajmniej pierwszą część. Z tego co widziałem wyszły jakieś kolejne, ale ich nie czytałem.
@Terkoo12 ай бұрын
@lohdanbazuka2 ай бұрын
Muszę przyznać, że żadna ksiazka mnie tak mocno nie przeraziła, jak "Szczelina" Josepha Kariki. To uczucie obcowania z nieznanym złem jest nie do podrobienia. Autentycznie straszna, niepokojąca i w ten dziwny sposób tajemnicza pozycja.
@Lupusrevelio2 ай бұрын
Wszystkie nazwiska patronów odmieniasz, tylko "Burnejko" nie, a to też się deklinuje - "Burnejce". :D Wspominam, bo ostatnio była dyskusja o odmianie nazwisk i wszystkie się odmienia.
@grzegorzszopinski71112 ай бұрын
W tej kategorii wyróżniłbym „wybornego trupa” a. Bazteriki - socjologiczny podtekst jest bardzo mocny i naprawdę porządnie mnie sponiewierał, choć trzeba mieć na uwadze specyficzne tempo.
@axolotlismybeautystandard2 ай бұрын
To ja zazdroszczę, bo na mnie ta książka nie wywarła żadnego wrażenia - nie przeraziła mnie, a raczej miałam wrażenie, że do tematu podchodzi płytko, tanio i niekonsekwentnie. Zastanawiam się czy to nie dlatego, że sama nie jem mięsa, więc łatwiej było mi się zdystansować i jednoczenie dostrzec więcej braków w kreacji świata.
@grzegorzszopinski71112 ай бұрын
@@axolotlismybeautystandard W moim przypadku moje niejedzenie mięsa nie miało specjalnego znaczenia, a w każdym razie nie ta część komentarza autorki była dla mnie najważniejsza (choć była ok) - bardziej mnie ruszył podtekst związany z kapitalizmem (z braku lepszego określenia), w każdym razie jakoś dotykał moich własnych lęków
@westhammer72302 ай бұрын
Dziewczyna z sąsiedztwa oparta na prawdziwych wydarzeniach z tego co pamietam
@Ziel-22k2 ай бұрын
Smętarz to chyba bardziej archaizm niż błąd, ale mogłem źle zapamiętać wiersze z romantyzmu omawiane na polskim...
@Louri_2 ай бұрын
Nie, chodzi o błąd na tabliczce, postawionej przed "smętarzem" przez dzieci, które noszą tam swoje martwe domowe zwierzaki.