Лафзи арабии дуо: اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْتَخِيْرُكَ بِعِلْمِكَ، وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ، وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيْمِ، فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلاَ أَقْدِرُ، وَتَعْلَمُ وَلاَ أَعْلَمُ، وَأَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوْبِ، اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَـذَا الأَمْرَ ـ وَيُسَمِّيْ حَاجَتَـهُ ـ خَيْرٌ لِيْ فِيْ دِيْنِـيْ وَمَعَاشِيْ وَعَاقِبَـةِ أَمْرِيْ ـ أَوْ قَالَ: عَاجِلِهِ وَآجِلِهِ ـ فَاقْدِرْهُ لِيْ وَيَسِّرْهُ لِيْ ثُمَّ بَارِكْ لِيْ فِيْهِ، وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ شَرٌّ لِيْ فِيْ دِيْنِيْ وَمَعَاشِيْ وَعَاقِبَةِ أَمْرِيْ ـ أَوْ قَـالَ: عَاجِلِهِِ وَآجِلِهِ ـ فَاصْرِفْهُ عَنِّيْ وَاصْرِفْنِيْ عَنْهُ وَاقْدِرْ لِيْ الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ، ثُمَّ أَرْضِنِيْ بِهِ. البخاري7/162. Тарҷумаи дуо: Эй Аллоҳ ба василаи илмат аз Ту талаби хайр мекунам ва ба василаи қудратат аз Ту тавонои мехоҳам, аз Ту фазли бисёратро масьалат дорам, зеро Ту тавонои ва ман нотавон, Ту медони ман намедонам ва Ту донанди умури пинҳон ҳасти, Илоҳи агар дар илми Ту ин кор (дуо кунанда ҳоҷати худро ном мебарад) боъиси хайри ман дар динам, зиндагям ва охиратам бошад, онро бароям осон бигардон ва дар он баракат иноят фармо. Агар дар илми Ту ин кор бароям дар дунё ва охиратам боиси бади бошад, пас онро аз ман ва маро аз он мунсариф бигардон ва хайрро барои ман ҳарҷо, ки бошад муқаддар намо ва онгоҳ маро бо он хушнуд бигардон.
@bilolislomzoda72007 жыл бұрын
Чазаакаллоhу хойрон! Бародари мухтарам!
@АйшаРазиалох7 жыл бұрын
Рахмати калон !
@minhajas-sunna75957 жыл бұрын
Таълими Намоз ва Дуои Истихора Касе аз Холиқ талаби хайр намояд ва аз махлуқ машварат бигирад ва дар кораш собит қадам бошад, пушаймон намешавад. Худованд мефармояд: (... Дар корҳоят бо дустонат машварат кун ва ҳаргоҳ тасмим ба анҷоми коре гирифти ба Худо таваккул дошта бош, ки Худо таваккул кунандагонро дуст медорад.) Сураи Оли Имрон ояи 159. Ҷобир писари Абдуллоҳ мегуяд: Расули Худо алайҳиссалом истихораро дар ҳар коре ҳамонанди сурае аз Қурьон ба мо меомухтанд ва мефармуданд : Ҳаргоҳ яке аз шумо хост коре анҷмо диҳад, ғайр аз намози фарз ду ракаъат намоз бихонад (яъне ду ракаъат нафл бихонад), сипас бигуяд : { Аллоҳумма инни астахирука ба ъилмика ва астақдирука би қудратика ва асьалука мин фаздикал ъазим, фа иннака тақдиру ва ло ақдир, ва таъламу ва ло аълам, ва анта ъалломул ғуюб. Аллоҳумма ин кунта таъламу анна ҳозал амр (ҳоҷаташро дар ин мавзе бо ҳар забоне хоҳад ба Худо арза мекунад) хайрулли фи дини ва маъоши ва ъоқибату амри ъоҷилиҳи ва оҷилиҳ, фақдирҳу ли ва яссирҳу ли сумма борикли фиҳ, ва ин кунта таъламу анна ҳозал амр шаррун ли фи дини ва маъоши ва ъоқибату амри ъоҷилиҳи ва оҷилиҳ, фасрифҳу ъанни васрифни ъанҳу вақдурли алхайра ҳайсу кона сумма арзини биҳ.} Ривояти Бухори.
@NS-se5vw7 жыл бұрын
MINHAJ AS-SUNNA منهاج السنة Салом бародари исломи аз шумо илтимо дуой ИСТИХОРА бо хати крилики нависен!
NБекназарова Нисо S Аз Ҷобир разиялЛоҳу анҳу ривоят аст ки: Паёмбари Худо Саллаллоҳу алайҳи вассаллам истихораро дар тамоми корҳо меомӯхт, чунон, ки як сураи Қуръонро бароямон омӯзиш медоданд. - Паёмбари Худо Саллаллоҳу алайҳи вассаллам мефармуданд: - Ҳар гоҳ касе аз шумо тасмим ба анҷоми коре гирифт, бояд ду ракат намози нафл (суннат) бихонад, ғайр аз намози фарз, (яъне истихора пас аз адои намози фарзӣ ҷойз нест) Сипас чунин дуо кунад: Дуои истихора اَللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْتَخِيْرُكَ بِعِلْمِكَ، وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ، وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيْمِ، فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلاَ أَقْدِرُ، وَتَعْلَمُ وَلاَ أَعْلَمُ، وَأَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوْبِ. اَللَّهُمَّ إِنْ آُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا اْلأَمْرَ - وَيُسَمَّى حَاجَتَهُ- خَيْرٌ لِيْ فِيْ دِيْنِيْ وَمَعَاشِيْ وَعَاقِبَةِ أَمْرِيْ (أَوْ قَالَ: عَاجِلِهِ وَآجِلِهِ) فَاقْدُرْهُ لِيْ وَيَسِّرْهُ لِيْ ثُمَّ بَارِكْ لِيْ فِيْهِ، وَإِنْ آُنْتَ تَعْلَمُأَنَّ هَذَا اْلأَمْرَ شَرٌّ لِيْ فِيْ دِيْنِيْ وَمَعَاشِيْ وَعَاقِبَةِ أَمْرِيْ (أَوْ قَالَ: عَاجِلِهِ وَآجِلِهِ) فَاصْرِفْهُ عَنِّيْ وَاصْرِفْنِيْ عَنْهُ وَاقْدُرْ لِيَ الْخَيْرَ حَيْثُ آَانَ ثُمَّ أَرْضِنِيْ بِهِ Аллаҳумма инни астахийрука би ъилмика ва астақдирука би қудратика ва асъалука мин фазликал ъазим фа иннака тақдиру ва ла ақдир ва таъламу ва ла аълам ва аннта ъалламул ғуюб. Аллоҳумма ин кунта таъламу анна ҳазал амра ( Пас дар инҷо мақсаду нияти худро баён мекунад ва дуъоро давомашро мехонад ) Хайрун лий фий динӣ ва маъаши ва ъақибати амрӣ фақдурҳу лӣ ва яассарҳу лӣ сумма барик лӣ фиҳӣ . Аллоҳумма ва ин кунта таъламу анна ҳазал амр шаррун ли фи дини ва маъаши ва ъақибати амри фасрифҳу ъанни васрифни ъанҳу вақдур лиял хайра ҳайсу кана сумма ардини биҳ. Тарҷума: Бор Илоҳо Ман бо илми Ту аз Ту хайр талаб мекунам ва бо қудрати Ту аз Ту талаби қудрат мекунам ва аз лутфи бузурги Ту мепурсам.Чун Ту тавоноӣ ва ман нотавонам ва Ту медонӣ ва ман намедонам, Ту донандаи ғайб ҳастӣ. Бор Илоҳо! Агар Ту медонӣ, ки ин кор (ончи мехоҳӣ он корро зикр мекунӣ) сабаби хайри дин, дунё ва оқибати ин кори ман мешавад. Ё бигӯяд агар сабаби хайри зуд ҳамгом бо мояи хайр дар оянда мешавад. Пас бароям тавоноии онро бидеҳ ва осонаш бигардо ва дар он кор бароям баракат ато намо. Бор Илоҳо! Агар медонӣ, ки ин кор сабаби зарару зиёни дин, дунё ва оқибати ин кори ман мешавад. Ё бигӯяд агар сабаби зарару зиён дар ҳоли ҳозир ё оянда мешавад. Пас лутф бинамо ва онро аз ман дур намо ва маро аз он дур намо ва хайрро ҳар тавр, ки бошад бароям осону муяссар бигардон. Ҳарҷо, ки бошад сипас маро ба он хушнуд гардон (боз ҳам маротиби саввум он корро зикр намояд).” (Ҳадиси саҳеҳ бо ривояти Имом Бухорӣ № 1166) Намози Истихора Истихора дар луғат: Хостани беҳтарин чиз ва талаб кардани хайр аст. Чунон кӣ мегӯянд: Истихора кун, то Худованд бароят хайр будан ва ё набудани он корро ихтиёр намояд. Истихора дар истилоҳ: Талаби ихтиёр ва навъе аз намозу дуоеро гӯянд, ки дар анҷоми коре, ки хайр ва шарри он барои инсон пӯшида ва номуайян аст. Ҳукми истихора Истихора суннати истеҳбобӣ аст ва аз Расули акрам (саллалоҳу алайҳи васаллам) собит шудааст. Инчунин аз ҷумлаи суннатҳои гуфтори (қавлӣ) мебошад. Маҳдуда ба замон ва макони хосе ҳам нест, яъне дар ҳама ҷо ва ҳама ҳолат ва ҳар вақтҳои ғайри мамнуъ онро метавон анҷом дод. Ҳар гоҳ банда ба он ниёз пайдо кард метавонад ба анҷоми он иқдом кунад ва онро бихонад. Муаллифи китоби “Фиқҳу-с-суна” менависад: Ҳар гоҳ тасмим гирифтӣ, то вориди корҳои мубоҳ ва ҷоиз шавӣ монанди тиҷорат, қабули вазифа, масъулияти коре, ки бар дӯши ту мегузоранд мисли сафар кардан барои издивоҷ. Бадӣ ва некии он кор бароят норавшану номуайян бошад ва надонӣ, ки ин кор бароят хуб аст ё бад? Дар ин ҳолат бояд истихора намоӣ ва он тасмиме, ки гирифтаӣ ба Худованд дар миён гузорӣ ва аз Худованд субҳонаҳу ва таъоло талаб намоӣ, ки хайрро бароят баргузинад ё ихтиёр намояд ва дили туро дар анҷоми он кор кушояд, то неку бади он бароят ошкор гардад. Пас аз анҷоми истихора агар қалбатро ба чизе алоқаманд дидӣ, ки барои он истихора карда будӣ, пас барои анҷомаш камари ҳиммат банд. Агар дидед, ки Худованд нисбат ба он кор дар қалбат нафрат ва ё тардиде пайдо намуд ва нисбати он бадбин шудед, пас аз он кор даст бикаш, зеро дар он хайру хубие нест. Ҳамзамон бояд гуфт, ки истихора махсус барои он нест, ки инсон ба мушкиливу дудилагӣ дар коре гирифтор шуда бошад ва истихора намоянд, балки истихора барои ҳар коре, ки шахс мақсади анҷоми онро дорад бояд бихонад, зеро ин барои ӯ хубу хайр аст.
@NS-se5vw7 жыл бұрын
MINHAJ AS-SUNNA منهاج السنة Худо аз шумо рози бошад дар сойяй рахматаш нигох бидорад!!!.ОМИН! Сурай Валь Зуха бо хати крилики наефтм ютубда агар имконият медоштен равон мекарден илтимо бозам бахшиш. Бозам рахмат бародари исломи. Иера савол мекнм меган мо намедонем агане мехохм ки Курьно Карима араби хонм неким тарчумаш мехонм. Боз як савол рузи чумьа баьди намоз сурай Аль Каф тарчумаша мехонм ягон хатоги рох наметм???
@NS-se5vw6 жыл бұрын
MINHAJ AS-SUNNA منهاج السنة ф.
@amrik77435 жыл бұрын
Намози истихора кадом вахт хонда мешавад?
@ummsalmanjan3792 Жыл бұрын
Бывают времена, когда ненавистно молиться истихара, то есть после утренней молитвы до восхода солнца столько же, сколько копье, и период посредничества солнца в небе до полудня, а после полуденной молитвы до захода солнца; То есть, когда солнце склоняется к закату, если оно удаляется от этих времен, ему разрешено молиться, когда оно захочет, и следует отметить, что истихара относится к разрешенным делам или делегированным делам ...