Наркенже Серікбаева-Шындық туралы толғау.

Ш. Ділдабаев.

[@ulanraissov285]

Ай мыкты Наркенже!!!! Денсаулык тилеймин, шабытын токтамасын!!!! Алга Казак!!!

[@user-lr9rg2ss5u]

Шын болат пен Наркенже мың жасасын, Нағыз қазіргі заманға айтылған шындық. Кейбір адамдарға найза қадаған мен бірдей.

[@soqanqader3786]

Керемет орындау, бине баянды жақсы пайдаланған

[@user-zu7wz3mc7m]

Алла разы болсын. Рухыныз аскактай берсин

[@user-ek4iu5rj7e]

Рухани куш беретин терме создери мыкты дурыстап тындандар,оянындар Казактар

[@user-yf8im4up5d]

Таза шындық,..............

[@turararipbekuli7828]

Керемет👏👏👏👏👏 денең дірілдеп кетеді

[@Askar-Atyrau]

Шынболат Ділдібаев ағамыздың термесі.

[@user-py5nh6jy4o]

Керемет, мықты айты, кайдасын казактын жыгыттер??? Жок казак жыгыттер, барлыгы шетелде тығылып жур😴

[@user-ul5qc6wg6h]

👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍

[@user-uw3rl7us6d]

❤❤❤❤❤❤❤❤❤

[@SS-ss2bg]

Сөйле, тілім алаңдамай, тартынба Найзағайдай шындықты айтып жарқылда! Қалай ғана өмір сүрдім дей алам, Бір ауыз сөз қалмаған соң халқымда?! (2рет) Заман қалай, адам қалай өзгерді, Өзгергенді шүкір, қазір көз көрді. Арың менен ақиқаттың алдында Шындық айтып, Шыңғыратын кез келді (2рет). Айтса нанар аңғал халық едік қой, Аңғалдықтан талай таяқ жедік қой. Халқымыздың қамын жеген ұлдарын О, ғаламат, «Халық жауы» дедік қой (2рет)! Күні болған қазағымның сорлаған, Қасіреттің қара бұлты торлаған. Ешқашанда тарихымда даламның, Кешегідей бұрыс кету болмаған (2рет)! Сеніп өскен халық едік малына, Малын алса, Қайтсін халық налымай?! Америка, Түркияға, Қытайға, Жетіскеннен шашылды ма тарыдай? (2рет) Әке тұрып сөйлеп кетті баламыз, Ағайыннан алыс кетті-ау арамыз. Үш миллиондай Аштан өлді бабамыз, Қалғанымыз қайда кетіп барамыз? (2рет) Алған кезде бұл тоқырау алқымнан, Жұрдай болдық Қайран баба салтыңнан. Қасиетті қыздарымның қылығы, Арал болып, Балқаш болып сарқылған! (2рет) Миымызға өрмекші тор құрған ба?! Көр соқыр қып құдай таза ұрған ба?! Қара көздер кімге ғашық болдыңдар, Өз батырың, Өз арысың тұрғанда! (2рет) Сәл кідіріп, ойлаңдаршы әріден, Қанша сәби өлді улы дәріден. Қыздарымыз үйде отырып жүкті боп, Тірі жетім көбейді ғой бәрінен (2рет) Күнім туды ағымнан бір жарылар, Қайран елім, Сорың енді арылар. Шыдаушы еңдер, Шыдаңдаршы шырылдап, Шындық жайлы айтатыным тағы бар(2рет). Қайдасыңдар, Азаматар, арысым, Қайда кетті, қасиетті намысың? Адам түгіл шырылдаған торғайда, Жанын пида етпеуші ма еді бала үшін (2рет). Ауруларың бірте - бірте асқынған, Қара ниет асып кетті қасқырдан. Қай бабаңның дәстүрінде бар еді, Ата - анасын интернатқа тапсырған (2рет) Шұбарала болып кетті тілдерің, Айтатұғын келді бүгін күндерің. Тілің кетсе, Күнің қоса кетерін Қайран елім, Қалай ғана білмедің? (2рет). Орысшамен орыстарды таң қылып, Ана тілін білмеу қандай заңдылық?! Өсер балаң, Байтақ далаң тұрғанда, Қазақ тілі жасау керек мәңгілік!!! Өкініштен өксігімді баса алмай, Айту қиын ойлы көзге жас алмай. Бір ақсақал бір ауылды билеуші ед, Қазір қалдық бір келіннен аса алмай. Мәз болмайық арқамыздан қаққанға Мәз болмайық жұлдыз әкеп таққанға, Кімге керек жал мен жая жегенің, Бауырларың қылтамақ боп жатқанда. Бабамыздың биігінен аспадық, Құдай, Дінді таза жауып тастадық. Маскүнем боп ұлың түгіл қыздарың, Ол аз болса наша шеге бастадық. Азаматтар қол бастайтын қаһарман, Алкогольдың арбауына шатылған, Бұл заманның Қобыланды мен Қамбары, Оқ тимей - ақ шығып жатыр қатардан. Қайран далам, Өр төсіңе - нұр тұнған, Қырандайсың, қанатынан қырқылған. Мал өрісің, Аң мен құсың жоқ болды, Миллион гектар жырым - жырым жыртылған! Бауырларым, Жанымыз бір кемеде, Мен ешкімге жүрген жоқпын сене де! Лермонтов пен Пушкинді айтқан жандарға, Абай деген Семей деген немене?! Туған елдің қазынасының бәрін ап, Ұрпағымыз кейін немен жарымақ?! Полигон боп Абай, Мұхтар жүрген жер, Атом неге тек Семейде жарылад?! Дұрыс болмай замананың жетегі, Еңіреген ердің толды етегі. Осылардың бәрін қосып ойласам, Бас айналып, Көз бұлдырап кетеді. Асқар тауым - ақыл, Ойым - қорғаным, Есіңді жый, Ешкімге жем болмағын. Есіл ерлер ертеңді де ойлаңдар, Кімге керек бес күн жақсы болғаның. Айтатұғын атты бүгін ақ таңдар, Бәрін біреу береді деп жатпаңдар. Бір қазақты үшке бөліп бүлінбей, Қайран елім, Бірлігіңді сақтаңдар Намыс қайда, ұят қайда, ар қайда? Оның бәрі қалғаны ма шалғайда. Бұл бетімен кете берсе ұрпағың, Шала естілеу, Мәңгүрт болып қалмай ма? Бұл сөзіме түсінер - ау есі бар, Кімнің қандай ала - алмаған өші бар? Талай елсіз Тундралар жатқанда, Сары алтындай Сарыөзекте несі бар? қаққанға, .Бауырларым, Жанымыз бір кемеде, Уық сынып, қирап жатыр кереге. Өз дауысын көтермесе өз елім, Өзгелерге Абай, Семей немене Кереку мен Қызылжар еді мақтаным, Ұмыттық қой Ақмоланың аттарын. Өзге тілде қойып алдық аттарын, Байқайсың ба қайда бара жатқанын? Оқымаған биікте тұр бабамыз, Оқыдық қой: Неге саяз санамыз? Асқынды ғой, Асқынды ғой жарамыз. Ей, бауырлар, Қайда кетіп барамыз?

[@user-dk4qc5fd7f]

👏👏 мұның бəрін жазуға қалай батылың жетті👏👏

[@user-dk4qc5fd7f]

Молодец☺

[@user-xg6jo4ei8t]

Тух!денем туршігіп,рухымды көтеріп жіберді. Шындық!

[@dias-tq9hf]

Ооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооғлолощ

[@Ca-yl4jw]

Ия денем түршігіп кетті өрлей бер сіңлім

[@user-dk4qc5fd7f]

Жақсы айтқан!!👏👏

[@user-ej4lb5ms2d]

Сөйле, тілім Алаңдама, тартынба Найзағайдай шындықты айтып жарқылда! Қалай ғана өмір сүрдім дей алам, Бір ауыз сөз қалмаған соң артымда?!Заман қалай, адам қалай өзгерді, Өзгергенді шүкір, қазір көз көрді. Арың менен ақиқаттың алдында Шындықты айтып, Шыңғыратын кез келді. Айтса нанар аңғал халық едік қой, Аңғалдықтан талай таяқ жедік қой. Халқымыздың қамын жеген ұлдарын О, ғаламат, «Халық жауы» дедік қой! Күні болған қазағымның сорлаған, Қасіреттің қара бұлты торлаған. Ешқашанда тарихымда даламның, Кешегідей бұрыс кету болмаған! Сеніп өскен халық едік малына, Малын алса, Қайтсін халық налымай?! Америка, Түркия, Қытайға, Жетіскеннен шашылды ма тарыдай? Әке тұрып сөйлеп кетті баламыз, Ағайыннан алыс кетті арамыз. Үш миллион Аштан өлген бабамыз, Қалғанымыз қайда кетіп барамыз? Шұбарала болып кетті тілдерің, Айтатұғын келді бүгін күндерің. Тілің кетсе, Күнің қоса кетерін Қайран елім, Қалай ғана білмедің? Әрбір тілде сөйле әлемді таң қылып, Ана тілін білмеу қандай заңдылық?! Өсер балаң, Байтақ далаң тұрғанда, Қазақ тілі жасау керек мәңгілік!!! Ауруың бірте - бірте асқынған, Қара ниет асып кетті қасқырдан. Қай бабаңның дәстүрінде бар еді, Ата - анасын бөтен қолға тапсырған. Өкініштен өксігімді баса алмай, Айту қиын ойлы көзге жас алмай. Бір ақсақал бір ауылды билеуші ед, Қазір қалдық бір келіннен аса алмай. Азаматтар қол бастайтын қаһарман, Алкогольдың арбауына шатылған, Бұл заманның Қобыланды мен Қамбары, Оқ тимей - ақ шығып жатыр қатардан. Бабамыздың биігінен аспадық, Құдай, Дінді таза жауып тастадық. Маскүнем боп ұлың түгіл қыздарың, Ол аз болса наша шеге бастадық. Сәл кідіріп, ойлаңдаршы әріден, Қанша сәби өлді улы дәріден. Қыздарымыз үйде отырып жүкті боп, Тірі жетім көбейді ғой бәрінен. Қайдасыңдар, Азаматым, арысым, Қайда кетті, қасиетті намысың? Адам түгіл шырылдаған торғайда, Жанын пида етуші еді бала үшін. Алған кезде бұл тоқырау алқымнан, Жұрдай болдық Қайран баба салтыңнан. Қасиетті қыздарымның қылығы, Бейне Арал, Балқаш болып сарқылған! Миымызға өрмекші тор құрған ба?! Көр соқыр қып құдай таза ұрған ба?! Қара көздер кімге ғашық болдыңдар, Өз батырың, Өз арысың тұрғанда! Намыс қайда, ұят қайда, ар қайда? Оның бәрі қалғаны ма шалғайда. Бұл бетімен кете берсе ұрпағың, Шала естілеу, Мәңгүрт болып қалмай ма? Дұрыс болмай замананың жетегі, Еңіреген ердің толды етегі. Осылардың бәрін ойлап қарасам, Бас айналып, Көз бұлдырып кетеді. Күнім туды ағымнан бір жарылар, Қайран елім, Сорың енді арылар. Шыдаушы еңдер, Шыдаңдаршы шырылдап, Шындық жайлы айтатыным әлі бар. Туған елдің қазынасының бәрін ап, Ұрпағымыз кейін немен жарымақ?! Полигон боп Абай, Мұхтар жүрген жер, Атом неге тек Семейде жарылад?! Бұл сөзіме түсінер - ау есі бар, Кімнің қандай ала - алмаған өші бар? Талай елсіз Тундралар жатқанда, Сары алтындай Сарыөзекте несі бар? Мәз болмайық арқамыздан қаққанға, Мәз болмайық жұлдыз әкеп таққанға, Кімге керек жал мен жая жегенің, Бауырларың қылтамақ боп жатқанда. Бауырларым, Жанымыз бір кемеде, Уық сынып, қирап жатыр кереге. Өз дауысын көтермесе өз елім, Өзгелерге Абай, Семей немене. Бауырларым, Жанымыз бір кемеде, Мен ешкімге жүрген жоқпын сене де! Лермонтов пен Пушкинді айтқан жандарға, Абай мен Сәкен деген немене?! Қайран далам, Өр төсіңе - нұр тұнған, Қырандайсың, қанатынан қырқылған. Мал өрісің, Аң мен құсың жоқ болды, Миллион гектар жырым - жырым жыртылған! Кереку мен Қызылжар еді мақтаным, Ұмыттық қой Ақмоланың аттарын. Өзге тілде қойып алдық аттарын, Байқайсың ба қайда бара жатқанын? Оқымаған биікте тұр бабамыз, Оқыдық қой: Неге саяз санамыз? Асқынды ғой, Асқынды ғой жарамыз. Ей, бауырлар, Қайда кетіп барамыз? Асқар тауым - ақыл, Ойым - қорғаным, Есіңді жый, Ешкімге жем болмағын. Есіл ерлер ертеңді де ойлаңдар, Кімге керек бес күн жақсы болғаның. Айтатұғын атты бүгін ақ таңдар, Бәрін біреу береді деп жатпаңдар. Бір қазақты үшке бөліп бүлінбей, Қайран елім, Бірлігіңді сақтаңдар!..

[@ldelgg]

Soile, tilim alandamai, tartynba Naizagaidai syndyqty aityp jarqylda! Qalai gana omir surdim dei alam, Bir ayyz soz qalmagan son halqymda?! (2ret) Zaman qalai, adam qalai ozgerdi, Ozgergendi sukir, qazir koz kordi. Aryn menen aqiqattyn aldynda Syndyq aityp, Syngyratyn kez keldi (2ret). Aitsa nanar angal halyq edik qoi, Angaldyqtan talai taяq jedik qoi. Halqymyzdyn qamyn jegen uldaryn O, galamat, «Halyq jayy» dedik qoi (2ret)! Kuni bolgan qazagymnyn sorlagan, Qasirettin qara bulty torlagan. Esqasanda tarihymda dalamnyn, Kesegidei burys kety bolmagan (2ret)! Senip osken halyq edik malyna, Malyn alsa, Qaitsin halyq nalymai?! Amerika, Turkiяga, Qytaiga, Jetiskennen sasyldy ma tarydai? (2ret) Ake turyp soilep ketti balamyz, Agaiynnan alys ketti-ay aramyz. Us milliondai Astan oldi babamyz, Qalganymyz qaida ketip baramyz? (2ret) Algan kezde bul toqyray alqymnan, Jurdai boldyq Qairan baba saltynnan. Qasietti qyzdarymnyn qylygy, Aral bolyp, Balqas bolyp sarqylgan! (2ret) Miymyzga ormeksi tor qurgan ba?! Kor soqyr qyp qudai taza urgan ba?! Qara kozder kimge gasyq boldyndar, Oz batyryn, Oz arysyn turganda! (2ret) Sal kidirip, oilandarsy ariden, Qansa sabi oldi yly dariden. Qyzdarymyz uide otyryp jukti bop, Tiri jetim kobeidi goi barinen (2ret) Kunim tydy agymnan bir jarylar, Qairan elim, Soryn endi arylar. Sydaysy ender, Sydandarsy syryldap, Syndyq jaily aitatynym tagy bar(2ret). Qaidasyndar, Azamatar, arysym, Qaida ketti, qasietti namysyn? Adam tugil syryldagan torgaida, Janyn pida etpeysi ma edi bala usin (2ret). Ayrylaryn birte - birte asqyngan, Qara niet asyp ketti qasqyrdan. Qai babannyn dasturinde bar edi, Ata - anasyn internatqa tapsyrgan (2ret) Subarala bolyp ketti tilderin, Aitatugyn keldi bugin kunderin. Tilin ketse, Kunin qosa keterin Qairan elim, Qalai gana bilmedin? (2ret). Oryssamen orystardy tan qylyp, Ana tilin bilmey qandai zandylyq?! Oser balan, Baitaq dalan turganda, Qazaq tili jasay kerek mangilik!!! Okinisten oksigimdi basa almai, Aity qiyn oily kozge jas almai. Bir aqsaqal bir ayyldy bileysi ed, Qazir qaldyq bir kelinnen asa almai. Maz bolmaiyq arqamyzdan qaqqanga Maz bolmaiyq juldyz akep taqqanga, Kimge kerek jal men jaя jegenin, Bayyrlaryn qyltamaq bop jatqanda. Babamyzdyn biiginen aspadyq, Qudai, Dindi taza jayyp tastadyq. Maskunem bop ulyn tugil qyzdaryn, Ol az bolsa nasa sege bastadyq. Azamattar qol bastaityn qaharman, Alkogolьdyn arbayyna satylgan, Bul zamannyn Qobylandy men Qambary, Oq timei - aq sygyp jatyr qatardan. Qairan dalam, Or tosine - nur tungan, Qyrandaisyn, qanatynan qyrqylgan. Mal orisin, An men qusyn joq boldy, Million gektar jyrym - jyrym jyrtylgan! Bayyrlarym, Janymyz bir kemede, Men eskimge jurgen joqpyn sene de! Lermontov pen Pyskindi aitqan jandarga, Abai degen Semei degen nemene?! Tygan eldin qazynasynyn barin ap, Urpagymyz keiin nemen jarymaq?! Poligon bop Abai, Muhtar jurgen jer, Atom nege tek Semeide jarylad?! Durys bolmai zamananyn jetegi, Eniregen erdin toldy etegi. Osylardyn barin qosyp oilasam, Bas ainalyp, Koz buldyrap ketedi. Asqar tayym - aqyl, Oiym - qorganym, Esindi jyi, Eskimge jem bolmagyn. Esil erler ertendi de oilandar, Kimge kerek bes kun jaqsy bolganyn. Aitatugyn atty bugin aq tandar, Barin birey beredi dep jatpandar. Bir qazaqty uske bolip bulinbei, Qairan elim, Birligindi saqtandar Namys qaida, uяt qaida, ar qaida? Onyn bari qalgany ma salgaida. Bul betimen kete berse urpagyn, Sala estiley, Mangurt bolyp qalmai ma? Bul sozime tusiner - ay esi bar, Kimnin qandai ala - almagan osi bar? Talai elsiz Tyndralar jatqanda, Sary altyndai Saryozekte nesi bar? qaqqanga, .Bayyrlarym, Janymyz bir kemede, Yyq synyp, qirap jatyr kerege. Oz dayysyn kotermese oz elim, Ozgelerge Abai, Semei nemene Kereky men Qyzyljar edi maqtanym, Umyttyq qoi Aqmolanyn attaryn. Ozge tilde qoiyp aldyq attaryn, Baiqaisyn ba qaida bara jatqanyn? Oqymagan biikte tur babamyz, Oqydyq qoi: Nege saяz sanamyz? Asqyndy goi, Asqyndy goi jaramyz. Ei, bayyrlar, Qaida ketip baramyz?

[@darxantolewov2499]

Беу дее

[@user-oq6ts3mu8k]

Шындық туралы толғау Сөйле, тілім Алаңдама, тартынба Найзағайдай шындықты айтып жарқылда! Қалай ғана өмір сүрдім дей алам, Бір ауыз сөз қалмаған соң артымда?! Заман қалай, адам қалай өзгерді, Өзгергенді шүкір, қазір көз көрді. Арың менен ақиқаттың алдында Шындықты айтып, Шыңғыратын кез келді. Айтса нанар аңғал халық едік қой, Аңғалдықтан талай таяқ жедік қой. Халқымыздың қамын жеген ұлдарын О, ғаламат, «Халық жауы» дедік қой! Күні болған қазағымның сорлаған, Қасіреттің қара бұлты торлаған. Ешқашанда тарихымда даламның, Кешегідей бұрыс кету болмаған! Сеніп өскен халық едік малына, Малын алса, Қайтсін халық налымай?! Америка, Түркия, Қытайға, Жетіскеннен шашылды ма тарыдай? Әке тұрып сөйлеп кетті баламыз, Ағайыннан алыс кетті арамыз. Үш миллион Аштан өлген бабамыз, Қалғанымыз қайда кетіп барамыз? Шұбарала болып кетті тілдерің, Айтатұғын келді бүгін күндерің. Тілің кетсе, Күнің қоса кетерін Қайран елім, Қалай ғана білмедің? Әрбір тілде сөйле әлемді таң қылып, Ана тілін білмеу қандай заңдылық?! Өсер балаң, Байтақ далаң тұрғанда, Қазақ тілі жасау керек мәңгілік!!! Ауруың бірте - бірте асқынған, Қара ниет асып кетті қасқырдан. Қай бабаңның дәстүрінде бар еді, Ата - анасын бөтен қолға тапсырған. Өкініштен өксігімді баса алмай, Айту қиын ойлы көзге жас алмай. Бір ақсақал бір ауылды билеуші ед, Қазір қалдық бір келіннен аса алмай. Азаматтар қол бастайтын қаһарман, Алкогольдың арбауына шатылған, Бұл заманның Қобыланды мен Қамбары, Оқ тимей - ақ шығып жатыр қатардан. Бабамыздың биігінен аспадық, Құдай, Дінді таза жауып тастадық. Маскүнем боп ұлың түгіл қыздарың, Ол аз болса наша шеге бастадық. Сәл кідіріп, ойлаңдаршы әріден, Қанша сәби өлді улы дәріден. Қыздарымыз үйде отырып жүкті боп, Тірі жетім көбейді ғой бәрінен. Қайдасыңдар, Азаматым, арысым, Қайда кетті, қасиетті намысың? Адам түгіл шырылдаған торғайда, Жанын пида етуші еді бала үшін. Алған кезде бұл тоқырау алқымнан, Жұрдай болдық Қайран баба салтыңнан. Қасиетті қыздарымның қылығы, Бейне Арал, Балқаш болып сарқылған! Миымызға өрмекші тор құрған ба?! Көр соқыр қып құдай таза ұрған ба?! Қара көздер кімге ғашық болдыңдар, Өз батырың, Өз арысың тұрғанда! Намыс қайда, ұят қайда, ар қайда? Оның бәрі қалғаны ма шалғайда. Бұл бетімен кете берсе ұрпағың, Шала естілеу, Мәңгүрт болып қалмай ма? Дұрыс болмай замананың жетегі, Еңіреген ердің толды етегі. Осылардың бәрін ойлап қарасам, Бас айналып, Көз бұлдырып кетеді. Күнім туды ағымнан бір жарылар, Қайран елім, Сорың енді арылар. Шыдаушы еңдер, Шыдаңдаршы шырылдап, Шындық жайлы айтатыным әлі бар. Туған елдің қазынасының бәрін ап, Ұрпағымыз кейін немен жарымақ?! Полигон боп Абай, Мұхтар жүрген жер, Атом неге тек Семейде жарылад?! Бұл сөзіме түсінер - ау есі бар, Кімнің қандай ала - алмаған өші бар? Талай елсіз Тундралар жатқанда, Сары алтындай Сарыөзекте несі бар? Мәз болмайық арқамыздан қаққанға, Мәз болмайық жұлдыз әкеп таққанға, Кімге керек жал мен жая жегенің, Бауырларың қылтамақ боп жатқанда. Бауырларым, Жанымыз бір кемеде, Уық сынып, қирап жатыр кереге. Өз дауысын көтермесе өз елім, Өзгелерге Абай, Семей немене. Бауырларым, Жанымыз бір кемеде, Мен ешкімге жүрген жоқпын сене де! Лермонтов пен Пушкинді айтқан жандарға, Абай мен Сәкен деген немене?! Қайран далам, Өр төсіңе - нұр тұнған, Қырандайсың, қанатынан қырқылған. Мал өрісің, Аң мен құсың жоқ болды, Миллион гектар жырым - жырым жыртылған! Кереку мен Қызылжар еді мақтаным, Ұмыттық қой Ақмоланың аттарын. Өзге тілде қойып алдық аттарын, Байқайсың ба қайда бара жатқанын? Оқымаған биікте тұр бабамыз, Оқыдық қой: Неге саяз санамыз? Асқынды ғой, Асқынды ғой жарамыз. Ей, бауырлар, Қайда кетіп барамыз? Асқар тауым - ақыл, Ойым - қорғаным, Есіңді жый, Ешкімге жем болмағын. Есіл ерлер ертеңді де ойлаңдар, Кімге керек бес күн жақсы болғаның. Айтатұғын атты бүгін ақ таңдар, Бәрін біреу береді деп жатпаңдар. Бір қазақты үшке бөліп бүлінбей, Қайран елім, Бірлігіңді сақтаңдар!..

[@istorii_yes]

уфф

[@Gamer-le3gf]

Сарыозек туралы айтылмаған дұрвс болмапты

[@user-qc1rj2lj8q]

Әп бәрекелді жібер ақиқатты айт

[@SS-ss2bg]

Сөйле, тілім алаңдамай, тартынба Найзағайдай шындықты айтып жарқылда! Қалай ғана өмір сүрдім дей алам, Бір ауыз сөз қалмаған соң халқымда?! (2рет) Заман қалай, адам қалай өзгерді, Өзгергенді шүкір, қазір көз көрді. Арың менен ақиқаттың алдында Шындық айтып, Шыңғыратын кез келді (2рет). Айтса нанар аңғал халық едік қой, Аңғалдықтан талай таяқ жедік қой. Халқымыздың қамын жеген ұлдарын О, ғаламат, «Халық жауы» дедік қой (2рет)! Күні болған қазағымның сорлаған, Қасіреттің қара бұлты торлаған. Ешқашанда тарихымда даламның, Кешегідей бұрыс кету болмаған (2рет)! Сеніп өскен халық едік малына, Малын алса, Қайтсін халық налымай?! Америка, Түркияға, Қытайға, Жетіскеннен шашылды ма тарыдай? (2рет) Әке тұрып сөйлеп кетті баламыз, Ағайыннан алыс кетті-ау арамыз. Үш миллиондай Аштан өлді бабамыз, Қалғанымыз қайда кетіп барамыз? (2рет) Алған кезде бұл тоқырау алқымнан, Жұрдай болдық Қайран баба салтыңнан. Қасиетті қыздарымның қылығы, Арал болып, Балқаш болып сарқылған! (2рет) Миымызға өрмекші тор құрған ба?! Көр соқыр қып құдай таза ұрған ба?! Қара көздер кімге ғашық болдыңдар, Өз батырың, Өз арысың тұрғанда! (2рет) Сәл кідіріп, ойлаңдаршы әріден, Қанша сәби өлді улы дәріден. Қыздарымыз үйде отырып жүкті боп, Тірі жетім көбейді ғой бәрінен (2рет) Күнім туды ағымнан бір жарылар, Қайран елім, Сорың енді арылар. Шыдаушы еңдер, Шыдаңдаршы шырылдап, Шындық жайлы айтатыным тағы бар(2рет). Қайдасыңдар, Азаматар, арысым, Қайда кетті, қасиетті намысың? Адам түгіл шырылдаған торғайда, Жанын пида етпеуші ма еді бала үшін (2рет). Ауруларың бірте - бірте асқынған, Қара ниет асып кетті қасқырдан. Қай бабаңның дәстүрінде бар еді, Ата - анасын интернатқа тапсырған (2рет) Шұбарала болып кетті тілдерің, Айтатұғын келді бүгін күндерің. Тілің кетсе, Күнің қоса кетерін Қайран елім, Қалай ғана білмедің? (2рет). Орысшамен орыстарды таң қылып, Ана тілін білмеу қандай заңдылық?! Өсер балаң, Байтақ далаң тұрғанда, Қазақ тілі жасау керек мәңгілік!!! Өкініштен өксігімді баса алмай, Айту қиын ойлы көзге жас алмай. Бір ақсақал бір ауылды билеуші ед, Қазір қалдық бір келіннен аса алмай. Мәз болмайық арқамыздан қаққанға Мәз болмайық жұлдыз әкеп таққанға, Кімге керек жал мен жая жегенің, Бауырларың қылтамақ боп жатқанда. Бабамыздың биігінен аспадық, Құдай, Дінді таза жауып тастадық. Маскүнем боп ұлың түгіл қыздарың, Ол аз болса наша шеге бастадық. Азаматтар қол бастайтын қаһарман, Алкогольдың арбауына шатылған, Бұл заманның Қобыланды мен Қамбары, Оқ тимей - ақ шығып жатыр қатардан. Қайран далам, Өр төсіңе - нұр тұнған, Қырандайсың, қанатынан қырқылған. Мал өрісің, Аң мен құсың жоқ болды, Миллион гектар жырым - жырым жыртылған! Бауырларым, Жанымыз бір кемеде, Мен ешкімге жүрген жоқпын сене де! Лермонтов пен Пушкинді айтқан жандарға, Абай деген Семей деген немене?! Туған елдің қазынасының бәрін ап, Ұрпағымыз кейін немен жарымақ?! Полигон боп Абай, Мұхтар жүрген жер, Атом неге тек Семейде жарылад?! Дұрыс болмай замананың жетегі, Еңіреген ердің толды етегі. Осылардың бәрін қосып ойласам, Бас айналып, Көз бұлдырап кетеді. Асқар тауым - ақыл, Ойым - қорғаным, Есіңді жый, Ешкімге жем болмағын. Есіл ерлер ертеңді де ойлаңдар, Кімге керек бес күн жақсы болғаның. Айтатұғын атты бүгін ақ таңдар, Бәрін біреу береді деп жатпаңдар. Бір қазақты үшке бөліп бүлінбей, Қайран елім, Бірлігіңді сақтаңдар Намыс қайда, ұят қайда, ар қайда? Оның бәрі қалғаны ма шалғайда. Бұл бетімен кете берсе ұрпағың, Шала естілеу, Мәңгүрт болып қалмай ма? Бұл сөзіме түсінер - ау есі бар, Кімнің қандай ала - алмаған өші бар? Талай елсіз Тундралар жатқанда, Сары алтындай Сарыөзекте несі бар? қаққанға, .Бауырларым, Жанымыз бір кемеде, Уық сынып, қирап жатыр кереге. Өз дауысын көтермесе өз елім, Өзгелерге Абай, Семей немене Кереку мен Қызылжар еді мақтаным, Ұмыттық қой Ақмоланың аттарын. Өзге тілде қойып алдық аттарын, Байқайсың ба қайда бара жатқанын? Оқымаған биікте тұр бабамыз, Оқыдық қой: Неге саяз санамыз? Асқынды ғой, Асқынды ғой жарамыз. Ей, бауырлар, Қайда кетіп барамыз?

[@user-jc2nl9cr3w]

Сөйле, тілім Алаңдама, тартынба Найзағайдай шындықты айтып жарқылда! Қалай ғана өмір сүрдім дей алам, Бір ауыз сөз қалмаған соң артымда?!Заман қалай, адам қалай өзгерді, Өзгергенді шүкір, қазір көз көрді. Арың менен ақиқаттың алдында Шындықты айтып, Шыңғыратын кез келді. Айтса нанар аңғал халық едік қой, Аңғалдықтан талай таяқ жедік қой. Халқымыздың қамын жеген ұлдарын О, ғаламат, «Халық жауы» дедік қой! Күні болған қазағымның сорлаған, Қасіреттің қара бұлты торлаған. Ешқашанда тарихымда даламның, Кешегідей бұрыс кету болмаған! Сеніп өскен халық едік малына, Малын алса, Қайтсін халық налымай?! Америка, Түркия, Қытайға, Жетіскеннен шашылды ма тарыдай? Әке тұрып сөйлеп кетті баламыз, Ағайыннан алыс кетті арамыз. Үш миллион Аштан өлген бабамыз, Қалғанымыз қайда кетіп барамыз? Шұбарала болып кетті тілдерің, Айтатұғын келді бүгін күндерің. Тілің кетсе, Күнің қоса кетерін Қайран елім, Қалай ғана білмедің? Әрбір тілде сөйле әлемді таң қылып, Ана тілін білмеу қандай заңдылық?! Өсер балаң, Байтақ далаң тұрғанда, Қазақ тілі жасау керек мәңгілік!!! Ауруың бірте - бірте асқынған, Қара ниет асып кетті қасқырдан. Қай бабаңның дәстүрінде бар еді, Ата - анасын бөтен қолға тапсырған. Өкініштен өксігімді баса алмай, Айту қиын ойлы көзге жас алмай. Бір ақсақал бір ауылды билеуші ед, Қазір қалдық бір келіннен аса алмай. Азаматтар қол бастайтын қаһарман, Алкогольдың арбауына шатылған, Бұл заманның Қобыланды мен Қамбары, Оқ тимей - ақ шығып жатыр қатардан. Бабамыздың биігінен аспадық, Құдай, Дінді таза жауып тастадық. Маскүнем боп ұлың түгіл қыздарың, Ол аз болса наша шеге бастадық. Сәл кідіріп, ойлаңдаршы әріден, Қанша сәби өлді улы дәріден. Қыздарымыз үйде отырып жүкті боп, Тірі жетім көбейді ғой бәрінен. Қайдасыңдар, Азаматым, арысым, Қайда кетті, қасиетті намысың? Адам түгіл шырылдаған торғайда, Жанын пида етуші еді бала үшін. Алған кезде бұл тоқырау алқымнан, Жұрдай болдық Қайран баба салтыңнан. Қасиетті қыздарымның қылығы, Бейне Арал, Балқаш болып сарқылған! Миымызға өрмекші тор құрған ба?! Көр соқыр қып құдай таза ұрған ба?! Қара көздер кімге ғашық болдыңдар, Өз батырың, Өз арысың тұрғанда! Намыс қайда, ұят қайда, ар қайда? Оның бәрі қалғаны ма шалғайда. Бұл бетімен кете берсе ұрпағың, Шала естілеу, Мәңгүрт болып қалмай ма? Дұрыс болмай замананың жетегі, Еңіреген ердің толды етегі. Осылардың бәрін ойлап қарасам, Бас айналып, Көз бұлдырып кетеді. Күнім туды ағымнан бір жарылар, Қайран елім, Сорың енді арылар. Шыдаушы еңдер, Шыдаңдаршы шырылдап, Шындық жайлы айтатыным әлі бар. Туған елдің қазынасының бәрін ап, Ұрпағымыз кейін немен жарымақ?! Полигон боп Абай, Мұхтар жүрген жер, Атом неге тек Семейде жарылад?! Бұл сөзіме түсінер - ау есі бар, Кімнің қандай ала - алмаған өші бар? Талай елсіз Тундралар жатқанда, Сары алтындай Сарыөзекте несі бар? Мәз болмайық арқамыздан қаққанға, Мәз болмайық жұлдыз әкеп таққанға, Кімге керек жал мен жая жегенің, Бауырларың қылтамақ боп жатқанда. Бауырларым, Жанымыз бір кемеде, Уық сынып, қирап жатыр кереге. Өз дауысын көтермесе өз елім, Өзгелерге Абай, Семей немене. Бауырларым, Жанымыз бір кемеде, Мен ешкімге жүрген жоқпын сене де! Лермонтов пен Пушкинді айтқан жандарға, Абай мен Сәкен деген немене?! Қайран далам, Өр төсіңе - нұр тұнған, Қырандайсың, қанатынан қырқылған. Мал өрісің, Аң мен құсың жоқ болды, Миллион гектар жырым - жырым жыртылған! Кереку мен Қызылжар еді мақтаным, Ұмыттық қой Ақмоланың аттарын. Өзге тілде қойып алдық аттарын, Байқайсың ба қайда бара жатқанын? Оқымаған биікте тұр бабамыз, Оқыдық қой: Неге саяз санамыз? Асқынды ғой, Асқынды ғой жарамыз. Ей, бауырлар, Қайда кетіп барамыз? Асқар тауым - ақыл, Ойым - қорғаным, Есіңді жый, Ешкімге жем болмағын. Есіл ерлер ертеңді де ойлаңдар, Кімге керек бес күн жақсы болғаның. Айтатұғын атты бүгін ақ таңдар, Бәрін біреу береді деп жатпаңдар. Бір қазақты үшке бөліп бүлінбей, Қайран елім, Бірлігіңді сақтаңдар!..