Νατάσσα Μποφίλιου - Βασίλεψες αστέρι μου (Τραγουδάμε για τον Παύλο. 18/9/20- Διαδικτυακή συναυλία)

[@antonia-cy]

Ανατρίχιασα, τι εκτέλεση είναι αυτή! Ό καλλιτέχνης δεν χρειάζεται μόνο ταλέντο για να βρεθεί στην κορυφή αλλά και ψυχή, συναίσθημα και ανθρωπιά. Μπράβο Νατάσσα!

[@fotinikatsula7416]

Συγκλονιστική ερμηνεία!!!Για κάθε Παύλο που χάνεται...για κάθε μάνα που μένει πίσω ...

[@blackrose89-96]

Υπεροχη Νατασσα. Συγκλονιστικη ερμηνεία.

[@GreekConcertsLiveVideos]

Στην πρώτη ακρόαση ανατρίχιασα στη δεύτερη τα εμπηξα για τα καλά Να σ έχει ο Θεός καλά πουλάκι μου και να μη δοθεί ποτέ ξανά αφορμή να έχεις λόγο να τα λες αυτά τα τραγούδια

[@PAPACHJOHN59]

Νατάσα μας συγκλονίζεις για άλλη μία φορά

[@ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑΚΑΜΠΑΛΙΟΥ]

Καταπληκτική ερμηνεία. Απίστευτη φωνή. Ανεπανάληπτη είσαι Νατάσα για πολλοστή φορά. Να είσαι καλά για αυτό που τραγουδησες με τον δικό σου μοναδικό και απίστευτο τρόπο. Μόνη δικαίωση για όλη την Ελλάδα στην φυλακή για ΠΑΝΤΑ οι ναζί. Ο ΠΑΥΛΟΣ ΘΑ ΖΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ! ! ! !

[@christosbotsis1949]

Έχω συγκινηθεί τόσο πολύ. Τεράστια δραματική ερμηνεία.Η κάθε λέξη, το κάθε σύμφωνο και το κάθε φωνήεντο δεμένα στον πόνο αυτής της μάνας. Περιμένουμε τα σεμινάρια στις 12 του μηνός.

[@nikospavlidis436]

ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΝΑΤΑΣΑ !!!!!!!!!!!

[@geostayrop]

ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ , ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ , ΜΠΡΑΒΟ

[@gimarble]

Βασίλεψες αστέρι μου, βασίλεψε η πλάση. Κι ο ήλιος, κουβάρι ολόμαυρο, το φέγγος του έχει μάσει. Κόσμος περνά και με σκουντά, στρατός και με πατάει κι εμέ το μάτι ουδέ γυρνά ουδέ σε παρατάει. Την άχνα απ’ την ανάσα σου νιώθω στο μάγουλό μου, αχ, κι ένα φως, μεγάλο φως στο βάθος πλέει του δρόμου. Τα μάτια μου σκουπίζει τα μια φωτεινή παλάμη. Αχ κι η λαλιά σου, γιόκα μου στο σπλάχνο μου έχει δράμει. Και να που ανασηκώθηκα, το πόδι στέκει ακόμα. Φως ιλαρό λεβέντη μου μ’ ανέβασε απ’ το χώμα. Σημαίες τώρα σε ντύσανε, παιδί μου εσύ κοιμήσου. Κι εγώ τραβώ στ’ αδέρφια σου και παίρνω τη φωνή σου

[@TheTasos23]

Απλά... τέλειο...

[@ΒασιληςΠαπαδοπουλος-η7ρ]

Αν και πολλές φορές είναι άδικο να συγκρίνουμε το ταλέντο στη μουσική με τη προσωπικότητα ενός καλλιτέχνη εντούτοις όμως εκεί διακρίνουμε την αλήθεια και το ποσό το αγαπάει αυτό που κάνει ο κάθε καλλιτέχνης και συ καλή μου Νατάσα έχεις και απτά δύο. Η μουσική δημιουργήθηκε για να ενωνει τους ανθρώπους και αυτοί που την εκπροσωπούν οφείλουν να υποστηρίζουν αυτή την αρχή! Πολλά συγχαρητήρια και συνέχισε να μας χαρίζεις όμορφα τραγούδια με την μοναδική και αξεπέραστη φωνή σου!

[@spiroslattas8897]

Πόσο βαθιά στην ψυχή μου μπήκες ρε Νατάσα; Σε ευχαριστώ!!!

[@iouliakokali6287]

👏🏼✌🏼 Μόνη δικαίωση η συνολική καταδίκη.🙏🏼

[@ΦλαβιανόςΚατοπινός]

Αυτό είναι κατάθεση ψυχής.. Συγχορδία ψυχής καί φωνής!

[@vassoboubitsa6262]

Τρομερή!

[@JAMESSOULALEON]

Μπραβο Νατασσα!

[@geia4459]

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!μόνο θαυμασμο!!!!!!

[@thakon639]

Και κάπως έτσι μ' ένα τέτοιο λαρύγγι φωνή κανόνι ανασταίνεται ξανά η Ελλάδα...

[@φωνηκωνδου]

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

[@eleutheriakabbadia8]

Συναίσθημα,ανθρωπιά και ταλεντο δεν είναι αρκετά για έναν καλλιτέχνη πρέπει να χει το κάλεσμα να χει φως μέσα του,γύρω του...!!!!!!*

[@eleftheriabl]

07.10.20🖤

[@nefelichristodoulopoulou7917]

🌼❤️

[@Anta_Nikolopoulou]

❤️

[@Apalamaris]

☝️❤

[@AggelAristi]

🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍✨✨✨

[@patricia7845]

Κρίμα να χρησιμοποιεί τον Παύλο για τους θεατρινισμούς της

[@Pados_music]

Πόσο συναρπαστικό να μπορείς να διαβάζεις την ψυχή των ανθρώπων στο youtube. Καιρός ήταν, πάλιωσαν οι μαγικές σφαίρες τα φλυντζάνια του καφέ και οι γραμμές στην παλάμη.

[@petros1771]

κριμα να εισαι τοσο ρηχη κοπελα μου και να κρινεις τον κοσμο με κριτηριο την αδεια ψυχη σου

[@patricia7845]

Για την δική σας ψυχή ανησυχώ περισότερο, αλλά δεν περίμενα και κάτι καλύτερο εδώ που τα λέμε.

[@KapelovaGr]

@@petros1771 ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑ άδεια η ψυχή όσων δεν ακούνε Μποφίλιου ε; ρε που καταντήσαμε...

[@petros1771]

@@KapelovaGr αυτο καταλαβατε οτι εγραψα? μαλιστα....

[@ΕλεαναΠαπα-ο1κ]

Βασίλεψες αστέρι μου, βασίλεψε η πλάση. Κι ο ήλιος, κουβάρι ολόμαυρο, το φέγγος του έχει μάσει. Κόσμος περνά και με σκουντά, στρατός και με πατάει κι εμέ το μάτι ουδέ γυρνά ουδέ σε παρατάει. Την άχνα απ’ την ανάσα σου νιώθω στο μάγουλό μου, αχ, κι ένα φως, μεγάλο φως στο βάθος πλέει του δρόμου. Τα μάτια μου σκουπίζει τα μια φωτεινή παλάμη. Αχ κι η λαλιά σου, γιόκα μου στο σπλάχνο μου έχει δράμει. Και να που ανασηκώθηκα, το πόδι στέκει ακόμα. Φως ιλαρό λεβέντη μου μ’ ανέβασε απ’ το χώμα. Σημαίες τώρα σε ντύσανε, παιδί μου εσύ κοιμήσου. Κι εγώ τραβώ στ’ αδέρφια σου και παίρνω τη φωνή σου.