Okunuşu: “Allâhümme ente Rabbî lâ ilâhe illâ ente halaktenî ve ene abdüke ve ene alâ ahdike ve vâ’dike mesteda’tü eûzü bike min şerri mâ sana’tü ebû ü leke bi-ni’metike aleyye ve ebû ü bi zenbî fağfirlî fe innehû lâ yağfiruz-zünûbe illâ ente.” Anlamı: «Allah’ım! Sen benim Rabbimsin. Sen’den başka ibâdete lâyık ilâh yoktur. Beni Sen yarattın. Ben Sen’in kulunum. Ezelde Sana verdiğim sözümde ve vaadimde hâlâ gücüm yettiğince durmaktayım. İşlediğim kusurların şerrinden Sana sığınırım. Bana lutfettiğin nîmetleri yüce huzûrunda minnetle anar, günâhımı îtirâf ederim. Beni affet, şüphe yok ki günahları Sen’den başka affedecek yoktur.»”
@erkinses7 сағат бұрын
Bu hanım Celâleddîn-i Rûmî'yi tanısa bu programı yapamazdı!
@pinbackturk8 сағат бұрын
Bu söz Mevlana’ya ait değildir. Ebu said ebul hayr’ın şiiridir.
@HaticeToprak-z2t8 сағат бұрын
Hayır değilmiş de bilmem neymiş 😮😮😮 Resmen arapça kökenli kelimeleri unutturmak
@HaticeToprak-z2t8 сағат бұрын
Sizemi düşmüş bu konuları irdelemek
@MehmetKoc-dw5hr5 сағат бұрын
Kuran varken busözleri kuran sözleriyle eşdeğer gibi tartışmak neyinnesi