NEKEZ - IRAGANA

Kristalezko malkotan itotako iragana
orain hurbilduz doa berriz niregana
ahazturiko guztia bakardade hautsia
hodei baten bihurtuz estali du eguzkiak
eta zu gabe nago eta zu gabe bizi naiz
Urruntasuna soilik lortu ahal dezaket
banaketa hotzaren bakardadea
zugana gerturatzen saiatu izan nintzen
gutun eta kableen bitarteko hitzetan
Baina sentimenduak horrela adierazten
hain zailak nola diren eta ez zaizkit ateratzen
azkenik distantziak hemen utzi egin gaitu
atzera jo ezinik aurrera jo nahi gabe
berriro aurrera jo nahi gabe
Zertarako bilatu guztiaren erruduna
inor izan ote zen patuaren laguna
azkenean gu biok sorturiko mundua
fikziozko irudi gezurrezko maitasuna
Inori ezin bota gertatua gainera
pena biona bada helduago bagera
zuganako bidea aspaldi itxi nuen
ez saiatu irekitzen
bihotz honek ez baitu...ez baitu
bi aldiz itxaroten (x2)