η νεραιδα και ο βοσκος.avi

[@ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΚΑΤΕΡΙΝΑ]

Τότε που υπήρχαν οι νεράιδες... ή μήπως υπάρχουν ακόμα?? Παράδοση σημαίνει αυτό που διατηρείται στο χρόνο κ αναδεικνύει τον πολιτισμό μας!! Μ αυτήν την ντόπιο λαλιά νιώθεις όλη την αίσθηση στο σήμερα κ ταξιδεύεις στο τότε!! Συγχαρητήρια στον καλλιτέχνη που μας ταξιδεύει!!

[@mariamaz]

Αερικα υπηρχαν και υπαρχουν

[@giannisgiannis5399]

, Απίθανο.Σε ταξιδεύει σε άλλες εποχές.

[@vostitsanos6996]

ΦΟΒΕΡΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ !!!!!! Μιας περασμένης εποχής, στα χρόνια των θαυμάτων, κι οντέ ξωμένανε οι βοσκοί στο γύρο των προβάτων, ‘θω τη μεριά των Ανωγιών οθέ το πάνω αόρι ήταν γ’εις νιός που από μικρός το φόβο δεν εθώρει. Μέρα και νύχτα απού τα ζα δεν έλειπε ποτέ του, μα τη ζωή του αοριού να κάνει έρεσέ του, ν’ αρμέγει, να τυροκομά, γάλα παχύ να πίνει, και στην κρυγιόδο εις στο νερό, τη δίψα του να σβήνει. Ήτονε είκοσι χρονών, λεβέντης διωματάρης μα χε και έν’ άλλο χάρισμα τούτος ο κανακάρης, σα θέλ΄ αρχίξει το σκοπό και τη λαλιάν του απλώσει τ’ αγρίμια που επάντιχνε εμπόριε να μερώσει, κι έκαμε το τραγούδιν του σκληρές καρδιές να κλαίνε κι όλοι οι βοσκοί παρηγοριά στα πάθη τόνε θένε. Κι οντέν εκάνανε σαλεμό τα ζά του ένα βράδυ, θωρεί μια λάμψη κι ήρχετο βαθιά απ το σκοτάδι, δεν ήταν λάμψη τσ’ αστραπής που σβήνει πριν ανάψει μ’ ουδέ φωθιά που εφούντωσε τσι πρίνους για να κάψει κι αντί να ξιπαστούν τα ζα ασάλευτα επομείνα, κοντό και τα μελούμενα ενιώσανε και κείνα; Μονάχα ο μπροσταρότραγος έπαιξε το κουδούνι, οντέ κατέβαινε ο νιος απο το κορφοβούνι, με δίχως φόβο εγλάκιξε να δει ήντα συμβαίνει, θωρεί μια κόρη απού λαμπε και στα λευκά ντυμένη και μόλο που ήτονε σκοτεινά, η νύχτα μέρα εγίνη κι αποδιαφωτιστήκανε όλα την ώρα εκείνη. Ήντα γυρεύεις κόρη επά για πές μου την αλήθεια άνθρωπος ή αερικό είσαι απ’ τα παραμύθια; και θαμπωμένος και βουβός απο την ομορφιά τση χωρίς να το καλοσκεφτεί εσίμωσε κοντά τση. Είχε το φως του φεγγαριού πανω στο πρόσωπό τση και χάμε αγγίζανε στη γης οι άκρες των μαλλιών τση, ξανθά τονε και με ουρανό τα μάθια τση εμοιάζαν χίλια μαχαίρια εις την καρδιά νιώθει και τονε σφάζαν Τέτοια ομορφιά αν είχε δει ποτέ του δεν θυμάται και δεν κατεχει ξυπνητός άν είναι γ’ή κοιμάται. Μη μου σιμώνεις άνθρωπε και δόξαζε τη μοίρα που τη λαλιά σου ερέχτηκα και δε σου την επήρα, δε ντουχιουντίζεις άμυαλε πως σ’ ό,τι τόπο πράσσει τση νύχτας το νεραϊδικό θνητός δεν διαφαλάσει; Τού ‘πε και σαν τον άνεμο εχάθηκ΄ από μπρός του κι ως να λογιάσει ηντά τονε ‘πομένει μοναχός του. Την άλλη μέρα στο χωριό πιάνει και κατεβαίνει και σ’ τσι γονιούς του σκεφτικός ει το μαντάτο φέρνει ο ίδιος μπλιό δεν ήτονε και η όρεξή του εχάθη για τη νεράϊδα του αοριού εμπήκενε στα πάθη. Αν δε τη κάμω ταίρι μου κι αν δε τη πω δική μου, κύρη και μάνα, ογλήγορα τη χάνω τη ζωή μου! Και κείνοι με τα δάκρυα τόνε παρηγορούνε: Παιδί μου τ’ ακατόρθωτο τα χείλη σου μιλούνε αν ήθελε το ξωτικό υ’γιέ μου κανακάρη τη ζαχαρένια σου λαλιά θελά στην έχει πάρει. Κι αν λες πως την ερέχτηκες βγάλε τη απ’ την καρδιά σου και πιάσε αγάπησε θνητή γυναίκα τσ’ αρεσκειάς σου γιά δε μπορεί ο άνθρωπος μ’ αερικό να ζήσει έτσά το πρόσταξε ο Θεός απού ‘πλαξε τη Φύση!

[@stellachristodoulopoulos79]

ω

[@geronimo8222]

Σέβας !

[@zeniastam8832]

Μιας περασμΈενης εποχής στα χρόνια τω θαυμάτω κι ότε ξομένανε οι βοσκοί στο γύρο τω προβάτω ‘θω τη μεριά των Ανωγιών οθέ το πάνω αόρι ήταν γ’εις νιός που από μικρός το φόβο δεν εθώρει. Μέρα και νύχτα απού τα ζα δεν έλειπε ποτέ του, μα τη ζωή του αοριού να κάνει έρεσέ του, ν’ αρμέγει, να τυροκομά, γάλα παχύ να πίνει, και στην κρυγιόδο εις στο νερό, τη δίψα του να σβήνει. Ήτονε είκοσι χρονών, λεβέντης διωματάρης μα χε και έν’ άλλο χάρισμα τούτος ο κανακάρης, σα θέλ’ αρχίξει το σκοπό και τη λαλιάν του απλώσει τ’ αγρίμια που επάντιχνε εμπόριε να μερώσει, κι έκαμε το τραγούδιν του σκληρές καρδιές να κλαίνε κι όλοι οι βοσκοί παρηγοριά στα πάθη τόνε θένε. Κι οντέν εκάνανε σαλεμό τα ζά του ένα βράδυ, θωρεί μια λάμψη κι ήρχετο βαθιά απ το σκοτάδι, δεν ήταν λάμψη τσ’ αστραπής που σβήνει πριν ανάψει μ’ ουδέ φωθιά που εφούντωσε τσι πρίνους για να κάψει κι αντί να ξιπαστούν τα ζα ασάλευτα επομείνα, κοντό και τα μελούμενα ενιώσανε και κείνα; Μονάχα ο μπροσταρότραγος έπαιξε το κουδούνι, οντέ κατέβαινε ο νιος απο το κορφοβούνι, με δίχως φόβο εγλάκιξε να δει ήντα συμβαίνει, θωρεί μια κόρη απού λαμπε και στα λευκά ντυμένη και μόλο που ήτονε σκοτεινά, η νύχτα μέρα εγίνη κι αποδιαφωτιστήκανε όλα την ώρα εκείνη. Ήντα γυρεύεις κόρη επά για πές μου την αλήθεια άνθρωπος ή αερικό είσαι απ’ τα παραμύθια; και θαμπωμένος και βουβός απο την ομορφιά τση χωρίς να το καλοσκεφτεί εσίμωσε κοντά τση. Είχε το φως του φεγγαριού πανω στο πρόσωπό τση και χάμε αγγίζανε στη γης οι άκρες των μαλλιών τση, ξανθά τονε και με ουρανό τα μάθια τση εμοιάζαν χίλια μαχαίρια εις την καρδιά νιώθει και τονε σφάζαν. Τέτοια ομορφιά αν είχε δει ποτέ του δε θυμάται και δεν κατεχει ξυπνητός άν είναι γ’ή κοιμάται. Μη μου σιμώνεις άνθρωπε και δόξαζε τη μοίρα που τη λαλιά σου ερέχτηκα και δε σου την επήρα, δε ντουχιουντίζεις άμυαλε πως σ’ ό,τι τόπο πράσσει τση νύχτας το νεραϊδικό θνητός δε διαφαλάσει; Τού `πε και σαν τον άνεμο εχάθηκι από μπρός του κι ως να λογιάσει ηντά τονε `πομένει μοναχός του. Την άλλη μέρα στο χωριό πιάνει και κατεβαίνει και σ’ τσι γονιούς του σκεφτικός ει το μαντάτο φέρνει ο ίδιος μπλιό δεν ήτονε και η όρεξή του εχάθη για τη νεράϊδα του αοριού εμπήκενε στα πάθη. Αν δε τη κάμω ταίρι μου κι αν δε τη πω δική μου, κύρη και μάνα, ογλήγορα τη χάνω τη ζωή μου! Και κείνοι με τα δάκρυα τόνε παρηγορούνε: Παιδί μου τ’ ακατόρθωτο τα χείλη σου μιλούνε αν ήθελε το ξωτικό υ’γιέ μου κανακάρη τη ζαχαρένια σου λαλιά θελά στην έχει πάρει. Κι αν λες πως την ερέχτηκες βγάλε τη απ’ την καρδιά σου και πιάσε αγάπησε θνητή γυναίκα τσ’ αρεσκειάς σου γιά δεν μπορεί ο άνθρωπος μ’ αερικό να ζήσει έτσά το πρόσταξε ο Θεός απού `πλαξε τη Φύση!

[@fulakasaggelos15]

...ομορφο σαν παραμυθι.....♥♥♥

[@Yiorgos1985]

Πραγματικά Μπράβο..!! Απίστευτο!!

[@WrongFairytaile]

καλα αυτο το τραγουδι ειναι τελειο απο οταν το ακουσα στο κινητο παντα υπαρχει και στο δικο μου και οποτε το ακουω αληθεια φανταζομαι το παραμυθι ..... !!!! τελειο !!!!

[@green0451]

Δεν είναι παραμύθι. Αυτά τα όντα πράγματι υπάρχουν. Διάβασε παραδόσεις από όποια χώρα θέλεις. Από τις σκανδιναβικές χώρες (όπου αυτά έχουν διατηρηθεί έντονα στα παραδοσιακά τους τραγούδια) μέχρι τα ποιο μικρά χωριά στην Ελλάδα. Παντού θα δεις αυτές τις διηγήσεις με τις νεράιδες. Διάβασε το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη "Υπό την βασιλικήν Δρύν". Είναι πάρα πολύ σύντομο και ωραίο. Άποψη μου είναι πως αυτά τα όντα είναι δαίμονες που εξαπατούν τους ανθρώπους. Δες και αυτό: orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2015/01/o-collen.html

[@makiskaratsidis9087]

Απίστευτο κομμάτι

[@giannisstathakis7503]

Μιας περάσεις εποχής στα χρονια το θαυμάτο..!!!

[@Ο_Θετικός]

γεια απο θεσσαλονικη στην ελληνομανα την κρητη μας..ανατριχιαζω μονο που ακουω τα λογια,εχω κατασυγκινηθει!και εγω που νομιζα οτι μονο με τα ποντιακα συγκινουμαι...τελικα το 1/8 κρητικο μου αιμα ειναι εν ενεργεια!αιμα νερο δεν γινεται!αχ!μμμ!!!κρητη!!ποτε θα ανταμωσω τα αγια αμολυντα εδαφη σου!

[@ΓιωργοςΠανουτσακοπουλος]

Υμνος!!!

[@kssrms]

εξαίρετοι και οι στίχοι και η ερμηνεία τους

[@fulakasaggelos15]

βρε κοπελια η τριχια μου....τελειοοοο...γεια σου ΚΑΤΗ μας...(Βρετζος Γιωργης)

[@albireocygni2737]

Απίστευτο κομμάτι...

[@ΕλένηΚλαδου-ζ3φ]

Σςεπ%

[@evi_g_m_x_a_x]

τελειο!μπραβο!

[@mariannalaz2260]

ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΟ!!!!

[@katerinakaterina2817]

τελεια ιστορια

[@sofiakefalogianni7577]

Τελιο τραγούδι

[@ΜάνοςΚαλεμακης]

Παρα πολυ ωραιο ειμαι και απο χωριο και καταλαβα τα μισα δηλαδη πολυ καλη προφορα Ενα μεγαλο ΜΠΡΑΒΩ

[@μιτσοσ-υ2μ]

ti einai afto pou den katalavenis file mou ? isos to ksero kai eo merika komatia ta piano noita kai oxi kathara me tin simasia tis leksis kias eimai apo kriti kai milo arketa varia alla i palei panta katexoun kati parapano

[@FIGHTER-l5m]

φιλε θες να σου γραψω τους στοιχους και να σου τα μεταφρασω

[@nikosats]

Jimis Stratos γραψτους

[@ΚωστήςΚαλαιτζακης]

Τέλειοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο

[@ΜαριαΡογαλιδου-γ3ν]

με 26 ο;

[@ΧΡΗΣΤΟΣΣΤΥΛΙΑΝΟΣΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ]

ΚΡΗΤΗ Μελενχολικη δυνατή αθάνατη και πάντα περήφανη.

[@BiLaKoCcC13]

teleiiioooooooo!!!!!!!!!!

[@KOUZARIS1]

τα λογια ειναι περιττά,ΜΠΡΑΒΟ!!!

[@antifadimos]

φιλε το κοματι ειναι ψυχεδελεια!!!!!!

[@ΜαριαΛεον]

Αφηγητής μέγας!!!

[@andrianaviziraki7165]

απιθανο..........

[@mantinadesmantinades5385]

απιθανοι στιχοι

[@panagiwthsampriou]

gamatoooo

[@nikolgiann]

fovero....se magevei...

[@14krhs]

ραψωδία !!!!

[@YorghosPikrakis]

[@efaki21kriti]

:)

[@IoannaV]

τι 'πες τώρα!!!!!!!!!!

[@manoliskapelonis3257]

komatara.....

[@giorgosmaniatis2993]

gamati

[@despinarousaki503]

Ππ

[@efaki21kriti]

:)