Nevid Müsmir, merhem koyup onarma, fuzuli`den

Söz: Molla mehemmed Fuzuli
Müz: Nevid Müsmir
Mərhəm qoyub onarma, sinəmdə qanlı dağı
Söndürmə öz əlinlə, yandırdığın çərağı
Uymuş cununə gönlüm, əbruna der məh-i növ
Nə e`tibar ana kim, seçməz qaradan ağı!
Qəddin qəmində sərvin, sormağa zə`f-i halin
Gülzardan kəsilməz, ırmaqların ayağı
Dürtək dişin sözünü, hərdəm işidmək istər
Bəhrin müdam anınçün, sahildədir qulağı!
Zülfü siyəh sənəmlər, olmuş sənin əsirin
Eşqində hər birinin, öz zülfü boynu bağı
Dövran həvadisindən, yox bakımız FUZULİ
Dar-ul əmanımızdır, meyxanələr bucağı!
///////////////////////////////////////////
İstanbul şivesi,,,
Merhem koyup onarma, sinemde kanlı dağı
Söndürme öz elinle, yandırdığın çerağı
Uymuş cünune gönlüm, ebru`na der meh-i nev,
Ne itibar ana kim, seçmez kara`dan ağı?
Katt`in gamında selv`in, sormağa za`f-i halin
Gülzardan kesilmez, ırmakların ayağı
Dürtek dişin sözünü, herdem işitmek ister
Bahrin müdam anınçün, sahilde`dir kulağı!
Zülfü siyeh senemler, olmuş senin esirin
Aşkında her birinin, öz zülfü boynu bağı
Devran havadisinden, yok bakımız "FÜZULİ"
Dar-ül amanımızdır, meyhaneler bucağı!
Ebru: kaş, salikin kusurundan dolayı olduğu rütbeden inişi ve pirin nazarıyla tekrar olduğu yere dönüşü.
Meh: mah, ay
Nev: yeni
Bak: korku
Siyeh: Siyah
Dar-ül aman: hak ta`ala tarafından korunan yer (mecazen mescit)
Senem: sanem, put, ruhun sefası.
Katt: müridin nazarının vahdet alemine yönlenmesi
Gülzar: batini alemin sefası
Meyhane: visala yetmiş erenlerin gönülü