เห็นด้วยกับแนวคิดที่ว่า ไม่ต้องไปสนใจกับเรื่องเล็กน้อยหรือเรื่องขี้ผงที่อาจจะทำให้หงุดหงิดใจหรือมีอิทธิพลทำให้ชีวิตเราทั้งชีวิตไม่มีความสุข คล้ายๆกับ ปล่อยวางในบางเรื่องบ้างก็ได้ แต่ไม่เห็นด้วยกับแนวคิดของหนังสือ the art of the good life ที่พยายามจะบอกว่าใช้เงินซื้อความสุขโดยเฉพาะเรื่องราวแบบนี้ เพราะว่าจริงๆแล้วมันน่าจะเป็นการใช้เงินแก้ปัญหามากกว่าเพื่อสร้างความสุข สังคมเราหรือระบบทุนนิยมปัจจุบันก็พยายามใช้แนวคิดแบบนี้ในการขายสินค้าและบริการ เช่น ต้องจ่ายเงินเพิ่มเพื่อตัดโฆษณา ต้องเพิ่มเงินเพื่อความสะดวกหรือรวดเร็วกว่า เป็นต้น เพราะเชื่อว่าหลายคนยอมจ่ายเพื่อแลกกับความหงุดหงิดรำคาญใจหรือเพื่อตัดปัญหาเล็กๆน้อยๆลง แต่วัตถุประสงค์มันไม่ใช่เพื่อสร้างความสุข เพราะความสุขมันต้องเป็นอะไรที่เข้าถึงได้ง่ายมากกว่าและขึ้นกับความพึงพอใจในแต่ละคน ซึ่งแน่นอนว่าไม่ได้เท่ากัน