Nie chcę więcej dzieci [Q&A

[@joannagrutzmann-latka]

Ja również pierwszy raz się z Ojcem nie zgadzam. Natomiast wiele komentarzy jest tu trafnych. Po pierwsze interesanci, to nie to samo co ciąża, poród, trauma z nimi związana, odpowiedzialność za dzieci, strach, choroby.Mam dwoje dzieci. Obie ciąże przeleżane szpital/dom. Leki co dwie godziny także w nocy, więc nim syn się urodził, to już byłam wymęczona. Po porodzie pół roku okropnego bólu, rehabilitacja syna i też strach przed drugą ciążą. Gdy się dowiedziałam, że będzie drugie dziecko byłam przerażona. Mimo trudności drugi syn dał mi dużo radości. Jednak oboje z mężem nie chcemy już więcej dzieci. Mam ogromny opór. Jest to właściwie jedyna rzecz, na którą mam problem się zgodzić. Oczywiście jeśli byłabym w ciąży, to Dzieciątko bym urodziła i z pewnością byśmy je kochali. Cały czas próbuję się przełamać wewnętrznie, ale nie wychodzi mi to. Wiele razy rozmawiałam na ten temat z Bogiem... Mam takie przemyślenia : czy wolą Bożą jest, aby wszyscy mieli dużo dzieci? Znam rodziny, osoby, które tego chcą i bardzo dobrze! Niech mają ośmioro, dziesięcioro! Są z tym szczęśliwi. A jeśli ktoś bardzo nie chce, pomimo, że się stara chcieć to musi? Myślę, że Bóg zna nasze serca i nie chce od nas nic na siłę. Nie każdy musi iść tą samą drogą. Są ludzie powołani do wielodzietności, a może niektórzy do tego, aby wychować jedynaka? A może to nie jest jeszcze ten czas, aby autorka pytania miała drugie dziecko? Być może za jakiś czas Bóg dotknie jej serca. Uleczy traumę i będzie chciała urodzić kolejne? Z treści pytania wynika, że jego Autorka nie chce zasmucać Boga. Ze względu na Niego zadaje też to pytanie, więc nie jest egoistyczna i Bóg jest dla niej ważny. Drogi Ojcze Remigiuszu, proszę przeczytaj te komentarze, przemyśl i jeszcze raz odpowiedz na to pytanie, bo to bardzo ważne.

[@martapytlas5346]

Nie można dać się zindoktrybować. Każdy człowiek ma swoje nieprzekraczalne granice.

[@zuza910813]

Pierwsze ksiedza q&a ktorym jestem szczerze zażenowana. Ksiadz nie ma pojecia jakie traumatyczne i bolesne potrafią być ciąża i poród, co to jest depresja poporodowa i ze moze nawet sie skonczyc probami samobojczymi. Jak strasznie ciezkie potrafia to byc przezycia i jak ciezkie potrafi byc wyvhowanie dziecka na porzadnego czlowieka w tych czasach, kiedy panuje taka "wolnosc i swoboda" w zyciu i obyczajach. Nie mam slow oburzenia na to, w jaki sposob ksiadz radzi tej pani - "ma Pani problemy psychiczne, straszną traumę i ciągle wspomina ból związany z ciaza i porodem? Jak najszybciej drugie dziecko!" Z jednym się z Ksiedzem zgodze - z tym, ze ktos moze stwierdzic, ze jak ksiadz nie ma dzieci to sie nie zna, bo po ksiedza wypowiedzi widac, ze kompletnie się nie zna. Kochana autorko pytania! Nie mozna w KK nie chcieć mieć zupełnie dzieci, natomiast w to, ile ich masz kosciol nie ingeruje. Sprawdzalam to; Przepisy KK mowia, ze w gestii malzenstwa lezy ilosc posiadanego potomstwa, takze nie robisz nic zlego.

[@magdamielcarz331]

Mam wielki szacunek dla Ojca, ale w tym przypadku uważam, że ksiądz kompletnie nie rozumie tej dziewczyny, jej przeżyć i uczuć. Po takich radach ona może popaść w jeszcze większe poczucie winy i niepewność... Kochana! Daj sobie czas. To wszystko jest jeszcze bardzo świeże, a potem słuchaj swojego serca. Zobaczysz, że wszystko będzie dobrze 💕🙏

[@magdamielcarz331]

@Justyna Forc No właśnie też mnie to zasmuca bardzo... To jest takie przedmiotowe traktowanie. Ja rozumiem tę dziewczynę, wiem jaką traumę można mieć po ciąży i porodzie, szczególnie jeśli jest się do tego porzuconą emocjonalnie przez męża. Każda historia jest inna i nie każda wygląda tak bajkowo jak by się chciało. To są ludzkie dramaty. Myślę, że ksiądz się trochę zagalopował. Może to przemyśli, a może i nie... 🤔

[@agnieszkasowinska9587]

nie mam jeszcze dzieci, jestem lekarzem, kobietą, bardzo wrażliwym człowiekiem, chrześcijanką. Myślę, że to wspaniałe kiedy dzieci mają rodzeństwo - mam czworo rodzeństwa, ale uważam, że nie jest to konieczne do szczęścia. Nie zawsze tak się da. Kobieta w ciąży i później naprawdę oddaje całe swoje ciało- ono się totalnie zmienia, to jest totalne poświęcenie - żaden mężczyzna tego nie pojmie. To, co jako kobiety przeżywamy w trakcie cyklu miesiączkowego jest często dla nas cierpieniem. Zdarzają się traumatyczne ciąże i porody. Potrzeba wiele czasu, by rany ciała i psychiki się zagoiły. Myślę, że autorka pytania potrzebuje zrozumienia, akceptacji i miłości. Znam różne rodziny, różnych rodziców widzę w swojej pracy - nie zawsze dużo dzieci oznacza wspaniałą rodzinę. Każde dziecko jest inne, czasami wymaga szczególnej opieki ze względu na swoją wrażliwość i taka opieka nie jest możliwa w przypadku gdy jest jeszcze 3 czy 4 innych dzieci do zaopiekowania. Myślę, że do każdego przypadku należy podchodzić bardzo indywidualnie, delikatnie i nie osądzać pochopnie. A już na pewno mężczyźni nie mają prawa tego osądzać. Kobiety powinny mieć więcej głosu w Kościele.

[@agnieszkasowinska9587]

Mam jeszcze pytanie czym jest wygodnictwo wg Was?Nie do końca rozumiem księdza. Dla mnie być szczęśliwym człowiekiem oznacza poznawać świat z radością, rozwijać się przez swoją pracę, relacje z ludźmi, rozwijać swoje uzdolnienia i pasje, przez to wszystko służymy sowim bliskim - mężowi/żonie, rodzicom, rodzeństwu, dziadkom oraz innym ludziom, czasami samotnym, któzy potrzebują czasu, rozmowy. Czy aby połączyć te wszystkie wartości decyduję się na 2 dzieci a nie pięcioro to jest wygodnictwo czy odpowiedzialne i radosne rodzicielstwo ?

[@identytarysta2892]

@@agnieszkasowinska9587 Wygodnictwo? Ciężko powiedzieć bo to bardzo indywidualna sprawa. Wiem jedno, kiedyś panował tradycyjny model rodziny kiedy to ojciec pracował a matka zajmowała się wychowywaniem potomstwa i w związku z tym posiadanie kilku dzieci nie stanowiło aż tak wielkiej trudności jak obecnie.

[@joannaszymanowska6440]

Co ten ksiądz wygaduje? Kobieta mówi o lęku a on to interpretuje jako rozsądek? Niech ksiądz przeczyta ze zrozumieniem. A może lepiej - ze współczuciem. Rzeczywiście dobra rada "gdy zacznie się myśleć, to..." No właśnie Pan Bóg nas uczynił nie tylko płodnymi ale też myślącymi. A czy rozmawiał ksiądz z osobami z rodzin wielodzietnych, ktore NIE wspominają swego dzieciństwa jako fajnego czasu z licznym rodzeństwem? Ktore były obarczane odpowiedzialnością i opieką nad młodszym rodzeństwem, co przerastało ich możliwości emocjonalne?

[@chelsealampart]

Każde życie jest święte bo jest darem Bożym.

[@joannaszymanowska6440]

@@chelsealampart rozumiem, że życie zwierzątteż jest święte? Ale w takim razie czyje życie jest bardziej święte x zwierzęce czy ludzkie?

[@emma-nh2yg]

Też mam dwu letnie dziecko i ze względu na kwestie zdrowotną nie chcę mieć więcej dzieci. Stosujemy z mężem antykoncepcje- dostałam rozgrzeszenie na spowiedzi i ksiądz znając moją sytuacje powiedział, że antykoncepcja w naszym przypadku nie jest grzechem. Uważam, że ksiądz nie rozumie co to trauma porodu, połóg. Napiszę wprost, kobieta rodząca naturalnie, zdarza się rzadko ale się zdarza że tam na dole wszystko jest do kitu i stąd u niektórych strach...

[@agam7730]

Emma nikt Cie źle nie ocenia i nikomu się tłumaczyć nie musisz.. Bądź spokojna i żyj

[@agnieszkal.8920]

To trudny temat. Nie jednoznaczny, nie oczywisty. Jestem mama dwojki dzieci, 43lata. I druga ciaza byla gorsza od pierwszej, podejrzenie zakrzepicy. Nie zdecyduje sie na kolejna ciaze ze strachu o moje zdrowie i dziecka zdrowie. Czy to znaczy ze nie dostane rozgrzeszenia, bo nie spelniam planu Bozego? Uwazam, ze jest wiele kobiet juz po 40stce ktore boja sie kolejnej ciazy.

[@martalabuda4532]

Ja mam co prawda dopiero 29, ale już trójkę. Nie wyobrażam sobie siebie w ciąży w wieku 40 lat, kobieta też potrzebuje odetchnąć, zrobić coś dla siebie, a nie pół życia rodzic i wychowywać dzieci

[@katarzynabarys2193]

@@martalabuda4532 @Agnieszka L. Zgadzam się z Wami. Ja teraz jestem w drugiej ciąży i jestem przed 30tką. Niestety zdrowie bardzo mi wysiada, a zwłaszcza tarczyca i kręgosłup. Ja już się boję o życie i zdrowie dziecka, a także o moje już biegające, bo mała jeszcze nie zrozumie dlaczego mama nagle nie może wstać i się z nią bawić.

[@bozenakowalska1620]

Zawsze Ojciec prosi o komentarze... Zwykle się w pełni zgadzam z tym, co Ojciec mówi... I teraz też rozumiem tą odpowiedź. Tylko... rozumiem też tą kobietę... W moim odczuciu - użycie słowa "wygodnictwo" - nawet, jeśli uzasadnione - jest raniące... Ona się boi. Tak przynajmniej zrozumiałam. Boi się - może bólu ponad wytrzymałość? może zmęczenia ponad siły... ? Może popsuły się relacje z mężem...? Nie wiem tego. Kobiety są różne, nie wszystkie znoszą trudy tak samo... Rozumiem też, że nie powinniśmy kierować się lękiem. Tylko Wolą Pana Boga.. Powiem tak - nie znam tej kobiety... Może jest inna i przyjmie z sercem i pokorą tą odpowiedź. Ja - a siebie znam - prawdopodobnie albo bym weszła w bunt(choć wątpię, ale i to możliwe), albo - i to bardziej prawdopodobne - w depresję. Ze strachu - już nie przed ciążą i dziećmi, tylko przed Bogiem. Wiem, bo przeżyłam coś dokładnie takiego...Może to słabo o mnie świadczy... Ale wierzę, że Bóg nas kocha w naszych słabościach... I tego też doświadczyłam. Nie usłyszałam w tej Ojca wypowiedzi odrobiny zrozumienia dla jej obaw, stanu, lęku... Mi by było trudno to przyjąć. Może ona jest inna...Z Panem Bogiem

[@peonyinthemist]

I to jest właśnie zło katolicyzmu.

[@patrycja7611]

Przecież ta Pani zaznacza że nie z wygodnictwa tylko z powodu traumy, trudnych przeżyć pisze do Księdza, boi się. Osobiście nie zachęcałabym kobiety z nieprzepracowaną traumą do posiadania kolejnego dziecka. Może to spowodować wiele szkód w jej psychice i mieć fatalne skutki. Droga Pani, również przeszłam okropną traumę podczas pierwszego porodu i podczas pierwszej ciąży i czułam się okropnie. Jestem silna psychicznie i dałam rady z Bożą pomocą. Zachęcam najpierw do przepracowania tego z Panem Jezusem, psychologiem, jest też dobra fundacja Rodzic po ludzku, proszę szukać tam pomocy. Najlepiej zmienić lekarza i szpital. Dać sobie czas i nie mówić definitywnie nie. Dziś jestem w drugiej ciąży i mam obawy ale zawierzyłam to wszystko Panu Jezusowi. Każda ciąża jest inna, każdy poród jest inny. Proszę nie brać za dużo na siebie. Porozmawiać w głębi serca z Bogiem. Z mężem. Ze samą sobą. Poszukać pomocy. Pan Jezus da wszystko co potrzebne, nawet może zabrać lęk i zamienić go w pokój. W tej ciąży jest wszystko dobrze. Czekam na córeczkę. Pan Jezus nie ocenia kto ile ma dzieci, nie wymaga od Pani. On był z Panią w tych trudnych chwilach i jest gotów obdarzyć Panią odwagą, jeżeli tylko się Pani zdecyduje, nie będzie oceniał gdy postanowi Pani inaczej. Ciąża i poród to duży wysiłek, poświęcenie i samozaparcie się siebie, burza hormonów. Rozumiem Panią doskonale. Proszę szukać pomocy i wsparcia. Widzę, że nie zamyka się Pani na dar potomstwa tylko szuka pomocy, to dobrze. Nie jest Pani w tym sama. Trzymam kciuki. Jest Pani dzielna. Proszę się nie poddawać. Powodzenia!

[@ewelinaes8520]

Otóż to, właśnie to chciałam napisać! :) Podpisuję się pod tym, co Pani napisała. Ciekawe, czy ksiądz byłby taki chcętny na posiadanie potomka, gdyby przechodził wszystkie dolegliwości podobne do ciążowych, do tego przez paskudną operację brzucha, a potem się wykrwawiał przez ok. 6 tygodni... Ciekawe, jak zareagowałby organizm, psychika i czy nadal byłby taki chętny do ćwierkania o kolejnym potomstwie. Dajcie tej kobiecie odżyć, przepracować traumy - przecież niszczenie człowieka nie jest wolą Bożą.

[@jan2368]

Ludzie nie rzucajcie się z pazurami na księdza tylko dlatego, że ma opinię niezgodną z Waszymi oczekiwaniami. Ksiądz stoi na straży nauki Kościoła, naszej wiary i przekazuje ogólne treści, do których powinniśmy się stosować. Ale każdy człowiek ma swoją specyficzną sytuację, psychikę, problemy, warunki życiowe. I pomimo tego, że ksiądz z całych sił walczy o to by nam ułatwić drogę do zbawienia to jednak to Pan Jezus zbawia, nie ksiądz i On zna nasze problemy i słabości z którymi się borykamy. I sądzę, że jest bardziej wyrozumiały niż nam się zdaje. Ale nie o to tu chodzi. Chodzi o nasze podejście. O to żeby nie zamykać się całkowicie na posiadanie dzieci, dać sobie tyle czasu ile potrzeba, choćby nawet 10 lat, korzystać z pomocy lekarzy, psychologów, terapeutów. Nikt tu nie mówi, że już w tej chwili trzeba się decydować na drugie dziecko. Ale wszyscy doskonale wiemy jakie jest stanowisko Kościoła w tej sprawie, było takie zanim pojawiliśmy się na tym świecie i będzie kiedy już nas nie będzie. Po co z tym walczyć i z Bogu Ducha winnym księdzem, który głosi tylko naukę do której został powołany... nikt nikogo na siłę do niczego nie zmusza. Ze wszystkich wyborów i decyzji podjętych w swoim życiu - sami będziemy się tłumaczyć przed Bogiem bez pomocy ani "ingerencji" księdza.

[@PoziomkowyPizmowiec]

@@jan2368 to jakie jest stanowisko kościoła to jedna sprawa, a to czy taka jest faktycznie Wola Boża to druga. Jak słyszę nauki w stylu "nie chcecie mieć dzieci przez wygodnictwo" albo "ludzie kiedyś mieli po kilkanaście dzieci, a teraz są leniwi i wygodni" to mi się nóż w kieszeni otwiera. Ktoś słyszał żeby Pan Bóg przemówił z niebios i powiedział, że wszyscy mają rodzić w opór dzieci, bo inaczej trafią do piekła? Przez setki i tysiące lat ludzie mieli owszem dużo dzieci, ale raczej nie z własnej inwencji i wielkoduszności tylko nie mieli wiedzy biologicznej na temat tego jak się poczynają dzieci. Poza tym życie było trudne i potrzebowali rąk do pracy aby przetrwać. Obecnie ludzkość nie potrzebuje ogromnej ilości dzieci do przetrwania. Każdy powinien mieć tyle dzieci ile uważa. Od tego ma rozum, żeby zgłębiać znajomość siebie i swoją wiarę oraz relację z Bogiem i rozstrzygać to w zaciszu swojego serca i z własnym małżonkiem. Obecna nauka KK na ten temat i wiele innych z tym związanych kojarzy mi się tylko i wyłącznie ze zdaniem Pana Jezusa: Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą.

[@DrogocennaPerla]

Mnie też niestety zabolały słowa ojca. Widze dużo podobieństw u siebie do dziewczyny pytajacej. Też mam 2-letnie dziecko, również bardzo ciężka ciąża z dietami i nefrostomią, zakrzepice przy porodzie, mnóstwo traumatycznych przeżyć za mną, depresja wykryta dopiero gdy dziecko miało 9 miesięcy... Chyba nie musze pisać, że nie miałam siły, by opiekować sie dzieckiem, kiedy najzwyczajniej na świecie nie chce sie żyć. Zero pomocy od bliskich. Problemy na różnych płaszczyznach. Ja też powiedziałam, że NIE CHCE, NIE MAM SIŁY, NA KOLEJNE DZIECI. NIEEEE! No cóż. W okresie Świąt Wielkanocnych poczułam przynaglenie, by sie modlić nowenną do Miłosierdzia Bożego o to BY ,,BYĆ DOBRĄ MAMĄ'' dla dziecka które wychowuje, nie krzyczeć, kochać itd. Efekt jest taki, że wg moich obliczeń w trakcie Nowenny zaszłam w kolejną ciąże... Widze w tym prowadzenie Maryi, ale strasznie sie boje. Nie wiem jak to sie skończy, sama bym sie teraz nie zdecydowała :) Nie oceniajmyctych zestresowanych i zmęczonych matek. Ps. Moja mama która wychwała 6 dzieci, współczuje mi kiedy opowiadam jak boleśnie ząbkowało moje dziecko. 2 lata wyjete z życia, wiele nieprzespanych nocy... Moja mama nie miała takich doświadczeń z nami. Dziecko dziecku nie równe.

[@kingazak6922]

Kochana... czuję w sercu jak bardzo było Ci ciężko. Myślę, że Ojciec nie oceniał wszystkich, tylko odniósł się do tych, którzy z lenistwa albo obawy " nie dam rady" rezygnują z większej ilości potomstwa. A przecież i przy jednym człowiek jest czasem umęczony. Kolejne miejmy nadzieję będą łagodnie przechodzić ząbkowanie... A i tak wszystko " nie siłą, nie mocą naszą, lecz mocą Ducha Świętego ". My teraz mamy na ziemi 3. W niebie 2. Czasem jest bardzo ciężko... Ale to codzienne zmęczenie. A radość jest ogromna. I z każdym kolejnym Pan dodaje mi sił i radości z rodzicielstwa. Już zaczynam marzyć o kolejnym w domu 😉

[@martalabuda4532]

Ja mam trójkę i nie dam rady więcej. Serio. Już się dorobiłam nerwicy lekowej. Jeśli zaszłabym w ciążę załamalabym się. Czuję, że muszę odetchnąć, bo zwariuje psychicznie i wykończę się fizycznie. Poza tym najmłodsze ma wadę genetyczna. Mam ryzykować, że tak będzie z kolejnym? Do tego lekarz mówił, że lepiej żebym już nie zachodziła w ciążę, bo dorobilam się tymi ciazami żylaków w brzuchu. Czuję się jak najgorsza grzesznica przez to co myślę, czuję i robię.

[@martapytlas5346]

Czuję się pani jak najgorsza grzesznica nie dlatego że nie chce pani więcej dzieci, tylko dlatego że słucha pani głupich ludzi.

[@milly4549]

Radziłabym nie słuchać jakiś starych dziadów, którzy o życiu nie wiele wiedza, a w szczególności ma znikoma wiedzę na temat kobiet i macierzyństwa, a pierwszy się pcha do udzielania rad.

[@paulinamyszkowska-ju8bb]

Więcej się modlić i bedzue dobrze

[@agnieszkagniedziejko6732]

Ja nie będąc kapłanem nigdy nie dowiem się jakie są trudy kapłaństwa, ksiądz tak samo jak by nie był wyedukowany w tym temacie i ilu rozmów by nie przeprowadził z rodzicami nie doświadczy co to znaczy być rodzicem. Jakie jest to trudne😔a jednak wypowiada się na ten jakże delikatny temat... Możemy nawet pominąć skrajne wycieńczenie, brak snu, aspekt finansowy ale pozostaje jeszcze kwestia czy jesteśmy w stanie psychicznie podołać temu zadaniu wychowania kolejnego człowieka, czy jesteś my w stanie wykrzesać z siebie pokłady cierpliwości, emocjonalnie dać wszystko czego dziecko potrzebuje.? Żaden kapłan nie ma pojęcia z czym się mierzą rodzice , ile to jest wyrzeczeń, wieczne zamartwianie, emocje który nami targają, matkami szczególnie. ile kosztuje kobietę ciąża, poród, połóg a potem ciągła opieka nad dzieckiem/ dziećmi a każdemu trzeba poświęcić swój czas a nie tylko chować aby było.. ja jako matka dwójki maluchów, autystycznej córeczki i młodszego synka, po dwóch cesarkach, z depresją poporodową , która nadal daje mi w kość, brakiem pomocy kogokolwiek oprócz męża już nie daję rady ani psychicznie ani fizycznie.Jestem wykończona. Nie jestem na siłach przyjąć kolejnego dziecka. Nie chcę go krzywdzić bo emocjonalnie już nie daję rady z dwójką, nie mam siły poświęcać im tyle czasu ile potrzebują. Nie wyobrażam sobie gromadki biegającej samopas. Uważam że lepiej mieć dwójkę szczęśliwych dzieci niż gromadę zaniedbanych bo prawda jest taka że im więcej dzieci tym mniej czasu i siły jestem w stanie poświęcić każdemu z nich.. ale chcąc być dobra katoliczką powinnam bezmyślnie się rozmnażac...a ja nie mam siły..będzie ksiądz wstawać w nocy do dziecka? Przypilnuje? Wychowa za nas? Czemu o tym nikt nie pomysli że może rodzice w pewnym momencie nie dają rady.. wygodnictwo?.. Brak słów😢

[@radeks]

Podpisuję się pod twoimi spostrzeżeniami. Niestety jest to taka niesprawiedliwa kościelna retoryka i czarno-białe traktowanie rzeczywistości. Stawia się na piedestał rodziców którzy mają 5 czy 8 dzieci i mówi że jeśli oni mogą to wy też - a dzieci dzieciom nierówne. Brak sił, niesprzyjające okoliczności, wykończenie fizyczne, psychiczne, problemy zdrowotne, brak pomocy ze strony dziadków i masa innych negatywnych aspektów - są pomijane w moralizatorskich kazaniach, i jak ktoś nie jest w stanie więcej dzieci mieć, to usłyszy się tylko o własnym egoizmie, wygodnictwie, grzechu itd. Idziesz do spowiedzi z pytaniem czy możesz używać prezerwatyw bo przy trójce dzieci kochacie się z żoną max 2x w miesiącu, a więcej niż troje dzieci już raczej nie planujecie - to usłyszysz że "jesteś zamknięty na życie" i nie otrzymasz rozgrzeszenia - najwyżej zaprzestań współżycia, jeśli dzieci nie chcesz, a w ogóle to czwarte dziecko będzie rozwiązaniem problemów. What? Wychowywanie 3 dzieci jest zamknięciem na życie? Z przykrością stwierdzam, że księża często mają napchane do głowy tylko frazesy i ideologię w tematach współżycia czy rodzicielstwa. Zero dyskusji o problemach i zero chęci zmiany choćby języka jakim się mówi do rodzin które się nie wpasowują w katolicki ideał otwartości na dużo dzieci.

[@stanisawfrank5838]

Drugie dziecko mnie uzdrowiło z traumy pierwszej ciąży i porodu. Jest ogromnym szczesciem dla nas wszystkich. Bogu dzięki!

[@tosia3230]

Moja babcia ma 10 dzieci, nigdy nie zrozumiem tego, że wiedząc w jakiej biedzie żyje, płodziła więcej i pogłębiała tą biedę. Najstarsze dzieci nie miały zapewnionych wystarczających warunków, co odbiło się na ich dorosłym życiu. Dla mnie osoby decydujące się na więcej dzieci nie posiadając środków na to, są egoistyczne i bezmyślne i tylko krzywdzą swoje dzieci ;) Pozdrawiam

[@magdalenapustelnik5414]

Ja również jestem rozczarowana tą odpowiedzią. Brak mi tu wyczucia i wrażliwości. Jako kobieta nie zgadzam się akurat z tą księdza wypowiedzią. Ps. Mamy 5 dzieci i ja nie uważam że kolejne to takie hop siup niezauważone 😉

[@OlaOla-fw6pf]

O. Remi, zawsze słucham odpowiedzi i najczęściej się zgadzam. Tutaj jednak ojciec chyba źle zrozumiał/odebrał pytanie. I dlatego uważam, że odpowiedź w ogóle nie dotyczy problemu, który pojawił się w pytaniu.

[@Flagrantia]

Tez tak to widzę.

[@renatacyran9848]

Droga Olu, wydaje mi się, że Ojciec odpowiedział na pytanie. Po pierwsze, żeby zaufać Panu Bogu. Po drugie żeby mieć kolejne dzieci dla dobra pierwszego dziecka. Po trzecie, że Pan Bóg stworzył nas abyśmy dawali życie. Po czwarte, żeby patrzeć szerzej niż tylko na swoje jednorazowe odczucia i doświadczenia. Po piąte, aby w przyszlości być szczęśliwymi z powodu licznej pięknej rodziny. Pozdrawiam serdecznie. Renata- mama piątki dzieci i babcia ośmiorga ( na razie ) wnucząt.

[@Mimi-nr2oe]

Mamy po 40 lat.i czworo dzieci.troje żyjących i zdrowych.za wszystkie dziękuję Bogu.troche żałuję jednego, że między nimi jest spora różnica wieku.z perspektywy czasu widzę ,że lepiej byłoby i dla dzieci i dla nas żeby rodziły się w niewielkim odstępie czasu od siebie.(wiek dzieci: 22 l. 13 l. 5 l.)Niestety przez długi czas byliśmy zamknięci na temat powiększenia rodziny. Uważamy z mężem ,że życie bez dzieci byłoby puste .Odwagi.!!! Bóg jest z nami. Wiele razy doświadczyliśmy Jego obecności i pomocy.

[@ewak6553]

Myślę, że Ojciec zbyt stereotypowo podszedł do problemu, uważam to podejście wręcz za krzywdzące tę Panią. Pani nie mówiła o wygodnictwie, ale o ogromnych obawach i cierpieniu. A przecież mimo to jej serce nosi ziarno posiadania kolejnego potomstwa - mimo to. Pomijam już kwestię posiadania wielu dzieci, kiedy kończy się to tym, że rodzic nie ma czasu, żeby choć 15 minut pobyć z dzieckiem sam na sam. Czy to jest na pewno dobre rodzicielstwo? Ze dzieci wychowują się razem - a rodzice nie mają czasu brać w tym udziału? Ja nie chciałabym być wychowywana przez rodzeństwo. Droga Pani. Piszę to, żeby czasem nie pomyślała Pani o sobie źle. Polecałabym modlitwę, dzień w dzień. Proszę oddać tę sprawę Panu Jezusowi, On na pewno da Pani w końcu odpowiedź, co czynić. Pan ma dla nas różne drogi, na pewno nie dla każdego przewidział 4 dzieci. Albo 2 dzieci. Przyjdzie czas i pozna Pani swoją drogę. Moja kuzynka wymiotowała całą ciążę, dzień w dzień po kilka razy. Po paru latach zaszła w drugą ciążę - i jest bez żadnego problemu teraz. Ale bywa i tak, że ciąże są coraz gorsze. Na pewno ma Pani piękne serce, skoro mimo cierpień ma Pani myśli o drugim dziecku. Duch Święty na pewno da Pani odpowiedź, co z tymi wątpliwościami zrobić i pokieruje Panią - przez psychologa, spowiednika, przyjaciółkę, lub w Pani sercu w końcu przemówi. Pozdrawiam!

[@martapytlas5346]

W ogóle nie trzeba mieć dziecka 😊 Rozmnażanie to tylko propozycja, nie obowiązek.

[@menix6842]

Całe szczęście, że ludzie z Afryki i Bliskiego Wschodu nie mają takich problemów.

[@ulencjazdenek]

@@menix6842 nic dziwnego bo mają problemy nie tylko z biedą ale też z myśleniem, ich mentalność zatrzymała się na etapie prehistorii.

[@danielwieczorek4202]

@@menix6842 Ale za to ich dzieci już mają ich masę o ile wg przeżyją

[@piotrretecki1299]

Należałoby się zastanowić skąd wzięła się nieprzepracowana trauma. Może ona wynikać z złej kondycji małżeństwa. Nie padło wiele szczegółów odnośnie powodów traumy, ale mogły to być spięcia w małżeństwie na etapie ciąży, po porodzie jest połóg, utrudnione jest współżycie, co mężczyzna odbiera źle, bo dziecko zaczyna traktować jako intruza, z kolei mama broni instyktownie dziecko, co może rodzić kolejne konflikty małżeńskie. Może mąż ucieka przed dzieckiem i spędza dużo czasu w pracy, a mama przez cały dzień musi sama zajmować się dzieckiem, co rodzi poczucie samotności i frustracje. Można iść do psychologa, albo na terapię małżeńską, ale przede wszystkim trzeba się modlić do Pana Jezusa o uleczenie tej traumy. Kierowanie się w życiu strachem rodzi kolejne strachy, np. w czasie współżycia kobieta boi się, że znowu zajdzie w ciążę, przez co niechętnie współżyje z mężem. Konsekwencji może być cała masa, część z nich sam przerabiałem we własnym małżeństwie. Udało się wyleczyć regularną, codzienną modlitwą małżeńską i różańcem. Nie zgodzę się z księdzem, że mniejsza liczba dzieci wynika z wygodnictwa. Dziś wymagania wobec rodziców są o wiele większe niż jeszcze przed 20-30 laty, choćby związane z opieką zdrowotną, edukacją etc. W czasach kiedy ludzie mieli po 10 dzieci, te albo były wychowywane przez mamy, które nie robiły niczego innego, albo przez gowernantki, albo chowały się same, co miało czasami złe skutki. Trzeba też pamiętać, że w czasach, kiedy ludzie mieli o wiele więcej dzieci, wyższa była śmiertelność. Należałoby raczej stwierdzić, że ludzie rodzili więcej dzieci, a nie mieli ich więcej.

[@bolec123123123]

Fajne pytanie. Osobiście się zmagam z taką postawą mojej żony, z tą różnicą że my mamy 4 dzieci. Opis traumy przedstawiony w tym komentarzu nie oddaje tego jak to wygląda w ciąży, na badaniach, gdy trzeba oddać całą swoją intymność lekarzowi i robić to co miesiąc. Gdy nacinają krocze nożycami, takimi że na ich widok nogi miękną, znosić ból porodowy, odarcie i zmieszanie, często bez małżonka i w obcym miejscu i przy obcych ludziach. Przezywać realny lęk o własne życie i życie tego maleństwa. Gdy kobieta pęka w środku bo rozrywają się ścianki pochwy i trzeba szyć wewnątrz tej kochanej osoby. I wiele wiele innych trudnych sytuacji już po porodzie, gdy mąż na przykład się tuli, bo jest czas intymności, a skojarzenie w głowie kobiety jest jedno: seks = ciąża i poród. Ojcze Remigiuszu. Gdyby miał Ojciec możliwość rodzić z kimś dziecko to ja z całego serca zachęcam żeby Ojciec się nie wzbraniał. Wystarczy stać przy głowie i podawać wodę do płukania ust i być z tą kobietą która przeżywa poród. Ten moment kiedy dziecko bezpiecznie ląduje na piersi mamy i płacze, wywołuje eksplozje radości, łez i szczęścia. Tworzy się Komunia z tymi ludźmi, z personelem i wyjątkowa więź. Droga Mamo, daj sobie odrobine czasu. Te wspomnienia o trucie i lęku i bólu przybledną. O Remi mówi prawdę, wygodniej jest mieć dzieci w ilości więcej niż 1. Nie rób 5 lat przerwy bo będziesz mieć dwoje jedynaków - a to po prostu jest dramat - z obserwacji. Moja Ala przeżywała te same wątpliwości, jak sobie poradzę z 2 dzieci gdy tutaj z jednym nie daje rady. Ale uwierz, dziecko wychowuje się przy dziecku. Starsze pomaga, i uczy się kochać i służyć młodszemu i rodzicom. To jest szkoła miłości, a dla małżonków to szkoła pokory i budowania więzi, i przerzucania kolejnych mostów między sobą- między rodzicami. Warto mieć kolejne dziecko. Jesteś wspaniałą osobą, poświęciłaś ogrom czasu i energii i zdrowia, i przyniosłaś nowe życie na ten świat. Zazdroszczę Wam tej mocy. Odwagi Droga Mamusiu!

[@magdalenamodzel6261]

Piszesz, że wygodniej jest z kolejnym dzieckiem szybciej. A niby ludzie właśnie z tej wygody nie mają dzieci... Coś tu się nie zgadza.

[@iwonaiwa4129]

Po pierwszym dziecku, bardzo trudnej ciąży i bardzo ciężkim porodzie, przez pierwszy rok mówiłam otwarcie, że nie będę miała więcej dzieci, chociaż od zawsze marzyłam o przynajmniej 4 dzieci. Oddałam tę sytuację Panu Bogu i po ponad roku urodziłam drugie dziecko. Zmieniłam lekarza i szpital, i po wspaniałym porodzie, trzymając syna tuż po narodzinach poczułam, że to nie może być moje ostatnie dziecko. Obecnie na dniach narodzi się moje 5dzieciątko. Przy trzecim dziecku Pan Bóg otwiera serce i jest dokładnie tak, jak Ksiądz powiedział. Naprawdę najtrudniej jest z pierwszym dzieckiem. Również często pojawia się kryzys w małżeństwie, co jeszcze bardziej oddala decyzję o drugim dziecku. Oczywiście mając 3 czy 4 dzieci, potrzeba więcej czasu, sił, finansów, aby wszystko ogarnąć i pod tym względem jest trudniej niż z jednym dzieckiem, ale z drugiej strony dzieci w rodzinach wielodzietnych naprawdę inaczej - łatwiej dla samych dzieci - się je wychowuje. Niemniej jednak każdy sam powinien rozeznać z Panem Bogiem, czy jest gotowy na kolejne dziecko, bo to decyzja na całe życie. Dla kogoś błogosławieństwem będzie jedno dziecko, a dla innego 5 dzieci. Nie nam decydować i oceniać.

[@toffi6426]

Jezeli sie panstwo zdecydujecie na drugie dziecko to uczyncie to w pelnej wolnosci, gdy to bedzie waszym wspolnym pragnieniem. Kazdy przypadek jest inny. Mysle ze Pani potrzebuje czasu aby odetchnac po tych ciezkich doswiadczeniach. Nic na sile. Serdecznie pozdrawiam.

[@piotrkg314]

Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą.

[@zaneta9976]

Dokładnie. Większość księży nie radzi sobie bez gosposi, nie gotują dla siebie ani nie sprzątają plebani, bo mają gosposie czy sprzątaczkę. Albo jedzą w restauracjach obiadki, nawet gotowac im sie nie chce dla samych siebie. A matka ma miec 5,6,7 dzieci i zapier***ać 24/h, gotować, prać, sprzatac, zawozić dzieci i odbierać ze szkoły. Ona nie ma prawa do odpoczynku.

[@agam7730]

Witam serdecznie a ja jestem mama jedynaka i czuję się Obdarowana nim przez Boga pozdrawiam wszystkich bezdziednych z jednym dzieckiem jaki duże rodziny.

[@MsCristoferus]

Mamy 6 dzieci. Od lat 2 do 16 lat. Czworo najmłodszych to rozpiętość wieku od 2 lat do 7. Nie jest łatwo, ale trauma to też nie jest. Wprawdzie 6 letni syn jest bardzo chory, bo ma sztuczną zastawkę serca, spędził rok w Matce Polce i miał 4 bardzo poważne operacje serca (znakomity prof. Jacek Moll), ale to nie zmienia faktu, że jest kochany. Ma ksywkę w domu: Prezes😉 Myślę, że im więcej Boga w naszym życiu, to tym więcej Jego błogosławieństwa. Jak już nie ma siły, albo pomysłu, to "Panie Ty się tym zajmij" jest najlepszą modlitwą. Wtedy okazuje się, że wcale nie jest tak fatalnie, jak przed chwilą się wydawało.

[@Magda-xn8oo]

dostajesz 3 000zl plus inne dodatki co miesiąc z moich podatkow darmozjadzie...uwazam ze kazdy czlowiek powinien sam utrzymywac swoje dzieci!! nasza kochana Polska pojdzie na dno jak bede dalej wyplacac to 500+ oby jaknajszybciej zabrali wam to 500+ wezcie sie za robotę i utrzymujcie wlasne dzieci a nie tylko seks i seks i robienie dzieci

[@chelsealampart]

Magda: Nie można tak patrzeć jednostronnie, ludzie mający dzieci tez płaca podatki, cześć z nich nie jeździ komunikacją miejską a z ich podatków idą na to pieniądze, cześć z nich nie choruje do 70 roku życia a później maja nagle zawal a płacili w podatkach na służbę zdrowia czy tez mieliby się o to oburzać?

[@hannazajac545]

Gratulacje tak trzymajcie też mamy 6 i jesteśmy szczęśliwi. Pozdrawiamy serdecznie.

[@LeMon-zf1yv]

Niestety nie potrafię zrozumieć tej narracji Kościoła zachęcającej do otwartości na dużą liczbę dzieci. Dzieci to ogromna odpowiedzialność i planując rodzinę trzeba mierzyć siły na zamiary. To już nawet nie chodzi o aspekt finansowy, choć mam wrażenie że to jest jednym z największych problemów w rodzinach wielodzietnych, to przede wszystkim trzeba mieć czas aby wychować dzieci, aby móc z nimi rozmawiać, przekazywać im wartości, pokazywać życie. Dzieci nie powinny same się chować i być chowane przez brata czy siostrę, bo rodzice nie są w stanie zaopiekować się wszystkimi. Na pewno zgodzę się z tym, że posiadanie rodzeństwa jest niebywałą wartością, sprawia, że dziecko inaczej się wychowuje, w domu jest głośniej, weselej itd, ale też nie za wszelką cenę. Naprawdę nie rozumiem tego, że rodzice mimo, że nie mają ani warunków finansowych, mieszkaniowych ani czasowych decydują się na kolejne dzieci. Później dzieciaki mają całe życie pod górkę, bo muszą gonić rówieśników, którzy mają znacznie łatwiejszy start w życiu. Jasne, pieniądze to nie wszystko, ale jeśli kogoś nie stać aby wyżywić i ubrać rodzinę to naprawdę powinien rozważyć jednak antykoncepcję. Jeśli ktoś nie czuje się na siłach psychicznie, mentalnie czy ma jakiekolwiek komplikacje medyczne nie powinien się zmuszać i nie powinien czuć z tego powodu jakichkolwiek wyrzutów. Zmuszanie się do rodzicielstwa wychodzi potem w postaci jakiś dziwnych relacji rodzinnych, depresji poporodowych czy innych życiowych komplikacji czy tragedii. Przecież takie podejście do rodzicielstwa nie różni się niczym innym od podejścia kolegów z Kalifatu... Człowiek to istota rozumna i nie może zachowywać się tak lekkomyślnie i nieodpowiedzialnie, kwitując ważne decyzje życiowe "jakoś to będzie".

[@PomaranczowyKotek]

A ja w ogóle nie chcę mieć dzieci i czuję się z tym wspaniale. A ksiądz naprawdę powinien zajać się pomocą ludziom i pełnieniem posługi, a nie wywodami na temat rozmnażania. Nie będę pisać, że ksiądz nie wie jak to się robi, bo z pewnością wie. Ale wciskać komuś dziecko w macicę to już nie sprawa Koscioła.

[@identytarysta2892]

Oczywiście rezygnacja z posiadania potomstwa jest wielkim błogosławieństwem pod warunkiem że zamierza się żyć w czystości/wstrzemięźliwości.

[@nadziejanowak7758]

@@identytarysta2892 Proszę o nie wtrącanie się w cudze życie i decyzje !

[@smerfdzikus2334]

@@identytarysta2892 Oczywiście jeżeli nie jest to spowodowane egoizmem i wygodnictwem

[@wirginiaeska5646]

wszystko piekne,gdy oboje malzonkowie maja swiadomosc konsekwencji poczecia kolejnego dziecka; u mnie wygladalo tak,ze ja tylko pracowalam jako nauczycielka,wiadomo jaka byla pensja,niepracujacy latami maz ,uciekajacy w razie jakis problemow do mamusi,takze choc kazda ciaze przechodzilam trudno i niestety poza pomoca finansowa matki i tesciowej,bylo mi trudno zaspokoic nawet podstawowe potrzeby dzieci ; wiec uwazam ,ze wychwanie 4 dzieci w tym jedno chore na schizofrenie w wieku doroslym 24lata ,graniczy z heroizmem,ale niestety kosciol ,w tym niektorzy ksieza nie maja pojecia,ze takie pieklo moze zgotowac niedojrzaly mezczyzna do zalozenia rodziny,pozdrawiam ks Reclawa ,ale w tym wypadku ,nie moge sie zgodzic ,choc nie pochodzimy z marginesu spolecznego,ale w owym czasie nie wspomagano rodzin wielodzietnych.

[@angeline3020]

To twoja wina, że byłaś w związku z takim mężczyzną i jeszcze pozwoliłaś mu sobie zrobić kilka dzieci, kiedy nie miał pracy.

[@mariolusiam7019]

Ja nie mam wogóle dzieci i już nie będę mieć...to też jest wola Boża.

[@kasiaklinn3690]

Ja też nie mam dzieci... i zanosi się na to, że ich nie będziemy mieli 😢 "Jezu Ufam Tobie!"

[@chelsealampart]

Wola Boża może być adopcja dziecka w Twoim przypadku. :)

[@zzyciamaltanczykaipersa8879]

@@chelsealampart która może się nie udać. Chcieliśmy z mężem adoptować dziecko. Przeszliśmy z mężem cała procedurę, ponad roczna. Mieliśmy kurs, szkolenie. Ostatecznie nie dostaliśmy kwalifikacji. Jesteśmy normalnym małżeństwem z prawie 7-letnim stażem (wtedy pięcioletnim). Błagam, nie piszcie, ze naprotechnologia to lekarstwo na wszystko, bo ona nie pomoże przy złych parametrach męskiego nasienia i na nic wtedy obserwacja śluzu kobiety (przerabialiśmy to). I nie polecajcie wszystkim adopcji. Ja dopiero po terapii zrozumiałam, ze to, ze pragnę dziecka biologicznego, a nie adopcyjnego to nie jest nic złego ❤️ Teraz moje dzieciątko czeka na mnie w klinice i niedługo po nie wracamy. Z ogromna wiara i ufnością wierzymy, ze choć w czerwcu było poronienie to teraz będzie dobrze i to maleństwo nasze ostatnie z nami zostanie ❤️❤️❤️🙏🙏🙏

[@blacky3321]

No, ale upilnować 10 dzieci to też nie jest łatwo. Nie da się wydłużyć doby i poświęcić każdemu z osobna tyle czasu ile potrzebuje. Pewnie ludzie znają te klasyczną sytuację, że jak przychodzi na świat młodsze rodzeństwo to starsze czuje się zaniedbane i niekochane. Co wtedy zrobić?

[@paulinamyszkowska-ju8bb]

Bardzo mądrze Ksiadz mówi. Brawo !

[@karolinawilczynska2372]

Ojcze..... przecież z listu tej kobiety bije, że potrzebuje wsparcia, pomocy, zrozumienia. Trzeba najpierw przyłożyć ucho do świata tej pani. Ona pisze, że ma TRAUMĘ. Nie wiadomo co się stało. Z całym szacunkiem do Ojca tacierzyństwa duchowego, ale niewiele Ojciec wie z czym się kobieta mierzy w okresie okołoporodowym...

[@iwonaczabak3745]

Jeśli kogoś to przerasta to powinien pójść na terapię, skorzystać z pomocy, uporządkować swoje życie zanim postara się o kolejne dziecko. Ksiądz też nie powinien radzić tylko decydowania się na kolejne, ale właśnie wpierw rozeznania i terapii. No i co z rodzinami w których jest choroba i niepełnosprawność? Bo ja słyszę w konfesjonale, że mam jednak słuchać lekarza, bo kolejna ciąża będzie dla mnie zagrożeniem życia. Ufać Bogu tak ale samemu się narażać i nie korzystać z rozsądku to nie jest ok. Nie wolno wszystkiego zrzucać na Boga bo po to Pan Bóg dał nam rozum i wszystkie doświadczenia życiowe abyśmy tym wypełniali Jego wolę a nie czekali na ratunek w naszej niefrasobliwości. Decydowanie się na ciążę wbrew zaleceniom lekarza i w skrajnie złym stanie psychicznym jest szalenie niefrasobliwe. Najpierw módlmy się o uzdrowienie duszy, serca i relacji z już posiadanym dzieckiem a dopiero potem prośmy o dar życia kolejnego dziecka.

[@czachoo2]

Mnie też nie podobał się Księdza komentarz, chociaż zwykle jest inaczej. Mamy dwójkę dzieci. I potrafię zrozumieć dylematy tej kobiety, wręcz przez podobne przechodziłam. Ufam kościołowi, bo spotkałam w nim Jezusa. Ufam też kościołowi, bo spotkałam Jezusa na rekolekcjach Ignacjańskich, a św. Ignacy radzi słuchać kościoła, choćbyśmy go zupełnie nie rozumieli. Czyli warto przeczytać encyklikę Humane Vitae to po pierwsze. Po drugie ja moje traumy przepracowałam i przepracowywuję: z psychoterapeutą, z Mocnymi w Duchu, ostatnio z Maryją oraz z niezwykłą położną, która była gotowa poświęcić swój czas by mnie kilkakrotnie wysłuchać, towarzyszyć i wspierać nie biorać za to pieniędzy. Są osoby, które są w stanie pomóc profesjonalnie. Pan Bóg też myślę, że przysyła osoby, które pomogą. To są cholernie trudne wybory, najtrudniejsze w życiu, wydaje mi się. W pierwszej ciąży byłam w depresji, byłam tak chora, że potrzebowałam ludzi wokół siebie, którzy by mnie pilnowali bym nie popełniła samobójstwa. Potem po pół roku druga ciąża, byłam przerażona. Ale Bóg pozwolił mi przeżyć ją zupełnie inaczej, dobrze po prostu. Dziś mam dwie piękne dziewczynki, chcę żyć i chcę mieć więcej dzieci. Mam nadzieję, że Pani z pytania też ucieszy się kiedyś ze swoich dzieci i swojej wyboistej drogi macierzyństwa. Tego Pani życzę.

[@drosinski88]

Nie mogę się z tym zgodzić. Ksiądz w tym przypadku nie ma pojęcia o czym mówi. Ja zawsze chciałem mieć dużo dzieci. Moja żona też ale po drugim pewnie nie będzie więcej. Każdy kolejny poród jest gorszy. Ostatni trwał 24 godziny (pierwszy 17). 24 godziny bolesnych skurczów co chwilę. Byłem przy porodzie z żoną. Widziałem jak cierpi i niewiele mogłem zrobic. Do tego doszła zakrzepica i ryzyko śmierci żony w każdym momencie. Życie w ciągłym strachu przez kilka miesięcy. Gdyby nie Bóg pewnie bym tego okresu nie przeżył (psychicznie). Nie potrafiłbym podjąć decyzji o kolejnym dziecku. Jeśli pojawi się kolejne dziecko to je przyjmiemy ale sami na nie się nie zdecydujemy...

[@zonabexa]

To czemu nie zdecydowaliscie się na cesarke??

[@drosinski88]

@@zonabexa bo zakrzepica jest przeciwwskazaniem do cesarki. Trzebaby odstawić leki przeciwzakrzepowe (bo przy cesarce to pewne wykrwawienie) a wtedy ryzyko zatoru i śmierci wzrosłoby wielokrotnie. Do tego przy zakrzepicy w czasie jednego porodu zakrzepica przy kolejnych jest niemal pewna.

[@monikabuziewska5795]

Ważne też w jaki sposób się na nie nie zdecydujecie. Najlepsza metoda to rozpoznanie i nauczenie się własnego ciała a dla Ciebie okresowa wstrzemięźliwość. Ja też mam zakrzepicę. Lekarz mi powiedział, że następna ciąża może się dla mnie skończyć tragicznie nie tylko przez samą zakrzepicę ale do tego dochodzi groźba udaru, czy zatoru. Rzadko który facet decyduje się na towarzyszenie małżonce przy porodzie. W Waszym przypadku było ciężko. A nie musi. Każdy w swoim sercu podejmuje tak ważne decyzje. Ważne, by tak jak powiedział o. Remi, nie decydować się na dziecko z powodu wygodnictwa.

[@drosinski88]

@@monikabuziewska5795 ale jak nie musi być ciężko? U innych pewnie nie jest bo jakby poród trwał jak u większości kobiet to pewnie by nie było problemu. Niestety u nas perspektywa jest jest niewesoła. Gdyby nie to to byśmy się pewnie decydowali na następne dzieci. Zwyczajnie nie podoba mi się wrzucanie wszystkich do jednego worka i mówienie że to przez wygodnictwo. A to nie jedyny przykład. Ojciec tu mówi o dokładaniu łóżek a jak ma to zrobić pięcioosobowa rodzina jeśli ma tylko kawalerkę? Planować kolejne dzieci? W moim rodzinnym mieszkaniu było nas 5 osób na 60 metrach i już było tłoczno moim zdaniem (a co dopiero w kawalerce). Rodziny po 10 osób były zwykle na wsiach. No ale ksiądz widocznie nie widzi takich problemów i widzi tylko wygodnictwo. Może ja to nadinterpretuje ale po prostu mnie to boli bo chciałbym mieć więcej dzieci ale po prostu nie chce ryzykować życiem żony. Jeśli chodzi o wstrzemięźliwość to jeśli Pani pisze o NPR to tak stosujemy to i w naszym przypadku jest to skuteczne.

[@adaada8785]

A jeśli komuś życie nie przynosi własnej rodziny, mimo że bardzo tego chce, to też jest pełnienie woli Bożej? Skoro Pismo Św. mówi, że każdy z nas jest powołany do miłości oraz "idźcie i bądźcie płodni", to dlaczego nie każdy dostaje szansę na miłość w życiu i urodzenie dzieci?

[@sylwialesniak4335]

Kohelet 4: 1-3 1 A dalej widziałem wszystkie uciski, jakie pod słońcem się zdarzają. I oto: łzy uciśnionych, a nie ma kto ich pocieszyć; ręka ciemięzców twarda, a nie ma pocieszyciela. 2 Więc za szczęśliwszych uznałem martwych, którzy dawno już zmarli, od żyjących, których życie jeszcze trwa; 3 za szczęśliwszego zaś od jednych i drugich uznałem tego, co jeszcze wcale nie istnieje ani nie widział spraw niegodziwych, jakie się dzieją pod słońcem. Łukasz 2329 Oto bowiem przyjdą dni, kiedy mówić będą: "Szczęśliwe niepłodne łona, które nie rodziły, i piersi, które nie karmiły".

[@dorotabatko-romanska6791]

Też miałam traumę po pierwszym porodzie,do tego stopnia ze na 1wszych i 2gich urodzinach syna plakalam na wspomnienie porodu,ale zdecydowałam się na drugie...gdy zaczely sie skurcze porodowe-doslownie drzalam ze strachu, polozna powiedziala mi-'kazdy poród jest inny' i rzeczywiście poród był szybki i mało bolesny. Do autorki pytania- Każdy poród jest inny,to ze byko ciezko nie znaczy ze tak bedzie...Pozniej zdecydowałam się na kolejne dzieci-urodziły się dla nieba...dopiero teraz doceniam ten dar ktory mam...ze mam tu choć ta 2ke...

[@justynakrowiak366]

Szczęść Boże. Mam cukrzycę typ ll i też bałam mieć 3 dziecko. Ale Pan Bóg miał swój plan w wieku 39l. Urodziłam córeczkę i nie wyobrażam sobie co by było bez niej. Czasem nasze obawy są niesłuszne, takie ludzkie. A przecież nasz ojciec wie co nam jest potrzebne. Pozdrawiam

[@kingaswierszcz3173]

Ja bardzo kocham dzieci, ale bałam się mieć więcej bo moi synowie maja autyzm i inne mentalne dolegliwości. Nie wiadomo dlaczego ? Przy takich dzieciach jest bardzo ciężko a do pracy trzeba iść żeby zarobic na opłaty. Plus kilku terapeutów , tabletki , różni lekarze, szpitale... Bardzo zawsze chciałam mieć kolejne dziecko ale lekarz mnie zapewnił skoro mam 3 chłopków chorych to czwarte będzie tez chore. Moje małżeństwo skończyło się rozwodem( mąż się znęcał nad nami ) Gdyby nie moja miłość i zaufanie do Boga to penie byśmy skończyli w jakimś schronisku albo by mi dzieci zabrali, albo ja bym dostała depresje. Życie płata figla, powiem tak, wszystko trzeba oddawać w opiekę Jezusa, bo tylko on może pomóc, trzeba mu tylko zaufać i pokochać prawdziwie. Ja naprawdę wierze ze Pan Bóg uleczy moich chłopców i kiedyś odbijemy się od dna i z tego przykrego stworzy coś wspaniałego. Pan Bóg ma swój cel, wszystko co się dzieje ma sens, i wiem ze kiedyś się o tym przekonam.

[@MaggieMe23]

A ja mam dwoje dzieci i uważam, że po to Pan Bóg dał nam rozum, żeby go używać. Nie rozumiem tej narracji Kościoła, że im więcej dzieci tym lepiej. A może warto też pomyśleć o tym jaki byt tym dzieciom chcemy zapewnić. Na przykład jak z piątką dzieci podróżować, mieć czas dla każdego z nich itd.?

[@katarzynaraczek3510]

Uważam tak jak Ty.Choć sama mam 4 dzieci to więcej nie chcę.Wiem że według KK grzeszę bo używam hormonalnej antykoncepcji.Mąż chciałby jeszcze jedno.Ja już nie.Ostatni poród zakończył się komplikacjami dla mnie.Nie chcę tego przechodzić już więcej.

[@monikabuziewska5795]

Szczerze powiem, że ciekawa byłam odpowiedzi. Ja mam takie doświadczenie, że z jednym czy z dwójką dzieci to nie ma co robić. Dopiero przy trójce się zaczyna. Mając czwórkę dzieci zastanawiałam się, by przystopować. Było ciężko psychicznie i fizycznie. Ale pojawiło się piąte i powiedziałam dość. Przy szóstym mówiłam sobie w duchu no nie, już nie. Choć podświadomie chciałam jeszcze jedno. Zwykle dzieje się tak, jak dzieciaki pójdą do szkoły a mnie na pół dnia pozostaje pustka w domu. I tak mam 3 pary dzieci Dwóch dorosłych synów, dwie dorastające córki i dwoje w wieku wczesnoszkolnym i przedszkolnym.

[@wirginiaeska5646]

To nie to , ja mam 4, ale zawsze Caly ciezar pracy I utrzymania spadal na mnie , w koncu najstarsze jest chore na schizophrenie , coz nikt mi nie powie, jak w moim przypadku brak pieniedzy, maz Latami nie pracujacy, w koncu dlugi , ze odeszlam , wyjechalam zagranice , aby lepiej jej bylo, wiec tak , gdy oboje sa od powiedzialni, ale nie kobieta zyjaca w stresie i dlugach cale zycie

[@aleksandraostrowska4747]

Jestem daleka od dawania rad w tym temacie, bo wiem, że nie jest on łatwy. Wypowiadam sie tylko dlatego, że przed sekundą pi tym jak wysłuchałam ten filmik moja 10 letnia córka podeszła do mnie i powiedziała " wiesz co mamo, dziękuję, że mi ich urodziłaś, bo bez nich chyba bym umarła z nudów" . Ci "oni" to jej rodzeństwo, 8 letnie bliźniaki. ❤️❤️❤️ Traktuję to jako znak aby od Ducha Świętego, aby się podzielić....

[@magdaab6841]

Ale to nie zawsze jest wygoda, matka czasami chce po prostu zyc, jeśli poprzednie ciąże w jakiś sposób zagrażały jej życiu czy wywoływały traumy. Czasami inni nie rozumieją totalnie. Kochana znajdź sobie dobrego terapeutę, ja po pierwszym porodzie mialam mega traumę. Leczyłam się 2 lata, żeby być gotowa na drugie dziecko. A po drodze dwoje dzieci zmarło. Oprócz zaufania Bogu należy też słuchać lekarzy.

[@katarzynamolenda2994]

Dokładnie, więcej zaufania do Pana Boga i Maryi...❤😇 Ja mam 3 dzieci...bylo ciężko bo od wieku niemowlecego zostalam z nimi sama...ale teraz mojej radosci i szczęścia nic nie zastąpi...Mają po nascie lat....są takie kochane, sama je wychowalam....uczęszczają do dwóch szkół jednocześnie- osiągają same sukcesy. Jestem przeszczesliwa, że Mateczka pozwoliła mi sie cieszyć moimi dziećmi...każdego dnia jestem za to wdzięczna, za każdą chwilę spedzoną z dziećmi. Wystarczy zaufać i się modlić- zaprosić Maryję do siebie do swojego życia- a będą dziać się cuda. Ja wiele razy sie zastanawialam skąd brałam siłę na to wszystko....ale teraz juz wiem❤😇😘 Chwała Panu Jezusowi i Mateczce naszej Ukochanej💪😇❤😘

[@worekweek5644]

Serio, sprowadzanie czyjegoś dramatu do wygodnictwa?

[@86Matti]

Ja jestem jedynakiem i uważam że bycie jedynakiem to swojego rodzaju kalectwo za kilka dni przyjdzie na świat mój syn nasze pierwsze dziecko, nie planujemy kolejnych niech Bóg planuje za nas.Ja w swoim życiu wiele razy planowałem wiele rzeczy nic nie wyszło więc teraz zdaje się na Pana niech on planuje za mnie. Chwala Panu.

[@zzyciamaltanczykaipersa8879]

Ja się zgadzam z księdzem z tym, ze to cudownie mieć wieloletnia rodzine, na pewno tak jest. Ogrom radości, wsparcia, szczęścia. Sama takiej nie miałam i tez nie zanosi się, aby rodzina, która stworzyłam z mężem taka była, ponieważ jesteśmy obarczeni niepłodnością męska, a w ośrodku adopcyjnym po rocznej procedurze nie dano nam kwalifikacji, bo się nie nadawaliśmy wg pan z ośrodka, bo za bardzo chcieliśmy dziecka biologicznego. Przy in vitro mieliśmy dwa zarodeczki, z których jeden niestety nie został z nami, ale ogromnie wierzymy, ze to drugie maleństwo z laska Pana Boga Naszego i Najświętszej Maryi z nami zostanie i będzie żyło tu z nami a nie od razu w Niebie ❤️ Czy będziemy mieli więcej dzieci... po ludzku to raczej niemożliwe. Chyba, ze zdarzy się jakiś CUD. Wiec ja się zgadzam o tyle, ze to cudownie mieć pełna, duża rodzine. Niektórzy tak bardzo pragną, a nie mogą mieć choćby jednego dzieciątka :(

[@olalutoborska7548]

Mam pięcioro dzieci i uważam to za super doświadczenie i dowód na zaufanie Pana Boga do nas. Znam też jednak, także z racji zawodu - jestem psychoterapeutą - osoby, dla których bycie rodzicem, bycie mamą, jest bardzo trudne. Z jednej strony bardzo zachęcam, by prosić o pomoc Matkę Bożą i wszystkie Święte Mamy. Z drugiej - wiele tych tematów można przepracować z pomocą psychologa i znaleźć realną ulgę, odwagę i wsparcie. I jeszcze właśnie ten temat osób, które mogą towarzyszyć w codziennym życiu, z którymi można dzielić troski i radości - oczywiście na początku mąż, ale czasem mężowie dużo pracują itd. Pozdrawiam i zachęcam do hojności :-)

[@paweorleanski9777]

Trzeba też patrzeć zdroworozsądkowo, bo wychowywanie się w rodzinie wielodzietnej bardzo często jest dramatem. Uważam, że każde dziecko powinno mieć zapewnione odpowiednie warunki do życia i do rozwoju. Każde dziecko powinno być kochane i czuć się zaopiekowane przez swoich rodziców. Nie bez powodu, aby zaadoptować dziecko trzeba spełnić wysokie wymagania. Jeśli rodzice nie są dojrzali i odpowiedzialni i jak nie mają pieniędzy, to każde kolejne dziecko będzie dramatem dla rodzica i dla dziecka.

[@natii107]

Po pierwsze, ksiądz nie odniósł się wcale do kwestii traumy tej kobiety a to wydaje mi się być kwestią kluczowa w jej pytaniu... Bardzo szkoda... Po drugie, nasza Planeta jest PRZELUDNIONA! Trzeba posługach naukowców którzy alarmują bo przyszłość naszych dzieci nie zanosi się wcale różowo jeśli się poczyta raporty międzynarodowego panelu naukowego ds. Globalnego ocieplenia... Po trzecie moje osobiste świadectwo... Po pierwszym dziecku bardzo się wahałam bo mój syn nie jest łatwy w wychowaniu. Zastanawiałam się czy jest rozsądne zdecydowanie się na drugie dziecko w sytuacji gdy z jednym ledwo dajemy radę. Dużo się modliłam, i w modlitwie Pan Bóg dał mi słowo w którym pokazał mi jedną piękną rzecz... Że On mnie nie "zmusza", nie wywiera na mnie presji w przeciwieństwie do tak wielu kapłanów... Pan Bóg szanuje moją wolność i błogosławi w obydwóch przydadkach... Ostatecznie zdecydowaliśmy się na drugie. Nie jest łatwo ale nie żałuję. Ale wiem wiem że o kolejne nie będziemy się starać. I wiem że Pan Bóg mnie nie potępia bo On widzi moje zmagania i mnie kocha. To ludzie wydają szybkie raniące osądy...

[@ulencjazdenek]

Traktowanie kobiet jak chodzące inkubatory jest nieludzkie,mam dziwne wrażenie w tym wszystkim najmniej liczy się dobro kobiet,jest wiele przypadków gdzie kobiety umierają w czasie połogu...Do tego musi spełniać oczekiwania męża bo inaczej powiedzą że nie spełnia obowiązków małżeńskich, to już lepiej być samej.Dla mnie prawdziwym autorytetem jest sam Jezus tylko on zna nas najlepiej, ksiądz to sobie może mówić co chce.Amen

[@adamczerwiec8052]

Religia jako generator nieszczęścia i uciskania samego siebie...

[@joannaszymanowska6440]

Czy Maria, matka Jezusa miała więcej dzieci?

[@magdakowalska1072]

Bingo 😂

[@wikagonet5058]

nie

[@nadziejanowak7758]

Miała co najmniej jeszcze 6 oprócz Jezusa

[@ewaczaplinska1117]

Ja jestem z duzej rodziny.Mama sw. pamieci urodzila 14-oro dzieci z czego dwoje zmarlo na szkarlatyne do roku czasu.Roznica wiekowa miedzy najstarszym a najmlodszym to 18 lat czyli ja jestem przedostatnia. A ja mam tylko jedno takie to zycie

[@sierotowicz3782]

Hm...temat na pewno trudny. U nas Pan Bóg zadecydował za nas. Pierwszy syn dokładnie planowany, córka poczęła się jak syn miał 6 ms dość niespodziewanie 😊 początkowo przerażenie ale z perspektywy czasu dziękuję Bogu za tak małą różnicę wieku, świadomie bym się na to nie zdecydowała. 2 poród trudny. Dużo stresu i lęku. Córka zdrowa. 4 lata później zdecydowaliśmy się na trzecie. Teraz dzieci mają 8, 7 i 3 lata. Jestem bardzo szczęśliwą mamą. Kołata mi po głowie myśł o 4 ale jestem po 3 cesarskiej Chęcinach więc to ryzyko jest. Pojawia się więc też myśl o adopcji. Co Bóg da to zobaczymy.

[@jacek323]

Zapytaj Ducha Świętego , On Ciebie pokieruje. Daj sobie czas . Błogosławię Cię .Amen.

[@youngm5580]

[Q&A] Jak to jest z marihuaną? Kościół pozwala na alkohol (ale oczywiście bez upijania), a na zioło już nie? Ja sam nie palę i nie zamierzam, ale mam znajomych z poza kościoła, których to pytanie męczy. Czemu tak jest? Niewielka ilość marihuany też relaksuje więc co w niej złego?

[@monikaczajkowska1727]

Przede wszytkim stan zdrowia najpierw A nie wygonictwo....

[@marcinjachacz1871]

O Remi fajny temat. Mamy 3 dzieci i rzeczywiście, każde dziecko jest błogosławieństwem i z każdym jest łatwiej wychowywać i troszczyć się...Teraz mamy już dobrze po 40, więc czas rodzenia już się dla nas skończył, ze względu na zrowie żony nie planujemy wiecej, wiec albo zachowujemy wstrzemięźliwość lub jeśli oczekujemy wzajemnie bliskości to w dni niepłodne, jak uczy ukochany nasz Kościół....Czystość w małżeństwie jest istotna w każdym okresie życia małżonków. Wydaje mi się, że lęk przed rodzenirm u tej kobiety jest uzasadniony, nie powinien on rządzić..potrzeba tu modlitwy o wolność w decyzji która musi wypływać z serca u dwojga małżonków. Nie wyobrażam sobie sutuacji w ktorej jedno nie chce potomstwa a druga osoba chce i działa na własną rękę podstępem. Kiedy ufam Bogu, mam pełną ufność w Jego planie i drugiej osobie...dlatego tak ważny jest wg mnie trening wstrzemięźliwości przedmałżeński....który uzdalnia nas do patrzenia w jednym spójnym kierunku...i leczy nas z egoizmu. Amen

[@jackl6486]

Słabe to było. Jak sie niema nic do powiedzenia to lepiej czasami milczeć lub odpowiedziedz na inne pytanie.

[@ukaszfranc5721]

Wiara kontra rozum?

[@annaleszczynska7147]

Żal mi ściska serce, że moja córka będzie jedynaczką, ale mąż nie chce kolejnego dziecka... cierpię z tego powodu, ale on jest nieugięty, a każda próba podjęcia tematu kończy się awanturą 😥

[@hannawdowiak6649]

Nasz było w domu troje dzieci.Najstarszy brat zmarł przed mamą,rodzice zdecydowali się na kolejne dzieci pomimo że pierwszy poród był bardzo ciężki,mama i brat cudem go przeżyli.Po porodzie były jeszcze ogromne komplikacje a jednak rodzice jeszcze nas chcieli.Jeśli by skończyli swoje rodzicielstwo na jednym dziecku to mama została by sama pod koniec życia,a tak miała mnie i brata.

[@elzbietasudomirska143]

Dziękuję Ojcze Remi. Pozdrawiam serdecznie. 😊

[@weronikapolanski6049]

Mysle ze pomoc psychologa wobec takiej traumy bylaby czyms pozytecznym, rowniez z tego powodu ze te bolesne doswiadczenia i lek moga rzutowac na relacje z dzieckiem, ktore juz sie narodzilo. Z tego jak zrozumialam pytanie, ta kobieta nie robi tego z wygodnictwa ale paralizuje ja strach. To jest wedlug mnie roznica. Poza tym moge sie podpisac pod odpowiedzia ojca. A nasze doswiadczenie: krotko przed zajsciem w ciaze z trzecim dzieckiem nasze najstarsze dostalo diagnose nowotworu mozgu. Mialam chwile w ktorych myslalam jak my damy rade z niemowleciem i ta choroba. A jest jeszcze i trzecie zdrowe dziecko potrzebujace troski. Tak, pod wzgledem logistycznym jest ciezko ale niemowlak daje nam wszystkim tyle radosci, a szczegolnie naszemu choremu dziecku. Nasz syn wrecz uwielbia swoja malutka siostre, opiekuje sie nia. Ona sie smieje a my wszyscy razem z nia. Dzieci bardzo ubogacaja nasze zycie i to dopiero dzieki nim zaczelam poznawac swoje slabe strony i miec motywacje do walki z nimi. Dom tetni zyciem i emocjami. Badz uwielbiony Boze za dar macierzynstwa.

[@urszulaczerw6832]

Jest szkodliwe powedznie''Bog da dzeci, Bog da na dzieci." Chyba nie muszę mówić ze to nie działa.

[@niezalezny1]

Kwestia powszechnego posiadania dziesięciorga, a nawet więcej dzieci to nie tylko kwestia wygodnictwa. Zajmuje się dosyć poważnie genealogią i przejrzałem nie jedną XIX wieczną i wcześniejszą księgę zgonów. Owszem dzieci było dużo, ale jeszcze w XIX wieku, znakomita ilość dzieci umierała. Jak się spojrzy na księgi zgonów to zazwyczaj na 1 karcie, gdzie jest ich kilkadziesiąt jest jedna, dwie osoba starsza, reszta to są dzieci. Także to jest mit z tym powszechnym wychowywaniem dziesięciorga dzieci w każdym domu, gdyż większość umierała. Do wieku dorosłego dożywała dwójka, czy trójka. Wyjątek jest w pokoleniach naszych babć, prababć w końcówce XIX i początku XX wieku, gdzie zaczęła gwałtownie spadać śmiertelność, a nie zmieniły się zwyczaje. Także nawiązując do przeszłości, trzeba też pamiętać, że obecnie śmierć dziecka to największa tragedia, ale kiedyś to była rzecz najzupełniej normalna i powszechna.

[@magdakowalska1072]

Nie chcesz to nie miej. Twoje życie twoja sprawa. Jest antykoncepcja jest sterylizacja. Idz do dobrego psychiatry czy psychologa a nie pytaj księdza . Twoje zycie twoja sprawa pamiętaj. To twoje ciało i to ty bedziesz musiala znosic trudy porodu. Jesli uwazasz ze nie dasz rady to sie nie decyduj. Nie ma sensu sie meczyc

[@borkowska88]

Ponad 4 miesiące temu urodziłam nasze 3 dziecko i mogę powiedzieć że tak jak Ksiądz mówi z pierwszym jest najtrudniej. A z własnego doświadczenia mogę tylko dodać że nikt jak dzieci nie uczy mnie pokory, wytrwałości, pracowitości. Nie bójmy się rezygnować z siebie.

[@laurinka4567]

3:05 przepraszam, jakie doświadczenie?

[@kamelecn]

rozumiem ale w przypadku nie wygody a np funduszy?

[@agnieszkawiszowata417]

To też wygodnictwo

[@zbigniewpiotrowski9781]

Ojcze, to jest moim zdaniem bardzo niefortunny pomysł, żeby tak generalnie podważać zastrzeżenia lekarza co do kolejnej ciąży i rozszerzać doświadczenie jednych par na wszystkie inne; znam przypadek, kiedy właśnie tego typu zdanie kapłana spowodowało długotrwały zły skutek w życiu duchowym. Od tego mamy danych lekarzy, żeby ich słuchać na konkretny moment. Z mojej wielodzietnej perspektywy wygląda to tak, że niszczenie przemocą (słowa, autorytetu, czynu, Prawa) strachu przed kolejną ciążą to fatalne rozwiązanie. Dla mnie dobrym wyjściem jest szukanie Boga, który jest najlepszym Ojcem i budowanie zaufania oraz odrzucanie wszelkiego życiowego strachu właśnie w Nim. Decyzja o aktywnym sprowadzaniu na świat kolejnego dziecka powinna być świadomą decyzją wiary pomimo przewidywalnych trudności. Radosnego dawcę miłuje Bóg ! Radosnego ! Dla mnie odpowiedzią na powyższy dylemat byłoby: płodność na tyle, na ile stać daną parę, a zamiast spiny na temat płodności poszukiwanie Boga z całego serca w całym życiu. Wtedy Bóg, jak wierzę, przyjdzie i do płodności.

[@s.wildrose5639]

Z mojej wielodzietnej perspektywy widzę to dokładnie tak samo! Powoli, nic na siłę. WARTO SOBIE TO UKŁADAĆ, przepracowywać, przemodlić, ale bez obrazu Boga, który stoi nade mną i wymaga kolejnych dzieci a ja przed Nim w strachu i wewnętrznej niezgodzie i rozdarciu. Prawdziwa Miłość usuwa lęk.

[@piotrszczerbinski2338]

Sorry ale słaby odcinek. Mało empatyczny, analogia chybiona moim zdaniem mieć dziecko to co innego niż interesanci. Lepiej jakby Ojciec oddał głos jakiemuś mądremu małżeństwu. Drogi są dla tej pary dwie pierwsza brak seksu jeśli mąż jest na to gotowy a ona nie czuje się na to druga to by ten seks był ale z podejściem jak się pocznie to przyjmę będzie ciężko ale wierzę, że Bóg pomoże. Można NPR stosować by znamienniejszy prawdopodobieństwo. Uważam, że z 10 lat też powiem ksiądz nie rozumie, że takie odcinki to epatowanie brakiem empatii itp jak dla mnie.

[@evaregina3445]

Rodzina Bogiem silna!❤ Jestem 28 letnią mamą dwóch chłopców w wieku 11i 3 latka spodziewamy się trzeciego synka we wrześniu . Jesteśmy otwarci z mężem na wolę Boga. Będzie tyle ile da Nam Bóg ❤ Miejmy nadzieję,że damy radę:-) Szczęść Boże ❤

[@katarzynabajor2462]

Mam 3 dzieci, 17lat 14lat 11lat. Wszystkie dzieci urodzone przez cięcie cesarskie. Zawsze pragnęłam mieć rodzine I dzieci. Mam też skolioze idiopatyczną. Więc ciąża I połóg czy noszenie maleństwa na rękach czasami bywały bardzo trudne. Z perspektywy czasu dzieci to najlepsza część mojego życia. Piękny prezent od Pana Boga. Wśród moich znajomych są rodziny z czórką piątką czy z siedmiorgiem dzieci. Cudownie na nich patrzeć. Bóg prowadzi I daje siłe.

[@jarosawgaliszewski4766]

Z całym szacunkiem dla Ojca ale to nie była odpowiedź na pytanie. Kobieta przedstawiła swoją rozterkę duchową związaną z traumą po porodzie a chęcią pełnienia woli bożej. Spłycenie odpowiedzi do samego "wygodnictwa" to raczej nie to co powinna usłyszeć. Rozumiem ideę podległości i płodności, ale najpierw potrzebna jest terapia i modlitwa a przede wszystkim wewnętrzne rozeznanie. Wola Boża jest jedna ale droga do niej inna dla każdego i nie można tak generalizować.

[@teresalichota1743]

Jarosław Galiszewski Trafny komentarz. Jeśli problemem jest „wygodnictwo” to przepracujemy je z Panem. On raczej nam nie powie: zaciśnij zęby i nie bądź wygodna, tylko zadziała delikatnie i z mocą w tym, co kryje się przed „wygodnictwem”.

[@ewciaewca5908]

Co Ksiądz opowiada? Czy nie rozumie że może wyrządzić tej kobiecie krzywdę? Nie zna jej sytuacji życiowej, może choruje na depresje. Okropność, jak tam można?? To jest postawa katolika? Rób na siłę bo tak trzeba. To kwestia zrozumienia że każde życie jest inne! Ksiądz ma coś do przepracowania i nie jest wyrocznią, jest tylko człowiekiem, popełniającymi błędy i mylącym się. Proszę nie dawać takich rad bo to nie jest dobro!

[@marekserem2038]

My mamy trójkę dzieci i nie żałujemy na początku było ciężko sam pracowałem A teraz jesteśmy szczęśliwi

[@soniafaszczowy4411]

Podpisuję się pod odpowiedzą. Mam czwórkę dzieci. Na początku świat staną na głowie. Dziś nie oddałbym żadnego dnia,przeżytego z nimi za żadne skarby świata.

[@joannapetke3881]

A co z dziećmi w związkach osób, które nie mogą wziąć ślubu kościelnego (jest przeszkoda)?

[@anias7277]

Kocham, jak osoba bezdzietna wypowiada się na takie tematy 🤡

[@magorzatak.950]

Z mojego doświadczenia wynika, że drugim i poród łatwiejszy i wychowanie też, drugie wiele uczy się od starszego. Mam wielką tęsknotę za 3 ale choruje a sm i mam 40 lat...więc nie wiem sama. Mój pierwszy byłby bardzo samotny gdyby nie brat bo ja na wiele rzeczy sił już nie mam.

[@димаковтуняк-с1х]

👍!!! Super.

[@hannazajac545]

CHWAŁA BOGU ZA DZIECI.

[@elzbietakrzaczek5529]

To wszystko jest prawda Mamy 4 dorosłe córki wszystkie mają swoje rodziny Teraz oczekujemy 8 wnuczka Jest cudownie gdy spotykamy się wszyscy Wnuczeta kocha się jeszcze bardziej niż własne dzieci

[@barbudka]

Czyli wg Ksiedza jesli mam troje dzieci to mam prawo wiecej już nie chcieć? Jeśli mam jedno to nie mam takiego prawa? Kto ma zdecydować o tym kiedy mam prawo nie chcieć wiecej dzieci?

[@wadziadruciak786]

Po porodzie pierwszego dziecka, pierwszą rzeczą, którą powiedziałam do męża, to: "więcej dzieci nie będzie". Spowodowane to było 15 godzinnym porodem i bólem z nim związanym. Jednak po dwóch latach nie wyobrażałam sobie nie mieć więcej dzieci. Obecnie mam 52 lata mamy z mężem czwórkę dzieci i nie ma wśród nich o któreś za dużo, wręcz przeciwnie, mogłoby by ich być więcej. 🙂🙂🙂

[@Nela-ku3pc]

Dokładnie,ja mam co prawda dwoje dzieci,ale też uważam że nie ma co czekać 😉u mnie jest różnica 8 lat,przepaść totalna ale mimo wszystko kochana

[@grazynakloc1989]

A św Beretty Moli?zawsze jak rodzi kobieta to jest na granicy życia i śmierci wybieramy życie ledwo mnie odratowano przy pierwszym synu i drugiego zapragnęłam to zdolni już mężczyźni babcia moja urodziła się 11 dzieckiem i dożyła 100 lat dziękuję Ojczeza Słowo!🙋‍♀️💚

[@irenakowalska9027]

Mój Boże,dzieci to radość w naszym życiu. Tylko trzeba dawać im miłość. Kocham wszystkie dzieci nie tylko swoje bo skarby które trzeba kochać z całego serca. Amen😊❤

[@piotrfryn3644]

Ja też pierwsza ciąża ciężko było 5 miesięcy leżenia cesarka, a w drugiej do końca biegałam, wcześniej 2 poronienia i gdyby nie mój wiek to chciałabym jeszcze z 2,

[@irenamickiewicz90]

To sprawy pomiędzy ludźmi którzy się kochają i ze sobą są tak dosłownie,Dziecko potrzebuje miłości 24 godz na dobę,Zwłaszcza małe,Jak ktoś wybiera karierę to może lepiej dobrze przedyskutować liczbę dzieci,Obie osoby muszą najpierw bardzo kochać siebie nim decydują się na dziecko,To nie laleczka ,To bezbronne i zależne od dorosłych całkowicie maleństwo,Pomysł przed poczęciem a nie po ,To nie nauki,To moje myśli,

[@katko2685]

Proszę Ojca, A co jeśli ja bardzo pragnę, a mąż oddala tę myśl od siebie... Już dwa lata chodzi za mną pragnienie...

[@angeline3020]

To znaczy, że twój mąż ma inny plan na życie, i powinnaś znaleźć innego mężczyzne.

[@wika.w1989]

Co ksiądz myśli o odejściu z kapłaństwa ks. Michała Misiaka i przejścia do innej wiary ?

[@malwa4218]

Ojciec Remi ma rację! To naprawdę tak jest! Jestem szczęślwą mamą czwórki dzieci! Dziękuję Bogu za to co dane mi jest przeżywać np. przełamywać własny egoizm, płakać ze szczęścia, czuję się bogata i spełniona!

[@ivoneszymerowski8615]

Święta prawda.Tez sobie przed 30 laty nie zdawałam sprawy że powołaniem kobiety jest macierzyństwo. Szkoda mam tylko jedno które do dzisiaj mi to wypomina.

[@pawepopowski9829]

Są takie religie które nie nakazują wyznawcom tak jak wiara katolicka rozmnażania więc nie tylko ateiści rezygnują z dzieci np.Świadkowie Jehowy , niektóre kościoły protestanckie, Buddyzm, religie neopogańskie

[@identytarysta2892]

Przecież katolicyzm nie nakazuje rozmanażać się bez opamiętania, najbardziej preferowaną drogą jest stan konsekrowanego dziewictwa. Małżeństwo przeznaczone jest dla ludzi którzy są za słabi aby stać się osobą duchowną.

[@ewakoniuszko9388]

Bo nie zawsze udaje się życie w dostatku, a tego dzieciom chcielibyśmy oszczędzić. Ale "wszystko dzieje się po coś", nawet bieda. Jestem jedynaczką i przykro mi z tego powodu. Nie wiem, jak to jest mieć rodzeństwo i razem dorastać. Inni to mają a ja nie. Ps. Myślę o odcinku, w którym Ojciec opowiada, dlaczego ma takie niecodzienne imię i o tym, że jest różnica między "nie chcę mieć" a "nie chcę więcej rodzić"...

[@bronislawaczarnecka74]

Prawda księże mój syn z synową mają czwórkę dzieci rodzina cudowna ale to muszą rodzice żyć w zgodziei i z Bogiem. Tak pracy jest obowiązku ale patrząc na te buzię szczęśliwe cudowna zapłata. Babcia

[@elzbietasokoowska255]

Moja mama urodziła nas dziesięcioro było ciężko ale teraz jest coś pięknego. Rodzice przekazali nam miłość i szacunek dla BOGA I bliźniego, jesteśmy wszyscy dorośli, każdy z nas założył rodzinę. Obecnie rodzice obchodzili 54 rocznicę ślubu ,mają 28 wnuków i 11 prawnuków i uwierzcie mi że mieć dużą rodzinę to jest najcenniejszy dar od Boga❤🙏❤👨‍👩‍👦‍👦

[@annaciesielski94]

Szczęść Boże❤ Wyczòwam byłam jako jedynaczka z adopcji . Wiem jak bardzo brakowało mi rodzeństwa. Jak bardzo zazdościłam koleżanką gdzie miała 6 rodzeństwa Urodziłam tròjkę CUDOWNYCH Dzieciakòw mam sześcioro CUDOWNYCH WNUKÓW ❤ JESTEM SZCZĘŚLIWA❤ Każdego dnia dziękuję Bogu za tą całą gromadkę❤ Być jedynakiem to NIESZCZĘŚCIE Miej WIĘCEJ Dzieci niż jedno a zobaczysz ile radości wniosą w Rodzinę❤🌹❤🌹❤🌹❤ Z Panem Bogiem❤

[@Anna-jn5fs]

A ja zawsze chcialam byc jedynaczka. Byla nas piatka i wcale nie bylam z tego zadowolona. Nie bylo prywatnosci, wystarczajacego miejsca w domu dla wszystkich oraz wielu innych rzeczy. Zazdroscilam kolezance, ze byla jedynaczka i miala wszystko! U nas byl halas i niedostatek i tak to zapamietalam. Nie widze szczescia w posiadaniu gromady dzieci.