ЖӘННӘТТА БАУЫРЛАР КЕЗДЕСЕ МЕ?

Адамның күні адаммен! Адамның табиғаты көпшілікке, қоғамға қарай тартылып тұрады. Қоғамсыз адам өмір сүре алмайды. Адам баласы айналасындағы өзіне жақын адамдармен араласуға, сұхбаттасуға, өзінің сезімін білдіруге, тіпті біреуге қамқор болуды жаны қажетсініп тұрады. Ата-анасына еркелейді, бауырларының қолдауын сезінеді, бала-шағасына қамқорлық танытады. Сол жақын адамдары бір сәт қасынан табылмай жатса, жүрегі іздеу салады, өйткені ол сол байланыстардың жалғасқанын қалайды. Үйіне қонақ болып іздеп барады немесе телефон шалып хабарласады, ең болмағанда хабарлама тастайды. Осылайша ол сол көңіліне жақын адамды өз көкжиегінен алыстатпайды.
Уақыт өте жүрекке жақын адамдардың қатары саябыр тарта бастайды, бір сөзбен осы өмірдегі дәм-тұздары таусылып, бақилық мекеніне аттанады. Біреуі қартайып жан тапсырса, енді біреуі оқыс жол апатынан, енді бірін айықпас ауру ырқына көндіреді. Біреу асқар тау әкесінен, енді бірі аяулы анасынан айырылады. Бір адам өмірлік жарынан айырылса, енді бірі бауыр ет бауырынан айырылады. Жүрегі езіліп, тұла бойы құлазиды. «Тумақ бар жерде өлмек бар», амалсыз адам бұл сынаққа сабыр етеді. Бірақ қанша уақыт өтсе де сағыныш оты сөнбейді, «шіркін бір көрсем» деген тілек-арман онымен бірге мәңгі өмір сүреді. Осының бір дәлелі жақын жандарын түсінде көрген кезде қасында көбірек болғанды қалап оянғысы келмейтіні осыдан.
Бұл мақаладағы көтеретін мәселеміз - марқұмдар бір-бірімен кездесе ме? Әлде сол қоштасқан қоштасқан ба?

[@baicar.]

👍👍👍👍