Η Άννα Καλουτά για τον Λεό Ραπίτη

Ακόμα κι αν δεν θυμάστε το όνομά του, ξέρετε τα τραγούδια του. Τα οποία μπορεί να είναι παλιά, αλλά ποτέ δεν έπαψαν να ακούγονται. Και είναι το ένα καλύτερο απ’ το άλλο. Τα περισσότερα υπήρξαν επιτυχίες τής Σοφίας Βέμπο. Όμως τραγουδήθηκαν κι από άλλες φωνές, παλιές ή και νεότερες. Ιδού μερικοί τίτλοι. Γλυκιά Μαράτα. Λόντρα Παρίσι Αθήνα, Να με παίρνανε τα σύννεφα. Κλαις. Καινούρια τώρα ζωή. Σβήσε το φως κι έλα γείρει κοντά μου. Αγάπη μου η ώρα φτάνει. Ας ήταν για λίγο. Όλα μού γελούσαν πέρσυ τέτοιον καιρό. Ραντεβού στην Αθήνα. Ο Λεό Ραπίτης (1906-1957) ήταν από την Λέσβο. Η αδελφή του ήταν μητέρα τού Φρέντυ Γερμανού. Το τέλος της ζωής του το εγραψε ο ίδιος στο Βελγικό Κογκό όπου βρέθηκε συνοδεόντας στην Αφρικάνικη περιοδεία του τις αδελφές Άννα και Μαρία Καλουτά. Ο λόγος τής αυτοκτονίας; Πάνω σε καυγά, είχε πυροβολήσει ο Λεό τον εραστή του και νομίζοντας πως τον σκότωσε, κάτι που δεν είχε συμβεί, έστρεψε το όπλο στον εαυτό του. Στο απόσπασμα από την εκπομπή του 1987 «Οι παλιοί μας φίλοι» που θα δείτε, η Άννα Καλουτά μιλάει για τον Λεό και την περιοδεία τής Αφρικής, αλλά δεν την αφήνω να πεί την ιστορία ως το τέλος, βάζοντας στο σενάριο να χτυπάει στο καμαρίνι το τηλέφωνο. Ήθελα ο Φρέντυ Γερμανός να γράψει τον επίλογο, αλλά ο Φρέντυ προτίμησε να μην πει όλη την αλήθεια για να μην στενοχωρήσει την μητέρα του που τότε ακόμη ζούσε. Φωτογραφία Συράκος Δανάλης, ηχοληψία Νίκος Γλυκιώτης, οργάνωση παραγωγής Κατερίνα Κατωτάκη, σκηνοθέτης ο Κώστας Αυγέρης.

[@vickyp.3274]

Ποσο φωτεινό και εκφραστικό πλάσμα...η Άννα Καλουτά!... Δεν γνώριζα οτι πισω από τόσα τραγούδια που σιγοτραγουδουσαν πρόγονοί μας..κρύβεται ενας ιδιαίτερα ευαίσθητος και χαρισματικός άνθρωπος με τόσο τραγικό τέλος!!... Ευχαριστουμε για άλλο ένα ιστορικό ταξίδι στην μουσική και θεατρική μας κληρονομιά!!!🙏😌💎♦️💎💖💓💗💞🌹🪻⚘️

[@loukiachana3174]

Πόσο με συγκινείτε! Ούτε ξέρω πόσες φορές είδα και ξαναείδα αυτήν την εκπομπή αφιέρωμα στον Λεό Ραπίτη. Την είχα μάλιστα γράψει και σε βιντεοκασέτα κι ήταν η μοναδική βιντεοκασέτα που κράτησα μαζί με την Τραβιάτα του Τζεφιρέλλι, όταν περάσαμε στα dvd. Στη Γλυκειά Μαράτα, τραγούδησε κι ο αδερφός μου, παιδάκι τότε, αλλά δεν ήταν αυτός ο λόγος. Ήταν η Μοσχολιού, ο Κραουνάκης, οι υπόλοιποι συμμετέχοντες, η διάχυτη νοσταλγία. Τολμώ να πω ότι ήταν η ομορφότερη εκπομπή σας στην τηλεόραση. (Πολύ τακτ δείχνει και το σημερινό σας βίντεο, αναφερόμενο στον λόγο αυτοκτονίας και την συστολή του Φρέντυ. Ευαισθησίες μιας άλλης εποχής.)