نقد فیلم پسر و مرغ ماهی‌خوار | The Boy and the Heron 2023

[@sami.B]

❤👏

[@Mokim-andersi]

خیلی عالی توضیح دادین❤

[@onefilmonelife]

ممنون از توجه و لطف شما

[@user-xz2ou4mn6q]

عالی بود

[@onefilmonelife]

ممنون از توجه و لطف‌های همیشگی شما

[@Arian_norbert]

با تشکر از بررسی زیباتون. نکته‌ ای که من رو به فکر فرو برد اینه که اگر جنگ جهانی دوم هیچوقت اتفاق نمی‌افتاد، ما هیچوقت آثار شاهکاری مثل مدفن کرم های شبتاب، قلعه متحرک هاول و همین انیمه پسر و مرغ ماهی خوار نمی‌دیدیم. و احتمالا حتی میازاکی هم نمیتونست آثاری به این زیبایی بسازه. نکته اینه که رنج همه اون انسان ها، به ديدن اين آثار می‌ارزید؟ اگر حق انتخاب داشتیم که یکی از این دو رو از جهان حذف کنیم، انتخابمان کدوم بود؟

[@onefilmonelife]

خیلی ممنون از توجه و لطف شما، با توجه به تاریخ پر بار انسان در کشور گشایی و جنگ‌های خانمان‌سوز، اگر بر فرض محال جنگ جهانی دوم هم اتفاق نمی‌افتاد باز هم می‌شد حدس زد که ویرانی‌ای دیگه از انسان بر انسان آوار بشه و در همه‌ی این مقاطع فقط و فقط هنره که می‌تونه این رنج رو به آیندگان انتقال بده تا حداقل اونا مثل انسان زندگی کنن

[@Arian_norbert]

@@onefilmonelife بله دقیقا. ممنون

[@parhameskandari-gf3zm]

​وقتی به تاریخ سینما و حتی هنر نگاه می‌کنیم، بدون رخدادی به نام جنگ جهانی شاید انبوهی از هنرمندان و آثار هنری وجود نداشتند؛ میازاکی، پولانسکی، اسپیلبرگ، پاول، گلیزر، لاسلو نمس و انگار بدون جنگ و باقی بلایا نمی‌توان به خوبی ها پی برد! تناقضات بین خوب و بد. چقدر دنیا متناقضه ​@@onefilmonelife

[@kazemhaghighi7317]

سلام وقت بخیر. اتفاقی توی یوتیوب میچرخیدم خودش ساجست کرد این ویدیو رو و اشنا شدم با شما. ویدیو رو دیدم و زیبا بود و تحلیل های خوبی انجام دادید متشکرم. این اثر قرار بود اخرین باشه و به خاطر صحبت های میازاکی تریلر و عکس تا جایی که شد ندیدم ازش تا خود اثر بیاد ببینم. از لحاظ گرافیکی این اثر عین اثار قبلی عالی بود و چیز جدیدی اراعه نداد که نخوایم اسپویل بشیم پس چرا میگفت قبل از دیدن اثر چیزی ازش نبینید؟ داستان که با تریلر اسپویل نمیشد و استایل طراحی هم مثل گذشتست. به نظر قضیه پیچیده تر از فقط اسپویل شدن هستش. بریم به سکانسی از فیلم که پسر برای اولین بار با مرغ ماهی صحبت میکنه. بهش میگه برو بیرون. و این خلاف دیگر روایت داستانی اثارش هست. کرکتر فیلم یک موجود عجیب دیده و قبل تر ازون با ماورا روبه رو نشده. همون اول با ماورا روبرو میشه و نمیترسه؟ مگه میشه؟ نه نمیشه. چرا؟ ما با پسری اشنا میشیم که درونگراست و به سر خودش ضربه میزنه و درست زمانی موجودی عجیب میبینه که سرش باند پیچی شدست و نوعی تب داره. گویا تمام اتفاقات دو ساعته فیلم برای پسر تنها در دو دقیقه اتفاق افتاد و از جاش بلند شد رفت حیاط و پدرش اومد. پسر خیال پرداز بود. این خلاف روایات قبلی میازاکی هست. به نظرم این تغییر در روایت داستان باعث بشه باز هم اثار بسازه

[@onefilmonelife]

خیلی ممنون از شما بابت اینکه ما رو انتخاب کردید و دو صد چندان سپاس از اینکه دیدگاه شخصی خودتون رو در این باب با ما به‌اشتراک گذاشتید

[@darkprince9579]

کلاس و طرز ارائتون واقعا بالاست بنظرم

[@onefilmonelife]

این نظر لطف شماست و بابت اون از شما سپاسگزاریم

[@PouriaBandali]

2000 تایی شدنتون مبارک !

[@onefilmonelife]

خیلی ممنون از شما آقا پوریای عزیز.

[@rezahaddadi6637]

فیلم کاملا متوسطی بود دلیل این همه تعریف شما هم با کمال احترام صرفا کارگردان فن بودنه شماست

[@onefilmonelife]

خیلی ممنون از شما بابت به اشتراک گذاشتن دیدگاه شخصی‌اتون در این باب

[@filmzansen]

♥🌹

[@Mokim-andersi]

یه سوال اینکه عموی مادرشون ایا اشاره به بزرگی ماهیتو نبود؟ ینی انگار بزرگ شده ی ماهیتو بوده باشه؟

[@onefilmonelife]

به نوعی می‌شه گفت که اون عمو کاراکتر انتزاعی‌ای بود که ماهیتو رو آماده‌ي پذیرش تغییرات دنیای پیرامون می‌کرد. شاید بشه این‌طور تعبیرش کرد که خدای دنیای انتزاعی بود

[@ashimashi1385]

درود بر شما البته بازنشستگی میازاکی خودش داستانیه ولی بله بنا به سنشون احتمالا آخرین کارشون باشه. البته گفته میشه روی یک اثر کوتاه هم دارن کار میکنن.

[@onefilmonelife]

سلام دوباره خدمت شما، بدون اینکه بخواهیم به حواشی بپردازیم و اگر فقط و فقط خود اثر رو مدنظر بگیریم باید گفت که آقای میازاکی از طریق همون فاکتورهای نیمه‌اتوبیوگرافی شخصی و زندگی حرفه‌ای خودش در این اثر خبر از پایان مسیر می‌ده. آثار کوتاه معمولاً در بین چنین آثار پر زحمتی یا حتی پایان‌اشون بیشتر زنگ تفریحی لذت‌بخش برای فیلمساز محسوب می‌شن؛ مثل اثر کوتاه ایشون در سال ۲۰۱۸

[@ashimashi1385]

@@onefilmonelife بله همینطوره که میگید مستندی از شبکه ملی ژاپن دیدم بنام ده سال با میازاکی که روند کار انیمه پونیو هم بخشی از مستند بود و میشد دید میزان انرژی و وقت و تمرکز در انیمه های جدی و امضادار این استودیو و این کارگردان بزرگ به چه میزانه. غرض اینکه میازاکی از زمان پرنسس مونونوکه اعلام بازنشستگی می‌کنه و باز با اثری درخشان برمی‌گرده ما که بدمون نمیاد :)) ارادت